Hoi! Ik schrijf hier mijn bericht over het co ouderschap met mijn ex vriend en onze zoon van 2 jaar oud. Onze verstandhouding is heel slecht. We zitten niet op 1 lijn en de financiële situatie veranderd. Onbetrouwbare ex, loopt ruzie te maken over de rug van onze zoon, wil niet in een constructieve verstandhouding investeren, financiële situatie veranderd omdat hij gaat samenwonen. 1: Kan ik kinderalimentatie vragen wanneer hij gaat samenwonen? ( hieronder uitleg mijn situatie) 2: Kan ik hem 'dwingen' tot mediation omdat ons co ouderschap zo slecht verloopt? Wellicht bevorder ik dat dan weer niet wanneer ik toch kinderalimentatie vraag.... Achtergrond informatie. Om te beginnen, ik snap dat elk verhaal een kant heeft. Echter is het zijn gedrag wat ons gezin kapot heeft gemaakt en de probleemfactor is. Hij is dol op onze zoon, zover ik weet verzorgd hij hem goed. De eerste keer dat wij uit elkaar zijn gegaan was omdat hij mij verliet voor een andere vrouw toen onze zoon 7 maanden oud was. Hij was al onbetrouwbaar in onze relatie, loog en manipuleerde. Het ging niet goed. Ongetwijfeld trok hij mijn wantrouwen niet en hij voelde zich benauwd. Na zijn 2 maanden uitstapje zijn wij in relatietherapie gegaan omdat hij toch voor zijn gezin wilde gaan. Wilde echter niet naar zijn gedrag kijken, geen schuldbekennen maar wel met het vingertje naar mij wijzen en was ook weer actief op datingsites. Echter na een half jaar toch definitief uit elkaar omdat ik a) zijn vreemdgaan niet kon vergeten/accepteren/vergeven en b) zijn gedrag was onstabiel en c) hij bleef contact zoeken met andere vrouwen, datingsites, de minnares, en wilde uiteindelijk een open relatie. Duidelijke zaak lijkt mij waarom ik ben weggegaan. Hij had krokodillentranen maar 4 dagen na mijn besluit al een 'serieuze en stabiele' relatie met een ander waarin zoonlief gelijk mocht participeren. Omdat ik bij de eerste breuk in korte tijd een abortus had ondergaan, erachter kwam dat hij een ander had en zoonlief al 3 dagen moest missen ivm. het co ouderschap ( waar ik niet achterstond!) ben ik ingestort. Daarna volgde zijn manipulaties, chantages en dat heeft er behoorlijk ingehakt. Het is nu ruim een jaar geleden dat ik ben ingestort. Ik ga beginnen met een re intergratietraject, heb 8 maanden thuisgezeten. Maar ben mijn baan wel kwijtgeraakt ( bezuinigingen) en heb 30% inkomstenverlies. Wij splitten alle kosten. Volledig aan de slag gaan zal nog niet gaan. Ik heb nog paniekaanvallen bij stress en zit nog in therapie. Ik heb een coach maar ben nog afgekeurd. Wel is mijn situatie stabiel, ben ik gelukkig en breng ik alle tijd wat ik heb door met mijn kleine prins. Ik sta nogsteeds achter mijn besluit en wil hem niet terug. Ondanks dat hij het nog heeft geprobeerd. We hebben de afspraak dat er geen kinderalimentatie wordt gevraagd omdat hij dat financieel niet wil en het geld niet heeft. Wanneer ik dit wel zou vragen gaat hij dit aanvechten. Zoon is 3 dagen bij zijn vader en 4 dagen bij mij. Echter is de relatie die ik hierboven heb genoemd alweer voorbij en is zoon gelijk blootgesteld aan de volgende vriendin. Zij gaan nu samenwonen. Hij 35 en zij 21 jaar. Na een relatie van 4 maanden. Wat zij doen in hun relatie is aan hun. Maar zijn