Oei, wat een lastig dilemma! Het is belangrijk voor haar cognitieve en emotionele ontwikkeling dat je dochtertje intellectueel gestimuleerd blijft en nog 1,5 jaar in groep 1/2 zal daar waarschijnlijk niet aan bijdragen. Aan de andere kant is een leeftijdsverschil van 1,5,soms bijna 2 jaar met klasgenootjes best veel. Zelfs als het nu heel goed gaat, is er altijd een kans dat ze dit later toch lastig gaat vinden, bijvoorbeeld wanneer andere kindjes eerder gaan puberen dan zij of sociaal met andere zaken bezig zijn. De enige ervaring die ik hiermee heb, is mijn man, die twee klassen heeft overgeslagen en daar in de puberteit best een spreekwoordelijke tik van van de molen aan heeft over gehouden. Nou is twee jaar natuurlijk weer een tikje erger dan een jaar en zijn meisjes over het algemeen wat voorlijker in hun ontwikkeling dan jongens, maar waar je in ieder geval voor moet waken is dat zij zichzelf te zeer "anders" gaat voelen dan haar oudere klasgenootjes. Al met al zou ik denk ik neigen naar groep 2 overslaan met in m'n achterhoofd het idee dat ik in de toekomst misschien nog wel een ander "probleem" zou moeten oplossen. Succes!
Dankjewel Tupp, voor je nuttige adviezen. Er moet inderdaad een plan komen, dat gaan ze ook maken samen met de IB-er. Een van de juffen heeft een soort basiscursus hoogbegaafdheid gedaan en ik heb voorgesteld dat ze nog eens contact opneemt met de cursusleidster. De andere juf stelde voor om inderdaad contact op te nemen met de Leonardo school die hier een dorp verderop zit. Die school is sinds kort apart gegaan. Ze kan daar alleen voltijd naartoe. Verder hebben ze nogal een hoge eigen bijdrage en moet je een iq-test aanleveren die je zelf moet betalen. Hetgeen ook nogal kostbaar is. Maar het is wel een back-up optie. Mijn gevoel, sja. Mijn eerste reactie is, doen. Voornamelijk omdat ze zelf de oudere leerlingen zo nadrukkelijk opzoekt. Ik ben bang dat als al haar vriendinnen volgend jaar naar groep 3 gaan, en zij blijft in groep 1/2 achter. Dat ze zich dan erg verloren gaat voelen. Wat betreft schoolwerk is ze er wel echt aan toe. En misschien als ze op school wat meer uitgedaagd word dat ze dan juist thuis wel meer gaat spelen. Maar ik ben bang dat ik ook gekleurd word door de ervaring met mijn oudste. Die heeft geen klas overgeslagen, ging extra werk doen, maar daar kwam helemaal niks van terecht. En dat ging daarna dus helemaal mis.
Heb je daar nog tips voor? Leuke spellen, puzzels, educatieve apps voor iPad? Is erg welkom want haar bezighouden is soms echt lastig. Ik kan per slot van rekening niet hele dagen zitten memorien en kwartetten helaas.
Hier ook datzelfde gevoel.. En een oudste (enige) die geen klas heeft overgeslagen maar waar ik nu continu aan de gang moet om haar aan het werk te houden. Ik zou ook zeker kijken naar haar vriendinnen. Dat is tenslotte waar ze zich blijkbaar thuis voelt. Ondanks dat ze een jaartje ouder zijn. (hier ligt de voorkeur zelfs bij 2-3 jaar ouder en dat is inderdaad lastig nu ze 7 is... Want in tegenstelling tot 9-10-jarigen is ze niet aan het pre-puberen. Maar de gemiddelde 7-jarige kan ze OOK niks mee... Dus erg lastig. Gelukkig heeft ze 2 vriendinnen die ook zo vlot zijn en 1 daarvan zit ook in haar klas. Dat scheelt een berg) Lastige keuze en ik zou de keuze maken op basis van wat je nu ziet... Je kunt over 3 jaar altijd nog zeggen.. Het gaat niet lekker.. Hier moeten we wat mee. Naar daar kun je nu toch niks van zeggen. En er zijn ook mogelijkheden voor een tussenjaar nA de basisschool zodat ze niet superjong naar het VO hoeft. (bijv OPUS... )
