Vandaag is mijn lieve oma overleden. Ik heb gezegd dat ik iets wil zeggen tijdens de uitvaart. Maar zo ineens is natuurlijk alle inspiratie zoek. Ik ben opzoek naar mooie gedichten om inspiratie op te doen. Niet kerkelijk, mijn oma was wel gelovig maar ik niet dus daar haal ik helaas geen inspiratie uit. Verder was mijn oma heel erg dement. Ik zit te twijfelen dat deel van haar leven te verwerken in het gedicht, of juist alleen richten op wie ze was, voor de dementie. Wie kan mij helpen?
Gecontroleerd met het verlies van je oma.... Ik vertel altijd een verhaal over mijn leven met hun. Dat heb ik bij beide opa's gedaan bij mijn oma en bij mijn schoonbroer vorig jaar. Is heel persoonlijk en niet van Internet geplukt. Vertel over wat je met hun gedaan en meegemaakt hebt hoe ze waren, typische dingen van de persoon, vertel vanuit jezelf als je eenmaal bezig bent met type komt de rest vaak vanzelf. Heel veel sterkte de komende periode
Ik heb dit nu 3x gedaan. Bij allebei mijn oma's en bij de oma van mijn stiefvader. Ik heb ook gewoon opgeschreven wat ik nog wilde zeggen. Mijn oma overleed plotseling na 3 dagen in het ziekenhuis. Veel vragen dus en die heb ik ook gesteld. Hoe moesten wij nu verder? Hoe kon dit gebeuren. En hoe kon het nou zo zijn dat ze er daalk niet bij is als er achterkleinkinderen komen. Bij mijn andere oma heb ik haar bijvoorbeeld verteld dat ze zich geen zorgen om mij hoefde te maken, ik redde het wel. Aangezien ze zich altijd zorgen om mij maakte. Wat wil je nog tegen je oma zeggen? Waar zit je mee? Je gevoel? Je kan natuurlijk altijd nog een gedicht opzoeken. Als je wilt kan je me een berichtje sturen en dan wil ik je best laten lezen wat ik heb geschreven. Dat is me te privé om openbaar te gooien. Maar dit hoeft niet als je hier geen behoefte aan hebt. Gecondoleerd en sterkte..