Onze meid is al 4 geworden vorige week! nu heeft ze de laatste tijd een vreemde gewoonte opgepikt. ze gromt naar mensen (vreemden, bekenden en ook naar ons) het is begonnen met als ze verlegen is geen houding weten geven. en deed ze eerst hmm en hoofd weg draaien. maar dat is geevalueerd naar echt grommen om mensen of te schrikken en haar met rust zouden laten. nu gromt ze dus ook als iemand iets tegen haar zegt wat haar niet aanstaat. bijvoorbeeld dat ze voorzichtig moet zijn en niet morsen met haar eten, krijgen wij een gruwelijke grom voor in de plaats. ik probeer haar uit te leggen dat dit niet hoord. en ze heeft hier al voor op straf gestaan. met duidelijke uitleg dat dit niet past. maar blijkt geen effect te hebben. iemand een idee hoe hier mee om te gaan. en het deel verlegenheid, wil ik haar leren dat het ok is om verlegen te zijn maar dat ze anders moet reageren. maar hoe doe is dat, en wat is een goede manier voor een kind dat verlegen is om te reageren. volwassenen zijn soms ook zo opdringerig naar kinderen toe bijvoorbeeld,hallo hoe gaat het zeggen, en een mooi antwoord verwachten met uitleg hoe het is op school, als ze het kind niet persoonlijk kennen maar vrienden van mijn ouders zijn of zo dit blok ik dan ook wat of door in haar plaats te antwoorden. ik verwacht niet dat ze tegen een voor haar vreemde lustig zit te vertellen maar wil wel dat ze beleeft is nu heeft ze op school als figuurtje om de jas op te hangen en boekentas weg te leggen ect... een leeuw gekozen... want die gromt. ik ga volgende week op school eens vragen of ze dit gedrag ook op school vertoont.
Ik heb een zoon van 5 die dit sinds een paar weken ook doet. Hij gromt een blaast (als een kat) als iets hem niet zint. Ook op school en op de opvang. We gaan er vanuit dat ook dit vanzelf weer over gaat en schenken er niet zoveel aandacht aan. Ik hou me wel eens van de domme ("je wilde thee toch? Zl:grchaaa!!!! Ah, thee dus, zl: Nee melk") om hem te verleiden om woorden te gebruiken. Hij praat uitstekend als ie wil dus ik wacht tot het overwaait. Ik weet niet hoe goed je meisje praat, maar voor een 4 jarige is het best lastig om met een verbale reactie te komen in voor haar lastige situatie (als ze bijv verlegen is), misschien kun je haar woorden aanreiken en samen een reactie verzinnen die ze gebruikt in plaats van het grommen? Of een codewoord afspreken zodat jij weet wanneer je haar een beetje moet afschermen van alle goedbedoelde aandacht? Ik verbaas me ook over hoe volwassenen blijven pushen bij verlegen kinderen. Bedenk dat het de volwassenen zijn die beter zouden moeten weten en niet je kind.
Mijn dochter heeft dit ook een poosje gedaan, maar enkel als ze zich geen houding wist te geven. Ik zei dan tegen degene die aandacht aan haar vroeg laat haar maar even ze komt vanzelf.. En dat werkte wel! Dus ik denk gewoon zoveel mogelijk negeren dan merkt ze vanzelf dat het niks uithaalt.
Niet afstraffen hoor, ze weet gewoon niet hoe ze met die verlegenheid moet omgaan en heeft nu grommen ervoor uitgevonden. Lekker laten gaan. Jij weet die grom te interpreteren, dus als ze verlegen is en gromt, zeg je gewoon;'Ze is een beetje verlegen.' Los van dat soort momenten, kun je het best eens hebben over wat verlegen zijn nu eigenlijk is. Dat ze dan soms wel wil praten, maar dat het bijvoorbeeld niet lukt doordat ze bang is of het spannend vindt dat iemand die ze niet zo goed kent haar iets vraagt. Mijn dochter heeft veel gehad aan boeken over emoties, bijvoorbeeld het boek 'Bang Boos Blij'. Daardoor kan ze nu heel duidelijk tegen mij zeggen;'Mama, ik ben verlegen, maar dat gaat zo wel over...'. En hoeft ze dus niet te grommen. Ik was als kind ontzettend verlegen, en in groep 4 had ik een juf die daar echt niet mee om kon gaan. Ze heeft me volledig door elkaar gerammeld omdat ze vond dat ik iets moest zeggen. Tja, daar gaat een kind niet ineens van praten. Dus écht niet afstraffen hoor, dat gegrom! Want voor hetzelfde geld bevestig je daardoor juist bij je dochter haar verlegenheid en angst om iets te zeggen.
bedankt voor de reacties. ik heb er echt wat aan gehad! ik ga ook eens opzoek gaan naar dat boekje of een ander over verlegen zijn. gr.