Hoi allemaal, Ons meisje is inmiddels 2 jaar (25 oktober 2 geworden) en sinds afgelopen mei 2011 huilt ze verschrikkelijk met het naar bed gaan. S'middags met het slaapje en s'avonds voor de nacht. Ritueel blijft hetzelfde is niks veranderd. In het begin huilde ze wel ooit een half uur (naar toe gaan deden we niet want dat hebben we een paar keer gedaan en dan wilde ze dus helemaal niet meer slapen en ging het van kwaad tot erger met complete driftbuien/paniekaanvallen, en ik had er nog 2 die wilde slapen en dan hun kamer uitkwamen van mama ik kan niet slapen want zusje ligt zo te huilen). Nu is het inmiddels terug naar gemiddeld een minuut of 5 a 10. De ene keer is ze al stil voordat we beneden zijn en de andere keer blijft ze echt 10 minuten echt flink door huilen/krijsen en dan is het over en is ze stil. We hebben al vanalles geprobeerd dus tot lampje aan toe. Is dit nu verlatingsangst en kan dat zo lang duren (al vanaf vorig jaar mei dus) en kunnen we er iets aan doen? De boys hebben dit nooit zo gehad dus herken het ook niet (meiden zijn veel driftiger merk ik haha, tenminste hier).
5 of 10 minuyen huilen maak je niet druk , dit heeft ze nodig om de dag aftesluiten. ze heeft geen verlatingangst, want dan huilen ze uren met hysterie
5 tot 10 minuten is hier ook standaard, mijn dochtertje is een gezelligheidsmens en wil dan gewoon nog spelen, ze doet dit al vanaf haar geboorte met een kleine pauze tussendoor en toen begon het weer, het hoort gewoon bij haar. ze is dan ook net als jouw dochter ontzettend en hartverscheurdend overstuur maar als we de deur dichttrekken slaapt ze binnen 5 hooguit 10 minuten en teruggaan maakt het inderdaad erger en daardoor duurt het ook langer.
Het is ook niet zo dat ik denk dat er iets is met haar, maar vind het wel sneu. En mijn moederhart roept dan meteen terug en haar troosten maar ik weet dat dit averechts werkt bij haar dus doe ik het niet. Maar moeilijk is het wel. Maar ik ben blij om te horen dat meer kids dit hebben. Nou ja blij, gerustgesteld zeg maar.
Hier sluit ik me bij aan. Hoewel het voor jezelf erg vervelend is denk ik dat dit er voor je dochter er gewoon bij hoort?
Onze dochter doet dat ook, het klinkt zielig en vond het ook best wel moeilijk, maar we zijn er nu aan gewend dat maakt het makkelijker
Hoi, Wat lastig dat je dochtertje zou moet huilen als ze naar bed moet. Dit is idd geen verlatingsangst. Kinderen leren een heleboel overdag en krijgen veel prikkels te verwerken. Dit kan zich uiten in huilen als ze naar bed gaan. Belangrijk is met wat je al doet een vast ritueel voor het slapen gaan. Vertel je ook alle stapjes met het naar bed gaan? Verder kun je dit ook nog ondersteunen met met plaatjes, dus de stappen van je ritueel. Sterkte ermee!!