In hoeverre hebben jullie, of zouden jullie, de kinderen inlichten omtrent de bevalling? Er bij aanwezig zijn is uitgesloten, tenzij het zo rap gaat dat ik thuis beval, dan is er een kleine kans dat ik nr2 de optie geef. Maar de bedoeling is dat ik naar het ziekenhuis ga (ivm keizersnee bij nr1). Kijk, ik heb niet de illusie dat ze er niks van meekrijgen. Als papa en mama onverwacht weg zijn en er is oppas weten ze genoeg De kans is tenminste klein dat we een herhaling van nr5 krijgen. Toen gingen we naar het ziekenhuis toen ze sliepen en man maakte ze smorgens wakker met het nieuws dat de baby er al was Vind ik wel het leukste scenario. Of dat het gewoon onder schooltijd is Wel merkten we dat nr1 veel schakeltijd nodig had, waarschijnlijk door zijn ass. Nr5 kwam 5 dagen eerder. En daar zit voor mij nu ook de moeilijkheid in wat ik wil. Ik ga het hem nog wel vragen wat hij fijn zou vinden mbt weten dat het begonnen is, wil hij het weten als we snachts vertrekken. Maar waarschijnlijk krijg ik puberantwoorden a la weet ik veel, weet ik niet. En wat doe ik dan met nr2? Zij is veel geinteresseerder in de zwangerschap, geef ik haar dezelfde informatie als nr1? Nou ja, hoop vragen dus waar waarschijnlijk niemand een goed antwoord op heeft omdat niemand weet hoe het gaat verlopen. Dus meer op zoek naar ervaringen dan gericht advies En dan zit ik nog met de combi nr 1 - oma, dat gaat momenteel ook niet helemaal lekker maar heb ook geen andere oppas die er snel kan zijn. En de oudste 2 kunnen prima oppassen maar voor de nachturen vind ik dat niet fijn of je zal zien dat het met schooltijden niet uitkomt. Want liefst bel ik mijn moeder ook niet, vorige week beetje ruzie gehad
Oei, best wat lastige puntjes.... Ik ben bij de jongste ingeleid, dus was het makkelijk te regelen. We hadden aan alle kinderen verteld dat, als de baby kwam, ik naar het ziekenhuis moest. En dat opa en oma op zouden passen. De groten (15 en 14) hebben we verteld dat ik die dag ingeleid zou worden. De kleintjes alleen maar dat opa en oma kwamen oppassen. En hoe wonderlijk ook, ze vroegen helemaal niet of de baby dan kwam. De oudste had toetsen die dag, heel gek, maar ze had ze niet zo goed gemaakt In jouw geval zou ik idd aan de oudste vragen wat hij wil. En als je 'weet ik veel' als antwoord krijgt kan je hem ook duidelijk vertellen dat jij dan de keuze voor hem gaat maken en dat hij die misschien toch niet leuk vindt. En tja, wat doe je met nr 2? Hoe gaat zij reageren als je haar in de nacht wakker maakt om te vertellen dat je naar het ziekenhuis gaat? Gaat ze dan wakker liggen piekeren? Of kan ze dat prima aan? Dat weet alleen jij. Ze heeft in ieder geval de leeftijd (en de interesse) om dat ook te weten. Lastig hè dat onzekere van 'wanneer begint het? En hoe regel ik dat met de rest van het gezin?' Hier gaf het bij de jongste heel veel rust bij mij dat de gynaecoloog inleiden met 39 weken een prima optie vond. Twee dagen ervoor (op woensdag) op controle geweest en toen gaf ze groen licht en hebben we samen besloten dat ik op vrijdag terug zou komen voor het inleiden. Kon ik mooi op donderdag nog even alle bedden verschonen
Bij nr5 braken toen mn vliezen. Helaas werkte het deze week nog niet Een datum van inleiden is wel praktisch ja. Ik heb nu wel een afspraak staan om te strippen, maar ja, dat is thuis en dan natuurlijk nog een kans dat het niks doet. Dus denk dat ik dat niet ga zeggen. In de agenda staat er gewoon "vk" zoals al maanden er telkens staat. ja dat is dan wel een goede reactie, dat ik dan, op dat moment, beslis of en wat ik vertel. En dat hij het moet zeggen als hij weet wat hij wil (dat duurt soms paar dagen voor er antwoord komt) Ik weet niet of nr2 gaat liggen piekeren dan. Risico is wel dat nr3 ook wakker wordt dan (liggen op 1 kamer). Maar de toetsen zullen die dag ook niet denderend gaan verwacht ik Het is maar ingewikkeld, niet weten waar je aan toe bent
