Hallo, Ons dochtertje van bijna 22 maanden vertoond erg vermoeiend en niet leuk gedrag zodra ze haar zin niet krijgt óf zodra er iets moet gebeuren wat mevrouw niet wilt. Wat voorbeelden waardoor de drama ontstaat is o.a.: - luier verschonen - aankleden - naar bed brengen (ze wil niet) is wel duidelijk moe en bedtijd - als ze iets doet wat niet mag bijv. keukenkastje openen en ik zeg daar iets van dat het niet mag Wat ze doet is huilen tot zich op de grond laten vallen en spartelen. Met luier verschonen trappelt ze ook en verzet zich + dat ze niet 1 seconde stil blijft liggen op de aankleed mat. Ik vind dit allemaal erg vermoeiend. Tips/ervaringen? gr vruchtje
Wij hebben dat hier ook met onze dochter. Het schijnt een fase te zijn. Dus we houden nog maar effe vol. Duidelijk regels stellen dat helpt op den duur.
gezellig, peuterpeubertijd proberen vooral positieve dingen te blijven benoemen maar wel bij je regels bijven idd. en dingen duidelijk blijven benoemen, vaak komt het voort uit ontwetendheid, niet weten wat er gaat gebeuren en ze kan zich waarschijnlijk nog niet goed uiten en vertellen wat ze wil of bedoelt. en als ze boos word laat ze maar ff (liggen) ze komt wel weer naar je toe hoor, en anders als ze klaar is haar even vertellen (nog een keer) waarom je boos werd en dat jullie nu weer vriendjes zijn.
Wij hebben deze periode ook nu maar sinds een paar dagen gaat het ineens een heel stuk beter. Ik heb de afgelopen tijd geleerd om niet overal een drama van te maken. Wil je niet uit bed, nou dan blijf je toch liggen. Wil je niet mee naar beneden, nou dan blijf je toch boven. Wil je niet eten, nou dan niet. Schone broek doen is luisteren en anders in de hoek. Vieze kont of niet. Blijf niet in de strijd maar ga er gewoon niet op in. Hoe meer discussie hoe meer drama. Als ik dan alleen naar beneden ga en hem achter het hek boven. Duurt het 1 minuut en vraag ik of hij ook naar beneden wil en dan zegt hij meteen ja en komt zelf naar beneden als ik het hek open maak. Als ik hem in bed laat liggen en de kamer uit ga dan ook 1 minuut en vraag ik of hij eruit wil en dan wil hij wel. Soms denk ik dat hij een keuze wil hebben. Voor nu lijkt het tij te keren maar ja voor hoe lang
nicole: dank je voor je reactie. Ik vind wat je zegt wel herkenbaar dat het ook te maken heeft met onwetendheid. Zal ook eens proberen meer vooraf aan te geven i.p.v. pats boem doen of van haar verwachten wellicht helpt dat ook
Hier ook hoor.. Ook veel frustratie omdat we niet begrijpen wat ze wil. Positief maken en er bijvoorbeeld een spelletje van maken. Veel tegen ze praten, ze begrijpt al meer dan jij denkt.. Geweldige periode...not!
Hier het zelfde maar onze dochter heeft er al 2 maanden last van en ze word in Juni 2 en hoop toch echt dat het eerdaags wat minder word, want het word er niet makkelijker op nu onze kleine man is al meer als een week ingedaald, dus alles word moeilijker, ben blij dat ik veel hulp krijg van de mensen om mij heen als mijn man niet thuis is
graag gedaan! ik merk als ik dingen vooraf vertel dat hij het beter snapt en dus minder gefrustreerd is. voorbeeld, "ik ga vast mn schoenen aandoen en de jassen pakken, dan gaan we zo in de auto even naar de winkel." ik stel geen vragen, dus niet "ga je mee in de auto?" want dan krijg ik een "nee" terug en daar heb ik niks aan hahaha dus ik zeg altijd "kom mama vind het fijn als je mee gaat" of "we gaan in de auto." ik vind het zelf ook niet fijn als mensen zomaar weglopen of dingen doen zonder te overleggen dus kan me voorstellen dat een kindje dat ook niet prettig vind
Mijn dochter is ook van april 2012 en hier is het niet zo heftig. Ze heeft meer standaard bananen in d'r oren ofzo... Ze kan soms wel best driftig zijn en wat dan helpt is dat ik zelf zo rustig mogelijk blijf. Ik verhef m'n stem niet, zeg het hoognodige, etc. Kwam ik per toeval achter, ze kalmeert heel snel. Ik geef d'r even de ruimte om boos te zijn, maar bij ongewenst gedrag pak ik wel door en corrigeer ik haar.( Bijvoorbeeld gooien met iets ofzo) En inderdaad voorbereiden op wat er gaat gebeuren.