financiële situatie veranderd dus wel. Prima dat hij weer een relatie aangaat maar waarom telkens zo snel onze zoon erin betrekken vind ik persoonlijk niet in het belang van een klein kindje maar alleen in het belang van mijn ex. Daarnaast doet ex er alles aan om mij kapot te maken. Zijn ego is gekrenkt en dat mag ik weten en voelen. De relatietherapeut vermoedde al een narcistische persoonlijkheid/hechtingsproblematiek. Maar omdat hij niet meer kwam opdagen is hij ook niet gediagnostiseerd. Hij is volstrekt onbetrouwbaar. Is zeer tegenstrijdig en rondom gemaakte afspraken vaak gedoe. Dat is vaak erg vermoeiend. Week 1) ik ben een slechte moeder, waardeloos, dik, een leugenaar en gestoord. Overlegd niet en pakt mij op mijn zwakke plekken. Week 2) Ben ik een mooie vrouw, lief, erkent hij een aantal problemen die hij veroorzaakt heeft, ben ik een geweldige moeder en dat is vaak wanneer hij iets van mij moet. Wil hij weer macht uitoefenen. Ene week doet hij weer een toespeling naar mij, wat altijd maar vaag is of hij opent keihard de aanval. Vooral in het bijzijn van anderen speelt hij het slachtoffer en ben ik de valse vreemdgaande liegende ex. Tot nu toe slik ik dus heel veel. Leg ik mij ook neer bij een groot aantal ontwikkelingen maar het bevorderd niet mijn herstel. Hij blijft doorgaan met ruzie zoeken en zelfs over de rug van onze zoon. Word ik de toegang ontzegt op de verjaardagviering op het kdv. Omdat ex weet dat hij mij kan pakken hiermee. Hij vind dat hij er alles aan doet om een goede verstandhouding te stimuleren. Hij is volgens zeggen open en eerlijk. Maar pikt mijn gedrag niet meer en ben ik de valse nare ex. heel onwerkelijk. Hij wil niet overleggen of is mij verantwoording verschuldigd over onze zoon. Tot zekere hoogte leg ik mij ook neer bij zijn beslissingen en snap ik dat zoon op de dagen dat hij bij zijn vader is ook 'een ander leven heeft' waarin er een andere vrouw is. Dat snap ik en leg ik mij ook gewoon bij neer. Echter weigert hij mediation. Weigert hij na een maand zijn bijdrage in het overdracht schrifje wat ik heb geïntroduceerd om leuke ontdekkingen en ontwikkelingen van zoon te benoemen voor het bevorderen van positiviteit tussen ons. Hij weigert om training zindelijkheid met elkaar af te stemmen. Informeert ( uit fatsoen) niet even dat hij 3 dagen met zoon nabij duitsland aan het kamperen is. En zelfs wanneer ik zoon bij hem afzet omdat hij het niet redt ( op zijn verzoek) of hem opvang wanneer ex moet overwerken of eek weekje weggaat en hem de daaropvolgende week een dag van mij tegoed doe ( zonder gedoe) ik er toch weer vriendelijk sta te zijn wanneer ik in 5 maanden tijd weer een vriendin een handje schud. Ik blijf flexibel en constructief. Ik hoef geen aai over mijn bol maar een beetje fatsoen en wat respect wellicht wel. Hij blijft zeiken en ruzie zoeken en er komt nog geen bedankje vanaf. Ik voel me al ontzettend sterk geworden. Maar ik weet niet hoelang ik dit nog kan trekken. Loslaten, i know. Maar tot zekere hoogte lukt dat wel. Ik ben ook niet jaloers op zijn nieuwe vriendinnen. Ik vind het, logisch, wel even pijnlijk ivm. zoon maar wanneer hij zo blijft doorgaan weet ik niet of ik dit psychisch blijf trekken. Voor zover een flinke verhaal...