Dat is echt een gedoe ja, wanneer komt de baby en hoe doen we dat met de andere kids? Ik zou ook het liefst 's nachts of in schooltijd bevallen. Ik heb geen specifieke oppas geregeld en dat ga ik ook niet doen. Mijn moeder woont erg dichtbij, die kan ik altijd inschakelen en mijn zus ook. Maar ik wordt alleen al onrustig van het idee dat zij weten dat ik aan het bevallen ben. Ik zou denk ik ook gerust de andere kinderen beneden of op bed laten. Lijkt me ergens leuk als 1 van de kids de navelstreng doorknipt (als het er niet zo bloederig uitziet en het allemaal goed gegaan is). Bij mij is het meestal dat ik lang voorweeën heb en als de bevalling dan doorzet, het er snel is. Dus ik heb vaak wel even tijd om te bedenken wat het beste is. En ik als er geen gekke dingen zijn beval ik thuis (even afwachten wat de placenta doet). @toch3 Ik zou in ieder geval geen slapende honden (of kinderen in dit geval ) wakker maken. Je hebt er niets aan als ze daardoor een slechte nacht maken. Over het algemeen wordt niemand beter van te weinig slaap. Als je denkt dat de bevalling begint voor ze naar bed gaan, kun je natuurlijk wel voorzichtig iets zeggen: "Het kan zijn dat de baby vannacht geboren wordt..." zodat ze ergens niet helemaal verrast zijn. Of kun je in het geval van de oudste hem geen appje sturen? Dan ziet hij het misschien zodra hij wakker wordt en kan er zo al een beetje aan wennen voor hij opstaat? Ps zorg dat het goed is met je moeder, je weet nooit wat de toekomst brengt...
Zijn telefoon mag niet mee naar boven dus dat ziet hij pas als hij beneden is dan. Briefje zou misschien wel kunnen, al betwijfel ik of hij dat ziet als hij opstaat Normaal zou ik ook zo denken maar door de ass is de oudste nou eenmaal geen gemiddeld kind En ik zie nog wel een kans dat een nacht minder goed slapen beter voor hem is dan onverwachts oma zien als hij net uit zn bed komt. Iets met ochtendhumeur en op zn moeder lijken... Ik had gehoopt dat ze er zelf op terug zou komen deze week maar dat deed ze niet en gaf vanmiddag nog wel een (onbedoelde?) steek onder water in de familieapp. In de app niet gereageerd, wel een reactie naar een zusje waar ik het vorige week mee heb besproken, of ik door hormonen zo reageerde (nou ja, het janken er bij wel). Ik had haar gevraagd als oppas want vertrouwd met de kinderen, nog in goede gezondheid, geen kinderen thuis etc en ze kan binnen 5 minuten hier staan, of de kinderen zelfstandig naar haar als dat op dat moment beter is. Zei ze vorige week dat zij en pa volgende week allebei vrij hebben en dus paar dagen naar hotel willen rond *plaats waar jongste zusje woont*. Serieus Je zegt toe om op te passen en wil dan als ik ruim 38 weken zwanger ben op ruim 2u rijden in een hotel gaan zitten? En het dan raar vinden dat ik daar commentaar op geef en vraag wie er dan komt oppassen? Vk waarschuwt niet voor niks dat ik ondanks medische indicatie OOK moet zorgen dat ik thuis kan bevallen. Dan heb ik toch geen tijd om 2,5u te gaan wachten tot mn oppas er is? En sowieso, ook als het minder snel gaat, dat geeft toch stress dat ze dan daar zit? Het rijden is ruim 2u, ze zullen vast niet binnen 5min in de auto kunnen stappen dus er komt zo nog hoop tijd bij... Nee ik moet maar gewoon daarvoor of daarna bevallen. Alsof ik dat zelf in de hand heb Maar ze is blijkbaar dus echt gepikeerd dat ze nu niet weg kunnen volgende week. En ik snap dat ze wil he. Zusje is pas ook bevallen en het is geen afstand die je zomaar even doet. Maar de timing is in mijn ogen echt totaal verkeerd. Dan had ze niet moeten zeggen dat ze wilde oppassen. (zal je zien dat ze uiteindelijk voor niks thuis blijven en het een dag na terugkomst ofzo wordt geboren...)
