hoihoi... vandaag was het dan éindelijk zover.was al sinds 4 oktober meer en meer aan het bloeden(gisteren tijdens het verbouwen van mn huis,zag ik al wat stolsels) maar vanmorgen was het dan toch echt zover.kreeg een aantal goeie (rug)weeen en na elke wee moest ik rennen naar het toilet en verloor ik van alles,zoveel dat geen maandverband het had op kunnen vangen.en dat wel 15 a 16 keer vandaag.niet normaal wat je bij een miskraam van 11 weken aan bloed en stolsels (vruchtje was al dood bij 8.4 weken) verliest.ik raakte redelijk in paniek voelde me duizelig ,tintelende handen en voeten en blauwe lippen.maar ik moest door. ik zou een gourmet in elkaar zetten voor de werklui die ons huis aan het bouwen zijn(s`middags nog boodschappen gehaald bij AH,zondags open,DOORGELEKT)eigenlijk had ik volgens mij even naar de ehbo moeten gaan,maar aan de andere kant dacht ik,het zal er wel bij horen.morgen om 8uur weer aan het werk.tijd om te rouwen heb ik dus niet.gaat vast nog wel een keer komen,maar nu even niet. ben wel ontzettend blij dat er een einde aangekomen is.wat een toestand,zeg liefs irisje
Jeetje meis, neem je niet teveel hooi op je vork nu? Het bloedverlies kan heel heftig zijn, mijn gyn zei mij destijds dat het de volgende dag stukken minder moet zijn, indien dat niet het geval is naar de EHBO gaan, kan zijn dat de miskraam dan niet compleet is.. Heel veel sterkte met je verlies!
Mij werd verteld dat als ikmeer dan 300 cc bloed zou verliezen, ik moest bellen. Want bij 500cc bloedverlies moet je naar het ziekenhuis omdat dat teveel bloedverlies is. Sterkte!
hoi... ik bloed nog veel steeds en veel krampen ook nog.er schijnt nog wat weefsel vast te zitten.ben gisteravond even langs het OLVG geweest. Ik werd meteen geholpen.Echo, daarna eendebek. de gyneacoloog zag iets zitten wat uit de baarmoeder stak.Hij probeerde het met een tangetje eruit te trekken.Ik heb de hel op aarde gezien ,wat een pijn deed dat zeg, t.r.ng.Hij vond dat ik idd wel erg veel bloedde nog steeds.maar ik mocht toch naar huis want mijn ijzergehalt was van 8.7 naar 7.1 gegaan maar was nog steeds oke.nu toch nog 1 dag afwachten of het laatste weefsel er vanzelf uitkomt anders woensdag curretage en daar zie ik erg tegenop.Vandaag weer aan het werk, maar voel me errug slapjes.Morgen eindelijk een dagje vrij, maarja dan moet ik dus naar het ziekenhuis. Volgende x (hoop natuurlijk dat het nooit meer nodig is) doe ik toch dan maar meteen curretage want dit is ook echt niks! Groetjes van een moedeloze iris x
Ah meid wat erg zeg. Maar probeer ook rustig aan te doen meis. Ik wil je heel veel sterkte wensen meid met alles! Heel veel liefs
Heel veel sterkte. Hoop dat het snel klaar is! Dan kan je het afsluien en opnieuw beginnen. Let wel goed op jezelf...
Hoi Irisje, Denk je wel aan jezelf! een miskraam is erg emotioneel en aangezien je ook veel bloed verlies is het lichamelijk ook een hele aanslag op je lichaam. Wil toch ff kwijt dat ik het een rare gyno vindt die iets er probeert uit te halen zonder verdoving. Ik heb zelf ook een cuuretage gehad, onder volledige narcose, en vond dit erg meevallen qua pijn, ben daarna ongeveer een 1,5 thuis gebleven. Heel veel sterkte en nogmaals doe het rustig aan
hoihoi... vandaag dan toch curretage gehad.er zat nog weefsel wat er niet meer vanzelf uit zou komen.ik ben blij dat het gebeurt is.ik vond het erg meevallen.de krampen zijn verdwenen, maar bloed nog wel een beetje. zo wit als ik nu eruit zie heb ik nog nooit gezien, maar ik ben opgelucht dat het eindelijk voorbij is en ik het nu eindelijk een plekje kan geven. Bedankt voor al jullie lieve reacties... liefs irisje
Gelukkig is het nu voorbij Irisje......Denk wel aan jezlef. Ik ben ook heel nuchter zoals jij, maar dat neemt niet weg dat het een hele verdrietige gebeurtenis is.
Lieve Irisje, wat heb jij een kracht van binnen ik heb er bewondering voor. maar vind het wel heel erg naar voor je. Het is moeilijk te geloven dat het wel een keer goed gaat komen, maar we houden moed. Ik lees je topics altijd en ik hoop voor je dat het snel weer goed komt. en je snel weer zwanger bent mits je er aan toe bent natuurlijk. Ik denk aan je maar denk nu eerst maar aan je zelf en rust maar lekker uit of probeer dat. groeten jennie72
dank je wel... wat een lief bericht schreef je Jenny en ook me2. Het is inderdaad zo dat ik aardig over mezelf heen kan walsen en verdriet zo diep kan verstoppen dat het net lijkt of het er niet is. liefs een altijd " lachend " irisje
Ik heb bij mij het gevoel dat het verdriet nu pas komt, na dik een maand. Was zo realistisch over wat er was gebeurd en positief naar de toekomst, maar nu ben ik gisteren weer voor het eerst ongi geworden en dan denk je toch, ja ik had nu ook met een dikke buik kunnen rond lopen.....
Me2 Kan me bij je aansluiten. Er zijn om ons heen ook nog erg veel mensen bevallen en we kregen van een paar mensen de mededeling dat ze zwanger waren. Ik was er al eerder aan toe dan mij man. En nu het dan eenmaal "mag" ben ik toch een beetje teleurgesteld dat het de eerste keer zo moest gaan. Heb ook de laatste jaren veel met de gezondheid geklungeld. Speelt ook mee. Wil niet zielig zijn maar heb wel zo iets van waarom nu ik weer Maar toch ook met redelijk goede moet (zoals zo velen) op naar een nieuw wondertje [-o< . Veel liefs voor iedereen