Ik vind het heel jammer dat je er een bepaalde visie ingooit, maar niet meer verduidelijkt in hoe dit er dan uit ziet in de praktijk. Je gaat duidelijk niet de discussie aan, wat ook niet hoeft, zeker niet als de toon een kant op gaat die ronduit onvriendelijk word. Maar ik ben oprecht benieuwd wat de verdere gedachtegang is en hoe jullie dit dan uitdragen.
Ik heb het idee dat je je aangevallen voelt, dat is volgens mij helemaal niet nodig. Ik ben ook wel benieuwd zonder dat ik het afkeur naar hoelang blijf je? Hoe doe je dat met je evtuele werk? Broertjes of zusjes? Doen dit nog meer ouders? Maar idd je bent niet verplicht antwoord te geven..
En als je kind is 5 en leerplichtig dus kan he het niet mee naar huisnemen wat doe je dan? Mijn kinderen hebben gelukkig nog nooit gehuild dus misschien makkelijk praten Maar vaak huilen ze zonder goede reden en weten ze dat ze met huilen hun zin krijgen als mama ze zo zielig vind dus blijven ze huilen..
En de andere kinderen dan? Daar tegenover is dat niet eerlijk die ouders geven een kus en gaan weg maar moeder van pietje blijft 3 kwartier hangen.... Vind dat de leiding daar wat van had moeten zeggen
Idd, lijkt me voor de groep heel onrustig. Hier bij de psz was dan het advies om 5 minuutjes later te brengen (andere ouders waren dan al weg) en gewoon zelf meteen ook te gaan (dus kus en daaag), dat was zóveel rustiger en resulteerde vaak in helemaal geen huilend kindje meer.
daar maar ik mij niet druk om Mijn kind gaat naar school En nee ik voel mij niet aangevallen Ook als ze leerplichtig zijn kunnen dingen anders aangepakt worden Elk kindje is anders
Mijn kind gaat ook naar school als jij elke x 1 uur bij je kind blijft hangen en je kind zat bij mijn kind in de klas dan had ik daar ook zeker wat van gezegd Daar maak ik mij namelijk ook niet druk om Elk kind is anders maar elke school heeft regels Er zijn altijd ouders die denken dat ze een uitzondering zijn... vreselijk en sneu voor de kinderen
Ik denk precies het zelfde Je moet er altijd een zeurkous tussen hebben Ieder kind is Tja je hebt er altijd 1 zeur ouder tussen zitten Ben blij dat onze school heel meedenkend is
Ik vind dat geen zeurkousen maar iets anders Fijn dat de school zo meedenkend is kan je echt trots op zijn succes in de toekomst
Je realiseert je volgens mij niet dat je het daarmee juist zooo moeilijk maakt voor je kind. Nu maar ook zeker in de toekomst. Echt stap uit die bubbel en leer je kind zich staande te houden buiten die bubbel juist in deze fase waarin je als ouder nog een stuk kunt begeleiden en veiligheid kunt bieden. Dat doe je niet door ze in jouw bubbel te houden en ze totaal niet voor te bereiden op het functioneren in de maatschappij wat volgens mij toch het doel is van je opvoeding. Wat moet de wereld groot, eng en onvoorspelbaar zijn wanneer je niet in stapjes geleerd hebt deze wereld zelfstandig te betreden waarbij je terug kon vallen op je ouders maar ook het vertrouwen kreeg dat je dingen zelf kon en het niet erg was dat het eens fout ging of moeilijk was. En dat emoties er gewoon mochten zijn, ook verdriet omdat je leerde dat je daarin gesteund werd door je ouders maar ook door anderen in je omgeving.
Mijn dochter had het vorig jaar heel erg. Wat hielp was duidelijke afspraken maken. Samen de klas, ze moest zelf kiezen ze ze wilde doen. Wanneer de bel ging moest ik toch echt weg. Een kus, knuffel en zwaaien bij het raam. Groep 2 was in het begin toch eventjes spannend. Ook geen raam meer om bij te zwaaien (zit aan de achterkant en daar kom ik niet langs) dus toen werd het de deur van het klaslokaal. Sinds een aantal weken hebben ze hun namen al op tafel liggen 's ochtends. Ze werken in een vast groepje, elke ochtend iets anders. Ene keer kleuren, dan weer met Lego of puzzelen. Werkt geweldig. Dochter weet waar ze aan toe is (dat werkje ga ik doen aan die tafel) en dat vindt ze prettig. Ze heeft gelijk iets om zich op te focussen. Ik krijg nu vluchtig een kus en een halve knuffel en ze kijkt niet eens meer om wanneer ik de klas uitloop.
Dat verschilt volgens mij enorm per juf. Dus als je kindje volgend jaar een juf krijgt die vindt dat jij best weg kan gaan en zij jouw kind troost, dan haal je haar van school? Zo werkt het toch niet hoor, thuisonderwijs in NL is niet zo simpel als het lijkt.