Ik vind dat sommige mensen erg makkelijk doen over het delen van een kamer. Prima als dat werkt. Maar dat kan per kind heel erg verschillen. En ook nog veranderen als ze ouder worden. Ik denk dat juist in een groot en druk gezin een plekje voor en van jezelf erg belangrijk is. Sommige kinderen hebben dat nodig om tot rust te komen, eigen vrienden te ontvangen of huiswerk te maken. Ook kunnen kinderen elkaar behoorlijk wakker houden en maken omdat een slaappatroon verschillend is. Ik zie vaak dat kinderen die ouder worden ook juist meer behoefte hebben aan een eigen plek. Bij de keuze voor nog meer kinderen zou dat zeker een belangrijke overweging zijn. En een kamer hoeft natuuijk ook niet groot te zijn of luxe.
Hoi, Wij gaan binnenkort voor ons 4de kindje. Als dit een tweeling zou zijn en het er dus 5 zouden zijn.. Zou ik dat niet eens erg vinden Dus als je wens zo groot is en je zoveel meer liefde kunt geven zou ik er gewoon voor gaan. De praktische dingen komen later wel. Overal Is een oplossing voor te vinden. Liefs
Wij hebben 5 kindjes. De oudste wordt bijna 7 & de jongste bijna 1. Hier bevalt het ontzettend goed! We hebben er een heerlijk kindje bij en de oudere kinderen vinden het ook supergezellig. Het is uiteraard weer even drukker. Meer was & meer te regelen. Daarbij hou ik ook echt mijn hart vast voor hoe het zometeen gaat qua drukte. Ik ben nu al aan het heen en weer race naar speelafspraakjes met slechts 2 kinderen op de basisschool, dus dat wordt zo nog wat. Maar dat zien we dan wel weer. Het past in de auto. Momenteel delen ze een kamer, maar er is wel de mogelijkheid om meer kamers te creeeren. Qua gezondheid. Onze vierde is geboren met een aageboren afwijking. We zijn heel bang geweest dat ze zou overlijden of een syndroom zou hebben. Gelukkig is het 'slechts' bij een operatie & ziekenhuisopname gebleven. En is ze na een ontzettend rottige periode gezond! Dit heeft ons uiteraard wel beinvloed bij ons keuze om voor nog een kindje te gaan. We wilden ons echter niet laten leiden door angst, dus we zijn er toch voor gegaan Het enige nadeel..... 5 kinderen (oneven aantal) vind ik stiekem onhandig. Slaat nergens op, dat weet ik Maar daardoor sluimert er toch nog een wens voor een zesde. En dan lopen we weer tegen de auto aan, aantal slaapkamers, aandacht verdelen etc. We zijn dus weer net zo hard aan het nadenken als jullie
Overigens was ik zelf bijna 8 toen mijn jongste zusjes geboren werden. Ik heb dat nooit als vervelend ervaren. In het begin vond ik het superleuk! Daarna werd het wel wat minder. Als puber had ik gewoon meer interesse in mezelf dan in die kleine zusjes en was ik met hele andere dingen bezig. Toen zij een jaar of 18 waren werd de band weer super!
Wij hebben erg lang getwijfeld voor een vierde. We hadden drie gezonde dochters waarvan de jongste al bijna 6 werd. Na 12 naar had ik wat grotere kinderen waardoor onze handen weer vrij kwamen. We kregen meer bewegingsvrijheid als ouder en dat gevoel was ook nieuw en lekker. Ook de angst zat er stiekem wel in hoor. Na drie voorspoedige zwangerschappen en gezonde meiden hoeveel kans hadden we weer op een gezonde zwangerschap. Stel dat het fout gaat of een kind die heel erg veel aandacht nodig had. Dat maakte niks uit maar je besef dat je nu ook heel gelukkig bent eigenlijk. Je weet niet wat voor dynamiek een nieuw kindje geeft (en los daarvan weet je het nooit he in de toekomst wat ons brengt) Onverwachts toch zwanger van de vierde in april en wat waren we gelukkig. Een dikkere bevestiging dat de vierde ons gezin echt compleet maakte was er niet. De meiden keken er zo naar uit. Ook de oudste van bijna 12. Helaas liep het anders en is onze zoontje geboren met bijna 16 weken. Ondanks onze miskraam weten we nu wel echt zeker. Een vierde zou zo welkom zijn bij ons. Wij gaan er dus nu wel bewust voor en dat is eigenlijk ook best nieuw voor ons. We gunnen onszelf even rust en nemen nog even de tijd om onze miskraam te verwerken. (2 weken geleden bevallen) Na de zomer opnieuw kijken waar we staan en of we er klaar voor zijn gevoelsmatig. Dat praktische komt (meestal) wel goed. P. S met dat oneven even getal. ik herken het wel hoor.
Miss X; wat vreselijk dat jullie zoontje zo veel te vroeg is geboren hoe gaat het nu met jullie? En met de meiden? Het verhaal van vrijheid herken ik wel. Daar kijk ik ook wel erg naar uit. Aan de andere kant vliegen die eerste jaren zo voorbij, die vrijheid is zo weer terug