Het valt me gewoon op dat hier vaak topics omhoog komen van "mijn werkgever is star" "ik heb een ziek kind en ik moet komen werken nouuuu zeggg" en dan is het echt belachelijk dat de werkgever niet wat losser is en meedenkt etc etc. Maar als ik dan kijk hoeveel leden hier reageren met: "ik houd het strikt gescheiden" " ik doe buiten werk niet aan werk" snap ik die starre werkgevers wel. Het werkt natuurlijk wel twee kanten op. Ik denk dat het voor beide partijen fijner is als er iets meer flexibiliteit zou zijn.
Nogmaals: geen vereiste om na het werk te gaan borrelen en dáár hadden we het over, toch? Ons team kan bijvoorbeeld uitstekend met elkaar overweg, maar we houden ons werk dan ook op de werkvloer. Als je niet goed in een team ligt kan dat met van alles te maken hebben. Een team kan ook behoorlijk vergiftigd zijn omdat er zo'n ons-kent-ons-sfeertje hangt dat een buitenstaander er nooit in zal passen als hij of zij afwijkt van de norm, ondanks dat het een hele collegiale persoon is die zijn of haar werk prima doet.
Dit idd, als het puur daarvoor is en dus niet voor het bespreken van clienten of andere dingen, lijkt get me nittig en fijn - minder werk ook dan iedereen bellen etc. Veel overzichtelijker. Maar zoals TS het beschrijft, snap ik dat ze eruit stapt - helemaal vanwege het besprek van clienten. Misschien kun je dit te sprake brengen, TS? Dus een appgroep met regels puur voor ruilen diensten en bv inval bij ziekte?
Voor mij persoonlijk ligt het eraan wat die flexibiliteit inhoudt. Als ik een keer (betaald) moet overwerken, dan regel ik dat met mijn man (hij moet dan namelijk vroeger naar huis i.v.m. kind), maar dan blijf ik zo lang als nodig is. Als ik een training moet volgen dan doe ik dat. Als ik een keer overuren thuis moet maken omdat ik wat stukken moet doorlezen, dan is dat ook prima, maar ik schrijf ze wel op. Maar als ik geacht wordt om 1x per week, of 1x per maand, na werktijd in een bistro te zitten met mijn collega's dan bedank ik daarvoor. Dat je geen privétijd in je collega's wil steken, zegt dat niks over je loyaliteit naar de werkgever toe. Ik had het hier net met mijn man over (die heeft zelf 9 man personeel) en hij zegt dat hij er wel aan moest wennen toen er nieuwe mensen kwamen die niet meededen met de vrijmibo. In eerste instantie vonden hij en de oude werknemers dat erg ongezellig. Maar na een tijdje wende het en om mijn man te citeren: "Ik betaal die mensen om hun werk te doen op een vriendelijke en efficiënte manier. Ik betaal ze niet om gezellig te zijn buiten werktijd om," en ik denk dat daar echt de kern zit. Werk is een zakelijke overeenkomst en natuurlijk, als je zoveel uur van de dag bij elkaar bent kán er een band ontstaan, maar dat kan ook prima niet zo zijn. Ik denk dat je wat dat betreft tolerant moet zijn naar mensen met wie die band niet ontstaat, want waar je daar in eerste instantie voor aanwezig bent, namelijk werk, hoeft daar niet onder te lijden.
Het is geen vereiste idd... Maar dan moet men natuurlijk niet moord en brand schreeuwen als er dan dingen gebeuren of besloten worden waar je dan niets van weet van te voren.
Het lijkt mij dat zaken die over het werk gaan besloten worden in teamvergaderingen en dat je daarover later de notulen kunt nalezen, mocht je er onverhoopt niet bij kunnen zijn.
Het lijkt mij sowieso dat dingen die werkgerelateerd zijn besproken worden tijdens een vergadering of iets dergelijks . Niet tijdens het theekransje bij de zaak op de hoek?!bij elk sociaal gebeuren aanwezig zijn is onmogelijk . Punt. In TS haar geval werkt ze voornamelijk s avonds , met die collega's kan ze prima worden. Ze heeft dus in de praktijk biets tot weinig te maken met de colleg's vab andere diensten, waarom zou ze die dan beter moeten leren kennen? Ken jij ook iedereen goed van elke afdeling/ andere vestiging etc.. Het is simpelweg gewoon zo dat je vrije tijd nodig hebt. En dan ook echt vrij. Dat gemekker over 24/7 beschikbaar zo flexibel mogelijk .. er zijn zo onwijs veel mensen met een burn out/ overspannen/ klachten dat het teveel is/ het gevoel het niet goed te kunnen doen. Mensen zijn niet gemaakt om altijd paraat te staan, we moeten ontspannen, niets doen. We verwerken eigenlijk al veel te veel prikkels op een dag en dan zou jij bepalen dat het voor een persoons team belang nog meer moet zijn. Als het team niet goed draait kan daar ook aan gewerkt worden onder werktijd ipv in de vrije tijd die mensen hard nodig hebben.
