volgens mij wachten ze toch vaak tot dat het kindje zich zelf aankodigt. Die van ons was ook 4040 niet echt groot maar ze is met 40wk+1 dg geboren. Als zij tot 42 had blijven zitten was ze ook een flinke tante geweest. Maar daar doen ze niks aan als het voor jou geen gevaar opleverd. En zeker niet als het gewoon via de normale weg kan Onze dochter heeft een paar weekjes maatje 56 aangehad. Maar de broekjes kon ze wat langer aan. Zij had alleen een flinke buikomvang. Maar verder niet. Ik ben nu zwanger van de tweede. En die was over het geheel een flinke vent. En waarschijnlijk gaat deze ook zonder moeite 8 pond halen. Het licht namelijk ook al 3 weken voor op de groei. Maar ik ben er niet bang voor.
Marin was bij de groeiecho van 34 weken 3 weken voor op schema. Hoofdje was zelfs al 40 weken. Ik ben met 42 weken bevallen. Ze was 55 cm en 9,5 pond.
hee meiden, Veel herkenbare verhalen hier. Ik ben zelf momenteel 38 weken en ik verwacht ook een groot kind. Afgelopen week heeft de verloskundige uitwendig gemeten en zij kwam op 8,5 pond. De gynaecoloog had een aantal weken geleden al gezegd dat we van een 8-ponder uit moesten gaan. Zelf ben ik niet echt dik. Ik neig wel naar overgewicht (bmi 25). Mede om het formaat van de baby, hoop ik dat 'het' heel gauw komt. Maar als ik het verhaal van Snoopy lees krijg ik weer helemaal hoop! Een flinke baby, thuis bevallen zonder knip of scheur. Dat is toch super! Dank je Snoopy! Mijn gynaecoloog en verloskundige zeggen ook absoluut niet te halen of strippen zonder dat het medisch noodzakelijk is. Het is altijd nog het beste om de natuur zijn gang te laten gaan. Je baby geeft zelf wel aan wanneer het er klaar voor is. liefs Mary Jane
Maak je bij voorbaat niet te druk om de grootte van het kindje. Zelf ben ik net over de 1,60 meter en had een behoorlijke buik. 6 á 6,5 pond was de inschatting. Vrolijk persen....tadaa....4,5 kilo schoon aan de haak. Oké, dat verwacht je ook niet. Nu weer, deze zal niet al te veel afwijken van zijn zus, tenzij hij morgen geboren wordt. Maar goed, dat zal een keer 100 of 200 gram schelen, ook niet de wereld. Het is 1 keer gelukt, het zal nog een keer lukken. Als de lengte ook riant is is het allemaal prima te doen. luiers: maatje 2 vanaf geboorte kleren: grote 56 en normale 62.
Graag gedaan MJ! Luiers inderdaad maatje 2 en al snel maatje 3. Het ligt ook aan de bouw van je baby, Eva heeft een nogal brede romp, dus de luiers gaan daar snel te krap worden. Ze zit al een aantal weken gedeeltelijk in 62, sommige 56 zijn al een tijdje te klein. Ligt er maar net aan hoe het valt.
Aangezien Marin onze eerste is, kan ik natuurlijk niet vergelijken. Ze hebben in het ziekenhuis met 42 weken 1 dag de vliezen gebroken. Tien minuten later kwamen ze terug om me aan het infuus te koppelen. Dat was niet meer nodig aangezien ik ze al om de twee minuten had. Dat was om 8 uur 's ochtends. Om 11 uur zat ik op 5 cm en heb ik een pijnstiller in mijn dijbeen gehad. Na enen was ik volledig ontsloten. Acht over twee is marin geboren nadat er een flinke knip gezet is. Dit was nodig omdat haar hoofdje al 20 minuten 'stond' en er een vochtblaas op kwam. Ik had wel een subtotaal ruptuur (alleen buitenkant was nog heel, van binnen was ik compleet aan gort) maar dat heeft naar mijn idee niet met het formaat van Marin te maken (ben zelf ook lang). Ik denk eerder dat ik voor enen ook al volledige ontsluiting had en mezelf daardoor kapot gedrukt heb. Het was nl. nogal druk op verloskunde en ze waren telkens ergens anders voor mijn gevoel. Vandaar. Tegen drieën dreigde ik in shock te raken vanwege een veel te lage bloeddruk (45/80) en het vele bleodverlies. Heb toen twee drukinfusen gekregen. Om vier uur ben ik naar de ok gebracht om onder narcose weer inelkaar gezet te worden. Om half zeven was ik terug bij Marin. In totaal vier dagen in het ziekenhuis gelegen en nog twee bloedtransfusies gehad. Zo zie je, het kan allemaal vlot gaan en daarna in de soep lopen. het kan eeuwen duren en vlekkeloos gaan. Ik ben op de natuurlijke manier bevallen van een 9 ponder van 55 cm. Mijn buurvrouwtje van een 5 ponder van 45 cm. met een keizersnede. Het zegt allemaal niets. Het lijkt allemaal een rampvehaal, maar ik kijk er niet negatief naar terug. Dacht altijd dat het een fabeltje was, maar ik kan me wel herinneren dat de weeen bijvoorbeeld pijn deden, maar wat voor soort en hoe heftig weet ike cht niet meeer. Zou het zo weer doen, denk ik. Omdat Marin vooral lang is, heeft ze maatje 1 luiers nog wel een paar weekjes gehad. Grappig om te zien dat ze van de één opd e andere dag om haar kont hangen alsof ze een bouwvakker is. We zitten nu in maatje 4. Maatje 2 heeft ze wel vrij lang gehad geloof ik.
