Wie haar 3e zwangerschap was ook zo zwaar? Ik voel me eigenlijk gewoon 10 weken verder dan ik ben geloof ik.. Heb het gehad geestelijk, fysiek last van spierpijn in hele lichaam, slaap niet meer daardoor, nog steeds misselijk met vlagen, hoofdpijn en ik ben zoo moe dat ik om 9 uur na de kinderen op school afgezet te hebben weer mijn bed in wil. Ik heb het idee dat ik het niet meer aankan en soms denk ik was baby er maar uit terwijl ik zo graag wilde genieten van mijn laatste zwangerschap. En dan zitten onze andere 2 kinderen gewoon al op basisschool die notebene aan de overkant ligt letterlijk. heb al bloed geprikt en alles opzich goed alleen een wat lage schildklier maar volgens de specialist zou dat niet moeten uitmaken die waardes. Ga over 3 weken ook naar een internist ( eerder geen plek ) en zit al in de ziektewet 100% Maar is dit nou echt normaal na 2 redelijk makkelijke zwangerschappen?
Ik vind deze derde ook zwaarder dan de eerste en de tweede. Heb meer bekkenklachten vooral. Maar ik vond de tweede ook al zwaar. En moeheid is volgens mij gewoon normaal bij een derde. Je hebt gewoon veel minder tijd om uit te rusten, je gezin moet ook doorgaan.
Ik vind deze derde zwangerschap ook zwaarder, vanaf ongeveer 27 weken. Toen begonnen de echt vervelende klachten. En sinds twee weken slaap ik nog maar 4 tot 6 uur per nacht door bandenpijn. Die vermoeidheid vind ik nu echt het zwaarst met twee kleintjes erbij. Gelukkig heb ik veel hulp van (schoon)ouders en ik heb een schat van een man! Maar het hoeft van mij niet tot 42 weken te duren!
Het is al een poosje geleden, 8 maandjes, dat ik bevallen ben van de derde. En ja, ik vond de derde zwangerschap veel zwaarder dan de andere twee. De eerste ging goed, wel misselijk maar verder geen kwaaltjes. De tweede kreeg ik lichte bi en misselijk tot 18 wk. Verder niets dus handjeklap. Maar de derde.. gruwelijk gewoon. Misselijk, gigantische bi, herniaklachten die terug kwamen, niet meer doorslapen, etc. En ook zo moe, maar het komt vooral ook omdat je al twee kids hebt rondrennen en die gewoon de aandacht willen! Daarnaast nog een man/vriend die ook de aandacht nodig heeft, het slokt je best op vind ik!! Veel sterkte! Ik hoop dat het je allemaal lukt hoor!! Probeer toch maar te genieten van je zwangerschap, ondanks alle kwalen enzo. Achteraf gezien heb ik nu zoiets van: wow, het is toch snel gegaan...
Of ik mijn eigen verhaal lees. Heel vervelend. Vind het ook erg vervelend te combineren met mijn zware beroep. Soms denk ik er echt aan om me ziek te melden. Dan ben ik gewoon zo moe en dan kan ik al dat duuw en trekwerk er al helemaal niet meer bij hebben
Van harde buiken heb ik ook veel meer last idd! Je kunt toch niet je rust nemen wat je eigenlijk nodig hebt. Vervelend dat het nu al niet meer lukt met je werk. Ik heb het geluk dat ik vanuit huis werk (zzp-er), geen baas die wil dat ik kom werken. Misschien toch een poosje in de ziektewet, of gedeeltelijk?
Ik werk al 'maar' 16 uur. Meestal dienstjes van 4a5 uur. Maar zelfs dat lijk ik lichamelijk niet aan te kunnen. Als het zitwerk was zou het allemaal wel gaan. Voel mezelf zo'n zeur om er nu al over te klagen
sterkte meid, idd is vaak wat zwaarder ook omdat je al 2 hebt en die hebben hun nodige zorg en aandacht ook nodig. ik heb de laatste 20 weken steeds overgegeven door maagzuur liep bijna een week overtijd die week duurde voor mijn gevoel een maand bah verder had ik wel gemakkelijke zwangerschappen, en bevallingen de klap komt na die tijd bij de eerste verwerking van het overlijden van mijn vader , bij de tweede kreeg ik na die tijd ernstige bekkeninstabiliteit die niet werd herkend dus verkeerde medicatie en lang therapie de derde een fikse achterwand verzakking waarvoor ik 1 nacht ben opgenomen ivm ontlasting die vast zat nu volledig hersteld door wilskracht maar weet absoluut wat het is, en ik kan je niet helpen maar wel hier kun je lekker klagen en gal spugen sterkte meid vooor je het weet is jullie wonder er!!!!
