Gefeliciteerd met je zwangerschap! Leuk hoor. Wel knap dat je nog niks vertelt! Volgens mij ga ik hier op 't dak staan met een spandoek . Nee ongein, maar ik denk dat ik me niet stil kan houden, iig niet tegen de mensen die ik veel zie, daar zou ik veel te blij voor zijn. Zal ook nog wel een tijdje duren denk ik, aangezien het al 2,5 jaar duurt, haha.
bedankt voor jullie lieve reacties meiden. Dat ik me stil hou is eigenlijk meer omdat ik zekerheid wil. Het liefst zou ik het van alle daken schreeuwen, maar durf het ook nog niet zo goed. En ik heb het met mijn vriend afgesproken het nog even stil te houden. Soms vind ik het een onmogelijke taak, maar ook wel weer leuk om samen een stiekem geheimpje te hebben. En als we het voor het eerst echt vertellen, dan doen we het samen, is voor mij weer een stimulans om nog even mijn mond te houden. Misschien gaan we het wel rond pinksteren vertellen, zijn we in het huis van mijn ouders en wil het graag mijn zusje vertellen. Maar ook dat is een lastige situatie, zij is afgelopen september bevallen van een pracht dochter, maar vanwege een afwijking (die ze bij 20 wekenecho hebben ontdekt), is ze na een kleine dag toch redelijk snel overleden. Echt heel sneu en verdrietig, daarom vind ik het ook wel lastig om het haar te vertellen. En als ik het onze ouders vertel, dan moet zij het ook weten, ik wist het ook als eerste van haar zwangerschap. Tja, lastige keuzes, maar toch ook zo blij met mijn eigen zwangerschap. De enige 2 personen die ik het wel gemeld heb is mijn yoga instructrice, zodat ze er rekening mee kan houden, heb nu ineens erg veel last van vermoeidheid en daarvoor niet. Daarnaast heb ik het de trainen van fysieke weerbaarheid voor het werk vertelt, zodat hij weet hoe het komt als het iets rustiger aan doe. Maar bij beide is de afstand redelijk groot met mijn priveleven, dus dat is wel veilig. goed, even weer genoeg gekletst voor vandaag. Liefs marion ps: kun je je bij deze club aansluiten of is het een forumpagina waar we allemaal op kijken??
Wat verschrikkelijk voor je zusje zeg, bah . Kan me voorstellen dat je dat dan wat moeilijk vind. Je moet het gewoon vertellen wanneer jullie dat beiden willen toch? Ik denk dat het mijn ouders sowieso direct vertel, die leven ook echt met ons mee dat alles zo lang duurt . Ik zie dat je 14 juni je eerste echo hebt, spannend hoor, lijkt me echt geweldig om te zien.
Het duurt alleen nog zo lang tot die echo, echt lastig om te wachten hoor, totdat je zekerheid hebt dat het goed zit (of niet dus). En natuurlijk tot een week of 12/13, voordat je uit de grootste gevarenzone bent voor mk. noddie: zijn jullie al met behandelingen begonnen? Dat lijkt me ook zwaar hoor. Maar het afwachten iedere maand is ook slopend. Verder het hele weekend gewerkt, ben nu kapot. Maar maandag en dinsdag vrij, ff bijkomen dus. Ik heb het boek yoga tijdens en na de zwangerschap gekocht, daar ga ik de komende dagens maar eens mee bezig. Lekker ontspannen inspannen. Ik doe zelf ook aan yoga, is heel relax. Doen jullie ook aan sporten ofzo?
