Hey dames, Ik zou het fijn vinden als jullie even mee willen denken. Wat zijn jullie tips. Mijn zoontje is 5 en gaat sinds vorig jaar naar de kleuterschool. Hij heeft nu voor het 2de jaar dezelfde juf. Vorig jaar tijdens het eerste gesprek kaartte de juf al aan dat ze vond dat zoontje zijn mond te veel open staat en dat ze hem grofmotorisch niet erg sterk vind. Ik herkende het, mijn zoontje liep laat, maar wel binnen de norm van 2 jaar, sprong laat etc, daarnaast is hij ook erg voorzichtig. Ik liet het maar gaan. Later in het schooljaar nam ze nog 2 keer contact op om mee te delen dat zijn mond nog te veel open stond. Ik heb zelf zoiets van het komt vast wel goed maar omdat ze zo bleef aandringen heb ik een afspraak met de kno-arts gemaakt. De arts heeft hem uitgebreid onderzocht, wat zwakke mondspieren, maar alles binnen de norm. Advies, we geven hem tijd tot hij 6 is, daarna evt logopedie, maar dat is nu nog niet nodig. In juli moest ik ook nog met mijn zoontje naar de kinderarts (ik woon niet in Nederland, hier is het gebruikelijk voor elke verjaardag) en liet het bericht van de kno-arts zien. Ik heb ook aangesproken dat de juf hem grofotorisch zwak vindt. Hij heeft met hem de oefeningen doorgenomen die een 5 jarige moet kunnen en was het ook eens met het advies van de kno. Afwachten, alles nog steeds binnen de norm. Vandaag had ik wederom een gesprek met de juf en begon ze meteen over zijn mond, die teveel openstaat. Aangegeven dat ik de kno arts heb gezien en dat alles nog binnen de norm is. Ze zei "ja maar hij is grofmotorisch echt te zwak, hij heeft geen sterk evenwicht, hij moet het gewoon beter kunnen". Ik vroeg haar advies dat had ze niet. Wat moet ik hier nu mee? Ik heb echt een fijne kinderarts voor mijn zoontje en ik vertrouw op zijn oordeel. Met de kno arts werk ik nota bene samen dus ik weet dat ik ook op haar oordeel kan vertrouwen. Ik was vroeger grofmotorisch ook zwak (en zoontje zijn vader zegt hij ook). De appel valt niet ver van de boom? De juf blijft het echter aanspreken en ik wordt er wel onzeker van, ze zei vandaag echt dat hij het gewoon beter moet kunnen, dat alle andere kinderen het ook beter kunnen. Welke stappen zouden jullie nog ondernemen? Wat is jullie eerste gedachte?
wat vervelend dat de juf hier zo oordelend is terwijl het niet haar expertise is. Naar wat je beschrijft heb je precies het juiste gedaan: het neergelegd bij mensen doener verstand van hebben. Mijn zoontje is een paar jaar jonger maar vergelijkbaar: hij heeft wat lagere spierspanning. En dat beproef ik ook uit het oordeel van de artsen die jouw zoontje bekeken hebben? Bij mijn zoon staat zijn mond meer open (kwijlen) en is hij flexibeler wat oogt alsof hij minder balans heeft. Toen hij baby was is hij beoordeeld door de kinderarts en fysio die beiden zeiden: zolang hij de mijlpalen haalt is het binnen de norm. En dat een (wat) lagere spierspanning niet verandert, dat is de basis. Wel kan door opbouw van kracht je zoontje “compenseren”, door daardoor meer balans te krijgen. Mijn fysio was ook duidelijk: therapie is niet nodig als je kind er geen last van ervaart. Vooral lekker laten buitenspelen, klimmen, voetballen etc. Wij gaan zelf binnenkort naar een logopedist voor wat tips tegen de open mond, omdat hij uitslag heeft van het kwijlen. Ik zou zeggen doe wat goed voelt en tegen de juf aangegeven dat je af gaat op het advies van de specialisten.
