Daarnaast gaan in een gezin van 5 kinderen statistisch gezien niet alle 5 kinderen studeren, laat staan een langdurige zware studie met verplichte stages in het buitenland. Laten we in deze topic niet doen alsof alle kinderen het tot de universiteit gaan schoppen..
In onze omgeving gemiddeld toch wel, alhoewel het dan meestal idd om maximaal 3/4 kinderen gaat, meestal zelfs maar 2.3 kinderen. Maar elke vervolg opleiding is toch (behoorlijk) duur, hoeft niet persé een achtjarige universitaire studie te zijn toch. Goedkoper zal het ook sowieso allemaal niet worden de komende 15-20 jaar.....
Ben wel van mening dat je niet per se 4x per jaar op vakantie hoeft als kind im gelukkig te zijn. Maar vind wel dat sommigen die het heel krap hebben goed na moeten denken of (nog) een kindje verstandig is. En dan maakt het mij niet uit of je 1 of 10 kinderen hebt. Ik lees hier regelmatig situaties waarbij de gezinnen elk dubbeltje m moeten draaien..in verschillende topics vertellen wat er allemaal aan basisdingen al niet kan en dan later een zwangerbanner zien....dat begrijp ik persoonlijk echt niet. en ja de gratis kinderboerderij is net zo leuk als een pretpark..dat bedoel ik ook niet met basisdingen heb het echt over kleding en eten. En wanneer ze op school zitten ook ergens aan mee kunnen doen.
Ik kom zelf uit een gezin van 8 kinderen en mijn ouders hadden het niet echt breed. Maar zie dat echt niet als een nadeel. Hierdoor heb ik zelf ook verstandig leren omgaan met geld. En we waren super blij als we een keertje op vakantie gingen. Al bleven we in de buurt. We gingen ook wel weg, maar dan naar iets wat geen/weinig geld kostte. Ik heb een leuke jeugd gehad ook al hadden we het niet breed.
Komt niet veel voor, maar lijkt me heerlijk.. altijd een vol huis met je kinderen, nooit alleen! Helaas zit het voor mij er niet in en houd ik het tijdelijk op 1..
zowel man als ik komen uit een gezin van 8 en merk heel duidelijk verschil in dingen, niet alleen financieel. Wij gingen 1x per jaar op vakantie, vaak naar een camping omdat dat het goedkoopste was. Ben verschillende keren met zus en broers op de fiets geweest zodat alles mee kon in de auto. Maar denk niet dat ik een vakantie naar verweggistan fijner had gevonden. Bijbaantje moesten wij ook, nou ja, moesten, het hoefde niet, maar dan moest je het gewoon met je zakgeld doen en dat was echt niet veel. Heb zelf mn rijlessen/rijbewijs betaald, aan de bruiloft hebben ouders niet veel meebetaald (schoonouders ook niet). Van jongs af aan helpen in het huishouden, afhankelijk van leeftijd/capaciteit/hoeveelste in de rij wat en hoeveel. Heb wel het gevoel dat we aardig op 1 lijn werden gehouden, bij manlief werd/word flink voorgetrokken helaas Als ik terugkijk naar mijn jeugd gun ik mijn kinderen ook zoveel broertjes en zusjes (ja ik heb weleens in een boze bui gedacht/gezegt dat ik niet voor zoveel kinderen had gekozen als iets financieel niet kon maar zou ze nooit willen missen). Maar als ik kijk naar manlief zn jeugd/hoe het nu is onderling... nee laat maar dan Wij zijn er nog niet over uit of dit de laatste is, ik ben voor mn gevoel nog niet klaar, manlief had 2 ook genoeg gevonden.
Ooooooh sorry! Ik verbaas me ook altijd over grote gezinnen... Ik heb er vooral heel veel bewondering voor, maar kan me totaal niet inleven. Laatst stond ik te praten met de pas-bevallen moeder van nr 4, en ik vroeg aan haar of ze dan nog wel de tijd kreeg om te genieten van dit kleintje. Later had ik daar zo'n spijt van! Wat een stomme en ongevoelige vraag van mij!
Zo is het ook helemáál niet meer van deze tijd om je kinderen bij elkaar op de kamer te laten slapen. Want dat is toch zielig, als een kind niet een eigen kamer heeft? Ondertussen hebben mijn zoontjes één kamer van 25m² en in het huis hiernaast (bovenverdieping exact hetzelfde) hebben de kinderen wél elk een eigen kamer, maar dan wel van nog geen 10m² per kamer. Sja, keuzes. Jammer dat mensen elkaars keuzes niet kunnen respecteren. Of zou het in sommige gevallen een stukje afgunst zijn?
Idd het is bijna mishandeling als je geen eigen kamer hebt... Hier slapen de meiden ook samen en ze kunnen niet meer zonder elkaar. Ben juist trots op die goede band die ze samen hebben....
Dat ben ik wel met je eens (kom zelf uit zo'n situatie). Maar dan heb je het hier wel over echte armoede, niet over het zeker moeten stellen van halve tonnen spaargeld voor studeren her en der. Hier spelen financiën dus ook zeker wel een rol, maar het blijft persoonlijk en je kiest niet altijd voor een situatie. Iedereen kan zijn baan verliezen, ook goed betaalde, bedrijven gaan failliet, etc. Het blijft een gok of je je eigen leven kunt blijven onderhouden, incl. je kinderen. En die heb je dan al, wij zouden denk ik ook niet kiezen voor een erg groot gezin, ik kan zelf niet genoeg omgaan met de onrust van kopzorgen om geld om dat aan te durven, nog los van de drukte naast onze loopbanen.
Helemaal met je eens. Lekker kunnen leven vind ik belangrijk, maar tonnen vind ik niet reeël (dan zouden er nog maar weinig mensen met kinderen zijn ben ik bang). Off topic: gefeliciteerd met jullie zoontje op komst!