Hier ook iemand die wat meer weegt dan het gebruikelijke. Toen Koen nog in mijn buik zat werd hij ook groter geschat. Was geen reden voor inleiding of iets dergelijks. Ik ben uiteindelijk wel ingeleid maar dat kwam doordat ik 42 weken zwanger was en de bevalling niet uit zichzelf begon. Koen woog bij de geboorte 4050 gram en was 54 cm lang. Over de maten: Hij heeft zeker 1 maand nog 56 aan gehad.
Ben inmiddels bevallen op 38 weken en 2 dagen van een gezonde zoon, 4200 gram en 51 cm... Hij past nog net in 50 nu, maar het meeste 56 is toch nog wel groot. Ik ga wel over op de maat 2 luiers... Ben bevallen binnen 15 uur, spontane vliesbreuk en spontane weeen. Uiteindelijk wel hulpo gehad van de vacuumpomp... succes allemaal, XMarilene
Ik heb ook een aantal groei echo's gehad en mij werd verteld dat ik een 'zeer groot' kindje zou krijgen. Vooral het hoofdje was errug groot, daarna was het buikje weer te groot, toen had het buikje een rare vorm etc. Met andere woorden, de laatste weken waren niet meer onverstoord genieten, want de echoscopisten riepen steeds weer wat 'engs'. Ze zou zo'n 4 weken voorlopen op de groei en ik ben met 39w4d bevallen. Het eerste wat ik zei toen ze op me gelegd werd: "Wat een kleintje!" En vervolgens:"Dat is helemaal geen groot hoofd" Ik had echt visioenen van 12ponders enzo, door alle stress met die echo's. Het resultaat: 51cm en 3915gr, nog net geen 8 pond. Heb ik me daar al die weken druk om gemaakt? Ik had overigens dus maar 1 pakje in mt 50 gehaald, just in case, zou het toch niet nodig hebben. Nou ze heeft de eerste maand toch echt die maat gedragen, dus de oma's mochten gelijk gaan shoppen!
hoihoi mijn dochter was 4520 gram en 56 cm lang bij geboorte, bij mij hebben ze niet verteld dat ze zo groot zou zijn.Alhoewel het achteraf wel op de zws kaart heeft gestaan. Ik ben bevallen met 41 weken en 5 dagen. Ik was toen 22 kilo aangekomen. Ik ben in het ziekenhuis bevallen, ben in totaal 100 min bezig geweest met persen , ze zat vast! knip en 4 maal vacuumpomp hielp ook niet, toen heeft de gyn haar eruit getrokken. Het was een traumatische ervaring voor me en heeft me lang tegengehouden om voor een tweede te gaan. Nu dus bijna weer bevallen, ik krijg 1 april een groeiecho voor de zekerheid.. Ze schatten de baby op 7 pond nu, maar eigenlijk geloof ik het niet. Ik ben deze keer de helft minder aangekomen maar dat zegt niks. Hopelijk verloopt alles nu wat soepeler. Mijn moeder is trouwens bevallen van een 11 ponder! Mijn broer was enorm. Ze had zwangerschapsdiabetes. Ze is zonder scheurtje en andere ingrepen bevallen. Het kan dus wel.
