Mogge meiden, Gister de eerste echo gehad, was precies zover als dat we dachten. Alleen geen kloppend hartje, waarschijnlijk is het hartje er die dag of een dag eerder mee opgehouden. Ook de vk stond er raar van te kijken, omdat verder alles was zoals verwacht... Een enorme domper, de eerste keer dat mijn vriend en ik tastbaar bewijs zien is gelijk niet goed. Ik troost me met de gedachte dat dit zo had moeten zijn, en dat het dus niet goed heeft gezeten. Maar het is zo onwerkelijk.... Ik zie erg op tegen de miskraam, want we laten de natuur verder z'n werk gaan.. Ik heb niks gevoeld, geen tekenen dat het fout zat helemaal niks. We zijn erg verdrietig, en hopen dat we dit snel kunnen afsluiten. Heeft iemand hier ervaring mee, en hoe verloopt dit verder? Alvast bedankt voor jullie reacties Liefs Devana
Allereerst heel veel sterkte! Bij ons was het ook zo gegaan, 1e afspraak bij de vk (toen was ik 7,5 week zwanger) werd een teleurstelling Ze zag geen hartactiviteit. Ik ben toen een week later naar het ziekenhuis verwezen door de huisarts en daar een uitwendige echo laten maken, maar ook daar was niks te zien. En daarna een week later spoedecho bij de gynaecoloog en toen werd het helemaal definitief. Jeetje wat had ik het op dat moment zwaar. Aangezien dat mijn 4e mk zou zijn. Al die tijd dus gelopen met een doodvruchtje En ik had tot het einde gewoon alle symptomen van een zwangerschap. Het kwam niet van zelf op gang dus ben ik op 29 mei gecuretteerd. Wij wouden niet langer wachten tot het vanzelf op gang kwam, want het maakte het voor ons alleen moeilijker. En kozen we voor de curettage (11 weken zwangerschap) zodat we dan snel opnieuw kunnen beginnen. Ik weet dat het behoorlijk zwaar is, want lichamelijk gaat het nu wel een beetje maar psychisch ben ik nog een wrak. Elke dag huilbuien en heb er heel veel moeite mee om het een plek te geven. Ik had een dagboek gekocht tijdens de zwangerschap en een beginstuk geschreven en verder dan dat kwamen we niet. Ik heb wel een mooi gedicht erin geschreven, 1e echo erin geplakt en de foto's van mijn buik erin geplakt en zo willen we dat rustig kunnen afsluiten en een plekje geven. Dat is min of meer een troost voor ons. Ik wens jou en je partner heel veel sterkte de komende tijd en als je je hart wilt luchten dan kan je altijd bij mij aankloppen. Knuffel
hoi, Helaas weet ik sinds een dag of 4 ook hoe je je voelt! We hadden ook de 1e echo was toen dik tien weken, maar ons kindje was gestopt met leven bij 7 weken en 5 dagen. Het is zwaar, lichamelijk maar vooral ook geestelijk vooral omdat je geen voortekens kreeg dat je een miskraam zou kunnen krijgen. Nu heb ik enorme last van buikkrampen, na de inwendige echo ben ik begonnen met vloeien het is naar en ook wel eng. Aanstaande maandag wordt ik gecureteerd, zie er wel tegen op maar elke dag krampen en bang voor wat er komen gaat is voor mij ook niks. Maar daar moeten jullie zelf over beslissen en wat jij aan kunt! Probeer er zoveel mogelijk over te praten, schrijf desnoods dingen op. Het helpt met de verwerking! Wens jullie heel veel sterkte met dit verlies! liefs..
Bedankt voor jullie lieve woorden. Ik ga ook zeker de echo wel bewaren, samen met de kaarten die we hebben gekregen en de zwangerschapskalender. Toch een soort boekwerkje van maken voor onszelf. Hoop dat we op deze manier het kunnen afsluiten en een plekje kunnen geven. Gelukkig hebben mijn vriend en ik veel steun aan elkaar, en het heeft onze band wel versterkt.. Jullie ook heel veel sterkte en nogmaals bedankt voor jullie reakties, het is fijn om er over te kunnen schrijven. @smiley Heel veel sterkte maandag, ik zal aan je denken. Liefs Devana