Hier groet sowieso iedereen elkaar. Ook als je elkaar passeert met de auto steek je altijd even je hand op. Mijn vriend vond dat maar vreemd aan het begin en moest er heel erg aan wennen. Ik vind het heel vreemd als je hallo zegt en iemand zegt niks terug.
Ik woon in een (groot) dorp. Het is hier normaal om elkaar te groeten als je elkaar passeert oid. Ik doe dat ook altijd. Vind het leuk en wordt er vrolijk van. Soms wordt er niet terug gegroet, ik haal dan mn schouders op.
Als ik het hoor dan groet ik altijd terug 😊 Soms twijfel ik of het voor mij bedoeld was dus dan hou ik me voor de zekerheid stil 😂😂 Had ik laatst ook,ik liep door het centrum en een vrouw groette mij (dacht ik). Dus ik zeg hoi terug was het voor degene achter mij
Wij wonen in een klein dorpje en hiernis dat heel normaal! Ik ben het gewend. Bovendien kennen wij elkaar er allemaal wel van gezicht. Ik vind het prettig, geeft een goed en fijn gevoel, een van de redenen waarom ik een dorpje zo leuk vind!
Ik woon in een grote stad groet sowieso niet iedereen. Wij wonen in een flat en sommige buren ken ik niet eens, dan denk ik oh woon jij hier ook? Maar er zijn ook buren waar we wel altijd gedag zeggen of een praatje maken. Ik ben ook niet zo'n persoon dat ik iedereen groet als ik een wachtkamer in loop. Toch vind ik dat veel mensen hier wel gewoon heel vriendelijk zijn en behulpzaam. En als iemand mij op straat groet dan is het afgankelijk van de persoon of ik wat terug zeg of niet.
Hier is het heel normaal dat je elkaar groet. Wonen in een klein dorp. Vind het wel fijn. Moet ik ook altijd FF aan denken als ik in de grote stad ben.
Ik groet niet iedereen in de vorm van "hallo" o.i.d. Soms gewoon een glimlach of knikje. En in sommige situaties helemaal niet. Als iemand mij groet, groet ik terug tenzij -zoals username aangaf- het onprettig aanvoelt. edit: overigens hier in de buurt een aantal oude mensen die met het warm weer buiten zitten of "hangen" tegen de muur van hun huis, alsof ze hunkeren naar een praatje. Soms beginnen ze zelf, vaak gewoon een ditje of datje zoals het weer - soms als ik zie dat ze oogcontact proberen te maken voor een praatje zeg ik zelf bv iets van "warm he vandaag". Gesprekje van 3-4 zinnen volgt en that's it maar ik heb er een fijner gevoel bij als ik dan ook die halve minuut neem om dat te doen.
Ik groet altijd terug maar hier in de randstad is het niet een veelvoorkomend iets. Zelfs collega's op het werk zeggen soms niet eens gedag te elkaar. Ik zeg altijd gedag en als ze niet reageren zeg ik 'Ook goedemorgen, ja met mij gaat het goed leuk dat je het vraagt...!' Als we ergens in Gelderland gaan lopen in een bos ofzo zegt de een na de ander vriendelijk gedag. Heel verschil met hier. Wat hier ook vaak gebeurt is dat je deur voor iemand open houdt omdat je ziet dat iemand er aan komt en je niet zo de deur in hun gezicht dicht wilt laten vallen en dan lopen ze je zo voorbij. Dank je wel kan er niet eens vanaf. Dan voel ik me echt net een portier. Dan kan ik het niet laten om ze na te roepen 'Graag gedaan hoor'!
Een kleine moeite als iemand hoi zegt , dan zeg ik zeker wat terug. Is toch veel gezelliger om aardig te zijn echt he Jordan, soms kunnen mensen zo 'moment aan zichzelf denken'' werk zelf in de horeca, en soms kan er echt geen woord vanaf . zeg ik goedemiddag, niks terug.. eet smakelijk...niks terug..dan denk ik ook, wat ben je een zielig persoon haha
Ik groet eigenlijk ook altijd terug, en als iemand mij aan kijkt groet ik ook. En sowieso 's ochtends 'Morgen!' tegen zo'n beetje iedereen. Maar goed, wel een relatief klein dorpje.