Ik snap je dilemma. Niemand kent zn kind ook zo goed als zijn moeder natuurlijk, ik heb geen idee hoe het is voor hem. Of hoe hij reageert. Dat kan jij beter inschatten denk ik. Oei lastig dat dilemma met je moeder. Heb je geen lieve buurvrouw ofzo die de 2 uurtjes kan overbruggen als jij weg moet en je moeder er nog niet is? Of andere familie in de buurt, iemand uit de kerk of de kinderen zelf? Zo lang is 2 uur nu ook weer niet... en de kans dat het dan precies is, is aanwezig, maar ook kans dat het dan niet is.
Oh nee dat is idd geen fijne actie van je ouders. Ik snap heel goed dat ze graag bij je zusje langs willen. Want dat is ver weg, maar ze moet toch ook snappen dat jij nu wel op haar rekent. Ik snap dat jij er goed van baalt. Pff lastig hoor. Is er echt niemand in je buurt? Iemand uit de kerk ofzo? Ik had een vriendin hier in de straat die de noodopvang wilde doen. Mijn ouders en schoonouders wonen op ongeveer 40 minuten afstand. Te lang bij spoed, dus dat was een fijn gevoel. Nooit nodig gehad, maar gewoon weten dat iemand ecbt voor je klaar staat is wel fijn. Hopelijk kom je samen tot een oplossing en anders je moet gewoon voor het weekend even bevallen. Ben jij je vrachtje kwijt en zij kunnen toch op pad
Ja man had het er met de overbuurvrouw over, kwam zo ter sprake zei hij. En die heeft aangeboden dat we haar best uit bed mogen bellen. Dus opzich is er wel een back up. En de oudste 2 kunnen ook echt wel veel opvangen als ze niet op school zitten. En zowel dan zijn er zo 3 buurvrouwen die ik wel durf te vragen of moeders van vriend(innet)jes. Gaat me vooral om de nacht, vind het geen fijn idee dat de oudste 2 dan de verantwoording hebben. Terwijl het in feite weinig verschilt met oppassen tot 23.00/00.00 wat een enkele keer ook voorkomt Nou dat ja. Ik ga er vanuit dat het geregeld is en dan met 36.6 ineens dit horen. Je zou haast vergeten dat ze zelf 8 kinderen heeft Als ze nou had gezegt we willen dan graag een dag die kant op, prima. Zou het fijn vinden als je dan smorgens even vraagt hoe het ervoor staat hier/laat weten welke dag je wilt zodat ik op tijd kan waarschuwen. Maar dan is het "maar" maximaal 14u ofzo dat ze weg zijn? Ze hoeven echt niet vanaf week 37 rond de kerktoren te blijven. Ik voel me nu niet gezien. Eerst al door het idee van nog naar hotel te gaan. Vandaag een steek onder water dat ze niet op vakantie kunnen in de familieapp. Daarbij heeft ze heel de zwangerschap nauwelijks gevraagd hoe het ging, terwijl ze weet dat ik wekelijks bij de fysio loop. Totaal geen hulp aangeboden in de vorm van een keer koken of schoonmaken ofzo. Het is bij mij dus inmiddels ook gewoon een opeenstapeling van dingen
Oef ja lastig zeg! Veel (kleine) ergernissen... Wel fijn dat je toch wat mensen om je heen hebt die in geval van nood willen inspringen. Ik snap je dilemma met de oudsten in de nacht ook wel. Als jij en je man in het ziekenhuis zijn en het is gewoon weekend of ern vrije dag dan zal het vast nog wel gaan. Maar wat als jullie in de nacht weggaan, is je man dan wel weer thuis voor de ochtendspits? De kinderen zullen ook weer naar school moeten, kunnen de oudsten dat regelen? Terwijl ze zelf ook naar school moeten? Dat onzekere en geregel vond ik echt het lastigst..
