Volgende week begin ik weer met werken. Om te beginnen zie ik daar natuurlijk onwijs tegenop. Maar daar ben ik niet de enige mama in... Mijn probleem is dat ik nog steeds zo ontzettend moe ben. Ik voel me echt geradbraakt. Ik ben al naar de huisarts geweest en mijn ijzergehalte en Hb is ietsiepietsie aan de lage kant, maar dat kan geen kwaad. Om het weer wat op te krikken drink ik nu op haar advies een kruidenelixer "Floradix". Ik denk dat ik wel weet waar het vandaan komt. Ik moet nog steeds wennen aan het mama zijn, het ritme, onzeker zijn etc. Sinds de geboorte van Noa, voel ik me "anders", niet helemaal mezelf. Ik heb alleen oog voor Noa en kan het niet verdragen dat anderen haar vasthebben. Ik vind het zelfs moeilijk dat mijn eigen vriend haar in badje doet, haar het flesje geeft of haar een schone luier omdoet. Is dit normaal? We hebben toch samen voor haar gekozen? Keer op keer denk ik dat ik de enige ben die weet wat ze nodig heeft, ik ben immers haar mama! Voel me ook ontzetten gespannen en opgejaagd. Ik ga wel 100x per dag luisteren of ze slaapt, of ze zichzelf niet geeft blootgetrappeld gek word ik van mezelf. Ik kan ook niet meer tegen drukte en vind kraamvisite vreselijk. Ik wil gewoon rust! pffff...............wat moet ik toch? Straks moet ik weer werken en ik heb het idee dat ik het heeeelemaal niet aankan!
Hoi Zonnestraal, Ik herken het zeker. Ik hoef dan nog niet te werken, maar ben ook ongelooflijk moe. Bij ons gaat het slapen nog steeds wisselend en dat breekt me ook op. Soms ga ik even weg en geef ik de zorg aan mijn vriend en hoop ik eindelijk even tot rust te kunnen komen, maar terwijl ik weg ben, ben ik alleen maar aan mijn kleintje aan het denken en kan ik niet wachten tot ik weer naar huis ga. En als ik thuis ben en hij wil niet slapen, wil ik alleen maar weg en rust. Ik heb dus niet echt een advies of tip voor je, maar wel veel herkenning. Ook wel fijn om te horen dat ik niet de enige ben, want ik krijg vaak het idee dat iedereen het geweldig vind als zij een kleintje hebben en alleen maar genieten. En ik geniet ook, maar ik ben ook zo moe...
Komt bekend voor, ik heb dat namelijk ook. Ik ga ook honderd keer kijken als ze slaapt of ze nog ademt of ze nog beweegt.....En mijn vriend zegt dan ''schat ze slaapt hoor'' en ik weer ''ja dat weet ik maar ik ga toch kijken of ze goed ligt''. Ook ik vond de visite vreslijk, ik heb meteen maar iedereen laten komen want nu heb ik rust en tijd voor ons dochtertje. Ook tijdens de visite heb ik ons dchtertje ook niet bij iedereen in de armen gelegt, ik was en ben veels te bang dat ze haar laten vallen. Ook ik kan me vriend niet vertouwens als hij met haar wandelt ben veels te bang dat hij niet goed op haar let of valt.! Maar eigenlijk doet hij prima.! Ik denk dat we nog moeten wennen aan het mama zijn....En meid ik hoop dat alles goed komt en ook met je werk en dat je snel weer op de been bent en fit genoeg. Groetjes Lieverdje,
Mijn kleine meid is al bijna zeven maanden en ik ben ook nog steeds moe. Moeder zijn is best een zware taak, vooral als je moet werken en je huishouden hebt, en helemaal als er tanden en sprongetjes aanwezig zijn. Je bent grotendeels van je tijd gewoon met de kleine bezig. Ik ga 's avond om 22:00 naar bed, en dan ben ik nog steed niet uitgerust. Maar ik klaag voor de rest niet, want als ik 's morgens om 5:30 boven haar bed sta, begroet ze me elke dag weer met een grote glimlach en dat maakt alles weer goed.
Ik ben tot zeker 6 weken na de bevalling tussen de middag ook gaan rusten, vanzelf ging de moeheid ook weg. Eet veel produkten waar ijzer in zit; bietjes, spinazie, roosvicee ferro drinken. Laat je man ook van alles met de kleine doen, en vertrouw hem daarbij, doe je baby samen in bad, en moedig hem aan. Ook hoef je echt niet je kindje bij iedereen op schoot te leggen, meestal worden de kindjes hier ook onrustig van, mocht iemand er wat van zeggen, leg het gewoon uit. Gaat je man of kennis, moeder oppassen, vertel hoe jij je regelmaat elke dag doet, en vraag of hun dit ook kunnen toepassen. Bel op je werk gerust een keer naar de opppas om te vragen hoe het gaat.Steeds kijken als je baby slaapt, doe ik nu nog wel eens soms, niks mis mee, je bent gewoon zorgzaam en extra allert. Het komt allemaal wel goed, je wilt als moeder toch het beste voor je kind
ken het hier nog iemand die nog steeds moe is. Ik zie tegen iedere werkweek (nachtdiensten) op maar ja. Alles moet zijn ritme en draai krijgen.