Eerst twee vragen: 1/ is jullie zoontje erkend door hem 2/ is er sprake van gezag? Okay alimentatie is geen kijk/luistergeld, maar wanneer hij erkend heeft cq gezag heeft, dan mag je dat evt best vragen/eisen. Maar bij co-ouderschap is het vaak wel zo dat er wordt gekeken naar kosten bij de moeder en bij de vader en uiteraard ook naar de draagkracht van beide. Juist in dergelijke situaties is het mogelijk dat er wordt besloten tot geen alimentatie, maar kan ook dat de meest-verdienende partner alsnog moet betalen. Tip: leg dossier aan over zijn uitspraken en gedrag
Thanks voor je reactie Ja is erkent en gezamenlijk gezag. Co ouderschap dat zoon bij ex 3 dagen verblijft en bij mij 4 dagen. Ik ben dus momenteel afgekeurd maar begin 2014 met vrijwilligerswerk. Ex heeft een vast contract, maar schulden, en zegt dat hij redelijk in geldnood zit maar dat was toen wij het ouderschapsplan aan het opstellen waren. Deze is niet officieel ingediend. Hij gaat nu samenwonen en dat betekend dat zijn financiële situatie wel veranderd. Ik zit op 1200 netto per maand, 70 % van mijn laatste inkomen. Voorheen waren de kosten gedeeld van de huur en nu betaal ik alles. Ik kom net te kort aan het einde van de maand, dit komt vaak door zorgnota's omdat ik haptonomie volg. Voorlopig ga ik nog niet aan de slag en het is maar de vraag of ik nog kans maak in mijn werkgebied, sociale sector. Dossier leg ik al enige tijd aan, bij mijn advocaat wordt dat ook al een jaar opgebouwd. Enig probleem is dat mijn telefoon 3 maanden terug is gestolen en daarom audio fragmenten stonden en smsjes. Die ben ik kwijt. Maar ik heb wel fotokopieën van berichten naar vrouwen die zijn vreemdgaan letterlijk bevestigen. Dreigementen, naar gedrag maar ook excuus dat hij maakt voor specifieke beschuldigingen. Die nu wel weer gebruikt worden. Voorheen klapten zijn zus en twee vrienden over hem uit de school maar die zijn nu volledig tegen mij opgestookt dat ik nergens meer achterkom. Hij had een alcoholprobleem maar ik kan nu nergens meer horen of betrappen dat hij dat nog heeft. Hij zegt van niet maar dat geloof ik absoluut niet.
In principe houdt Co-ouderschap in dat een kindje half om half woont bij vader en moeder. Dit kan een paar dagen vader/paar dagen moeder zijn maar ook een week vader dan een week moeder, net hoe je dat hebt vastgesteld in het ouderschapsplan. Wanneer de inkomsten ongeveer gelijk zijn zullen de kosten ook gedeeld worden (dienen ook vastgesteld te worden in het ouderschapsplan), hierdoor wordt er geen alimentatie betaald. Wanneer je besluit de kosten bij 1 ouder te leggen zal er wel een alimentatiebedrag vastgesteld worden. Maar ook wanneer je een samenlevingsovereenkomst, geregistreerd partnerschap of huwelijk met hem bent aangegaan in het verleden dient hij partneralimentatie te betalen. Je schrijft dat hij de huur voor de helft betaalde, maar wat bedoel je daar precies mee? Toen jullie nog bij elkaar waren of ook toen jullie uit elkaar waren. Wanneer hij echt meer inkomen heeft zou je alimentatie kunnen aanvragen via de rechtbank. Maar wanneer hij schulden heeft lijkt me dat een lastig verhaal. Ik denk dat het sowieso belangrijk is een goed ouderschapsplan op te stellen waarin duidelijke afspraken zijn waar een ieder zich aan moet houden. Van wie de schoolrekeningen gaat betalen tot wie de kleertjes koopt. Maar ook hoe de vakanties worden verdeeld, echt zo veel mogelijk. Mediation zou je via de rechter moeten afdwingen. Je schrijft dat je al een advocaat hebt, waarom heeft zij jou hier niet op gewezen?