In dat geval mogen de oudste 2 van mij thuis blijven, meld ik/man ze wel ziek zodra het kan. Niet hoe het hoort, wel praktisch. 1 van de 2 zou wel gewoon kunnen gaan maar dat zal wel stap te ver zijn verwacht ik Van nr2 verwacht ik wel dat ze de ochtendspits wel geregeld krijgt, de avondspits lukt haar ook. Zou dr dan wel adviseren iets eerder op te staan. Basisschool is 150m ofzo dus nr5 naar school brengen is ook geen probleem. Nr1 zou dan meer thuis zijn om gezeik te voorkomen dat hij wel moet en nr2 niet. Maar hem de ochtendspits laten doen is sowieso geen optie.
Gisteravond toch nog op gereageerd, dat ze maar moeten gaan want heb geen zin in nog lang steken onder water en als oppassen met tegenzin moet dan moet het gewoon niet. Het was niet als steek bedoeld. Hotel was echt onnadenkendheid, ze zouden begin januari gaan wat niet lukte, toen als zusje was bevallen maar werd ma ziek, toen pa dus zo schoof het door en gewoon even niet door gehad dat de timing voor hier niet lekker viel. Nou ja, wel duidelijk dus en soort van excuus gehad. Oppassen willen ze gewoon nog steeds doen, pa gaat toch werken want druk. Pa reageerde in de familieapp met uitleg. Ma nog prive berichtje dat het echt niet zo bedoeld was. Had er niet op gereageerd, te moe en te emotioneel (jeuj, hormonen). Vanmiddag appje van ma of ik zo boos was dat ik zelfs niet wilde lezen. Oeps, vergeten dat ik die meldingen allemaal heb uitgezet ivm "einde zwangerschap stalkers" maar dat het nu dus best kon overkomen als bewust negeren Dus nu wel gereageerd en even gezegt dat meldingen uitstaan, dat t zo goed is maar gewoon zo ongelooflijk moe (en dan weet ma wel dat ze beste me met rust laat, algemeen bekend iets in de familie)
Ach ach, wat een gedoe allemaal. Fijn dat het nu uitgesproken is en het weer kan rusten. En die reactie van je zoon, zo echt lekker puber maar op zich wel duidelijk. Jij bent ook zo moe dus... hopelijk kun je een beetje rust vinden voor je bevalt. En erna ook. Ik ook. Hb te laag, vitamine D te laag en lage bloeddruk. Werkt allemaal niet mee. En dan nog steeds extra werk door het opknappen en klussen aan het huis... Gelukkig lijkt dat laatste wel richting het einde te gaan. Helaas moet manlief de komende 3 zaterdagen werken, dat schiet dan weer niet op.
