Hier allemaal nu nog een eigen kamer........maar na de komst van de baby die eerst een tijdje op onze slaapkamer komt komen de 2 kleintjes samen op een kamer.... Dat zal zo blijven tot de oudste gaat studeren....dus voor de kleintjes naar de middelbare gaan hebben ze ook wel een eigen kamer. We hebben een 7 zitter auto (Renault). Verder hier ook uitpuilende wasmanden, maar ook 2 wasmachines en drogers, dus als ik even me best doe jaag ik het er zo doorheen Verder is het nu wel heel anders, mijn oudste is bijna 12 jaar....doet met plezier een boodschschapje, met nog meer plezier let ze even op haar broertje en noem het op.... Qua boodschappen....tja....geen idee eigenlijk hoeveel daarheen gaat...teveel dat wel!
Wij hebben het geluk 2 gezonde kinderen te hebben gekregen (jawel, een dochter én een zoon). Of het hier bij blijft weten we nog niet. Ik wil wel heel graag maar mijn lijf houdt mij tegen. We hebben wel besloten te wachten tot ons kereltje 2 is voor we écht serieus gaan nadenken over die knoop. Ik zou er zo graag 5 willen!
de 4e is onderweg, maar daar gaat het wel bij blijven. je moet ze ook groot brengen, en anders ben je net een bus haha zit altijd vol
ik heb een dochter met mijn ex-man. en wist toen zeker dat ik er maar 1 wilde. mijn huidige vriend heeft al een zoon met zijn ex. en nu wil ik toch niets liever dan een echte liefdes baby. wie weet wel 2 lekker met z'n 6-en dat lijkt me heerlijk.
@mandy shahin en emin slapen op 1 kamer en gibril slaapt bij ons op de kamer, we hebben een stationwagen het gaat heel goed, ik moet veel wassen en veel schoonmaken en het is druk maar daar doe ik het graag voor... mij man werkt en ik ben thuis blijf moeder, finacieel gaat het goed dus dat is geen reden om te stoppen
Ik dacht dat met 2 jongens mijn gezin ook wel compleet was maar even niet opletten en oeps....nu kan ik me niet gelukkiger wensen eigenlijk. En ik zeg nooit nooit maar de kans dat hier een nummertje vier komt is wel klein, misschien zou ik nog wel willen maar mijn wederhelft is er duidelijk in hij wil echt niet meer. En verstandelijk gezien heeft hij gelijk hoor, er zou een andere auto moeten komen, financieel is het bijna niet te doen (hij is chauffeur en als de nieuwe rijtijdenwet straks van kracht is mag hij minder werken en gaat dus minder verdienen) en het is drukdrukdruk... Maar gevoelsmatig blijft het kriebelen. Iemand zei dat je het wel voelt als je gezin compleet is ik ben daar wel benieuwd naar want ik heb dat gevoel tot nu toe niet gehad...maar het heeft gewoon wel iets zo'n groot gezin...
Ik weet het nog niet! Wij weten het nog niet! Wilde altijd 2 kids, maar twijfel nog zo erg! Vraag me niet waarom, maar er is gewoon een twijfel. Misschien over een tijdje, dat het inene weer gaat kriebelen, maar het kinderwens idee helemaal loslaten kan ik ook echt niet..dus wie weet wat de toekomst brengt kus miek
Ik heb altijd gezegd, ik zou ook wel 3 kindjes willen, net als bij ons vroeger thuis. Tig jaar later kwam ik daar wel op terug, heb er inmiddels 2 en vind het best drukjes en financieel is het goed te doen, kan ze (bijna) alles geven, maar ik denk dat het voor ons toch is weggelegd, want ben nu zwanger van de derde.. ik zeg maar zo, wat op je pad komt, is wat je aankunt... Maar na deze komt er toch echt een knoopje in!
Ik denk dat het voor mij nog iets te vroeg is om te praten over hoe mijn gezin in elkaar steekt. De eerste moet nog geboren worden Wél weet ik, ondanks dat ik nog vrij jong ben, dat ik graag nog een kindje erbij zou willen. Maar! Niet zelf gemaakt! Ik weet al van jongs af aan dat ik graag wil adopteren. En die wens is er nog steeds ook nu ik zelf een biologisch kindje krijg. Mijn man en ik hebben al besloten dat we, mochten we ooit bewust voor een 2de gaan (deze is immers een ongelukje, daar hebben we niet bewust voor gekozen), we proberen een adoptie erdoor te krijgen. Zouden we nog eens een ongelukje krijgen, dan heeft dat zo moeten zijn. Maar na 2 eigen kindjes DENK ik (zeker weten doe je het van te voren natuurlijk nooit) dat er bij mijn mannie ook wel een knuppie in gaat.
Ik heb nu twee kinderen en dat is genoeg.Ik laat me eigen steriliseren.Veel gedoe om een doorverwijsing te krijgen.De dokter vond me te jong en stel er gebeurt wat(nieuwe relatie ofzo).Maar ik heb voor mijzelf besloten dat het genoeg is. Zou er nog een kindje bijkomen dan zou ik zoveel moeten laten en dat wil ik niet.Mischien heel egoistisch maar aangezien ik heel snel zwanger ben (twee keer door de pil heen)heb ik nu zoiets het is klaar we doen het drastisch. Mijn vriend wilde zich ook wel laten helpen maar dat wilde ik niet. Maarja ik ben er dus overuit mijn gezin is compleet
Ik ben zwanger van ons 2e en laatste kindje. Wij hebben altijd graag 2 kinderen gewild. Meer niet om meerdere redenen maar vooral ook financiel. Wil ze wel alles kunnen bieden vandaar
Ik heb inmiddels drie kids. En dat lijkt de laatste te zijn. Waarom: omdat mijn lijf het niet aan kan ws.Maar toch blijft het kriebelen dus wie weet... Waar drie kunnen eten kunnen ook vier eten. En samen op een slaapkamer vind ik geen probleem. Alleen een andere auto, tja dat moet wel.