Allimentatie gewoon aanvragen. Mijn ex verdient te weinig dus wij krijgen niets. Is een nieuwe berekening voor gekomen. Altijd proberen zal ik zeggen.
Maar als je zeker weet dat zijn belastbaar inkomen ongeveer gelijk is dan dat van jou zou ik het niet doen. Je maakt dat ook een hoop kapot mee wat in het geval van co ouderschap niet echt heel handig is. Zeker niet als het al niet lekker loopt. Maar als je voor mediation en vaststellen ouderschapsplan naar de rechter gaat kun je dit wel hierin mee nemen over het mijn van, we van nu alles goed vastleggen en bekijken.
Thanks voor jullie reacties. We hebben een verschil van 800 euro netto per maand. Wel betaald hij ook zijn studie af net als ik en heeft een bank/credicard schuld. Maar als hij gaat samenwonen gaat hij zeker overhouden per maand. Mediation wijst hij af. Reden; hij spoort gewoon niet en hij wil niet met de billen bloot en al helemaal niet volgens afspraken werken want hij wil ten alle tijden zijn eigen plan trekken. Ik hobbel er dus achteraan en moet mij telkens daar bij neerleggen, wat hij a) niet overlegd en b) waar ik niet achtersta. Enerzijds heb ik best wel spijt van het co ouderschap. Ik ben toen akkoord gegaan omdat ik zoon hechting gun met zijn vader maar ook omdat ex mij chanteerde dat hij ging procederen en mij bij de rechter ging aanvechten en desnoods instabiel liet verklaren. Hij speelt spelletjes. Heeft 0.00 respect dat ik de moeder ben en dat hij mij zoveel verdriet heeft gedaan. Het interesseert hem niet en hij gaat gewoon door. Zelfs door de toegang van het KDV te verbieden terwijl zoon daar zijn 2 jarige bday vierde. Het moet altijd volgens zijn zin gaan en als ik 'dwars' lig of mijn mening geef is het schreeuwen en geen compromis zoeken. Overigens is het altijd zo gegaan ook toen we nog een relatie hadden.
Ik vind het dus een dilemma. We hebben al ruim een jaar een slechte verstandhouding. Ruzie en komen er niet uit. Hij bepaald het klimaat en bepaald zijn eigen regeltjes. Een aanvraag voor kinderalimentatie zal hem doen laten procederen. Of ik accepteer hoe de situatie is. Hij weigert mediation en wil niet betalen. Ik zie de verstandhouding toch niet veranderen mits ik 100 % volgzaam ben en in zijn straatje blijf. Of ik ga alles nu volgens ouderschapsplan vastleggen, doe een aanvraag voor alimentatie en doe via officiële weg een mediation verzoek. Hij gaat toch niet veranderen. Hij blijft liegen. Van huis uit is hij 2 vechtende ouders gewend vol vreemdgaan, manipulaties, bedreigingen, geld en spelletjes.
Ik zou in dit geval voor het laatste gaan. Dus als via de officiële weg vast leggen. Want hoe is dat nu geregeld? Bij co ouderschap deel je samen de kosten mbt jullie kindje. Wie koopt kleding, wie betaald school, zwemles, eventuele andere sporten straks? Want je hoeft niet zo zeer alimentatie te eisen, als in het ouderschapsplan die kosten maar evenredig verdeeld zijn. Aan huur en eten hoeft hij natuurlijk niet mee te betalen want de helft van de tijd is jullie kindje bij hem. Maar wat zegt jouw advocaat in dit geval? Ik bedoel, zij is er om jou hierin te adviseren. Zij kent het verhaal en wij maar deels.
