Mijn dochter (bijna 3) is echt een enorme bemoeial als het om haar broertje (1,5) gaat. Hem de hele dag roepen en rondcommanderen (nee dat mag niet, nee je moet zo zitten, nee je moet zo je lepel vasthouden), zijn hoofd omdraaien als hij moet kijken, alles voordoen/afpakken/corrigeren op een manier dat er voor hem soms weinig ruimte is om zelf te spelen en te ontdekken. Ik corrigeer haar, leg haar uit dat hij geen pop is en ook zelf mag kiezen, speel met allebei apart en samen, of zet ze allebei met eigen dingen uit elkaars zicht, maar zij blijft hem maar opzoeken. En hij vind dat vaak ook niet leuk. Hoe dealen jullie met bemoeizuchtige peuters? Wanneer word dit beter?
Ik zou het half grappend,half serieus brengen dat je de box weer neer gaat zetten voor haar als ze niet van haar broertje afblijft. En het serieuze deel uitvoeren in de zin dat je haar op een stoel aan tafel zet met iets als ze weer met hem bemoeit.
Ik denk dat het nu misschien te vrijblijvend is. Ik zou eens een consequentie aan verbinden of straf geven, op een zelfde manier zoals je dat met andere dingen doet die je wel corrigeren. Als mijn kinderen ruzie maken, dan waarschuw ik ze altijd dat ik ze uit mekaar zal halen. De ene moet dan bijvoorbeeld in de woonkamer spelen en de andere eetkamer