Driftbuien kunnen komen omdat ze op haar tenen loopt. Of juist doordat ze zich steeds naar onderen toe moet aanpassen omdat ze steeds te maken heeft met kinderen die op een ander niveau bezig zijn en ze toch nog niet voldoende uitgedaagd wordt. Ik denk dat je er pas achter komt of de driftbuien door het een of door het ander komen, als je het uitprobeert. Wat betreft opvoeding; het is nog te vroeg om het woord hoogbegaafdheid te 'mogen' gebruiken. Ze heeft in ieder geval een voorsprong en haar enorme leerhonger en veel in discussie gaan zijn wel kenmerken die er op kunnen wijzen. Het opvoeden van een hoogbegaafd kind, vraagt wel eens een andere aanpak dan het opvoeden van een normaal intelligent kind. En alles wat afwijkt van wat 'normaal' wordt gevonden, is lastig. Je kunt minder makkelijk met vragen bij andere ouders terecht, omdat ze je problemen niet herkennen. Of met een oplossing komen die misschien prima werkt bij hun kind, maar totaal niet bij het jouwe. Het kan dus voor jezelf fijn zijn om wat boeken te lezen over hoogbegaafdheid. Je vindt daar misschien herkenning in en tips. Waarschijnlijk ook wel informatie die je aan het denken zit over versnellen en wat voor jullie kind de beste keuze is. Boeken die (vooral) voor ouders geschikt zijn, zijn bijvoorbeeld "Als je kind (g)een Einstein is" van Tessa Kieboom en "De begeleiding van hoogbegaafde kinderen" van Webb, Gore, Amend en DeVries. Er zijn ook belangenverenigingen, als je daar behoefte aan hebt. Kijk daarvoor bijvoorbeeld eens op de site HINT Nederland of de site van Pharos. Er is ook een tijdschrift over hoogbegaafde kinderen: Tijdschrift Talent
Zoals ik het begrijp heeft er onlangs dus ook een grote verandering in haar leven plaatsgevonden (papa niet meer thuis). Ik zou echt even goed in gesprek gaan met school en eventueel een pedagoog als ik jou was om nog wat meer advies in te winnen en te kijken wat echt verstandig is in haar geval. Ik heb 2 kinderen in mijn directe omgeving die tegen hetzelfde "probleem" aan liepen. Het ene kindje werd echt enorm druk omdat hij overspoeld werd met teveel informatie en hij heeft dan ook allerlei onderzoeken gehad om te kijken of hij geen ADHD had. In de klas werd hij uiteindelijk ook echt heel erg onrustig en omdat hij maar op zijn stoel moest blijven zitten kreeg hij steeds enorme driftbuien. Er kwam uiteraard geen ADHD uit, maar het continu maar informatie willen opzuigen zorgde gewoon voor heel veel onrust in zijn hoofd. Ze wilden hem eigenlijk medicatie gaan geven om hem rustiger te maken, maar zijn moeder stond hier gelukkig niet achter en heeft met de juf de afspraak gemaakt dat als hij even onrustig wordt, dat hij even op de gang mag staan springen of even een rondje mag rennen en daarna weer verder gaat. Dit doet hem gelukkig heel erg goed en het gaat nu ook prima. Het enige is dat hij heel erg prestatiegericht is en de lat heel hoog legt voor zichzelf. Alleen een 10 krijgen is voor hem een optie en van alles eronder kan hij heel boos en verdrietig worden. Het andere kindje kreeg ook heel veel driftbuien en ging ook oneens broekpoepen. Zij stelde net zoveel vragen als jouw meisje over dingen waar ze zich echt nog niet mee bezig hoefde te houden en kon dit dus ook duidelijk nog niet goed bolwerken. Een pedagoog heeft haar een aantal keer geobserveerd en als tip aan haar ouders meegegeven om haar niet meer informatie te gaan geven als dat een kind van haar leeftijd eigenlijk nodig had. Ze werd hier zoveel rustiger door en natuurlijk heeft ze nog wel eens een driftbui, maar niet meer zo vaak als eerst en het broekpoepen is ook weer over gelukkig. Natuurlijk kan het vaak ook positief uitpakken om een klas over te slaan als een kindje boven gemiddeld leert, maar op deze leeftijd zijn ze er vaak emotioneel gezien eigenlijk nog niet helemaal aan toe en moeten ze echt tegen zichzelf in bescherming genomen worden. Ik zou het denk ik zelf dus toch misschien deze klas nog even aankijken en als ze steeds wat extra werkjes kan doen, dan zou je daarmee een klas overslaan denk ik ook nog 1 jaartje kunnen afwachten. Maar volg vooral echt je eigen gevoel. Jij kent je kindje het allerbeste en ik denk dat je samen met de juffen op school goed kan beslissen wat in haar geval het beste is. Ik wil je ook echt niet afschrikken met deze verhalen, maar ik denk dat een jaartje aankijken toch misschien beter is als dat ze straks ineens weer een jaartje moet blijven zitten omdat blijkt dat het toch net nog even te hoog gegrepen was voor haar emotioneel gezien.