Hi twinkle. In het tussen ons opgestelde plan staat dat wij 50/50 kosten doen. Ieders betaald wat zij nodig hebben voor zichzelf, Kleding, sport, spullen, eten. Hij wilde perse een kindje, ik ook maar rustig aan doen, er was haast en een heel toneelspel. Maar toen zoon 7 maanden oud was smeerde hij hem wel. Zeker nadat hij tijdens onze relatie en de zwangerschap ook al vreemdging. Voel ik mij door hem vreselijk genaaid. Ik heb dus weinig ruimte voor extra dingen. Mijn ouders koPen ook veel kleding. Maar voor sport en vakanties heb ik geen geld. Zij wel straks wel. Ook omdat ex onze zoon naar een school wil met ouderbijdrage van 900 euro per jaar. Maar wel verlangt dat ik de helft meebetaal. Hij is 1 dag langer bij mij. Zoon gaat niet naar de opvang bij mij omdat ik thuis ben. Hij verdient 2800 bruto per maand en ik 1400 bruto. Zijn financiële situatie veranderd en daar is straks meer ruimte voor extra. Sport, kleding en vakanties. Ruimte wat ik niet eens heb. Ik neem verder mijn verantwoordelijkheid maar ook door zijn toedoen ben ik ingestort en dus gevolg baan kwijtgeraakt....
Toevoeging: hij heef mij gisteren gezegd dat hij precies 50/50 wil en desnoods zoon langer houdt wanneer ik niet akkoord ga. Hij wil dit zonder een rechter doen maar ik moet akkoord gaan. Nam mij zelfs stiekem op met zijn mobiel, ging draaien, ontkennen, en beschuldigen van chantage toen ik hem nog even herinnerde aan onze afspraak dat zoonlief langer bij mij is zodat hij voorlopig geen kinderalimentatie hoeft te betalen. Dit ontkende hij dus zei ik als reactie; oh maar dan ga ik een aanvraag doen als je nu dit ontkend want dan hebben we volgens jou geen monderlinge afspraak. Waarop ik chanteerde volgens hem...... Bij gezamenlijk gezag moet ik akkoord gaan met 50/50 in de praktijk? Ben ik dat verplicht?
Hoewel je niet meer samenwoont ben jij eigenlijk nog wel de ' partner' in dit verhaal. Als je niet doet wat hij wil dreigt hij met wat en moet jij het maar uitvoeren. Zolang jij niets officieel gaat regelen blijf je mijns inziens in deze positie. Stel dat jij een andere partner krijgt wie weet wat voor eisen hij dan op tafel gooit. Ik zou dus alles officieel gaan regelen zodat jij los kunt komen van je ex en gewoon je eigen leven kunt gaan hebben zonder gemanipuleer van hem.
Wat er in het verleden allemaal is gebeurd doet nu niet ter zake ookal begrijp ik dat dit heel vervelend is geweest. Wat hij nu kan en jij niet is ook niet echt van toepassing, ookal kan ik begrijpen dat dat heel oneerlijk aanvoelt. Feit is dat jullie Co. Ouderschap hebben en hebben afgesproken dat jullie 50/50 betalen. Waarom hebben jullie in die tijd niet afgesproken om het te delen op draagkracht? Ik denk dat als je dit wil wijzigen je dit via de rechter moet doen omdat jullie er zelf niet uitkomen en jullie er al wel afspraken over gemaakt hebben. In principe kan er bij een groot verschil van inkomsten wel alimentatie betaald moeten worden. Maar ik vraag me af of een eventuele partner daar in mee genomen wordt aangezien ze nog kort samen zijn en de vraag is of ze samen blijven. Hij heeft wel een hoger salaris maar ik weet niet hoe hoog zijn schuld is en wat hij daadwerkelijk over houdt. Met gezamenlijk gezag hoef je absoluut niet akkoord te gaan met 50/50 het is maar net wat je afspreek of laat berekenen en waar je samen mee akkoord gaat. Jullie hebben 50/50 afgesproken maar weet niet hoe dat vastgelegd staat. In principe is het wel zo dat wanneer je ongeveer een gelijkwaardig inkomen hebt het met Co. Ouderschap 50/50 wordt verdeeld. Maar als het belastbaar inkomen verschilt dan kun je het ook laten berekenen maar net hoe je het afspreekt. Feit is wel dat Co. Ouderschap erg leuk klinkt maar je hierbij wel een goede communicatie tussen beide ouders nodig is. Vraag is dus of je dat niet zou moeten aanvechten want dit wordt natuurlijk een steeds groter terugkerend probleem.