Hee, Nee nog geen behandelingen, de HA vond dat ik eerst maar even 3 maanden mijn temp moest gaan bijhouden . Duurt onderhand al 2,5 jaar maar goed, we doen maar wat de dokter zegt dan, al begin ik nu te twijfelen om toch maar weer heen te gaan voor een verwijzing. Ik zwem en fiets, de laatste tijd eigenlijk helemaal niet meer maar het weer is ook niet echt mooi om te fietsen. Vanaf volgende maand weer wekelijks zwemmen. Yoga lijkt mij ook heel relaxt om te doen
gisteren weer yoga gehad, heerlijk ontspannen en nu ook af en toe bezig met oefeningen uit mijn boek. morgen krijg ik bezoek van een consulenten van moeders voor moeders, hoop dat ik daar aan mee kan doen. Doe je ook iets goeds voor andere moeders dacht ik zo. Wie weet help ik iemand hier er wel mee. Verder zit ik nog steeds in mijn hoofd met wanneer ik het anderen (naasten) wil gaan vertellen, heb de zondag voor onze vakantie vrij genomen en denk dat we het dan maar gaan doen (13 juni). maandags hebben we 's ochtends vroeg 9.15 uur echo en daarna weekje op vakantie. Maandag erop bij terugkomst eerste gesprek bij VK om 16.15 uur. En als ouders het dan al weten, kunnen we alles delen. Ach ik zie het ook wel sinds gisteren mijn mannetje aan het lezen gekregen, grappig boekje voor hem gekocht 'vader worden' van Thomas Hill. Eindelijk durfde hij het aan (na flink aandringen van mijn kant) om het te gaan lezen. hahaha. Hij heeft laatst zelfs uit zichzelf de (hopelijk toekomstige) kinderkamer opgeruimd, dingen weggegooid e.d. Zo schattig! goed, vandaag erg moe en vanochtend flink duizelig. Ik wilde naar de VK gaan om mijn verwijsbrief voor echo te halen, maar zag het niet zitten op de fiets te stappen. moet volgende week maar. wat dropjes en bouillon gegeten en gaat weer iets beter. vandaag verder lekker niets meer doen. Hoe is het verder bij jullie? Wat voor werk doen jullie bijvoorbeeld? (als je dat wil delen natuurlijk). Ik ben groepsleider bij pubers. soms wel zwaar, maar ook erg leuk werk.
@Iniminie84: Wat leuk dat boekje voor je man. En leuk om te lezen dat hij zo lief bezig is met de zwangerschap! Spannend wanneer jullie gaan vertellen dat je zwanger bent. Na de 1e echo is wel leuk idd! Op werkgebied doe ik momenteel niets. Zit al geruime tijd in de ziektewet. Maar wil binnenkort wel weer gaan proberen een beetje te werken. Wel spannend hoe en wat allemaal, want ik wil me graag laten omscholen. Ben 7 jaar afdelingssecretaresse en roostercoordinator geweest in een hele verantwoordelijke functie, maar dat wil ik liever niet meer doen. Wil graag omscholen naar een pedagogische functie in een kinderdagverblijf. Liefst met kinderen t/m 4 jaar. Lijkt me erg leuk!
jemig, dat is nogal wat, lang thuiszitten. Nu alles weer een beetje okay? Wel goed dat jij je om wil laten scholen, ikzelf heb SPH gedaan, werk bevalt me goed. En op KDV is volgens mij wel altijd werk te vinden, blijft hartstikke nodig he. Vandaag heel lui een computerspelletje gedaan en 1 uur met mijn moeder gebeld. Geen moment moeilijk gevonden eht niet te vertellen. Op duizeligheid en een erge kramp na, vandaag nauwelijks gevoeld dat ik zwanger ben. Beetje vreemd, maar soms ook wel fijn, ff de gedachten op iets anders (vooral in deze prille beginperiode) slaap lekker voor wie dit nog leest, ik duik er zo in.
hier alles okay met mij, maar is vooral veel in mijn omgeving gebeurd. Mijn collega (27 week zwanger) is afgelopen week opgenomen met ernstige zw. vergiftiging. Kindje was daardoor ook nog veel te ligt in de buik, probeerden ze zo lang mogelijk te laten zitten. Maar vrijdag avond is haar dochtertje geboren, ze ademde zelf boven verwachtig, maar veel te licht, 550 gram(!). Toch deed ze het goed, maar is ze afgelopen dinsdag avond geheel onverwachts overleden. Zo erg voor haar, flitsen gelijk de gebeurtenissen rondom mijn zusje weer door mijn hoofd. Heel veel verdriet en je kunt er verder niets aan doen, machteloos. Dat sloeg er behoorlijk in bij mij. Wilde het even kwijt. VErder alles dus goed met mij, de eerste echo komt steeds dichter bij, wel heel spannend hoor. We hebben besloten dat we het de zondag voor de echo gaan vertellen, zodat we zowel goed als slecht nieuws kunnen delen met familie.
@Iniminie84: Jeetje wat verschrikkelijk wat er bij je collega is gebeurd! Daar zijn gewoon geen woorden voor. En dan raakt het ook nog aan de situatie van je zus... Dat is echt heftig! Hoop dat je er niet al te onzeker van wordt m.b.t. je eigen zwangerschap. Wat een goed idee om het je familie te vertellen voor de eerste echo. Leuk hoor! Liefs MammaJo.