Groepje start Clomid mei/juni 15

Bedankt StefanenLaura om nog aan me te denken meis
Het hopen heeft (nog) niet gebaat. Niets te zien (behalve weer heel veel kleine).
Bloed geprikt en krijg straks te horen naar welke dosis ik mag gaan, wel sowieso verhogen maar slechts met kleine stapjes gezien hij denkt dat ik snel in overstimulatie ga geraken.

Wat ik eigenlijk niet goed begrijp; ik krijg telkens te horen dat ik zo'n hevig geval ben, maar hoe komt het dan dat ik toch 2 van de 5 keer wél goed gereageerd heb met slechts 1 eitje, en dus niet hevig. Er zijn toch mensen die zelfs helemaal niet reageren op clomid, dus zo'n 'hevig' geval ben ik dan toch niet. Enfin, het is geen exacte wetenschap en het heeft geen zin om hier ook nog over te piekeren maar vind het toch ook raar dat ik wel tweemaal goed reageerde.

Tot hoeveel weken werd er bij de anderen 'doorgespoten' tot er wel reactie kwam?

Nu afwachten tot telefoontje en prikken maar...
Hoe gaat het met de anderen?

 

@ katje: ik hoop ook dat jullie snel mogen volgen! Wat jammer dat er donderdag nog niets te zien was Ik heb ook een ronde gehad waarin er niet echt iets wilde groeien, toen waren ze ook voorzichtig met ophogen. Had geloof ik eerst 4 echo's gehad voordat ze gingen ophogen. Heb die ronde toen niet afgemaakt, maar als ze na echo 2 ophogen, dan is dat bij ons in het ziekenhuis toch nog redelijk snel. Hopelijk heeft het het juiste effect!
Ik weet ook niet hoe lang ze door zouden spuiten, maar ik geloof dat ik al ruim op een maand zat voor wat betreft spuiten voordat ze uberhaupt op gingen hogen... Dus dat in ieder geval

@ miszy: klinkt herkenbaar, dat gevoel om te stoppen met de clomid. Dat heb ik ook gehad! Ik heb toen besloten dat ik het tot een half jaar aan zou kijken, daarna had ik een gesprek gevraagd met de arts. Dus wie weet kun jij ook zoiets doen? Een uiterste ronde met clomid voor jezelf bepalen en dan overleggen en eventueel overstappen op iets anders/
Geen hormonen levert sowieso niets op, denk ik... helaas!

@ Stefanenlaura: Wat fijn dat het er allemaal goed uit zag! Zal wel een geruststelling zijn!

@ hier: misselijkheid heeft zijn intrede gedaan. Ik ben niet iemand die gemakkelijk moet spugen, dus mijn darmen reageren best heftig. Maar ja... alles voor de grote droom Dus tot op heden vind ik het niet zo erg allemaal Al hoop ik wel dat het met 13 weken weer beter gaat.
Hebben uitslag van het genetisch onderzoek van mijn zus. Ze heeft een afwijking op een chromosoom, maar de artsen kennen het niet. Ze hebben het nog nooit gezien bij mensen met en mensen zonder een beperking. Dus ze kunnen er niets over zeggen en weten dus echt niet wat het is. Het enige wat ze konden zeggen, is dat wij in principe geen verhoogd risico hebben op een gehandicapt kindje. Dus daar was ik wel heel blij mee!

 

Hey meiden,

@Duna Wauw fijn nieuws hé dat dit normaalgezien geen verhoogd risico geeft op jullie kindje. Fantastisch! Enkel ook spijitig dat men het niet kent, want geeft dan weer meer onzekerheid over het verdere verloop natuurlijk.
Hopelijk ben je gauw niet meer misselijk ! Maar indd, alles voor de grote droom
En fijn dat te horen dat ze indd bij jou na 4 weken ook nog hebben opgehoogd, ik zit nu op 50 eenheden, cd 19.
Heb op 4 dagen tijd 2x een drupje helderroze gehad bij het afvegen, maar echt een drupje en niet meer, ik hoop dat dit geen slecht teken is ofzo ivm baarmoederslijmvlies??
Ik probeer er nog in te gelove dat ik nog eens een eisprong mag meemaken deze ronde.