Volgens mij is er dit jaar een wet in gegaan dat het loon van de nieuwe partner niet meegenomen mag/kan worden in de kinderalimentatie hoogte. Kennis van mij wilde gaan samenwonen maar wilde daarmee wachten ivm hoogte van de kinderalimentatie (die zou omhoog gaan aangezien zij ook loon ontvangt). Echter blijkt dat nu dus niet meer zomaar t geval te zijn. haar partner heeft dus al een zoon uit eerder huwelijk en er is daar sprake van co-ouderschap. Misschien even navraag doen bij je advocaat. .
Het salaris van partner hoeft misschien niet te worden meegenomen, maar hij heeft daardoor wel meer financiële armslag omdat nieuwe partner meebetaalt aan bijv woonlasten. Dus ik verwacht wel dat er een verschil wordt meegenomen in die berekening. @TS: gezien je verhaal van nu lijkt het me niet meer dan billijk dat je een gerechtelijke procedure op gaat starten aangezien mediation en een ouderschapsplan niet lijken te lukken door het gedrag van je ex. Daarnaast verdient hij gewoon veel meer dan jij, waardoor je mogelijkerwijs alsnog een andere verdeling in de kosten zou kunnen krijgen cq dat hij evt kinderalimentatie moet gaan betalen.
Dames dank voor jullie reacties. Klopt ook dat het verleden gewoon het verleden is. In mijn normen en waarden vind ik dat je samen een verbintenis aangaat en kies voor een zwangerschap en het grootbrengen van een kindje. Dat hij mij schofterig heeft behandeld moet ik verwerken en laten voor wat het is. Het zij zo. Dat hij vlot de benen heeft genomen en zijn gezin de rug heeft toegekeerd om telkens maar weer te rommelen met andere vrouwen moet ik ook accepteren. Dit is wie hij is, hij veranderd niet en ik vergeef hem ergens het omdat hij geen zelfinzicht en wilskracht heeft. Maar ik vind het wel redelijk schandalig dat je je niet bekommerd om je ex en haar financiële situatie. Maar wel roept over de moeder van je kind dat ze dik, dom, labiel en een leugenaar is en in periodes ben ik ook nog eens de slechter moeder. Ik heb het zeker aangekaart om de draagkracht te berekenen en om onze financiele besteedbaarheid te vergelijken zodat er geen groot contrast is. Maar hij heeft mij HEEL duidelijk gemaakt dat hij financieel niet verantwoordelijk is wanneer zoon bij mij verblijft en absoluut geen KA zal betalen. Dan moet ik maar meer gaan werken vindt hij. Mijn advocaat heeft ook aangegeven dat zij een aanvraag kan doen voor mij. Ex wil niet meewerken. Dan over het co ouderschap. Zoon staat bij mij ingeschreven, volgens mijn advocaat ben ik de hoofdverzorger. Hij is 60 % bij mij. Dat komt omdat ik voorheen 3 dagen op kantoor werkte en een halve dag thuis. Mijn ex werkt 4.5 dag op kantoor. En ik meer beschikbaar ben. Overigens nam ik al 70% van de zorg voor rekening ook voor onze breuk. Ik regelde het huishouden, zoon brengen en halen van het KDV en alles rondom hem regelen en het eten op tafel zetten. Dat is uiteraard veranderd en doet hij dat nu zelf, en nu met zijn nieuwe vriendin. Dat snap ik. Ex wil zoon vaker bij zich hebben. En wil het gelijk 50/50 hebben, echter komt dat in de praktijk neer op de woensdag. Woensdag wat ik juist, wanneer ik aan het werk ga, vrij wil houden om zoon op te vangen wanneer hij op de basisschool zit. Ik ben nu ook beschikbaar en wanneer we 50/50 doen zal zoon op de woensdag worden opgevangen door het KDV. Terwijl ik gewoon beschikbaar ben. Ik ben voorlopig tot augustus 2014 afgekeurd. 