Lees dit topic met een knipoog Hier is het dat mijn man veel woorden verkeerd uitspreekt, het klinkt zo ongelooflijk dom, terwijl het een heel intelligente man is Komt uit zn jeugd, zijn ouders hadden voor allerlei dingen eigen uitspraken of woorden Vreselijk als we met anderen zijn en hij ipv Magnum manjoem zegt...zo kan ik nog wel 100 vb noemen maar zijn moeilijk op te schrijven zoals ze uitgesproken worden
Mijn vriend is Engelsman. In Engeland had je ooit van die Grolsch advertenties waarin een Hollander me zo'n overdreven accent Engels sprak. Zo van: 'schtooppppp, dis bier izzent reddie jet'. Dus toen ging hij een keer in NL bij een tankstation een broodje bestellen. Handig, want het broodje had een Engelse naam: 'spicy chicken toastie'. Staat hij daar gewoon een 'sjpoisie tsjikken toostie' te bestellen. Het mooiste was dat toen het zijn mond uitkwam zowel de verkoopster, ik en hijzelf ook echt met zo'n gezicht stonden te kijken. Ik heb de hele weg terug naar Engeland me kapot gelachen...
Haha geweldig! Mijn man is ook Engels en is in Afrika opgegroeid. Toen we net samen waren zei hij een keer: ik ben helemaal lief! Ik: aaaw ja jij bent echt lief! Man: nee ik ben lief op jou! Hahaha zo schattig, net een klein kind maar zo zeggen ze het ongeveer in Afrikaans. Ek lief jou. Ook een keer, waren we aan het stoeien en ik zat verwoed te likken en bijten om hem van mij af te krijgen roept hij: stop of ik geef je een pak sla! Ah lekker, met dressing?
Hahahahaha!! Wat grappig die versprekingen!! Ik ga eens nadenken, mijn vent kan soms ook zoooo raar uit de hoek komen
Toen ik zwanger was van de eerste bij het intake gesprek van de verloskundige. De verloskundige vroeg of wij een religie hadden en zo ja welke etc. Wij gaven aan dat we niet gelovig waren. Zij noteert dit. En toen.... Vriend: maar....wat nou als je moslim bent? Verloskundige: uhm, dan noteer ik dat. Vriend: maar dat is toch geen religie Ik: wat dan?! Vriend: ja, een geloof. Echt ik schaamde me dood. Waar dat opeens vandaan kwam die zag ik niet aankomen
Haha, leuk he? hier ook een keer tegen mijn moeder aan de ontbijttafel: heb jij eh één kleintje lepel? (Vrij vertaald: kun je me even een theelepeltje aangeven?)
Mijn man wilde weten waar we bij de eerste echo op gingen letten. Dus ik een aantal dingen genoemd, waaronder: zit hij wel op de juiste plek, oftewel, geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap? Echo gehad, verloskundige benoemt alle dingen waar ik van gezegd had dat ze naar zou kijken, behalve dat ze niet expliciet benoemde dat de baby op de juiste plek zat. Nadat zij zei: 'we zijn klaar', brult mijn man: 'NEEEE! Zit hij wel op de juiste plek?!?', met grote ogen. Verloskundige lachte zich een breuk
Tijdens mijn eerste bevalling, kwam er plotseling een hele ploeg medisch personeel de kamer binnen gerend. Iemand had de noodknop ingedrukt. Ze keken allemaal naar mij, totdat de gynaecoloog aangaf dat het om de man ging die uitgestrekt op de grond lag. Dat bleek mijn flauw gevallen man te zijn...... Ander schaammomentje was toch wel toen mijn man mij en vrienden vol overtuiging zat te vertellen dat een bidet een voetenbadje was voor moslims. Hij heeft dit serieus jarenlang gedacht en in hotelkamers ook regelmatig zijn eigen voeten erin gewassen .
Het grootste schaam moment was denk ik in het begin van onze relatie. We zaten toen nog in de "ik-ben-altijd-leuk-en-charmant-en-doe-geen-gênante-dingen" fase. We hadden een erg gezellig avondje () en toen het moment suprême daar was... Liet ik een keiharde scheet!! Ik schaamde echt helemaal dood, en wilde het liefst in de grond verdwijnen. Ik deed maar alsof er niks gebeurd was, en hoopte met heel mijn hart dat hij het niet gehoord had (wat echt onmogelijk was). Hij deed ook alsof er niks gebeurd was, niet omdat hij het niet had gehoord maar om mij niet nog meer in verlegenheid te brengen. Nu jaren later kunnen we er allebei om lachen en vind mijn vriend het vooral erg grappig om het met enige regelmaat nog op te brengen .
