Mijn zoontje is vanaf het begin al een slechte slaper. Hij is nu 7 maanden, sinds enkele weken is het drama. Ik dacht dat het sprongetje er net op zat... Ook heeft hij tandjes gekregen, maar daar heeft hij nu geen last meer van waarschijnlijk. Hij slaapt telkens maar drie kwartier en het kost erg veel moeite hem weer in slaap te krijgen. Ook het naar bed gaan kost veel inspanning. Volgens mij is het scheidingsangst, iemand tips?
Angst voor de duisternis en de verlatingsangst zijn de bekendste angsten van een kleintje. Je kunt een tijdje naast zijn bedje gaan zitten en langzaam naar de deur schuiven. Als je dit een aantal nachtjes doet en je langzaam steeds verder schuift, dan wil dit nog wel eens overgaan. Een nachtlampje is ook een extra optie. Sterkte
Jaylynn heeft hier sinds kort ook last van. Volgens het cb moet je er trots op zijn,omdat die kleintjes dan door hebben dat ze een eigen individu zijn.Het cb gaf mij als tip om de kamer in te gaan haar wel in bed te laten liggen even een aai over de bol tegen haar praten en weer weg te gaan.Misschien kan je wat met deze tip. Zelf deed ik het al met deze methode als Jaylynn moeilijk in slaap viel,omdat ik haar niet het idee wilde geven dat als zij begint te huilen dat ze dan weer mee naar beneden mag.Ik ben namelijk bang dat ze het dan iedere avond gaat doen. tot nu toe werkt het hier perfect. groetjes sarits