Mijn schoonouders willen ook niet oppassen Beide met vervroegd pensioen hele week vrij dus Wonen in de buurt Het is hun enige kleinkind (die ze nog zien) Maar hebben er geen zin in Tsjah als ze het niet willen dan niet he
Tuurlijk kun je je ouders dat niet opleggen. Het zijn jullie kinderen, dus jullie verantwoordelijkheid. Jullie ouders mogen ten alle tijde zelf bepalen of ze wel of niet willen oppassen. Lijkt mij vrij logisch
Nee hoor, dat kan je niet opleggen, jullie kind jullie 'probleem'. Hier ook van beide kanten ouders die genoeg tijd hebben, maar het niet willen, ook prima. Wij hebben nu het KDV voor de jongste en voor de oudste een moeder uit de buurt die af en toe een middag oppast. Een gastouder zou in jullie geval de beste oplossing zijn.
Ik vind ook dat je je ouders niet kunt dwingen, maar (jaja, komt 'ie): er stond toen een keer een artikel van Phaedra Werkhoven in een krant over de huidige grootouders die weigeren op te passen. Ik ben er niet heel goed in om de argumentatie te herhalen, maar het kwam erop neer dat de huidige opa's en oma's in de geschiedenis zo ongeveer de énige generatie zijn die zo lekker onbezorgd van zijn pensioen kan gaan genieten: ze hebben gewerkt en hun kinderen groot gebracht in een tijd van economische groei waardoor ze veel hebben kunnen opbouwen aan pensioen, huis, etc. Ze kunnen nog vroeg met pensioen (dat zal voor ons t.z.t. nog weer later zijn dan nu, denk ik). Er viel nog redelijk van 1 salaris te leven zodat in veel gezinnen één van de ouders thuis kon zijn en dat bleef vaak ook zo als de kinderen op school zaten/gingen studeren. Haar conclusie was (en ik herhaal het dus niet zo helder als zij het kon zeggen hoor, al mijn goede bedoelingen ten spijt) dat het in zekere zin dus ook wel licht egoïstisch is om alle vrijheden die zij nu hebben alleen te gebruiken om 'lekker te gaan genieten zonder verplichtingen'. En ergens vind ik dat ook wel. Ik vind niet dat ik mijn ouders kan dwingen, ik ben het er 100% mee eens dat het míjn kinderen zijn en het dus mijn verantwoordelijkheid is...maar ik kan het in mijn hart niet echt zo voelen. Als ík nu niet meer hoef te werken en dus met moederpensioen kan als ze op kamers gaan en als mijn man dan op zijn 62e kan stoppen, zou ik toch waar ik het kan mijn kinderen ondersteunen. Zeker als het gaat om iets leuks als oppassen. Dat durf ik ze nu al wel te beloven.
Hier nog een moeder / oma die wel occasioneel wil oppassen, maar zich niet wil verbinden aan vaste dagen / momenten. Ze is 63, werkt nog (mijn ouders hebben een eigen zaak aan huis) en heeft daarnaast genoeg hobby's en vrienden om haar tijd ruimschoots te vullen. Daarnaast reizen mijn ouders graag. Ze wil zich dus absoluut niet laten vastpinnen. Is het misschien een optie om met een vaste oppas te werken en je schoonmoeder enkel te vragen voor noodgevallen (kind ziek en mag niet naar opvang, oppas ziek, opvang gesloten, ...). Zo zit ze niet aan een vaste dag vast, maar past ze toch wel af en toe op.
Ja, dit inderdaad. Zo voelt het wel, ook al weet ik dat ik niets mag/kan verplichten/verwachten, het voelt wel egoïstisch en zelf zou ik het anders doen.
Sluit ik me helemaal bij aan Bij ons werken alle opa's en oma's nog dus overdag kunnen ze sowieso vrij weinig voor ons betekenen en ook hebben ze aangegeven überhaupt niet veel te voelen voor structureel op te passen, echter hebben ze wel ook gezegd dat we maar een seintje hoeven te geven als we er eens tussenuit willen of als we een andere verplichting hebben en dat ze de kleine dan met alle plezier opvangen. Is dus ook niet te vergelijken met opa's en oma's die al met pensioen zijn.
Zo een oma hebben we hier ook. Prima haar keus.... jammer alleen dat nu mijn zwager en schoonzus een kindje hebben gekregen ze ineens wel 1 dag per week oppast. Gelukkig hebben wij een andere lieve oma die met liefde 2x per week bij ons is
Ik vind niet dat je het je ouders kunt verplichten. Mijn moeder roept al zo lang als ik me kan herinneren dat ze niet gaat oppassen op haar kleinkinderen. Ze werkt onregelmatig in de zorg en heeft ook gewoon een sociaal leven maar nu ze kleinkinderen heeft past ze graag incidenteel op. Maar dan vraag ik het haar of ze ka en dam kan ze gewoon zeggen ja of nee. En is het nee prima dan regel ik wat anders
Mijn ouders hebben ook duidelijk voor er kleinkinderen kwamen al gezegd niet voor vast op te gaan passen. Incidenteel staan ze altijd voor ons klaar. Mijn schoonmoeder had het wel willen doen toen ik nog werkte maar die woont 160 km verder op en ik had ik dat zelf niet prettig gevonden dus dat kwam goed uit.
Ik heb toevallig vandaag een soort gelijk topic geplaatst. Mijn ouders hebben überhaupt geen zin om op te passen. Al hebben ze tijd, zegt mijn moeder rustig; 'ik moet nog een broek ruilen in de stad, dus helaas joh' of 'ik wil echt even uitslapen dan' en gaat echt niet oppassen als wij een x omhoog zitten. Niet iedereen is blij met kleinkinderen geloof ik. Ik heb mijn moeder zelfs aangeboden te betalen om op te passen, toen ze een tijd werkloos was. Ik dacht; win win situatie. Maar dat sloeg ze lachend af.