Ja was blij dat zoon in ieder geval een duidelijk antwoord gaf. Bloedarmoede is hier officieel weg maar wel echt maar nèt aan dus alsnog doorgaan met de ijzertabletten. Vitamines weet ik niet. Bloeddruk ook vrij laag. Wel het bekende plaatje helaas. Hoop op vannacht weer een goede nacht en morgen dan hopelijk wat vrolijker. Nu eerst maar advies van de vk opvolgen, zo veel mogelijk savonds in bad voor minimaal een uur. Zowel om lichaam te ontspannen als moment alleen-zijn. Man gaat gelukkig ook niet meer werken. Hij had voor maandag en woensdag nog een "misschien" staan maar het zit me niet fijn dat hij dan zo een uur nodig heeft om thuis te komen. En mijn auto staat uit elkaar bij de garage en ik durf met mijn hoofd nu geen andere auto te rijden (en in mijne alleen als het echt moet, vind het gevaarlijk). Kan hij mooi taxi zijn naar de fysio. Hopelijk is het klussen op tijd klaar. Hier wordt eindelijk de voorraad/trapkast maandag gemaakt. Vraag er al maanden om maar man kan dat niet (of niet netjes genoeg naar mn zin) dus er komt een collegavriend van hem. Alleen zijn planning zat ook vol dus daarom nu pas. De ruimte is leeggemaakt, de verwarming weg wat ook nog best tijd kostte en man vanmiddag bang was dat er wat mis was gegaan want de andere elementen beneden werden niet warm. Gelukkig lijkt het opgelost te zijn. Anders had hij mooi de loodgieter van het dorp kunnen bellen want wil geen koud huis hebben nu. Heb echt moeten switchen in mn hoofd van hele huis bijhouden en netjes naar "onze slaapkamer, de badkamer en kamer en keuken moet, de rest is leuk maar niet noodzakelijk". En ondertussen hopen dat de kast snel klaar is zodat al die spullen ook in ieder geval achter deuren staan ipv in zicht Mannelijke logica: vanuit je bed zie je dat toch niet . Klopt, maar iedereen die binnen komt/naar boven moet wel he
Hier hebben we net een grote verhuizing achter de rug. Heerlijk. Binnenshuis verhuizen. Met grote voordelen: Dingen die lang kwijt waren zijn weer terecht. Kamers zijn grondig schoon Veeeeel weggedaan/weggegooid Kids helemaal happy met hun 'nieuwe' kamer❤️ Helemaal leuk.
Oh fijn zeg dat het is uitgepraat. Dat geeft ook weer rust. Oh nee, klussen hebben als je hoogzwanger bent is echt niet fijn. Sterkte ermee! Bij mijn 5de bleek aan het eind van de zwangerschap dat het inbouwreservoir van het toilet lek was Kon mijn nan nog even het hele toilet gaan vervangen mannen!
En, trapkast gelukt @toch3? Heerlijk als je hele huis weer opgeruimd is @Shalom. Daar ga ik ook voor, voor de baby komt... Vanmorgen echo gehad voor de ligging van de placenta. Hij is gelukkig naar een veilige afstand van de bmm verhuist.. Nu kan ik gaan nadenken over de bevalling. En daar heb ik eigenlijk geen zin in. Het liefst steek ik nog even mijn kop in het zand. Echo was wel prachtig weer! Gezichtje was niet te zien door voetjes en navelstreng die er voor lagen. Wel zagen we een open oogje. En we zagen hoe de baby met een handje het voetje pakte, los liet en de grote teen pakte. Echt, hoe bijzonder en welk een wonder toch! Vandaag hebben we de laatste slaapkamer behangen. Zo leuk geworden weer! Nu nog in 1 slaapkamer 2 wandjes sauzen en het trapgat sauzen. Dan vind ik het klussen voorlopig prima. Kan ik me bezig houden met verhuizen van de jongste naar zijn nieuwe kamertje, babyspullen wassen en kasten opruimen en opnieuw inrichten. Na deze week nog 1 week werken en dan met de kids vakantie vieren en aansluitend verlof. Zo'n zin in!
Nog 1 dagje. Nog 1 deurtje. En scharnieren vervangen, deze zijn niet helemaal goed. En dan nog kastknoppen. Waarschijnlijk doet hij er morgen eerst even goedkope maar functionele op, heb nu geen zin om uit te zoeken wat ik precies wil en matcht. Hij moet nu gewoon zorgen dat t af en bruikbaar is verven en mooie knoppen komt dan nog wel. Hij had gehoopt vandaag klaar te zijn maar zat beetje tegen. En hij werkt gewoon te precies om snel te zijn maar dan heb ik ook wel een stevige mooie kast. Uiteindelijk valt het me mee hoeveel "last" ik van hem heb dus dat is fijn. Natuurlijk wel regelmatig herrie van het zagen enzo maar hij is optimistisch sociaal vlak niet heel aanwezig zeg maar. En man is ook thuis dus met koffie en lunch kunnen hun ook samen praten ipv dat ik sociaal moet doen