Mijn man kan echt heel onhandig dingen zeggen. Toen de tweeling net geboren was, kwamen er rond 21.30 mensen langs terwijl hij buiten de schuur afsloot. We kennen hun en spreken ze oppervlakkig wel eens. Dus ze stopten en feliciteerde mijn man. Ze vroegen ook of ze naar binnen mochten om de tweeling te bekijken. Mijn man kent me en weet dat ik daar echt niet op zit te wachten op dat tijdstip. Dus hij zegt zoiets als; liever niet, we geven een kraamfeest op *datum*, staat op het kaartje. Mooi lullig, die mensen hadden helemaal geen kaartje gekregen. Toen ik dat dus hoorde dat hij dat tegen ze had gezegd en vertelde dat we hen helemaal niet hadden uitgenodigd, zei hij; het werd al zo ongemakkelijk ja. Mijn man en ik hebben elkaar leren kennen op een driedaagse conferentie. Het was liefde op het eerste gezicht en de rest van de dagen waren we veel met elkaar en wat vrienden van beide kanten. Op een gegeven moment stonden er kannen koffie en thee, zoals altijd op die conferenties op de standaard momenten. Gekleurde kannen voor koffie en metalen voor thee. Iedereen weet dat ook gewoon, maar ml is wat verstrooid en zulke dingen gaan langs hem heen. Dus hij wil thee voor hem en mij halen. Halverwege het tweede kopje was de kan thee leeg. Pakt ie een koffiekan en schenkt gewoon het kopje vol. Ik zie dat en denk; wat doet hij nou. Maar ik zei vervolgens niets, wilde niet stom en beledigend overkomen, misschien deed hij het wel bewust want het kopje met alleen thee kreeg ik toevallig. Nouja, toen ie een ranzig gezicht trok bij de eerste slok heb ik het uitgelegd en vervolgens dubbel gelegen.
Haha, mijn man is vanuit ZA naar NL geemigreerd en woonde dus vanaf dag 1 bij mij. Ik kan helaas echt niet naar het toilet voor een grote boodschap als er andere mensen in mijn huis zijn Dus na 1 week begon de zaak een beetje penibel te worden! Ik ging soms snel wanneer hij onder de douche stond, maar het was niet genoeg zeg maar Die bewuste, beruchte avond waren ze aan het vrijen. Zijn hand op mijn achterwerk en hij maakte een grapje dus ik schoot in de lach en pffft, mijn bips wilde ook meedoen. Ah men, ik ging echt dood de grond. We stopten allebei abrupt met lachen en toen liep ik heel beschaamd naar het toilet... Hij brengt het ook nog vaak ter sprake. Ook in het begin van onze relatie. Mijn man was erg enthousiast en ehh opgewonden. Hij bovenop mij, zo enthousiast dat hij keihard met zijn hoofd tegen de headboard kwam. Ik kwam niet meer bij hahaha.
Oh ja de welbekende poep-fobie. Dat heb ik ook, al vanaf dat ik kind ben. Gelukkig ben ik er nu een beetje overheen (na jaren), maar ik ga nog steeds liever naar de toilet wanneer hij niet thuis is, haha. Scheten laat ik overigens nog steeds niet in zijn bijzijn (niet bewust dan), dat vind ik gewoon niet zo charmant ofzo
Mijn vriend kan echt enorm chaotisch en langdradig iets vertellen, tel daarbij een dik accent op en vaak zie ik mensen echt al een beetje draaien en ongeduldig worden omdat ze hem niet meer kunnen volgen, dan zit ik me wel een beetje op te vreten. Verder schaam ik me zelden voor hem of voor mezelf bij hem, dus dat is juist heel fijn.
Ook hier een engelse echtgenoot die op luid en duidelijke toon in de supermarkt om de wasverkrachter kan vragen (want hij moest niet de verzachter hebben, maar dat andere...)
Toen wij een half jaar verkering hadden gingen we uiteten en had ik een cadeautje Voor hem. Hij vroeg of hij het voorzichtig uit moest pakken of dat hij het gewoon open mocht trekken. Ik zei maakt mij niet uit dus hij trok het pittig los maar stootte daardoor een glas van tafel stuk op de grond. Nou ik had het niet meer en kreeg de slappe lach. Maar ik mocht van hem niet lachen want dan voelde hij zich bekeken 😂 We hebben er nog veel om kunnen lachen
Mijn partner is Iers. En de dingen die hij in het Nederlands probeert te zeggen zijn vaak ook een beetje verkeerd De grappigste is eetsmaaklaken ipv eetsmakelijk. Verder heeft hij een keer geopperd om het laminaat om de koelkast heen te leggen. Dat vond ik wel een beetje dom