@Miszy: het is zoals Duna zegt misschien geen slecht idee eens te denken aan een overstap op spuitjes; anderzijds de pilletjes zijn wel 'gemakkelijker' in gebruik; maar qua hormoonschommelingen (ik weet niet of jij hier veel last van hebt?) voel ik me STUKKEN beter bij de spuitjes. De zwarte dagen die ik soms had, heb ik niet meer. Tranen hier of daar wel, maar ook in minder hevige mate denk ik.
Ik denk dat op mijn formulier tot 4x clomid moet geprobeerd zijn om te mogen overstappen op spuitjes. Maar ik weet niet of je dat wil natuurlijk, misschien dat je bedoelde gewoon even niets te willen.. Fijn dat je vriend er wel voor wil blijven gaan.

@hier: enkele fijne dagen gehad. Me heel goed ontspannen en goed gelachen, dus heb me niet te fel laten meeslepen. Enkel vandaag een moeilijke dag. Moederdag in BE en heb het moeilijker dan verwacht... Vanavond nog vieren en helemaal G E E N zin in. Morgen controle in de ochtend. Duimen hé.

Dikke knuffel allemaal

 

Stilletjes hier... Hopelijk geen nieuws = goed nieuws.

Hier minder goede meting gehad, weeral. Niets te zien, een gefrustreerde dokter, een gefrustreerde vriend en ik ook weer verdrietig. Ophogen naar 75E en maandag terug.

 

Heee meiden!

Katje: jeetje man... Wat vervelend dat er de hele tijd niks gebeurd! Ik snap echt dat je daar goed moedeloos van wordt zeg! Ik hoop echt dat ze snel een geschikte dosis voor je vinden! ik duim voor je meis!

Duna: goed nieuws joh dat jullie geen verhoogde kans hebben! Fijn hoor! Geniet maar lekker van je zwangerschap!

Miszy: hoe gaat deze ronde bij jou? Al follikels gezien? Of ben je nog niet zo ver?

En lala??

Stefanenlaura: gaat het bij jou ook nog goed? Wat gaat het snel!! Aardig buikje al zeker? Heerlijk!!

Hier: tja.... Hier...!! Wat zal ik zeggen..!! Lichamelijk gaat het stukken beter! Ik ken weer alleen thuis zijn. Mijn man had zorgverlof gekregen omdat ik werkelijk niks zelf kon! Ik had echt heel veel pijn. Als ik nu alleen ben, komt mijn moeder nog wel langs zodat k niet zo veel ga piekeren. Ik merk dat nu het lichamelijk beter gaat, m'n koppie op gaat spelen. Meer piekeren! Bah!!
Vanmorgen had ik echt hele erge buikpijn aan de linkerkant, ik ben dan gelijk bang!!(mijn eileider is links verwijderd en heb daar dan ook echt heel veel pijn gehad voor de operatie) "Ga ik dood???" Pff uiteindelijk waren het gewoon m'n darmen. Ik haat dit, zo ben ik helemaal niet. Ik ben zo het vertrouwen in m'n lichaam kwijt!
Pff ik hoop dat ik me snel weer wat beter voel en het überhaupt nog een keer durf om weer een kansje te wagen. Die wens blijft natuurlijk maar dit was echt letterlijk DOOD eng!

 

Hey Lizz,
Waar ben jij doorgegaan meid. Vind het zo sterk van je om dit weeral door te komen. Ondanks het slecht voelen, pijn hebben, piekeren etc. toch ongelooflijk knap van je dat je iet of wat positief kunt klinken en blijft vechten. Want ja, Lizz, dat zul jij blijven doen voor dat kleine wondertje dat op komst is.
Ik heb makkelijk praten maar vechten is het enige wat we kunnen doen...
Nog veel goede moed en ik brand vanavond een kaarsje voor ons allemaal...

