Spannend Baukje. Veel succes zo meteen in Groningen. Ik hoop op goed nieuws voor jullie. Deze onzekerheid lijkt me slopend. Hoe zijn je man en zoontje eronder? Hij krijgt vast wat mee van jullie onzekerheid nu.
Succes straks Baukje. Hoop op goed nieuws voor jullie. @mimully kon je maar in je buik kijken he. Gewoon im af en toe te kijken of het nog goed gaat met de kleine. Laat dat eerste trimester maar snel voorbij zijn. Kan snappen dat dit een stressvolle periode voor jullie is. En net wat baukje zegt. Als je je zorgen maakt gewoon de vk bellen. Die heeft er vast begrip voor gezien jullie geschiedenis.
Succes baukje!! Mimully, ik had ook rond die periode ineens minder last van m'n borsten, t begint nu af en toe weer terug te komen. Dus het hoeft echt niks te zeggen! Als je t echt niet vertrouwd, gewoon bellen hoor!
Dank je Wrummel. Mijn verstand weet dat ook wel. Volgens de echo van vorige week zou ik nu 8 weken moeten zijn, dus ook zo'n beetje op de piek qua hcg. Je lijf went er natuurlijk ook aan. Ach, de buikpijn en kramp is wel zo'n beetje weg. Vooral obstipatie nu erbij. En als ik hoest doet het wel "pijn'.
@Baukje; hopelijk heb je de uitslag al achter de rug nu meis. Ik duim dat het meevalt, en je wat rust kunt vinden straks. De roze wolk zal wel ver te vinden zijn nu. Ik hoop dat je het allemaal een beetje trekt, en je steun aan je man hebt nu. Ik duim voor een goede uitslag hier. @Mimully; heel logisch dat je je zo onzeker voelt. Maar het hebben of het uitblijven van symptomen zegt helemaal niets. De obstipatie herken ik ook heel erg. Ik kon gewoon niet meer naar het toilet, en m'n buik zag er heel opgeblazen uit. Dat is toch een teken dat je baarmoeder aan het groeien is, en je andere organen opzij aan het drukken is. Maar met jullie voorgeschiedenis is het heel normaal dat je je zorgen maakt. Anders gewoon de gyn bellen, wanneer je het niet vertrouwt. Nog een paar weekjes, en dan zit je alweer in het tweede trimester. @Arma; wat fijn dat je verlof nu ingegaan is. Misschien zijn de krampen ook een voorbode dat je het wat rustiger aan moet nu. Lekker je rust pakken, en wanneer het terugkomt, direct je VK bellen. Het is nog wel de bedoeling dat de kleine nog een aantal weken blijft zitten he! Maar we hebben het niet slecht getroffen met het weer, om nu verlof te hebben. Ik merk dat ik helemaal bij kom, en echt aan het genieten ben door alleen maar in m'n tuintje te zitten.
Heb vandaag de brief ontvangen en 7april moet mijn man naar de uroloog!! Ben benieuwd nog weer afwachten dus...
Gisteren een inktzwarte dag... :'( Eerst stelden ze een aantal vragen en daarna zijn we met de echo begonnen. Langzamerhand kregen wij in de gaten dat het goed mis was, maar wat dat zeiden ze nog niet. Eerst hebben ze uitwendig gekeken en daarna inwendig om goed naar de hersentjes te kijken. Daarna kwam de verschrikkelijke mededeling dat ons kindje zeer waarschijnlijk besmet is met het CMV-virus. Dit is een progressief virus die de hersentjes aantast. We hebben gisteren gelijk een vruchtwaterpunctie laten doen om te onderzoeken of het virus idd in het vruchtwater zit. Ook kijken ze dan gelijk naar de chromosomen. De uitslag krijgen we begin volgende week. Mocht blijken dat het idd het cmv-virus is, dan wordt er een MRI-scan gepland om de mate van hersenschade te kunnen bepalen. Echter was de gynaecoloog verre van optimistisch omdat de kleine er nu al zoveel last van lijkt te hebben. Ze begon zelfs over de mogelijkheid om de zwangerschap alsnog af te laten breken in het buitenland. Ze had in haar loopbaan een aantal vergelijkbare gevallen gehad en die waren ernstig gehandicapt geraakt.. Op dit moment gaan wij uit van het ergste. Maar voordat we hele moeilijke beslissingen moeten gaan maken, wachten we eerst de uitslagen en de MRI af.