Ik doel niet zo zeer op de borrels of etentjes voor de gezelligheid. Op zich vind ik dit helemaal niet doen dus nooit wat vreemd en star maar ik begrijp ook dat je niet elke vrijdag op de borrel staat. Dat doe ik zelf ook niet. Ik doel meer op de uitspraken: ik houd het strikt gescheiden en ben in vrije tijd niet bereikbaar voor werk.Ik krijg niet betaald om als de website in het weekend eruit klapt dat op te lossen, of wanneer ik aansluiting zoek bij actueel nieuws er savonds om 20:00 uur op aan te haken (de volgende dag is oud nieuws) dat is inherent aan mijn functie. De netwerkbijeenkomsten of trainingen krijg ik ook niet betaald dat is een investering van mijn werkgever in mij en voor mij in mijzelf mijn ontwikkeling. Al deze zaken horen bij mijn functie en maken dat ik soms op vrije dagen spoedjes afhandel. Daar kan ik geen uren voor opschrijven of extra geld voor vragen. Wat er wel tegenover staat is dat ik onder werktijd met m'n zoon naar de dokter kan gaan of helpen op de opvang. Dat ik een middag thuis kan blijven bij mijn zieke kind (als het kan) zonder uren te schrijven. Dat ik op vrijdag om 16 eens kan zeggen tabee mijn hoofd zit vol. Mijn werkgever laat mij dan geen vakantie uren opnemen. Wij geven en nemendus. En dat betekent dat ik soms een periode erg veel geef en een andere periode neem. Je bent nooit stabiel. Het lijkt mij persoonlijk vermoeiend om alle uurtjes te schrijven die ik extra maak en snap dan ook helemaal dat een werkgever dan andersom zegt joh je kind is ziek neem maar vakantie uren op. Maar dat je heus niet elke week op d Vrijmibo hoeft te zijn en 24/7 moet antwoorden op whatsapp lijkt me logisch dat hoeft ook niet. Ik verbaasde me alleen over de starre houding in veel reacties hier in combinatie met tegenovergestelde topics waar het altijd belachelijk wordt gevonden dat je uren moet opnemen voor een ziek kind. Dat was dus slechts mijn verbazing (Overigens ben ik vrij close met m'n collega's dus ik vind een etentje af en toe als ik kan leuk. Ik zeg er geen prive dingen voor af)
Overspannen omdat je hooguit 1 of 2 keer per jaar na werktijd een borrel gaat drinken / etentje hebt? Lijkt me vrij stug. Dan is er meer aan de hand hoor. Maar nog afgezien daarvan zijn we steeds meer een continue economie geworden / aan het worden. Dat is een feit... Dar het leven niet meer van 9-5 werkt.
Ik weet niet hoe het bij jullie werk is, maar onze notulen zijn (godzijdank) vrij kort. Bulletpoints vaak. Maar het hele verhaal erachter mis je dan dus. Vind ik best belangrijk eigenlijk.
Onze notulen zijn adequaat, zodat iedereen werkafspraken kan nalezen. Deze afspraken worden ook gemaakt onder werktijd en hebben dus ook niks te maken met extra inzet. Ze zijn gewoon onderdeel van de werkdag. Dus ik begrijp niet helemaal waarom je werkafspraken aanhaalt wanneer je het hebt over extra investeringen van de werknemers. Je maakt toch geen beleid buiten werktijd neem ik aan?
En dat zou ook geen probleem geweest zijn1/2 x per jaar. Het probleem is dat er zoveel bedrijven / teams/ groepjes zijn die 1 a 5 x per maand, Iets regelen / iets verwachten buiten werktijd in je vrije tijd en onbetaald en dan ook verwachten( waar het hier om gaat) dat je altijd bereikbaar bent. Dat is waar mensen overspannen van raken en wat ik gewoon vette onzin vind. Een nieuwjaars receptie/ een etentje met iedereen/ een werkgerelateerd team buildings uitje dat zijn sociale dingen die nuttig kunnen zijn maar elke vrijdag namiddag half verplicht blijven zitten met iedereen omdat je moet bouwen aan het team gevoel of een boorel halen op donderdag avond is in mijn ogen onzin, dat is een keuze voor ieder opzich.
Jij haalt notulen aan... Ik reageer enkel daarop. Ik zat ook niet iedere vrijdag in de kroeg... Misschien 2 keer per jaar, en extra bij speciale gelegenheden. Volgens mij zegt niemand dat je iedere vrijdag paraat moet zijn. Maat helemaal star gewoon nooit gaan naar dergelijken gelegenheden is het andere spectrum.
Maar ts geeft aan nooit dat soort dingen te doen omdat ze er geen behoefte aan heeft. Want privé en werk is strikt gescheiden.
