Naar aanleiding van het topic 'een hekel aan', heb ik echt een vreselijke hekel aan mensen die zeggen: 'ik zou dat echt nooiiiiiiit doen'. Bijvoorbeeld: 'als ik kinderen zou hebben zou ik nooit.........', maar ze hebben geen kinderen dus is het makkelijk praten. Een ander voorbeeld: 'ik zou echt nooit 'dat en dat' kopen', maar ondertussen hebben ze het van iemand gekregen bijvoorbeeld. Ook makkelijk praten, want ondertussen gebruiken ze het volop. Zoals vorig jaar was er van de balletvoorstelling van mijn dochter een dvd die je kon nabestellen voor 10 euro. Heel veel moeders maar roepen; 'nou dat ga ik echt niet kopen hoor, tsss, veel te duur, dat kijk je toch ook nooit meer terug hoor, bla bla'. Je voelt je bijna idioot dat je hem zelf wel gewoon hebt gekocht. Maar ondertussen lopen zij wel te regelen dat iemand hem even kopiert voor ze... Of mensen die zeggen: 'neeee ga jij niet naar dat teamuitje? Nou jaaaaa zeg', maar ondertussen zeggen ze zelf last minute af met een k# smoes Hoe reageren jullie op dat soort mensen? Mensen die jou bijna voor schut zetten omdat jij iets (niet) wil of doet etc. Maar ondertussen.... Hebben jullie dan de neiging nog even gelijk te halen of ben je er goed in om dingen gewoon te laten voor wat het is?
Ik heb altijd zoiets van "whatever". Ga me er niet druk om maken van wat zij wel of niet vinden van mijn acties en hoef mijn gelijk niet te bewijzen (meestal dan,haha)
oooo vreselijk zo herkenbaar! ik heb zo'n vriendin die doet zo met haar kinderen of andere dingen. ik werd er mega onzeker van maar denken dat het bij haar juist voorkomt uit onzekerheid. heb haar er wel een paar keer mee geconfronteerd maar schoot er weinig mee op. nu denk ik, nja ze is gewoon zo. als het om kennisen gaat of andere moeders op het plein zeg ik er meestal wel wat van zeker omdat je je eerst schuldig of voor paal voelt staan. misschien lost het niks op maar dan ben ik het kwijt en blijft het niet knagen.
Sommige dingen weet je nou eenmaal zeker, en dan is het net zo irritant dat mensen dan zeggen; dat kan je niet weten want je zit niet in die situatie.
Eens met fanona, ik kan me er niet druk om maken. Wat ik wel erg irritant vind is de uitspraak 'dat zou mijn kind nooit doen'. Eh, ja ja...
Ik was vroeger ook zo'n 'als ik kinderen krijg zal ik nooooooit '; - mijn neus op de billen drukken om te weten of er gepoept is. -Snot met mijn handen opvangen. -Spuug gebruiken om het gezichtje schoon te vegen bij gebrek aan doekjes. - Dagje winkelen, heerlijk in mijn eentje..gewoon alleen..terwijl mijn kind op de opvang zat. - irritante stemmetjes opzetten tijdens het voorlezen in de wachtkamer van de huisarts Enz..enz..enz.. Nee zou ik noooooooit doen! Pffft ik wist het allemaal wel beter.. Totdat ik een kind kreeg.
Ja dat! Ik wordt later echt niet zo'n moeder die: - te laat komt op school - de avond van te voren de boterhammen smeert - een poster met regels ophangt (ik weet het... ik kan nog steeds niet geloven dat zo'n onding in mijn huis hangt. Maar onze meid is zo trots op. ) - enz. enz. Nee hoor, dat zou ik nooooit doen. Inmiddels ben ik wel een beetje teruggekomen op alle dingen die ik nooooit zou doen. Als je in hetzelfde schuitje zit, doe je veel dingen ineens wel. Als andere mensen dat soort dingen roepen gaat het meestal het ene oor in en het andere oor uit. Prima, doe jij het anders.
Nouja om heel eerlijk te zijn heb ik dus echt wel een beetje een hekel aan dat "wacht maar tot je kinderen hebt".. Natuurlijk zijn er dingen die je toch anders doet en waarvan je noooooit had verwacht dat je dat zou doen, of er zo op zou reageren maar in de basis denk ik dat het bepaalde idee van hoe je je kind (zou) wil(len) opvoeden wel overeenkomt. Ik vind het altijd nogal minderwaardig klinken om tegen iemand te zeggen dat hij/zij zeker zelf nog geen kinderen heeft.. Alsof mensen die geen kinderen hebben geen mening over opvoeden oid mogen hebben. Verder maak ik me niet zo druk over andere mensen. Ik denk soms wel van Goh wat dom, daar dacht je laatst nog heel anders over. Maar dat was het dan ook wel.