Oh nee Baukje, wat een ontzettend slecht nieuws! En wat een rottermijn om dit te horen en nog eventueel zo'n moeilijke beslissing te moeten nemen. En hoe neem je die beslissing?!? Hoe zijn jullie er verder onder en jullie familie? Ik hoop nooit voor zo'n beslissing gezet te worden. Wat zal deze week langzaam gaan voor jullie. Wij denken aan jullie en een hele dikke knuffel meid!
Idd een onmenselijke beslissing. Het is zo oneerlijk, het is zo'n dapper vechtertje. Maar het is een strijd die hij niet kan winnen... Op dit moment vloeien de tranen rijkelijk, iedere keer als het even weer goed tot je doordringt wat er allemaal gebeurd. Ook het feit dat de kleine nog goed aanwezig is en ik hem zeer regelmatig voel, is erg moeilijk. Confronterend... Vandaag is mijn man nog thuis, morgen gaat hij weer aan de slag. Morgenvroeg is mijn zusje bij me, alleen zijn beangstigd me nogal.
Maar is er al bekend in welke mate hij het zal hebben? Er zijn natuurlijk veel gradaties voor het CMV. Heb je het opgelopen via je werk dan? Dat zou echt heel frustrerend zijn neem ik aan. Of was je draagster?
De gynaecoloog die wij spraken verwacht op basis van de symptomen die de kleine nu al laat zien, dat het in een ernstige vorm zal zijn. Middels een mri kunnen ze zitten tot in hoeverre de hersentjes al zijn aangetast. We krijgen nog allerlei gesprekken met zowel gynaecologen als kinderartsen over prognoses en dergelijke. Op het werk zou kunnen maar J. is positief bevonden op cmv in augustus. De incubatietijd is 4 tot 12 weken, dus dat is waarschijnlijker. Vrouwen die jonge kinderen hebben en/of in de zorg werken, vallen in de risicogroep. Helaas heeft ook de huisarts niet alarm geslagen toen j. positief was. Dan hadden we wellicht in een hele andere positie gezeten...
@baukje; ik weet even niet wat ik moet zeggen meis. Ik ben heel erg geschrokken van je post, en kan me voorstellen dat het gisteren een hele zware dag is geweest. Dit wens je niemand toe. Kun je eventueel praten met vrouwen die ook tijdens hun zwangerschap met het cmv virus zijn besmet? Misschien een oproepje op dit forum. Zij kunnen hun goede, en minder goede ervaringen delen met je. Wellicht helpt dat om een beter inzicht te krijgen, wat je wellicht kunt verwachten. Wellicht helpt het ook een beetje, om wat rust te vinden. Het is heel logisch dat de tranen rijkelijk vloeien meis. Gooi het er gewoon uit. Praat erover met je man, familie en wellicht goede vrienden. Krop je emoties in ieder geval niet op. Heel veel sterkte gewenst de komende tijd. En je mag je hart hier natuurlijk altijd luchten he. Een hele dikke knuffel.
Jeetje baukje ook hier weet ik niet wat ik moet zeggen. Dit wens je niemand toe. Wat een rot nieuws. Ik wil je heel veel sterkte wensen met de moeilijke tijd waar je nu doorheen gaat. En zoals fien al zei. Misschien zijn er op het forum nog meer meiden die met het cmv virus te maken hebben gehad. Dikke digi knuffel
Jee baukje... de tranen staan in m'n ogen! Wat een heftig nieuws! ! En maar weer wachten....pfff Heel veel sterkte voor jou en je man! Dikke knuff xxxx
@Baukje, dat is inderdaad erg vervelend dat het mogelijk via je zoontje is gekomen. En dan zeker van je ha! En dan met je klinische achtergrond weet je natuurlijk ook al beter wat het allemaal inhoudt, helaas. Ik hoop echt dat de mri toch een iets positiever beeld laat zien dan wat ze nu verwachten.
Baukje, ik krijg er kippenvel van en ben er stil van. Ik weet ook even niet wat ik moet zeggen. Wat verschrikkelijk om dit te horen, ik wens jullie veel sterkte toe en hopelijk krijgen jullie alsnog een wat positievere uitslag volgende week...
@baukje jeetje wat 'n verschrikkelijk nieuws zeg!!! Logisch dat je je zo voelt!! T is nu een zeer moeilijke tijd voor jullie en wens jullie heel veel sterkte toe!!!! Dikke knuffel!!!
Dat dacht ik ook net vanochtend rabia. Ik denk dat we allemaal nog wat ondersteboven zijn van het nieuws van Baukje. Daardoor ben ik ook niet zo geneigd om updates te plaatsen. Er gebeurt ook niet zoveel hier. Begonnen met MvM en maandag weer een echo. Dat is alles. Hoe is het bij jullie?