Hoi meiden, afgelopen maandag hebben wij onze 20 weken echo gehad. De echoscopist dacht een meisje, wat vinden jullie? Bedankt voor het kijken
Hahaha warboel, je blijft een lekker ding hahaha. Geloof je het nu wel, of ga je nog voor 4 echo's. Dit is echt een hamburgertje hahahahaah
Hahaha... Ja ik ga nu met een gerust hart de winkels in van de week . Het hielp ook wel dat deze mevrouw het 3 keer vanuit verschillende hoeken in beeld voor me kon brengen. Ook van de zijkant een mooi plat streepje, van voren 3 mooie streepjes. Ik ben dik tevreden . Voor nu...! IK KRIJG EEN MEISJEEEE
Ola!! Nou ik ben vandaag in de herkansing geweest en de baby wilde vandaag wel meewerken. De echoscopiste dacht maandag dus al een meisje te zien en bleef hier vandaag trouw aan. Ik heb mijn banner al aangepast maar hoor toch graag of jullie ook denken dat het inderdaad een meisje is Vandaag gemaakt bij 15 weken en 3 dagen. Thx wederom
Bij m'n eerste heb ik 6 pretecjos gehad eer ik het geloofde. M'n overleden man was overtuigd van een jongen, dus toen ik een hamburger zag dacht ik: whattttt onmogelijk! Maar ja, een heerlijke meid is het .
Gelukkig beginnen vanaf dinsdag mijn controles in het ziekenhuis weer, dus dan heb ik weer trouw om de 2 weken een echo tot aan de bevalling. Hoop dat er geen pretecho's meer nodig zijn, haha. Ik vind het wel zo onwijs mooi en sterk van je! En dan nu een knul van je man. Zo speciaal!
Hier bij de oudste vanaf 20 weken naar de gynaecoloog, met 35 weken opgenomen en met 37 weken ingeleid met alle ellende van dien (totaalruptuur, endeldarm eruit, kringspier aan gort, knip en vacuüm en dochter in ademnood). Tijdelijk stoma gehad en opgeheven enz enz. Jaar nasleep en ellende gehad. Bij de tweede onder streng toezicht gynaecoloog vanaf dag 1. Eigenlijk vanuit umcu ontslagen en doorverwezen naar zkh die m'n oudste heeft gehaald. Direct m'n oude vertrouwde gyn gevraagd en hele zw intensief begeleid. Elke week controles icm zw vergiftiging en bekkeninstabiliteit. En week 38 is ze gehaald met een verplichte keizersnede. Deze ook, ontslagen vanuit umcu, door naar eigen gynaecoloog, ni nog elke 2/3 weken controle, maar binnenkort weer strenge controle en elke week en dan idd even spieken. En hopelijk dan week 37/38 de ks. Want heb alweer fikse bekkeninstabiliteit . Maar het blijft een wonder, dus mij hoor je niet zo snel . Bedoel ermee te zeggen: heel fijn die echo's en herkenbaar hahahaha.
Ahhh thx Babii voor je snelle reactie!! Superleuk!!! We hadden zo'n voorgevoel dat het een jongen was en lachte ons echt rot toen de echoscopiste een meisje zei.. Superleuk! <3
Pfff... nou klagen mag heus wel een beetje hoor! Ik ben bij mijn oudste opgenomen met 27 weken met ernstige vroege zwangerschapsvergiftiging. Mijn placenta werkte al nagenoeg niet meer op dat moment, dus hij werd gehaald met een spoedkeizersnede. Na 8 dagen hebben wij zijn behandeling stopgezet omdat hij dusdanige hersenbloedingen had gehad tijdens de spoedks, dat hij lichamelijk en geestelijk zwaar gehandicapt zou zijn. Na dit alles hebben ze me in het EMC helemaal onderzocht en zijn ze er achter gekomen dat ik een stollingsstoornis heb. I.v.m. het heftige verloop van de eerste PE stond ik bij mijn jongste al streng onder controle. Dus vanaf de 10 weken al elke twee weken groei-echo's en bloeddrukmetingen (ik was ook een beetje een proefkonijn wat PE-preventie betreft). Uiteindelijk een nacht opgenomen geweest met een iets stijgende bloeddruk met 34 weken, maar de volgende dag met verlagers naar huis. Ik heb vaginaal geprobeerd te bevallen, begon spontaan met 38 weken, maar met 8.5 centimeter dipte zijn hartslag dusdanig dat ik weer met spoed naar de OK ben gereden. Nu houden ze vanaf de 16/20 weken mijn bloeddruk wat in de gaten, maar het echte 'scherpe' is er gelukkig vanaf omdat mijn vorige zw-schap relatief zonder complicaties is verlopen. Ik vind het echter prima op deze manier. Gewoon lekker om de 2 weken, een echo, geruststelling en naar huis . Ik vind het in ieder geval zo fijn dat ze daar alles serieus nemen en zo goed als het kan proberen te helpen met wat er ook is. Heel anders dan de vk bij de eerste. Die zag hoe snel mijn bloeddruk steeg na de 16 weken en het afdeed als irrelevant. Tsja.. tot het te laat was dus. Ik krijg trouwens nu ook weer een keizersnede. Althans: dit dacht ik, maar hoorde nu toch dat ik altijd de keuze heb om normaal te bevallen. Maar ik doe dat niet meer. Het heeft echt een trauma veroorzaakt dat ik tot twee maal toe, van het één op het andere moment complete controle over de hele situatie kwijt was. Dat ik nu liever het zekere voor het onzekere neem. Een geplande keizersnede is (hoe eng ik het ook vind!) nu het veiligste, dus daar ga ik voor. Als het 'goed gaat' dan word deze gepland rond mijn verjaardag. Er is zelfs een kans dat ik op mijn verjaardag uitkom. Helemaal speciaal. Een dochter, op mijn eigen verjaardag
Had ik met de eerste; m'n man riep een jongen en toen ze zei een meisje, dacht ik: huh? Onmogelijk! M'n man had altijd gelijk....