Ik denk dat je dat niet kan weten op voorhand. Voor de geboorte van Keld zei ik dat ik 2 kindjes wou, na de geboorte van Keld absoluut niet meer (dit omdat ik mijn bevalling allesbehalve nog eens wou meemaken, toen). En ondertussen hebben we beslist dat we toch voor een 2e gaan, over enkele maanden. En eerlijk, ik ben ontzettend graag mama, dat een derde mij ook niet zou storen, maar dat ziet mijn vriend absoluut niet zitten! Maar zeg nooit nooit, je weet nooit wat de toekomst brengt!
Ons eerste kindje is nog onderweg maar als ideaalbeeld zou ik toch best een graag een "groot" gezin willen hebben... dus 3 a 4 kindjes lijkt mij heel erg leuk. Maar ja.. dat moet ons ook maar gegund zijn... en het kan ook nog zijn dat ik er over een poosje heel anders over denk. als onze eerste er is
Als het goed is hebben we in september 2 kindjes en daar laten we het dan ook bij. Gezien mijn leeftijd (39 als de tweede wordt geboren) willen we ons er daarna niet meer aan wagen. Ik heb trouwens heel lang geschreuwd dat ik géén kinderen wilde. Tot ik mijn man leerde kennen en het ineens begon te kriebelen
Ik wil absoluut een 2e, en daarna zie ik wel. Ik denk dat je dat pas kan beslissen als je gevoel het zegt. Ik denk niet dat je van tevoren kan zeggen dat je er 4 of 5 wil. Ik denk dat je gevoel het zelf wel zegt nadat je je kindje heb gekregen of het nog kriebelt of niet.
ik was na mijn dochter helemaal van overtuigd dat ik na mijn dertigste geen kinderen mee wou. best emotioneel toen ik tegen de dertig liep, alleenstaand met mijn dochter met de gedachte dat ik dat nooit meer zou meemaken. ik had er afscheid van genomen, en niet lang daarna kwam ik mijn man tegen. de liefde van mijn leven, en na een aantal maanden kwam die wens....naar nog een kindje... mijn man is een aantal jaren jonger dan ik, en kreeg er ook wens van. toen is ons zoontje gekomen, en we zijn dolgelukkig met ons gezinnetje! maar als ik eerlijk ben, kan ik nog niet afscheid nemen van de gedachte dat het hier bij blijft... ik heb een heel sterk gevoel dat er misschien nog een kindje op ons wacht in de toekomst. ik zou me persoonlijk nooit laten steriliseren, dan zou ik voor een spiraaltje of de pil of condoom kiezen, steriliseren maakt het zo definitief, zou voor mij niks zijn...
Wij hebben 7 jaar terug een prachtige dochter op de wereld gezet, enigzins ongepland, maar dwars door de pil heen vanwege een antibioticakuur die ik toen had voor mijn luchtwegen. Ze was wel heel gewenst en we zijn ook erg blij met onze dame. Mijn zwangerschap toen liep niet zo lekker en ook de bevalling had echt een aanslag op mij gemaakt waarna ik dus zoiets had van géén 2de. Nu 7 jaar later hebben we toch besloten voor een 2de kindje te gaan dit vooral omdat ik zeer ernstig chronish ziek ben en de kans erg groot is dat ik binnen enkele jaren in een rolstoel terecht kan komen afgaande van mijn klachten op dit moment. Ik wil nog wel van mijn kids genieten en het zelf kunnen doen qua opvoeding en dergelijk, ik ben bijna 30 en mijn man wordt binnenkort 33. Het werd dus tijd voor een 2de, pil laten staan en direct zwanger, beter kon eigenlijk niet. Nu zijn we dus in blijde verwachting van ons 2de kindje en we hebben al direct afgesproken dat we wel nog een 3rde willen maar pas als ik tegen de 35 loop mits ik nog goed ter been ben. De reden hiervoor is dat we liever wat jaren ertussen laten omdat nu ik me volledig kan concetreren op de baby terwijl mijn andere dochter al heel zelfstandig vele dingen kan, dit scheelt veel drukte en dat is iets wat ik met mijn ziekte niet echt aan zou kunnen.
mijn vriend heeft er 2 uit vorige relatie, en ik zelf ook eentje. Samen hebben we een dochter.... Ik ben twee x zwanger geraakt dwars door de pil. En ook ik heb heel sterk t gevoel dat mijn gevoel dat mijn gezin nog niet compleet is... Maar me ventje denkt daar anders over. Die vind t genoeg zo... Oke qua ruimte, zullen we moeten verhuizen, omdat de kids hier al bij elkaar op 1 kamer slapen, maar qua auto niet. ddaar hebben we nog een plekje over.... Dus ik denk dat je nooit weet van te voren hoe groot je gezin is of niet.....