Lieve Meid, Jeetje wat vervelend wat betekenen die ziektes? Ik heb alleen bij de eerste choleastase gehad, maar wat veel ziektes heb je gehad zeg. Het is zeker niet de bedoeling om alles op alles te zetten en gewoon maar je kinderwens achterna gaan, wat jezelf al zegt wat hebben kindjes eraan om hun mama te verliezen? wat doe je je man je ouders en schoonouders aan als je het niet overleefd? Sommige wensen komen nu eenmaal niet altijd uit, weetje het is zo nu we dit gesprek gehad hebben het al veel en veel meer rust gheeft, er was gewoon zoveel onduidelijkheid en nu niet meer. MAAR we nemen niet zomaar de keuze er voor te gaan, en zeker nu op dit moment niet. Ben pas 28 dus nog redelijk jong. Lieve Mejojo, hoe gaat het nu met je? en je gezondheid? Groetjes
@proudmom SSA antistof positief houd in dat het kindje in de buik grote kans heeft op een hartblokkade, en dan word het kindje niet levend geboren. hier kun je pas achterkomen op het moment van zwangerschap zelf, na de zwangerschap heb ik die antistoffen dus niet meer. na de zwangerschap zeiden ze me dat alles heel goed was gegaan en dat je het geen 2e keer kunt krijgen, dus na 8 maand weer voor een 2e gegaan. toen ik weer zwanger was bleek ik met 12 weken weer ssa antistof positief te zijn, en dit keer was de waarde nog hoger... na verder onderzoek bleek dat elke zwangerschap de kans groter was. en de cholestase word ook elke zwangerschap heftiger, en de risico's groter,en dus ook groter kans op doodgeboorte, dit is dus al dubbel kans op doodgeboorte en de slapeloosheid heb ik hele zware medicatie voor gekregen dit hielp voor mij geen zak, maar onze dochter was helemaal onder zeil..... ze schopte nauwelijks meer, en haar hartje ging steeds langzamer kloppen. maar zou nog wel een paar dagen goed blijven gaan. toch konden ze niet inleiden want ik was 35,5 week zwanger en haar darmen en longen waren nog niet ontwikkeld. ze wouden me na het weekend inleiden ik zou dan 36 weken zwanger zijn, een dag voor de inleiding is het gelukkig spontaan begonnen. en dan heb je nog mijn chronische ziekte..... ik heb een autoimmuunziekte, dit houd ik dat ik vaak ontstekeningen heb aan botten spieren gewrichten, maar ook aan mijn hart en longen en de rest van de organen. ook heb ik weinig weerstand, als iemand verkouden is en die steekt mij aan... word ik het 3 keer zo erg. mijn lichaam stoot ook alles af.... ook de goede cellen ( vandaar de weinig weerstand) en vandaar ook de grote risico op doodgeboorte wat het WEER met zich mee brengt.... mijn lichaam valt alles aan... dus ook de baby.....en de kindjes blijken achteraf heel hard te hebben moeten vechten om gezond geboren te mogen worden. en ik gebruik ook dagelijkse dosis prednison....en hier raken ze dan "verslaafd " aan...en het is voor de kids dan ook opeens "afkicken" met mij gaat het nu redelijk goed de kid hebben me doen opleven, voor hun ga je door, voor hun vergeet je je eigen pijn.
@Proudmum; wat fijn dat je zulk goed nieuws hebt gehad! Tuurlijk ga je er niet meteen voor, maar de gedachte dat het wel mogelijk is, geeft al veel rust. Hier nog steeds in dubio, denk dat ik het onderwerp even naast me neer moet leggen en me moet focussen op m`n kindjes. Aan een chagerijnige moeder hebben ze ook niks!
Ik kan me je wens heel goed voorstellen hoor!.Ik ben zelf mama van een zoon die is nu 4.5 jaar en helaas heeft hij door ziekte veel zorg nodig.Hij krijgt 20 uur per dag sondevoeding en dat betekent ook elke nacht om de 2.5 uur om nieuwe voeding aan te hangen.Nu ben ik 6 weken geleden bevallen van een super mooie dochter.En ook ik hoor nu mensen zeggen je hebt een koningskoppel nu ben je er klaar mee.Ten eerste heeft de ziekte van mijn zoon ons nooit weerhouden om nog een keer papa en mama te worden.Tuurlijk is zijn ziek zijn niet leuk maar er zijn zoveel leuke dingen en wij zijn super trots op beide kindjes. Niemand kan voor jullie een keuze maken.Maar aan elke medaille zijn 2 kanten.Door de ziekte van onze zoon denk ik dat we met beide benen op grond gezet zijn en hierdoor ook wat intenser van elkaar genieten.