@hier: vanavond komt er een vriendin langs waar ik het heel lastig mee heb het haar te vertellen. Heb er op het forum wel eens over gepraat. Ik weet niet goed of ze het me gunt dat ik 'ermee bezig' ben. Daarom ik het zelf moeilijk heb mijn diepste geheim toe te vertrouwen, omdat ik weet dat ze het er moeilijk mee gaat hebben. Ze is ouder en wil zelf dolgraag kinderen, maar haar partner (nog) niet. Anderzijds mag dit mijn zorg niet zijn, maarja.

Verder probeer ik moed te houden, de ene dag al beter als de andere. Soms denk ik; ik kom er wel, er gaat een kleintje komen voor ons. En soms denk ik; *piep* dit, dit gaat nooit lukken want er slaagt niets aan. Waarom zou het nog gaan lukken.
Word er gek van.

 

Katje bedankt voor je lieve woordjes.
Hoe is het gegaan met die vriendin? Is het je meegevallen? Misschien was het juist wel fijn om met haar te praten en had ze het er minder moeilijk mee dan jij had gedacht? Ik hoop het maar.

Heel toevallig had ik ook gister m'n (hoog) zwangere vriendin hier op visite. Ik had haar al maanden niet gezien (weten jullie nog dat verhaal wat ik toen vertelde?)
Dit was de eerste keer dat ik haar met zo'n dikke buik zag (moeten jullie nagaan hoelang ik haar al niet gezien had.) Met m'n eerste zwangerschap was ik natuurlijk tegelijk met haar dus op dit moment had ik er dus ook zo bijgelopen. Wat had ik dat graag gewild. Het was best confronterend maar gelukkig was het wel weer gezellig en had ik eindelijk een beetje het idee dat ze wist hoe ze zich moest gedragen naar mij en daardoor was het voor mij ook wat makkelijker. Ik heb me wel de hele week hierop moeten voorbereiden. Ik ben best emotioneel over alles wat er gebeurd is en ik wilde echt niet in huilen uitbarsten met hun erbij. Ook al zou dat makkelijk moeten kunnen eigenlijk bij je "beste" vrienden maar dat is voor mijn gevoel een beetje kapot gegaan.

Katje blijf hoop houden! Er moet gewoon een keer een dosering komen waar jij op reageert. En wat zullen wij onze kindjes gaan waarderen. Ik denk dat ik er serieus elke dag bij stil zou staan als ik m'n kindje vast heb en dat gaat gewoon een keer gebeuren. Ook bij jou katje. Ik herken het wel heel erg hoor: dat ene keer denken: "het lukt wel" en andere keer denk je: "ahhhhhhh het lukt nooit! *piep piep scheld kut zooi!!!!*

Ik heb een collega die zei letterlijk tegen mij: "ik zou me maar alvast inschrijven voor een adoptie kind want dalijk heb je EN geen eigen kindje EN geen adoptie kindje omdat je dan te oud bent en dan heb je niks"
Pff ik ben best van slag geweest van die opmerking, al bedoelde ze het goed maar het maakte me zo bang!!! Soms heb ik gewoon liever geen mensen om me heen, kunnen ze me ook niet pijn doen! (Terwijl ze het lief bedoelen hoor, maar ze weten soms niet wat ze zeggen)

Katje kop op!!!!! Hoop is goed!! Dikke dikke kus!!

 

Hi

Met mijn vriendin ging het goed ! Durfde er eerst niet goed over te beginnen maar dan toch beginnen praten en ze verschoot wel erg. Maar ze vond het ook gewoon heel erg dat het toch niet gemakkelijk was zoals ik vroeger altijd al verteld had tegen haar. Zij zei dan vaak 'och, je zult dat zien, dat gaat dan plots wel heel goed gaan', maar niet dus.
Gesprek dus heel goed meegevallen en eigenlijk weer last dat van m'n schouders af is...

Hier nu 75 aan het spuiten, hopelijk doet dit wat.

