Ik woon in de stad en daar groet je mensen die je kent. Al word ik ook vaak gegroet door wildvreemden en dat gaat dan van schattige oudjes tot vervelende jongeren. Je krijgt hier wel vaak te horen hoe graag ze met je willen trouwen/dat ze je nummer willen/hoe lekker je bent. In zo'n geval zeg ik ook altijd wel wat terug, kan daar wel om lachen. Maar goed, de meeste mensen lopen je gewoon voorbij. Als je iedereen moet groeten, ben je bekaf na een dag. (wij wonen redelijk in het centrum)
Diegene die dan niks zeggen zijn zielig hè hihi En ik sta er echt boven hoor.. dan denk ik, pfff voor jouw weer een aardiger iemand. zo iemand is mis ook wel eenzaam en egoïstisch .. Zielig dus☺
Wij wonen in de randstand en bij ons in de buurt wordt altijd gegroet. Sta je in de tuin de plantjes water te geven en loopt er een 'vreemde' langs dan wordt er gegroet. Lopen we zelf door de wijk dan precies hetzelfde. Wat ik wel grappig vind, is dat het hier vooral de wat oudere mensen zijn, die groeten.
Als ik me buren zie dan groet ik en vaak groeten ze terug en als ik in de tuin zit (ik heb een open stuk waar mensen voorbij lopen)dan groet ik wel de ene doet het terug de andere zegt niks!! Maar als ik boodschappen ga doen in de buurt dan groet ik echt niet iedereen die voorbij loopt!! wel als ze mij groeten dan groet ik wel terug
Alleen als ik totaal in gedachten ben. En als ik nadenk, frons ik meestal, dus kan zijn dat ik overkom als een stuk chagrijn
Als iemand mij groet, groet ik bijna altijd terug. Door wat te zeggen, een vriendelijk knikje of hand opsteken. Tijdens het winkelen groet ik zelf niet, tenzij ik diegene ken. Als ik een wandeling aan het maken ben, in het bos of langs het water, dan groet ik mensen die ik tegenkom wel.
Dan woon je vast niet in de stad Groningen? Ik ben verhuisd van Groningen naar een dorpje nabij Emmen en hier groet iedereen elkaar. Als ik weer in de stad kom moet ik altijd even omschakelen want ik groet nu ook iedereen alleen zeggen ze niets terug