Dit dus. Hier is het oke dat ik soms onder werktijd iets met of voor mijn kind doe,later kom omdat ik hem naar 's hoop breng, etc. Ik heb wel drie app groepen waarin werkgerelateerde zaken besproken worden. Soms wordt er ook savonds lekker doorgeappt. Dat kunnen ook grapjes zijn, of successen die gedeeld worden, of tips waarmee we elkaar helpen. Ik vind dat prima, net zoals ik ook op etentjes kom. We zijn allemaal oprecht geïnteresseerd, overigens zonder dat dit ten koste gaat van bijvoorbeeld privacy of vrije tijd. Ik krijg het idee dat je gewoon niet zo blij bent met je werk en je managers en dat je alleen het minimale kan en wil doen, klopt dat een beetje?
Mijn ervaring is dat er meestal 1a 2 dingen gewoon verplicht zijn , zoals bijv. een teambuilding en nieuwjaarsreceptie ook omdat daar belangrijke dingen besproken word en de rest een keuze. Dus daar zou t's dan verplicht naar toe moeten net als sommige vergaderingen. Lijkt mij normaal maar en trouwerij / los etentje tja dat snap ik wel dat je daar niet altijd zin in hebt. Het gaat zoals duidelijk word ook uit alle reacties om de balans . 24/7 bereikbaar zijn hoeft niet maar naar de verplichte / belangrijke dingen ga je uiteraard wel. Alleen zal die balans en verwachting bij veel mensen net even anders liggen zoals ook blijkt hier in dit topic. Mede gekleurd door eigen ervaringen uiteraard. En dat is iets om bij stil te staan , dat iedereen daarin een ander gevoel kan hebben. Ikzelf vind een verplichte app groep( op prive nr) volledige onzin , omdat het mensen constant bereikbaar maakt en ook al zet je geluid en meldingen uit, als je prive wat in de app doet zie je het toch en denk je aan je werk. Op een werk telefoon daarentegen die uit gezet kan worden, kan het juist heel handig zijn. Wederom het gaat om de balans inmijn ogen. Ik denk dat dat wel een beetje de algemene deler is in dit verhaal..
Ik kan onder werktijd best een privé telefoontje aannemen of een appje sturen. Meestal blijf ik dan ook iets langer maar soms moet ik op tijd de deur uit. En ik wil in mijn vrije tijd ook best eens een vraag beantwoorden van een collega die belt, maar ik word niet betaald om bereikbaar te zijn 24/7. Dat is namelijk bereikbaarheidsdienst en dat hoort idd betaald te zijn. Ik had een werktelefoon waarvan het whatsapp geluid gewoon uitstond. Ik zou nooit met mijn privenummer in een werkwhatsapp gaan
Wij hadden een paar jaar geleden een appgroep op het werk die eigenlijk ontstaan was vanuit iets leuks, een teamuitje ofzo. Daarna aangehouden voor zo af en toe iets leuks. Maar ineens kwamen daar de dienst aanvragen bij, om te ruilen of om ziekte te vervangen etc. Er werd zo ongeveer om alles samen overlegd, en dat voelde zo een stap te ver in ons privéleven, voor de meesten althans (vooral die met gezin). Ik wil niet 24/7 betrokken worden bij mijn werk, zeker niet omdat ik bewust partime werk, maar anders ook niet. Werk is werk en vrij is vrij. Ik ben er ook van overtuigd dat je rust nodig hebt en niet ten alle tijd met je hoofd bij je werk moet zijn. En zo niet, dan kun je alle prikkels niet goed verdelen. Gelukkig is er toen één collega geweest die aan durfde te geven dat ze uit de groepsapp ging om precies deze redenen. De scheiding tussen werk en privé was weg. En toen bleek dat het overgrote deel daar zo opgelucht over was. Ze vonden dat ook maar durfde het niet zo goed aan te geven. Niemand wilde een spelbreker zijn of de zeurkous zijn die niet flexibel is etc. We dachten dus eigenlijk allemaal hetzelfde.
Het gaat er niet om of je je werk goed kunt doen, maar of het hele team goed kan presteren op die manier. Prettig en goed werken houdt niet enkel in dat je je taken goed uitvoert. Het is in veel gevallen een wisselwerking van het hele team. En uiteraard iedereen mag een keer geen zin hebben of wat dan ook. Maar de manier waarop ts het hier uitlegt zou mij dat echt storen als ik met haar in een team zou werken. En ik denk ook niet dat het goed is voor het algehele groepsgevoel en daarmee voor het functioneren van het team. Ik geloof er absoluut in dat elkaar buiten het werk om zien in een ontspannen sfeer heel belangrijk is om als team goed te kunnen functioneren.
Dit bedoel ik inderdaad. Natuurlijk hoef je niet altijd beschikbaar te zijn voor werk of aan alles mee te doen. Maar helemaal nooit, en ook niet deelnemen aan belangrijke gebeurtenissen in het leven van collega's vind ik dan toch echt wat minder sociaal. En daardoor zou ik toch ook wat minder naar die collega trekken want ik ga niet investeren als ik niks terug krijg. Ik had het best verdrietig gevonden als m'n collega's niet op kraamvisite waren gekomen. Juist de persoonlijke touch maakt dat ik mijn collega's vaak ook begrijp of dat we weten dat er bijv thuis iets speelt waardoor iemand wat minder functioneert. Dan helpen we elkaar. Zo ontstaat er begrip voor elkaar.