Dat kan ik me ook wel weer voorstellen. Vervelend hoor! Hopelijk gaat het snel weer wat beter. Kun je in jouw werk geen (tijdelijk) zitwerk doen?
Dat hoop ik over een tijdje ook te mogen doen. Maar dan doe ik wel voor spek en bonen mee en kunnen ze me beter 75 % ziekmelden. Dan kan ik pillen delen en eten geven Ik wil nl wel erg graag te werk!
Ik hoor in mijn omgeving meer mensen die de derde het zwaarst vonden. Ik ben pas 12 weken maar ben erg misselijk. Ik heb nog twee kids van 2 en 4 die nog erg bewerkelijk zijn. Ik vind het vooral erg moeilijk om nu een leuke moeder te blijven omdat ik eigenlijk gewoon de hele dag wil liggen om maar minder misselijk te zijn. Het is voor mij in ieder geval de laatste zwangerschap maar genieten is er zo niet echt bij. Ik hoop dat het bij mij beter wordt als de misselijkheid afneemt ..
Bij mij was me 3e zwangerschap ook heel zwaar. Eerst was ik misselijk tot 18 weken. Niks kunnen eten en drinken, was zo beroerd en slap....Ik had nog kleintjes rondlopen van 3 en 1 jaar, die alle aandacht nodig hadden. Na 18 weken kreeg ik zwangerschapsisias kon amper een stap verzetten, verging van de pijn. Ik werkte 4 dagen in de week s'avonds in een cafetaria. Ik mocht al gaan zitten tussendoor, maar da hielp niet. Met 24 weken wou de kleine meid er al uit 3cm ontsluiting al. Toen heeft de vk me volledig bedrust voorgeschreven. Ik wou thuis bij de kinderen zijn, misschien eigenwijs maar ik zag het niet zitten om me kinderen achter te laten al die tijd....Smorgens was ik er voor de kids, en smiddags ging ik dan op bed. Toen kwam de maagzuur waar ik echt goed ziek van werd. EN me buik die ineens zo groeide.....Wat was ik blij dat ik mocht bevallen. Me meisje is uiteindelijk met alle rust toch blijven zitten tot de uitgerekende datum!! Me 3e was ook me laatste, mag helaas niet meer. Maar achteraf denk ik wel, had ik maar wat meer genoten, en niet zo lopen klagen. Had misschien rot momenten maar het had altijd erger gekund!
Ben volgende week op de helft van de derde. Op veel dromen na gaat het eigenlijk heel goed. Maar denk dan ook pas op de helft. Mijn bekken voel ik wel als ik wat teveel doe, maar niet extreem.
Hier de tweede zwangerschap en vind het nu al zo zwaar! Bij eerste tot eind zwangerschap HG gehad met dan nog hartritmestoornissen en bloeddrukvallen. Deze zwangerschap HG tot 20 weken, dan twee weken me goed gevoeld en stilletjesaan beginnen genieten, dan bekkeninstabiliteit gehad dus pijn pijn pijn en nu laatste weken maagzuur en uitputting! Ondertussen een peuter van 22 maanden die erg druk is en een man die niet veel thuis is en zelf nog aan het werk. Een derde? NO WAY!
Heel herkenbaar, ik ben ook zwanger van ons derde kindje en ondanks dat de tijd supersnel gaat, vind ik het ook enorm zwaar. Heb erge bekkeninstabiliteit waardoor ik vreselijk beperkt ben in mijn doen en laten..elke middag lig ik bijna te huilen van de pijn op de bank, terwijl mijn kindjes aandacht willen. Ze zijn nog maar 3 en 1 jaar, dus dat scheelt ook..willen toch vermaakt worden en een boel aandacht. Ik moet nog ong tien weken en probeer er ondanks mijn pijn wel van de te genieten..verheug me ook echt op de komst van ons derde wondertje, maar ben stiekem al aan het aftellen. Maar ben bang dat ik zoals hierboven iemand zei, vergeet te genieten en dat is niet de bedoeling..het blijft een bijzondere tijd! Sterkte..
Vandaag afgesproken dat ik voor 50% ziek word gemeld.... Ik ben zooooo ontzettend opgelucht! Nu hoeft ik nog maar 2 korte diensten te komen