Hmm als ik mijn kind de informatie niet geef waar ze om vraagt.. Dan verzint ze het zelf wel. DAT is pas geen aanrader Wel geef ik doorgaans niet meer info dan er wordt gevraagd. Heb dan ook nooit gemerkt dat ze het niet zou aankunnen. Maar het lijkt me dat je als ouder wat dat betreft je kind prima kent. Bovendien is dat iets wat niks te maken heeft met wel of geen groep overslaan. Belangrijke dingen voor groep 3: - klaar met heel de dag spelen - in staat zijn om op een Stoel te blijven zitten. - er is een schoolrijpheidstest die lijkt of alle vaarsogheden om te leren lezen al ontwikkeld zijn. En in geval van een klas over slaan.. Is er emotioneel-sociaal rijp zijn. Dit kun je vaak zien aan met welke kinderen een kind het liefst speelt. (lang leve de combi-klassen dus) En ik denk.. Dat in geval van kleine boekenwurm.. Eigenlijk aan alle voorwaarden word voldaan en dat de juffen dat goed uitgezocht hebben voordat ze het voorstelden. Dan blijft over de vraag.. Zou ze nog 1,5 jaar lang willen spelen en knippen/plakken? (en als ze nu al aangeeft dat ze liever werkt.. Tja) Onze dochter ging eenmaal in groep 3 trouwens ook spontaan weer spelen. Echt fijn is dat Want iedereen roept wel: spelen is belangrijk!! MaAr wat nou als je kind nA een hele schooldag verplicht spelen meer dan uitgespeeld is? En toen het verplichte spelen op school klaar was.. Kon ze thuis weer doen wat ze daarvoor eigenlijk altijd graag deed: spelen met de playmobil. En dat doet ze nog steeds.
Hier ook groot fan van dat boek van Tessa kieboom trouwens. Plaats dingen weer even om een logisch perspectief. Soms best prettig Je hebt tenslotte enkel je eigen referentiekader. En qua spslefkes op de ipad: hier zijn ongeveer alle spellen van toca boca en van thinkfun zeer populair. Zeker in de kleurertijd gaf dat haar een hoop voldoening. Soms ook de broidnodige voldoening. Maar het is misschien handig om ook wat dingen te zoeken die n Geen ipad vereisen. Ik hou dus altijd mijn ogen open als ik winkel voor smartgames omdat ze doorgaans vrij prijzig zijn. En voor de vakantie koop ik nog weleens een reis-smartgsme. Die zijn meest max 10 en magnetisch (is voor jezelf ook leuk om te spelen en ik neem dr rustig mee uiteten want ze zijn klein en practisch.) Verder zou je kunnen denken aan speelgoed om mee te bouwen.. Lego maar wat hier ook erg in trek was.. Een grote knikkerbaan, bouwplaten, puzzels (liefst niet de standaard puzzels maar bijvoorbeeld wasgij of een 3D maakt ze wel graag..) Voordeel van de smartgames is wel dat ze rtveel minder humeurig vanwerd. Heb dr wel nA school aan tafel gezet met een spel en limonade met een koekje en verboden van tafel te komen voordat ze minstens 2 opdrachten had gedaan. (vaak was ze dan aanvankdlijk superboos... En bleef dan uiteindelijk rustig een uur spelen.. en daarna kon ze dan ook weer vrolijker doen)
Precies mijn verhaal! Dochter leest inmiddels ook al makkelijke boekjes. Ik kies ervoor om gewoon groep 2 te doen. Eventueel met Kerst nog eens kijken. Maar ik heb liever dat ze nog even af en toe kan spelen al kiest ze vaak wel de werkjes. Ze is er emotioneel nog niet aan toe denk ik.
Trouwens wel lastig wat te doen, ze houd helemaal niet van memory en bouwen en dat soort dingen. Alleen maar schrijven, papier en letters.
Mja dat wordt beter (waarschijnlijk) als ze daar op school ook een groot deel van de dag mee bezig is. Maar in de kleuterklas moet ze best tijd en ruimte kunnen krijgen om dat ook te doen. Variërend van woorden stempelen tot boodschappenlijstjes voor de poppenhoek.