Mijn eerste woog 4850 gram en was 55 cm. 8 dagen overtijd! Ik heb toen met 30 weken een groei echo gekregen en toen was het al duidelijk dat hij een flinkerd werd! Helaas was het laatste stukje van mijn bevalling ellende, bijna 10 pond was dus voor mij net te veel. Hij is er uiteindelijk met grof geweld uitgehaald, brak zijn sleutelbeentje en heeft daarna nog heel lang last gehad van zijn hoofdje. Ik heb de maanden daarna veel pijn gehad aan de onderkant, kon moeilijk lopen etc. Nu ben ik bijna 28 weken zwanger en dit keer krijg ik een reeks groeiecho's. Deze week de eerste en dan om de 4 weken. Ook heb ik net een bloedsuikertest gehad, heb nog geen uitslag. Ze willen niet dat dit kindje groter wordt dan de eerste, zodat ik dan tenminste nog kan proberen vaginaal te bevallen. Ik hoef dan iig niet overtijd en als deze zwaarder zal worden, misschien dan nog eerder inleiden.... (maar inleiden zegt niets, je lijf moet er klaar voor zijn is me verteld. Ik maak me nog geen zorgen wacht het rustig af)
tsja....bevallen van een groot kind... Als het zware kind ook lang is is het best te doen. Nu klinkt dat vrij simpel, maar zo is het mij toch gebleken. Afgelopen vrijdag ben ik bevallen, kind is blijven hangen bij zijn hoofd, eerste schouder, tweede schouder en bij zijn billen, uiteindelijk over de 11 pond en 58 cm....en ik had een knip, die niet is gescheurd. Omdat mijn eerste ook groot was ( 9 pond, 54 cm) was men hier wat beter op voorbereid en ben ik prima begeleid. Achteraf kijk ik niet terug op een appeltje-eitje bevalling, maar als je ziet wat voor buffel ik er op natuurlijke wijze uitgeperst heb, valt het nog best wel mee. Vaak is het meer het beeld 'oh, 9 pond, dat krijg ik er nooit uit', terwijl als je er zo in zit...Bij de eerste dacht ik dat ook. Nu verwachte ik weer 9 pond en dacht, ach, heb ik al eens gedaan, moet lukken...het gaat dan ook...beter.
respect....je hebt vast gelijk, maar Thymen is nu ongeveer 58 cm en nog geen 10 pond...ik denk dat niet terug in mijn buik hoor! Gelukkig kijk je er goed op terug...je zit dan vast op maat 62? Wij wel vanaf vandaag...
Ik snap je reactie hoor, voor vrijdag had ik ook niet verwacht dat ik alles groter dan 5 kilo er zelf uit zou krijgen... En inderdaad, maat 62 zit behoorlijk, alleen van de hennes valt wat ruim he...
mijn eerste was 8,5 pond, zij is uiteindelijk met een tang geboren omdat ik weinig weeen van mezelf heb, door deze bevalling heb ik schade aan mijn bekken opgelopen, daarom zijn mijn andere twee dochters met precies 38 weken gehaald, dmv infuus weeen opwekken, mijn tweede was bijna 8,5 pond en de derde iets over de 8,5 pond, zwaarder kan ik door mijn bekken er niet zelf uit krijgen, dus bij mij hebben ze deze beslissing wel genomen, nu bij de vierde is het afwachten hoe groot deze gaat worden, voorlopig is het nog een friemeltje
Beccaatje, wow meid een 11 ponder! Gefeliciteerd met je kindje trouwens! Er schieten mij gelijk een hele hoop vragen door mijn hoofd.. Was je overtijd? Was dit keer ook bekend dat je kindje groter dan gemiddeld zou worden? en zoja, ben je dan ook eerder ingeleid? Sorry dat ik zoveel vraag, maar misschien dat jou antwoorden mij gerust kunnen stellen hahaha.
ik ga jou antwoord geven. ja, hij is geboren bij 41+6, mijn dochter bij 41+5 (9 pond). Ze wisten dat hij groter dan gemiddeld zou worden, en gingen dus weer uit van 9 pond. Omdat ik dat al eens eerder volkomen spontaan heb gebaard zag men daar het probleem niet van in, alleen leek het wel slim in ieder geval poliklinisch te gaan bevallen. Ik ben niet ingeleid. Omdat het kind dus zo groot is is het het beste om op de natuur te wachten. Ik moet zeggen dat de vk uit de praktijk mij heel erg gerust hebben gesteld voor en tijdens de bevalling, zodat ik alle vertrouwen er in had. Oke, iedereen zat er nog vrolijk een kilo naast, maar goed. Wat ik wel had, is een lang kind. Hij is 58 cm. Dat maakt het verhoudingsgewijs natuurlijk makkelijker dan als je een - door diabetes - zwaar kind hebt wat dan verhoudingsgewijs klein is. Ik hoop dat je hier wat aan hebt?
Beccaatje, dank je wel voor je antwoorden. Het stelt me zeker wel gerust. Mijn zoon is dus geboren met 41+1. Ik heb toen eenmalig een groeiecho gehad en wist dat het groot kind zou worden. Bij de geboorte werd hij gemeten op 4850 gram en 52 cm. De kraam zei 3 dagen later dat dat onmogelijk was en hij 55 cm zou zijn geweest.... Ze vermoeden dat ik suiker had. Hij was een propperig kind en zijn glucose schommelde enorm. Zijn koppie was 37 cm omtrek en hij had hele brede schouders...(dat was nu net het probleem) Nu heb ik dus de afspraak op extra controle. reeks van 3 groeiecho;s. Bij dezelfde grootte of zelfs groter hebben ze me beloofd eerder in te grijpen, maar ik lees uit jou verhaal dus dat eigenlijk liever op de natuur wachten bij grote kids. Ik ga dit dus morgen mooi even voor de gyn haar voetjes gooien haha.