Tja, Miszy, geen verloren rondes meer was ook mijn idee, maar dokter zei laatst nog 1,5wk door te kunnen maar dan wel af te breken...Dus maandag betekent dit nog een half weekje dus ik vrees als er maandag niets is, dat hij gewoon gaat voorstellen om te stoppen.
MAAR stel dat mijn baarmoederslijm nu nog wel goed is, en niet is verminderd, zou ik dan niet voorstellen nog 1 verhoging te mogen proberen? Wat denken jullie?
Dikte van 4 metingen: 9 - 6,5 - 8
Als die nu volgende keer niet minder is dan 8 kan ik toch gewoon doorgaan, niet?

@Miszy: WOW Wat gaat dat snel zeg ! Fijn dat je zo goed blijft reageren op clomid150 zeg !! En super spannend... Bij mij in het ziekenhuis hebben ze al eens gezegd dat ze sowieso maar max tot 2 gaan. Hopelijk biedt het meer kansen en mag het nu zeker raak zijn hé meid !! Mij is verteld: 1 eicel 15% kans, 2 eicellen 20% kans, dus 3 is dan misschien 25%. Zet'm op !

@Lizz, inderdaad wij gaan onze kindjes héél erg waarderen. Kijk er zo naar uit...En wat een (sorry hoor) kutcollega... Hallo, what the hell. Je bent toch ook al (spijtig genoeg) 2 keer zwanger geweest. Wil toch zeggen dat je lichaam het wel kan, waarom zou jij aan adoptie moeten denken. We gaan gewoon zo lang door tot we zwanger zijn, punt. Kop op ! Laat je er maar niet door bang maken.
Fijn dat het met je vriendin ook zo goed is meegevallen. Haar vriend was er dan ook bij? Moet erg confronterend zijn.

 

Katje: gelukkig is het meegevallen met je vriendin! Een last van je schouders.... Dat is zeker fijn. Tuurlijk zal het even wat moeilijk voor haar zijn maar ik denk dat ze het erger zou vinden als je het al die tijd voor je had gehouden denk ik. (Als ik van mezelf uitga tenminste)
Spannend joh katje of dit nu wel aanslaat. Je zou het natuurlijk altijd kunnen vragen of je nog een ronde door mag gaan met een goeie baarmoederslijmvlies. Vragen staan altijd open toch?


Mijn vriendin was inderdaad met haar man langsgekomen. Voor mij was het echt heel erg zwaar. Vandaar dat ik denk ik vandaag een beetje een terug val heb. Voel me echt minder lekker! Pijn in m'n buik en echt gewoon zwaar lusteloos weer. Denk dat al m'n energie daarin heeft gezeten. Maja al met al wast wel weer soort gezellig.

Ik heb daarentegen wel een meisje die op de basisschool bij me in de klas zat, daar had ik een aantal weken geleden een reunie mee maar ik kon daar natuurlijk niet heen want ik moest geopereerd worden. Dus ik had dat groepje verteld hoe of wat (want ze waren tenslotte bij mij uitgenodigd thuis) en dat meisje kwam dus gewoon chocola in mn brievenbus gooien en gister is ze nog langsgereden met gebakjes! Terwijl ik haar al jaren niet gezien had! Wauw... Wat een verschil met mijn "vrienden" dat heeft me wel echt heel goed gedaan. Echt zo lief!

Miszy: wat een goed nieuws zeg!! 3 mooie follikels! Geweldig! Wat spannend weer zeg! Ik zou ook inderdaad doorgaan met kans op een 3 ling! Zou wel heel zwaar worden maar een voordeel is dat je niet weer door deze ellende moet!! Hahaha! Ik zou het geweldig vinden. Ik hoop dat het lukt miszy! Ik duim voor je!! 3 kansen.... Met 1 zijn we al tevreden! ik duim voor je!

Ik moet aanstaande woensdag weer naar het ziekenhuis voor een controle! Hoop dat alles er goed uitziet!

Succes meisjes!!! Kussssssiess!!