'Stiekem' heb ik de afgelopen maanden wel gesolliciteerd, op banen in mijn vakgebied, omdat ik dan kwa inkomen er niet achteruit ga en de aanvulling van de 30% weer heb ( krijg nu 70% van mijn laatst verdiende inkomen) maar ook omdat ik gewoon niet goed kan rondkomen en voel ik mij toch gedwongen om dan maar gewoon het advies van de arts en jobcoach te negeren en te zorgen dat er voldoende geld is. Op de 6 sollicitaties ben ik niet uitgenodigd. Ik vind de huidige 60/40 regeling voldoende. Zoonlief is drie volle dag bij zijn vader en de donderdagmiddag papa middag en de gehele zaterdag tot 18.30 om met hem iets te ondernemen. Ik dacht ook dat bij samenwonen de draagkracht wel groter wordt van mijn ex aangezien zijn woonlasten worden gedeeld. Co ouderschap bestaat toch niet voor de wet? Wij hebben een ouderschapsplan wat niet is ingediend. Daarin staat een verdeling van de dagen en wat standaard afspraken, echter wil mijn ex elk jaar een nieuw rooster maken en daar voel ik weinig voor en vind ik niet in het belang van mijn zoon. Onze verstandhouding loopt gewoon niet goed, ruzie, spanningen, leugens en een eigen plan trekken vind ik geen constructieve verstandhouding. Ik begrijp natuurlijk dat levens gescheiden zijn maar echt prettig en respectvol loopt het niet. Ik wil geen vechtscheiding. Maar ik zie in de praktijk de 50/50 verdeling niet. Ik heb hem ook eergisteren verteld dat ik er niet in geloof dat er ooit een goede verstandhouding komt en ik niet door zijn stalenmuur opkan. Het is zo tegenstrijdig. Ook vertelde hij dat onze zoon zijn nieuwe vriendin al een paar keer mama heeft genoemd en ze echt connecten met elkaar. Best pijnlijk te horen terwijl ze elkaar pas een maandje kennen. Dat gevoel weet ik enigszins wel opzij te zetten, het zij zo Ik ben niet rancueneus maar ik ga niet voor een 50/50 en ik heb ook gezegd dat wanneer de situatie zo is dat ik wel ga kijken informeren voor KA. Hij heeft wel duidelijk gemaakt hiermee niet akkoord te gaan maar ook geen geld heeft voor een advocaat.
Nogmaals; hij heeft geen enkele vorm van respect voor mij als vrouw noch als moeder van zijn zoon. Ik ben een obstakel voor hem. Ik weet teveel. En heb de spijker precies op zijn kop geslagen. Tot grote irritaties bij hem. Hij doet er alles aan om mij te doen twijfelen aan mijn rol als moeder ( zeiken, zuigen, beschuldigen) en zonder blikken of blozen benoemd hij mij ook als een slechte moeder. En dat ik als vrouw het niet waard ben. Als hij het geld had dan had hij de rechter doen overtuigen van zijn gelijk en desnoods een trukendoos opgetrokken. Dat heeft hij zowel face 2 face als op mijn VM gezegd. Die dreigementen heb ik eerder gehoord en tevens gelezen in een mailwisseling tussen hem en een vriend met een jurdische achtergrond.. '' ze is superdom ( afgeronde bachelor ) en superlabiel en ze heeft waan ideeen'' Waarop zijn vriend reageerde; " is het dan wel verstandig dat zij in het leven is van jullie zoontje is'' Hij heeft mij ook doen overtuigen dat ik borderline of bipolair was. Ook bullshit. Overigens vergat hij er eventjes bij de vermelden dat ik een week daarvoor een abortus had ondergaan en dat meneer vreemdging. Wat dat betreft is mijn ex heel eng. Ik ben helemaal niet dat waarvan hij mij beschuldigd maar wellicht doet hij zo om de aandacht van zichzelf af te halen. Hij weet dondersgoed wat hij heeft gedaan. En de vader van mijn zoon of niet; ik gun onze zoon 3 volle dagen met zijn vader maar mijn ex is zeker niet integer. In mijn ogen heeft hij dat zeker niet verdiend maar helaas werkt het niet zo. Hij is nu eenmaal de vader van mijn zoon. Of vinden jullie mij onredelijk? Ik kan natuurlijk niet alles op mijn ex afschuiven want ik moet ook zelfverantwoordelijkheid nemen. Maar 3 volle dagen, gezamenlijk gezag, waar mogelijk KA vind ik toch nog redelijk.