Ja dat is het ook hoor, zielig. In mijn jongere jaren (man, dat klinkt echt oud hahaha) werkte ik achter kassa en dan heb je ook van die figuren die op je neer kijken. En hier op mijn huidige werk ook veel mensen die neerkijken op de schoonmaakster en op de monteurs. Vind dat zo bizar.
Ik zou het werk dan echt niet meer willen en kunnen doen. Kom op zeg, ik ben geen hond.:x Werk zelf als schoonmaakster binnen groot Achterhoeks bedrijf. Maar hoor er gelukkig gewoon bij.
En zo hoort het ook. Mijn man wordt door ons bedrijf regelmatig ingehuurd als monteur en ik vertelde hem al hoe collega's (lees vooral verkopers, accountmanagers, tekenaars) omgingen met monteurs, dat ze niet eens gedag zeiden tegen ze als ze hier op de zaak kwamen om iets te maken en ook op een klus dat er niet tegen ze wordt gesproken (naar klanten toe is dat toch ook een raar signaal?). Hij bevestigd inderdaad dat dit precies zo gaat. Ze worden met de nek aangekeken en behandeld of ze iets 'smerigs' zijn. Gestoord!
ik ben leerkracht en wanneer mijn lokaal wordt schoongemaakt maak ik ook altijd even een praatje met de schoonmakers en ik ben ze ook dankbaar voor wat zij doen. Het is in het leven toch veel leuker en prettiger om prettig met elkaar om te gaan en iedereen zo te behandelen zoals jij behandeld wilt worden?
Toen ik nog in Nederland woonde groette ik alleen de mensen die op dezelfde galerij woonden als ik. De rest reageerde nooit of je werd smerig aangekeken maar hier in Italie zijn mensen veel socialer en bij mij in het dorp groet iedereen elkaar en maken vaak nog een praatje.
Ik zeg altijd wel hallo of knik als ik iemand tegenkom, maar vaak draaien mensen hun hoofd weg inderdaad. Maar sommige mensen, o.a. de overbuurvrouw zeg ik niets meer tegen. Als ze erbuiten kan trekt ze haar bek niet open, prima dan. Ik blijf niet bezig.
Uit mezelf groet ik niet, maar als iemand mij groet groet ik wel terug, wel zo netjes Het enige waar ik zooo moe van word zijn die krantjes verkopers bij de supermarkt, waar ik ingeveer 5x in de week kom, en stukje verder in het winkelcentrum staat er nog een... Soms doe ik wel eens of ik hun niet hoor... Zo moe van om standaard altijd maar hoi te moeten zeggen...
Ik groet sowieso iedereen terug die mij groet. Vind het ook echt ronduit onbeleefd als mensen dat niet doen. Iemand kan een keer het niet gehoord hebben, maar dan zou het niet vaker dan heel af en toe moeten zijn. De enige die ik wel eens negeer als ze mij aanspreken zijn hangjongeren, maar dat is omdat er na 'hallo' meestal iets volgt wat vast niet door de censuur van ZP komt . Uit mezelf groet ik niet iedereen, als eerste dus. Sowieso wel als ik ze (her)ken, ook als ik niet precies weet wie het is, maar weet dat diens kinderen op dezelfde creche zitten ofzo. En soms onbekenden als die mij recht aankijken op straat. Ik woon in een stad(je) in de Randstad, en hier is groeten niet de norm. Maar ik zie geen enkele reden om niet terug te groeten als iemand mij groet! Is onbeschoft! Edit: oh en mensen die de schoonmaker of de monteur ofzo niet groeten, pfff daar vind ik ook iets van! Voelen die zich beter ofzo? Ik groet iedereen, dus ook de schoonmaker en de monteur. Juist die, want het zou een puinhoop worden op mijn werk zonder hen