 

Ik duim woensdag voor je Lizz, is het de bedoeling dat je voor/tijdens je reis nog een ronde meedraait? Of wat hebben jullie besloten? Of hangt dit misschien van woensdag af? (sorry als ik dat deel gemist had)

Hier maandag zien wat de 75 gedaan heeft.

Fijn weekend allemaal !!

 

@ Katje: wat vervelend dat je meting weer niet goed was Hopelijk gaat er toch snel iets groeien! Ik duim voor je!

@ Lizz: wat ontzettend kl*te allemaal zeg! Snap wel dat je gaat piekeren, want is ook niet niks geweest. Misschien kun je dat ook uitspreken tijdens je controle bij de arts zodat ze je misschien kunnen helpen met verwerking van het hele gebeuren? En zodat je dus weer vertrouwen in je lijf kunt gaan krijgen?
En zoals de vraag al eerder gesteld is, gaan ze nog kijken waardoor het nu een bbz was/of er een oorzaak was?

@ miszy: Spannend! Hopelijk een goede ronde en dan niet meteen een drieling (of meer) Succes op het wachtbankje!

@ hier: De eerste echo gehad afgelopen vrijdag. Ons kindje was goed gegroeid en hebben een knipperend lampje (hartje) gezien! Volgende echo staat nu op 5 september. Staat zo vroeg ivm een intake voor prenatale screening. We gaan toch nog even met iemand kletsen die meer verstand heeft van genetica dan wij zelf om te kijken of we ons kindje het beste wel of niet kunnen testen (werd ons aangeraden door de gynaecoloog).
Verder ben ik echt heel erg misselijk geweest. Tijdens het werk in elke pauze (die ik 4 meer had dan normaal) gaan liggen en dan weer een uurtje werken of zo om vervolgens weer te moeten liggen . Nu gelukkig medicijnen tegen de misselijkheid sinds vrijdag en ik denk dat ze wel helpen, want vanochtend ben ik voor het eerst sinds een paar weken met heel weinig misselijkheid opgestaan. Dus vanochtend was ik blij, hoop dat het zo blijft gaan anders zie ik het somber in voor onze vakantie in september

 

Spannend maandag katje! Ik hoop dat het alsnog is aangeslagen.

Miszy: spannend weer dat wachten! Ik hoop echt dat je nu eindelijk een positieve test in handen krijgt.

Duna: fijn zeg een goeie echo! Echt heel fijn! Succes met het beslissen wat jullie gaan doen met betrekking tot testen enzo. Ja, die misselijkheid is wel killing he! Pff is echt zwaar om dan nog gewoon te werken. Gelukkig helpen de medicijnen wel!

Nou, er is vaak ook geen reden voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Net als bij mijn eerste keer dat het hartje gestopt was met kloppen bij 9 weken: "ja, gewoon pech" nu dus weer hetzelfde verhaal. Ik heb van te voren een HSG onderzoek gehad en alles zag er gewoon goed uit! Alles was goed doorgankelijk. Dus ik moet het doen met: "pech" alleen nu een beetje jammer dat die "pech" me wel een eileider kost! Ag... Gelukkig heb je er geen 2 perse nodig en kan het dus ook nog goedkomen met 1! Laten we het hopen. Mijn eierstokken,baarmoeder en 1ne eileider zagen er goed uit, daar hebben ze met de operatie meteen naar gekeken. Laten we er maar het beste van hopen. Inieder geval zou ik nu weer met clomid kunnen beginnen als ik weer ongesteld wordt. Ik denk alleen dat ik dat niet ga doen want waarschijnlijk word ik ongesteld net voor mijn vakantie en zou ik dan kunnen testen IN mijn vakantie en dat wil ik niet. Ik ben te bang geworden dat het nog een keer gebeurd en dat ik dalijk in Bali naar een ziekenhuis moet. Ik moet nu direct als ik een positieve test heb, naar het ziekenhuis om te kijken of het op de goeie plek Zit. Hmm ik moet er nog even over nadenken en wacht maar even woensdag af of alles goed zit. Die angst zit gewoon nog zo in m'n hoofd! Maja iedere dag gaat al stukje beter. Ik kaart het denk ik niet aan, ik denk dat het ziekenhuis dan gelijk aan professionele hulp gaat beginnen en ik wil niet praten met een psycholoog. Ik red me wel in m'n eentje. Samen met m'n man komen we hier doorheen. Ik blijf van mening dat we dit een keer vergeten zijn met een kleine in ons midden!! Vingers crossed! Net als voor jullie allemaal meiden!!