Dit staat natuurlijk helemaal los van elkaar. Ik begrijp je frustratie en het is echt alles behalve leuk wat er gebeurd. Maar in principe is hij niet verplicht zich over jullie te bekommeren. Jullie hebben deze afspraken gemaakt, hij moet 50/50 betalen voor zijn zoon. Zolang jij niet naar de rechter stapt voor een verzoek tot alimentatie zal en hoeft er niks te veranderen. Ik begrijp dat het oneerlijk voelt maar hij is niet verplicht zijn ex te ondersteunen. Ik neem aan dat jullie niet getrouwd waren of een samenlevingsovereenkomst hadden. Was dit wel het geval dan was het anders geweest, dan had je wel bijstand kunnen vragen in onderhoud voor jou en je zoon. Voor nu hoeft hij alleen voor jullie zoon te betalen en daar hebben jullie afspraken over gemaakt. Als iemand meer gaat verdienen of op een andere manier meer geld te besteden krijgt kun je dit laten berekenen en een verzoek voor alimentatie indienen. Vergeet niet dat ondanks dat jullie 50/50 hebben afgesproken je zoontje bij jou staat ingeschreven en jij dus ook de recht hebt op deze toeslagen en de kinderbijslag ontvangt.
Ik kan mijn bovenstaande post nog niet aanpassen maar kleine toevoeging. Ons gezamenlijk inkomen voor de breuk was 70.000 ( hij 39.000 en ik 31.000) door ontslag en dus ziektewet zit ik nu rond de 25.000 euro per jaar bruto en hij 39.000 euro. Woonlasten: ( g/w/l/huur/belastingen/tv/) huursubsidie eraf E.700 euro per maand, Eten, verzorging, zoontje kleding luiers etc E. 300 euro per maand, Verzekering E. 115 euro per maand, Telefoon E. 40 euro per maand, Afbetalingen belastingdienst E. 100 euro per maand, Haptonomie 2x per maand E. 80 euro per maand, Duo studieschuld aflossing was E. 90 euro per maand maar daarvoor heb ik voor de laatste 2 maanden een kwijtschelding. Moet nog wel achterliggende termijnen terugbetalen. Extra zorgkosten zoals tandarts heb ik al een achterstand. Ik hou dus niet over per maand. En schuif altijd een rekening ( of 2) door naar de volgende maand. Ik krijg toeslagen maar omdat ik deze ik nog wat moet terugbetalen worden ze verrekend met de huidige toeslagen zoals kindgebodenbudget en zorgtoeslag. Ik zit net 20 euro boven het bedrag van kwijtschelding gemeentebelasting. Ik zit dus echt in dubio voor wat betreft mijn financiële situatie. Of advies ziektewet negeren en gewoon aan het werk gaan. Omdat in mijn sector wordt bezuinigd zal ik onder mijn inschaling moeten werken en mogelijk 40 uur moeten aannemen. Terwijl ik nog in therapie zit en in 2014 begin met 2 dagdelen vrijwilligerswerk of toch KA vragen terwijl ex dat absoluut niet wil en zelf ook niet al te ruim zit individueel maar middels samenwonen wel.
Afspraak is dat kinderbijslag naar de spaarrekening van onze zoon gaat. Nu is alles financieel idd 50/50 omdat hij mij idd niet wil voorzien in kosten.