Nou Saskia ik ben blij om je verhaal te lezen. Ik het dus inderdaad het gevoel dat mijn dochter misschien wel weer meer gaat spelen thuis als ze op school wat meer uitdaging heeft. Wat nu wilt ze thuis bijv haar werkboekjes verder uitwerken, als ik dan zeg, ga maar lekker spelen. Dan roept ze heel boos, alweer spelen?? Vervolgens onderneemt ze pogingen om haar broertje van nog geen 2 te betrekken in haar 'schooltje spelen'. Maar ja, die kan alleen nog maar krassen natuurlijk. Dus dat schiet niet op. Ik hoop dat de IB-er ook wat inzichten kan geven. Met leren lezen is ze trouwens dus al begonnen in de plusklas. Ze kan haar naam lezen en schrijven en kent wat losse letters. Ze zit nu sinds 5 weken in die plusklas. Op de iPad speelt ze veel spellen van dr. Panda. Maar dat gaat dus meer over dieren verzorgen, koken. Verder is ze helemaal fan van de letterschool app. Juf jannie was hier niet zo'n succes. Voor de job apps is ze te oud geworden, maar die speelde ze graag toen ze 3 was. Ik ga eens kijken naar de toca boca games, ze heeft er wel ooit 1 gehad geloof ik. En het begrip smartgames ken ik niet, ga ik ook eens naar kijken! Mijn oudste zoon zit ook in de plusklas, daar doen ze projecten. En omdat hij alle Engelse stof al kende krijgt hij nu Frans in de tijd dat de rest Engels krijgt. Maar hij vind de projecten van de plusklas saai en kijkt enorm uit naar het VWO volgend jaar.
Nog even over het driftig worden, ze is gewoon een hele emotionele dame. Dat is altijd al zo geweest, ik ken haar dus niet anders. Als het even niet gaat zoals ze wil, als iets niet lukt, dan word ze dus boos en nukkig. Heeft ook een heftige peuterpubertijd gehad. Maar het komt weinig voor dat ze echt schopt, slaat of ket dingen gooit. Ik denk dus niet dat het iets met school te maken heeft. En zeker nu niet want op dit moment heeft ze geen reden om op haar tenen te lopen. Ik heb daarnet de juf nog even gesproken. Nu ze zich er bewust van zijn benaderen ze haar anders en dat pikt ze goed op. Juf gaf aan dat ze vandaag lief en rustig was op school en dat ze zich goed aan de afspraken heeft gehouden die ze gemaakt hadden (oa op haar stoel blijven zitten).
Is soms ook gewoon uitproberen. Mijn oudste zonen zijn allebei helemaal wars van kleuren, knippen, knutselen, tekenen. Echt afschuwelijk vinden ze het. Maar kleien was wel een hit, dan doen ze hier trouwens allemaal heel graag. En probeer aan te sluiten bij wat ze leuk vinden. Mijn dochter vond duplo altijd mwah. Maar sinds er die princessen duplo was, was ze ineens helemaal om. Nu ondertussen speelt ze ook met de de duplo van haar broertje, maar daar doet ze dan weer heel andere dingen mee.
Dankjewel. Ik ga hier zeker verder mee. Wat betreft hoogbegaafdheid, ja dat vind ik eigenlijk niet zo belangrijk nu. Om het een stempel te geven. Maar ik hou het wel in mn achterhoofd in de manier waarop ik haar benader qua opvoeding. Want dat is mij ook geadviseerd door de pedagoge van het opvoedbureau hier. De normale manier van straffen en belonen werkt namelijk maar matig bij haar. Wat bij haar broers eigenlijk wel goed werkte.