Dikke kus!

 

Heel heftig allemaal Lizz! Vergeten zul je nooit, denk ik. Maar dan kun je wel dat hoofdstuk afsluiten en je zult er niet steeds meer aan denken.

Hier zit ik net als Miszy op het wachtbankje. Volgens mij lopen we weer gelijk.

Goed dat het ondanks misselijkheden enzo goed gaat met de zwangeren onder ons.

Tot zover mijn korte reactie 😉

 

Hi

Vanmorgen op controle, 1 eitje langs beide kanten. Eentje 10mm en eentje 11mm, en miljoenen kleintjes
Hij was niet enthousiast gezien het nog alle kanten op kan, maar het was toch al iets positiever dan voorbije 3 andere metingen...
Bloename gedaan en krijg straks te horen welke dosis ik moet aanhouden... Spannend. Ik begon nadien meteen te wenen, gewoon van alle stress die er weer zat. Was ook wel blij, maar meteen ook weer bang voor mocht het toch weer mis gaan bij de volgende meting. Ik hoop dat ik de perfecte dosis krijg voor 1 of 2 mooie follikels. Want deze aantal mm's zegt natuurlijk nog niets...

Super Duna, erg blij voor jou !!! Succes nog op wachtbankje miszy en lala...
Lizz, snap wel wat je bedoelt. Bij mij zijn het vooral mijn vriendinnen en vriend die mijn 'psychologen' zijn. heb er ook al aan gedacht eens te gaan praten maar dan denk ik: ze kunnen me toch niet helpen dus kan ik maar beter een vriendin bellen die me op het einde van het gesprek misschien nog aan het lachen kan krijgen.
Als je er natuurlijk moeilijk over kunt praten met vriend ofzo maakt het wel anders voor andere mensen denk ik. Maar hier dus hetzelfde.
Ik vind het super te lezen dat je toch redelijk positief in je schoenen staat, maar ik besef ook dat dat niet elke dag zo kan.
Veel succes nog met de verwerking.

 

Hier net telefoon gehad: vanavond nog 75, dan di en woe 50 en dan donderdag controle. Spannend.
We wachten het af...*hopen*

 

Sooo spannend wordt het zeg katje! Ik ben zo benieuwd! Ik hoop zoooooo dat je nu een echte kans gaat krijgen joh! Laat maar snel weten!!

Ik ben dus vandaag naar de gynaecoloog geweest. Er is onderzoek gedaan naar die eileider die er nu uit is en er is dus geen reden geweest dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heb gehad! Het is gewoon echt "pech" geweest! Nu dus 100% zeker. Ik heb vandaag wel een echo gehad omdat ik dat graag wilde. Ik heb namelijk al een week dat rekbare slijm (wat dus normaal duid op een follikel wat springt of bijna gaat springen) ik was zo benieuwd of dat ook echt zo was. En dat is dus ook zo. Ik heb links een eitje van 18mm zitten welke dus 1 deze dagen gaat springen. Echt helemaal natuurlijk deze ronde! Ik ga hem dan ook maar benutten. Ik had eerst de gedachte om even helemaal te stoppen maar ik merk nu alweer dat ik er zo snel mogenlijk weer voor wil gaan ook al vind ik het zoooo eng! Maar deze "natuurlijke" keer kan ik natuurlijk niet zo voorbij laten gaan!Dus...huiswerk!

Miszy en lala.. Gaat het nog bij jullie de wachtweekjes?

Dikke kussssiesss!!

 

Lizz! Geluk bij een ongeluk, of zoiets. Wow, wat een mooi cadeautje na een heftige periode. Snap dat je er gebruik van maakt.