Nee, tuurlijk. Als ik kinderen in een dichte auto zag met pa en een dikke sigaar, dan dacht ik "dat doe ik nooit". En zo is het ook. En ze krijgt beslist geen Red Bull voor het ontbijt. (Sowieso niet, trouwens, maar goed). Maar..... er zijn ook best wel wat idealen gesneuveld hoor! Je kan er best een mening over hebben als je nog geen kinderen hebt. Maar vaak gaat het dan meer om algemeenheden. Die specifieke dingetjes waar bijna alle moeders aan meedoen, die je niet écht snapt voordat je kinderen krijgt... tja, daar is een reden voor. Ik had verwacht een soort oermoeder te zijn; altijd geduldig, veel dingetjes uitleggen over de wereld en de natuur, immer Zen. Mijn zwangerschapskilo's zouden er binnen 3 maanden af zijn. Jaja, echt, dat dacht ik. Ik zou ook een kind hebben dat een engeltje was. Ik zou een kind hebben dat in sprookjes gelooft (forget it, wij hoeven hier thuis geen monsters te verslaan, daar gelooft ze dus niet in). Ik zou nooit zo'n "roze" kind krijgen, zo'n "suikerspin"... tja. En ik blijk ook gewoon met praktische gympen en een knutselknot en een mokkend kind op de fiets naar school te zitten; me rottrappend en wel omdat we bijna te laat zijn. En díe moeder, wilde ik nou net niet worden. Ik heb ze zelfs aangewezen als we er een tegenkwamen op straat. Die mama daar, met die Birckenstocks en de uitdrukking alsof ze 36 uur niet geslapen heeft... dat ben ik. Dus, sommige dingen weet je van te voren. 'Tuurlijk! Maar die kleine dingetjes... die nou net niet.
MamaR ik snap wat je bedoeld, maar andersom is het ook vervelend.. als iemand die geen kinderen heeft zegt: dat zou ik dus nooit doen.. dat komt dan ook betweterig over, alsof je het gedrag van de ouders in twijfel trekt. Dus van allebei de kanten valt wel wat te zeggen.. Ik ga meestal maar niet in op dat soort opmerkingen van mensen.. irritant is het wel!! en zelf ben ik er altijd voorzichtig mee, met dat soort uitspraken. Want het is inderdaad anders als je zelf in de situatie zit. Of het nou om grote of om kleine dingen gaat
"Vroeger"vond ik "die mensen" wel vervelend. Nu inmiddels niet meer omdat ik ook ooit zei dat mijn kind niet in de box zou slapen (daar heb je een bed voor , maar ons ventje heeft een hele poos wel heerlijk dichtbij in de box geslapen) en mijn kind zou ook water en thee drinken (niet dus en ik heb nog zo mijn best ervoor gedaan...). En zo heb ik nog wel wat voorbeelden.
Klopt ook wel hoor.. Daarom geef ik, meestal, ook maar geen mening. Hetzelfde als bij vrouwen die net moeder zijn geworden. Als ze er om vragen geef ik advies, anders niet. En ja, er zijn soms best situaties die ik dan anders zou doen. Ik was een tijd terug ergens en daar begon een moeder een heel verhaal, en toen vroeg ze hoe ik daarin stond. Toen gaf ik mijn mening en toen zei ze ook "ach als jij straks een baby hebt dan kom je daar nog wel op terug" dus toen gaf ik aan dat ik 2 kinderen heb en toen was ze stil.. Ik begrijp overigens sowieso die strijd nooit zo goed die moeders denken te moeten hebben. Iedereen doet dingen op hun eigen manier waarvan zij denken dat het goed is voor hun kind. Nou prima toch? Maargoed nu dwaal ik een beetje af haha.
Dat he? Heb je net een baby die je nog aan het uitvogelen bent, of een peuterpuber die weer een heel ander handboekje nodig heeft, krijg je drie elkaar tegensprekende adviezen. Of adviezen... eigenlijk "doe het zo, anders ben je een slechte moeder". Ik denk dan altijd maar ".... sommige moeders"
Het vetgedrukte is zooo herkenbaar. Ik bemoei mij zo min mogelijk met andere moeders. Het interesseert mij ook geen barst wat een andere moeder van mij vindt. Maar soms wordt mijn mening gevraagd, en bijna standaard krijg ik dan zo'n antwoord. En natuurlijk, ik ben nog jong, zie er ook nog eens jong uit, maar toch ben ik mama van 2 en mijn mening, is hoe ik het gedaan heb/zou doen. Geen kritiek op hoe een ander het doet.
Jeetje, daar heb ik echt een partij poep aan!! Hier op ZP hoor (lees) ik dat zoooo vaak! Kinder mogen dit niet en dat niet en zus niet.... Phoe! Ik zou noooit mijn kinderen siroop geven (thee en water is zat), een maxi cosi nee hoor zooo slecht, snoepjes geven, chipjes, iets met suiker, een mobieltje AAAHH, een tablet? No way! Mijn kind mag geen tv kijken, laat ik nooit huilen, praat alleen maar op een correcte pedagogische manier tegen ze, geen plastic speelgoed, alleen verantwoord hout met een regenwoud keurmerk.... Etc etc etc!! Geitenwollensokjes die zijn goed voor je!
Dat met in de box slapen heb ik ook. Liet haar in het begin echt niet in de box slapen daar is inderdaad een beetje voor. Maar sinds een aantal weken slaapt ze dus wel in de box en dan gaat het stukken beter. Water en thee moet ik nog ondervinden