Ik gaf mijn vriend allerlei instructies bij het verschonen. Ik ben daarmee gestopt. Ik heb het verschonen, enzo ook moeten leren. Als ik moe ben, en mijn vriend is thuis, dan neemt hij bepaalde taken over: strijken, afwassen, Mark een boertje laten doen, en verschonen, en troosten. Ik heb het gevoel dat mijn vriend het fijn vindt dat ik hem niet op de vingers tik, en hem zijn gang laat gaan. Ik geef Mark borstvoeding, en heel soms vallen we samen in slaap. Ik rust op die manier dan ook een beetje uit. Maar, eigenlijk is de key: dingen uit handen durven geven.
dit heb ik nou ook he. ik ben ook ongelovelijk moe.helemaal afgepeigerd. sinds de bevalling helemaal geen enkele rust gehad, zoals middag dutjes ofzo.alleen tijdens het kraamweek. iedereen raad het me aan , ga slapen,rusten zodra terence op bed ligt,maar zo makkelijk is het niet. ik probeerde het af en toe wel maar zodra hij vast sliep lig ik nog na te piekeren en valt niet zo snel in slaap,en wanneer hij al bijna anderhalf uur op heeft zitten dreig ik in een diepe slaap te komen en hoor ik hem alweer.dus daar wordt je moe van. ik wil ook nog naar school september ik hoop dat ik het zorgeloos doorheen kan, duurt maar een jaar maar jah als ik helemaal oververmoeid ben, en nog huiswerk moet doen,pppffffffffff dat wordt nog wat. ps: eigenlijk moeten ze een soort kuuroord doen voor alle net bevallen moeders voor een paar maanden,met de kleine natuurlijk, em dan lekker bij komen en massage's krijgen wanneer alle baby's slapen, lekker wandelen met andere mama's. ik hoop dat je je rust kan vinden meid, en het blijft ,moelijk maar het ga je lukken je man meer dingen te laten doen. ik heb hier af en toe ook moeite mee.loslaten he dat is het.
De gouden tip die ik van iemand kreeg: blijf ook goed voor jezelf zorgen, al heb je nog zo weinig tijd of energie daarvoor! Ik vergat de eerste weken nog wel eens op tijd te eten of voldoende te drinken, en dat brak mij op een gegeven moment enorm op. Sterkte meiden, hopelijk wordt de moeheid snel minder! Groetjes, Wendy
Nou, als klap op de vuurpijl heeft mijn werkgever mijn contract niet verlengt! gisteren had ik gesprek om te kijken hoe ik de werkzaamheden weer ging oppakken na mijn bevallingsverlof. Vertelt hij mij dat ik niet meer terug hoef te komen. Mijn contract word niet verlengt wegens "economische redenen" Mijn contract zou verlengt worden per 01.07.2007. Zegt hij tegen mij maak je vakantiedagen maar op, dan kun je nog lekker even van je kindje genieten! Ik kan er met mijn verstand niet bij, hoe kan hij me dit flikken. Ik heb met zoveel plezier gewerkt voor het bedrijf en nu krijg je dit even te horen. Toen mijn werkzaamheden werden overgenomen door mijn zwangerschapsverlofmevrouw, had ik al een vaag vermoeden. Zij kreeg namelijk een jaarcontract aangeboden. Dat vond ik raar, want ik heb geen jaar bevallingsverlof hoor! Ik moest me niet zo'n zorgen maken, want ik kwam gewoon op mijn plekkie terug en zij was dan in principe boventallig aanwezig de rest van het jaar. Jaja...had ik maar naar mijn gevoel geluisterd en werk gaan zoeken. Nu zit ik er mooi mee en voel me verdomd kl#te. Ik voel me zo aan de kant gezet, ook door mijn vestigingsmanager. Met hem had ik een zeer goede vertrouwensrelatie en hij heeft mij niks gezegd. Nu krijg je het een week voordat je weer terugkomt te horen. Jemig......ben ik mooi klaar mee!
Zonnestraal : Advies : ga werken, niet je vakantie dagen opmaken, daar ben je niet toe verplicht. Gewoon gaan werken. die vakantie dagen moeten ze dan uitbetalen. Zeg maar dat je er super veel zin in hebt. Ik neem aan dat je een jaarcontract had en dat ze dat dus op kunnen zeggen? En op zoek naar werk, gelijk. gun ze dit niet !
Hé Zonnestraal, Wat rot voor je! Daar zat je juist niet op te wachten. Het advies van Wannebe klinkt goed, dan heb je nog langere tijd geld en tijd om een nieuwe baan te zoeken. Heel veel sterkte en succes!