Ik ben ruim een week geleden bevallen van ons derde kindje. Alles verliep goed, de kraamweek ook, heel fijn. Echter zit ik een beetje met mijn handen in het haar wat betreft mijn 2 andere kindjes (4 en bijna 8). Mijn zoon van 4 trekt veel negatieve aandacht, wat ik wel kan begrijpen, mijn dochter van bijna 8 sluit zich vooral af, en lijkt helemaal niet lekker in haar vel te zitten. Ze keek zo uit naar haar zusje en geeft nu zo weinig aandacht aan haar. Iemand tips of herkenning? Ik weet dat het pas ruim een week is, maar ik wil zo graag dat het goed gaat en vooral dat mijn dochter vrolijker is. Ik vind het zo sneu..
Een new born is ook helemaal niet leuk. Je kan er niets mee; ze slapen, eten, huilen of poepen alleen maar. Je moet stiller zijn, voorzichtiger zijn.. Niets aan. Ook emotioneel is het moeilijk. Er is een nieuw gezinslid die ze nog niet kennen, wel alle aandacht krijgt (wat ze ergens ook heus wel begrijpen maar toch) en waar staan zij? Hun 'plek' in het gezin was duidelijk .. nu wankelt dat een beetje. Geef het de tijd. Laat ze veel helpen met de baby (maar alleen als ze het leuk vinden). Badje doen, flesje geven, dat soort. En als de baby slaapt tijd met hen doorbrengen zoals dat voor de baby ging. Over een paar weken zal het al heel anders zijn Oh, en jij, voel je niet schuldig he! Het komt helemaal goed! Het is gewoon even zoeken en wennen
Gefeliciteerd! Het mini mensje is er nog maar 1 week, geef iedereen de tijd om te settelen in hun nieuwe rol (en ja ook jezelf: ook jij moet de balans weer hervinden qua herstel en gezin ) Komt vanzelf wel Zodra t mini mensje in staat is tot meer interactie, is het voor kinderen ook leuker. Onze oudste heeft nu onwijs veel plezier in om zijn broertje te laten lachen, gaat naast hem liggen en biedt hem speelgoed gaan en lacht er zelf hard om als zijn broertje het speelgoed vervolgens mept tegen hem aan. Bovendien heb jij nu vast ook wat minder puf en energie: ook dat komt weer goed, kun je ook weer fanatieker meespelen met de oudere kids De oudste had het zich vast anders voorgesteld, wat heel begrijpelijk is. T is gewoon een hulpeloos wezentje nog en daar kan ze nu nog niet mee moederen dat komt wel dat ze straks fijn ermee kan sjouwen
Hier waren de oudste kinderen 6 en 8 jaar toen hun zusje werd geboren en ze waren wel super trots en blij moet ik zeggen maar soms waren ze ook teleurgesteld. Vooral mijn zoon die toen 8 jaar was dacht dat die op,ieder moment zijn zusje tot zijn beschikking had. Op willen pakken, kijken bij de wieg als ze eindelijk sliep en ik wilde dat natuurlijk niet. Mijn dochter die toen 6 jaar was had soms weleens moeite met de aandacht verdelen.Ik denk dat je dochter stil is omdat haar broertje juist wat opstandiger is door alle veranderingen, Zij wil niet tot last zijn en zal zich daarom wat afzijdig houden, Praat er met haar over en laat haar eens een flesje geven of helpen bij het in bad doen. Dat vonden ze hier altijd een feestje, Komt wel goed, het is gewoon een grote impact. Geniet van deze mooie tijd samen,
Gefeliciteerd met de kleine!!!♡♡ Hoe ben jij verder lichamelijk eraan toe? Want buitendat alles heel gek is nu in huis en er een kleine indringer is die veel aandacht inpikt zien je kinderen ook dat mama zich nog niet goed voelt en zal er ongetwijfeld een kraamzorg zijn geweest wat ook heel gek is.. ik probeer me even in te leven in de kids en zie dan gewoon heel veel dingen die voor hun nu ineens vreemd en anders zijn. Het zal tijd kosten voordat dit het nieuwe normaal word en daardoor de veilige omgeving voor je kinderen weer terug is.
En wat ik nog denk... zal school ook niet meespelen? Weken thuis, half school, nu weer volledig school. En dan ook nog een baby erbij waardoor thuis ook anders is. Dat kan best veel zijn voor ze. Pak 1 op 1 tijd met ze. Laat ze helpen als ze willen.
Hier niet herkenbaar toen mijn dochter werd geboren was mijn zoon al 8 maar hij was zo lief en gelijk blij met zijn zusje. Tuurlijk deed hij zijn eigen ding en was hij niet hele dagen met zijn zusje bezig maar ja hij vond haar echt wel schattig en wilde lekker met haar kroelen. Maar het is nog zo vers denk dat je het de tijd moet geven, betrek ze gewoon bij de kleine dingen zoals flesje geven. En ja een baby is natuurlijk niet alleen maar leuk want ja wat kan je er nu eigenlijk mee. Het komt vanzelf wel straks!
Gefeliciteerd! Het is inderdaad nog even wennen voor iedereen. Mijn tip is betrek je oudere kinderen in de zorg voor de jongste, maar maak ook tijd voor je middelste en oudste. Gewoon even 1 op 1 aandacht. Zodat ze merken dat zij er ook toe doen en aandacht krijgen. En bespreek het met de oudste. Dan komt het vast goed!
Deels herkenbaar. Na de geboorte van zijn broertje viel het mijn oudste (8) ook tegen. Een baby kan niets behalve huilen, poepen, eten en slapen. Onze zoon had het zich zo anders voorgesteld. Mijn man heeft 3 weken vrij genomen en veel tijd met hem doorgebracht. Zodra de baby op bed lag dan nam ik wat extra tijd voor hem, spelletje spelen, filmpje kijken etc.. Inmiddels is de jongste alweer bijna een jaar en nu pas begint het leuker te worden voor mn oudste.
Ik heb 4 kids van 13jr 11jr 9jr en 5jr Ben benieuwd hoe hun het gaan vinden Toen de jongste geboren werd toen heb ik geen bijzondere gemerkt ging heel goed vanaf het begin eigenlijk
Je zegt het zelf al, het is pas een week, alles is vreemd, nieuw, dat is gewoon heel wat om een plekje te geven. Ik zou er gewoon luchtig mee omgaan, laat ze helpen waar mogelijk en als ze dat leuk vinden, maar tonen ze geen enkele interesse dan is dat ook prima op dit moment. Een baby kan niets, is saai en eist veel aandacht op. Ik vind het helemaal niet raar dat ieder ouder kind daar anders op reageert en op een andere manier went aan de situatie. Gewoon wat tijd geven en er zelf voor zorgen dat je genoeg aandacht en tijd hebt voor je oudsten. Hier waren de oudsten 5 en 8 toen hun zusje geboren was. Mijn oudste was compleet verliefd en niet bij zijn zusje weg te slaan, maar mijn jongste vond het nauwelijks boeiender dan wanneer we een nieuwe bank zouden hebben gekocht of zo. Nu kan zij veel meer en is er meer interactie, waardoor ook mijn middelste nu dol op haar is. Het komt wel goed hoor, gewoon wat geduld hebben.