Inderdaad. Hier gaan ze alleen met de bovenbouw naar een recreatieplas, ze mogen niet voorbij de drijftouwen en als je kind geen zwemdiploma heeft, moet er verplicht een ouder/begeleider mee. En dan de juf/meester en een paar hulpouders. Dat is bovenbouw, in groep 1 vind ik het een te groot risico. Daarnaast lopen er op een zomerse dag genoeg andere kinderen rond, dus ik denk dat het moeilijk is om overzicht te houden.
Ik zou het ook niet toelaten, of ik ging zelf mee en ik nam ook alleen de verantwoording voor mijn eigen kind. Een ongeluk zit nou eenmaal in een klein hoekje!
Kinderen zijn echt ongelooflijk snel. Geloofde dat eerder ook niet, maar 1 seconde buiten je blikveld is genoeg. Waren twee weken geleden in een vakantiepark. Pierenbadje was dmv een hek afgescheiden van het diepe 1.40 m bad. Het was er niet zo druk. Wij vermaakten ons prima in het vrij ruime pierenbadje. Kinderen mochten op een gegeven moment hun zwembandjes nog even af....Niet zo verstandig bleek. Mijn man zei iets tegen me (1 korte zin!) gevolgd door "waar zijn de kinderen?". In een paar seconden toch stiekem het hek uitgeglipt en kon Finley nog net bij het grote bad wegtrekken! No way dus dat een kind zonder zwemdiploma mee mocht naar het strand met open water. Tenzij echt 1 op 1 begeleiding en er constant bij blijven.
Dat is een gevaarlijke aanname! Zo blind op je kind te vertrouwen. Kinderen denken en doen vaak anders dan je denkt. Dacht ook altijd blind op mijn kinderen te kunnen vertrouwen....Want ze kennen en weten hun grens toch. Niet dus. Ze hoeven maar iets te zien of een ander kind dat iets doet en dan mogen zij dat toch zeker ook wel? Kinderen op die leeftijd hebben dat vermogen simpelweg nog niet. Daarom rennen ze soms ook zonder uit te kijken de straat over (al zal die van jou dat nooit of te nimmer doen, ook niet met vriendjes....). Mij oudste heeft een hekel aan zwemmen en diep water. Hij blijft er dan ook ver uit de buurt. Tot dus 2 weken geleden (zie hierboven).....
Alle kinderen waar zij speelt zeggen de ouders hoe netjes ze is. Terwijl hun kind gewoon door rent met oversteken, stopt mijn dochter hun. Laatst was mijn dochter buiten spelen met buurtkindjes van mijn tante en die wouden naar de speeltuin en zij mag niet (want zo blindelings vertrouw ik dus niet). Dus iedereen rennen en toen ze de steeg zag zei ze direct "hey ik mag eigenlijk niet naar de speeltuin,, en bleven ze dus in de straat.
Over op je kind vertrouwen: ik weet niet of het met vertrouwen te maken heeft, wel met karakter. Mijn oudste dochter zal nooit zonder mij of zonder mijn toestemming de straat oversteken. Of ze nu lopend is of met de fiets. Mijn jongste echter is een beetje een ongeleid projectiel en die moet ik echt in de gaten houden, continu. Ze ziet nergens gevaar, klimt bijvoorbeeld overal op, en heeft in haar leventje (ze is bijna 3) al meer schaafwonden en blauwe plekken opgedaan dan haar zus van 5. Mijn oudste was toen ze jong was ook al heel voorzichtig. Dat onbesuiste peutergedrag heb ik bij haar nooit gezien. Ze observeert heel veel en pas als ze zeker is dat ze iets kan, doet ze het. Mijn jongste is veel onbezorgder wat dat betreft. Die doet eerst, en denkt dan na.
Ik zou je zorg uitspreken op school en informeren wat nou precies de bedoeling is. Misschien zijn er al meer ouders die hebben aangegeven het geen goed idee te vinden?
Overdreven? Lees je de kranten wel? Alleen al deze week zijn er heel veel kinderen te water geraakt... het gebeurt allemaal in 1 seconde, nee bedankt...
Maar is er dan ergens gezegd dat de kinderen zwemspullen mee moeten nemen en dat de Juf de zee in gaat met 24 kleuters ?? Allemaal lekker de bandjes opblazen en zwemmen maar met zijn allen... Lijkt mij zeer onwaarschijnlijk. Wat ik al eerder noemde is dat ik een x aantal weken geleden mee ben geweest als begeleidster naar het strand met 24 kleuters en het was zeer overzichtelijk en al helemaal niet gevaarlijk. Ik heb ook werkelijk geen enkele ouder gehoord dat ze bang waren dat hun kind de zee in gesleurd zou worden en zou verdrinken. Kinderen zijn amper in de buurt geweest van de zee. Kinderen hebben schelpen en krabbetjes gezocht en hebben zandkastelen gebouwd dus ja ik vind het allemaal zwaar overdreven en lichtelijk hysterisch. We waren overigens met 6 moeders en 1 leerkracht dus 7 volwassenen in totaal. Groepjes werden in twee gedeeld en geen enkele chaos of wat dan ook.
Sven is ook gewoon meegeweest toen groep 1 / 2 naar het strand ging. Spelletjes doen, schelpen zoeken e.d. Hij is toen ook niet in de buurt van de zee geweest. Ik ben geen seconde bang geweest en vond het een leuk uitstapje voor de kleuters. Ik zou gewoon rustig vragen wat ze gaan doen op het strand. Zeker geen overhaaste conclusies trekken en direct melden dat je kind niet mee mag.
Ondanks dat ze niet het water in mogen zouden mijn kinderen echt niet mee gaan. Vind het echt onverantwoord zoveel kinderen met minimale begeleiding. Ongeluk zit in een klein hoekje!
Dl zou ook wel mee mogen. Die rent niet spontaan met haar kleren aan de zee in. (Als we samen naar het strand gaan is het natuurlijk anders; dan zit ze opeens al in het water terwijl wij het zonnescherm nog opzetten.)
Ik vind dit verhaal echt een goede toevoeging, want jij schetst wat je kan verwachten van een dergelijk uitje. Ik zie hier ook niet heel veel gevaar, maar ik begrijp tegelijkertijd dat anderen dat wel zien. Ik denk meteen aan kinderen die dus echt niet luisteren, of aan begeleiders die staan te whatsappen of meer aandacht voor elkaar hebben dan voor de kinderen. Brrr. Ik vind het toch wel een dilemma, als ik zelf niet mee zou kunnen, zou het misschien ook niet mogen van mij. Een middagje binnenspeeltuin brengt misschien risico's met zich mee, maar een gebroken arm kan in het gips, terwijl je een verdrinking alleen maar kan voorkomen.