Het leuke van thinkfun (smartgames op de ipad) is dat je een lite versie kunt downloaden. Kun je elke moeilijkheidsgraad een stuk of 10-20 opdrachten proberen.. Bevalt het.. Kun je de volledige versie kopen met nog vee meer opdrachten voor 2,99 (en dat is heel veel goedkoper dan diezelfde spellen in de speelgoed winkel kopen) Ik speel zelf graag chocolatefix, het echte spel is 35 Maar op de ipad speelt het ook prima. En dochter is gek op roadblock (moet je 1 auto van de parkeerolaats krijgen in zo min mogelijk acties) Juf Jannie is het hier ook nooit geworden trouwens.. Sprak niet aan kennelijk. Zal eens kijken wat ik nog meer op de ipad heb maar mijn dochter is inmiddels natuurlijk wel 7. Al staan meeste spellen er al behoorlijk lang op. Van toca boca hebben we nu 8 verschillende. Ik wacht vaak tot ze gratis zijn.. (hollander!) Favoriet op dit moment zijn toca hair salon en toca builders. Voorheen toca robot lab (mag je zelf een robotje samdnstellen en een parcours vliegen) en toca monsters (monsters eten geven.. Verschillende etenswaren die je kunt koken, snijden, bakken etc.. En het ene monster houdt meer vN vlees.. De ander meer VN groente en dat laten ze ook duidelijk merken) Fairy tales - aankleden van elfjes Tizzy Vet - dierenarts. Ik vind zelf die toca boca ap's er niet heel aantrekkelijk uit zien overigens. Maar veel kinderen zijn er echt gek mee. Verder nog: Human body - interacrieve app over het menselijk lichaam.. Prijzig wel maar dochter blijft er naar kijken. Het is ook puur leerzaam en geen spel. Dragonfly - montessori gebaseerde app mbt rekenen, lezen, schrjjven etc Drawingstar - tekenprogramma Planet challenge - vanalles over planeten. echt een spel maar met veel leeswerk erbij over alle planeten. Lil decorator - huizen inrichten 123 color - programma met vooral kleurplaten (ook kleuren op letter of cijfer) Sam schoffel - los het mysterie op (lezen is must) Amon & amara - interacrief verhaal over het oude Egypte om zelf te lezen of voorgelezen door de app. Als ze dat leuk vind.. Rian Visser heeft ook leuke interactieve boeken voor de ipad gemaakt. Die staan echter niet in de appstore maar in de bookstore via ibooks. Freefall - soort van candycrush maar dan in frozen-thema En educatief: Jeugdjournaal natuurlijk Schooltv Practice math Rekenblobs Math bus
Wat bedoel je met dat eerste stuk eigenlijk Ja dat laatste doet ze juist, maar andere dingen interesseren haar niet echt.. Als baby was ze al moeilijk te vermaken, heel gek.
Hmm lastig dilemma. Ik weet niet of ik het zou doen. Mijn broertje is ook een uitblinker en verveelde zich ook makkelijk op school. Maar emotioneel en qua leeftijd is een klas overslaan wel een enorm verschil. Mijn broertje is vanaf de middelbare school gewoon hoog ingestroomd en uiteindelijk universiteit gaan doen. Meer uitdaging bieden kan altijd, maar een stap terug doen kmdat het te veel is niet. Succes met de keuze!
Niet? Wat raar joh .. Hahahaha... zó herkenbaar. Hier het liefst heel de dag spelletjes, lezen, rekenen, raadsels. Ik word er soms een beetje kierewiet van, ze raakt niet verzadigd. Maar... Kapla werkt hier goed en zeker als je er een opdracht bij geeft. Kijk maar eens of "dat en dat "lukt. Laat ze maar na bouwen. Lego idem dito. Of zelf de tekening laten lezen en laten bouwen. Qua puzzels de boekjes van Denksport : Kinderpuzzels - Denksport puzzels Bij ons zijn de woordzoekers een hit. Het is net even anders dan gewoon schrijven. En je hebt er geloof ik ook sudokus voor kinderen. Op creatief vlak vind ik het ook erg lastig. Het is maar net waar de interesses liggen. Ik ben bijvoorbeeld van plan om binnenkort met haar een tegelpad te gaan mozaïeken. Ik wil dit met losse tegels doen en dan later aan elkaar leggen. Ze kan dan ook haar eigen tegel maken. We zoeken dan samen naar een thema en werken dit uit. Maar samen koken en bakken kan ook een uitdaging zijn. Ik weet niet hoe goed ze al kan lezen? Maar hier lezen we bijvoorbeeld samen wat de ingrediënten zijn en laat maar gaan zeg maar. Natuurlijk geeft dat niet de meest culinaire hoogstandjes en zal het vast en zeker mislukken hier en daar, maar dat zit dus ook de uitdaging in. Mijn dochter vindt het snijden van de groentes voor het eten echt geweldig. Het is voor haar een uitdaging om bijvoorbeeld de blokjes paprika even groot te krijgen (dat valt nog niet mee) of de champignonnenplakjes even dik. Ze wordt er echt steeds beter in Uiteraard met gepast snij-gerei. Maar ook het zorgen voor de dieren is hier een succes. Eten geven, water geven. De juiste hoeveelheden afmeten (dit altijd onder mijn supervisie trouwens, maar wel min of meer een stuk verantwoording op haar adres). Ze heeft ook de zorg voor een plantje op haar kamer. Het is leuk om te zien hoe ze in leert schatten wanneer iets nodig is, ik probeer me daar zo min mogelijk mee te bemoeien ook. Dit zijn meer de creatieve dingen die helemaal los staan van het leren lezen en schrijven. En wat ze erg leuk vind is gewoon dingen op tv kijken waarbij uitgelegd wordt hoe iets werkt. Erg interessant om te volgen.