Onze kinderen zijn helaas ook gezegend met monden die (te) lang open staan. Bij de oudste hield het gelukkig op na 2,5 jaar. Bij de jongste had ik toen ze ongeveer 1 jaar en 10 maanden was sterk het idee dat we er wat mee moesten gaan doen, maar omdat iedere moeder aka. al m'n vriendinnen om me heen riep(en) dat het wel los zou lopen toch nog even aangekeken. Ook deels omdat ze vanaf haar 2e naar de PSZ zou gaan en daar hopelijk wat beter door d'r mond letterlijk dicht zou gaan houden. Nu zijn we een jaar verder (ze wordt bijna 3) en we zijn nog altijd geen steek opgeschoten. Ik heb geregeld dat ik haar CB afspraak wat kon vervroegen (normaliter gaan ze hier in NL rond hun 3e verjaardag, door corona zou dat sowieso niet perse door hoeven gaan als je dat als ouder niet nodig acht, maar ik heb 'm dus zelf laten vervroegen) en zo een doorverwijzing gekregen voor logopedie. Toen ik de logopedie belde om een afspraak te maken m'n verhaal uitgelegd en dus ook gezegd dat we eventjes voor haar 2e verjaardag al zaten te denken of we heen moesten en er werd echt direct gezegd dat dat inderdaad een beter idee was geweest. Kortom.. lang verhaal kort: ik en tevens dus ook onze logopediste zeggen: hoe eerder hoe beter. Er bestaat niet voor niets zelfs pre-verbale logopedie (voor kinderen van 0-2) dus dat maakt denk ik wel duidelijk dat het niet allemaal zo makkelijk is als wat de meeste mensen standaard zeggen 'het komt vast gauw goed' en dat logopedie in sommige gevallen (zoals die van jullie) hard nodig zal zijn.... Edit: sorry, skip m'n bericht hierboven. Ik reageerde iets teveel gezien vanuit onze eigen situatie en keek iets te weinig naar jouw inhoudelijke bericht. Als jij vertrouwt op het oordeel van jullie KNO-arts en kinderarts dan kan juf wat mij betreft de boom in. Op zich fijn dat ze opmerkzaam is, maar als zij verder geen suggesties heeft houdt het voor mij als moeder ook vrij gauw op hoor. Er moet wel hoor en wederhoor zijn zeg maar, anders valt er met zo iemand niet samen te werken in het belang van je kind. Allicht kun je bij juf nog eens een balletje opgooien dat niet alle kinderen zich even snel ontwikkelen, en dat als ze zich er zo aan stoort ze misschien samen met haar collega's naar kan kijken hoe ze de stappen in het persoonlijk ontwikkelingsplan van je zoontje uit kunnen zetten zodat het doel/de doelen behaald worden. En dat je thuis natuurlijk best bereid bent om ook te ondersteunen waar nodig. Teamwork it is!
Als het gaat om motoriek, dan is in Nederland de (kinder)fysio de plek om heen te gaan. Deze kan gericht testen/onderzoeken of er echt sprake is van een probleem op dat gebied (uitgebreider dan een Nederlandse kinderarts zou kunnen doen). Mijn oudste en jongste hebben beide de Movement ABC (test) gehad, waar de oudste p<1 scoorde (dus >99% van kinderen van zijn leeftijd doet het beter), de jongste p 5 (dus 95% van kinderen doet beter op die leeftijd). De test bestaat uit verschillende onderdelen (grove motoriek, fijne motoriek, evenwicht/balans). In hun geval past dit binnen het plaatje van hun autisme en is de insteek van behandeling functioneel (dus niet dat ze moeten kunnen wat gemiddelde kinderen moeten kunnen, maar dat gekeken wordt naar welke dingen getraind/geoefend kunnen worden waarmee hun leven makkelijker wordt). Ik heb begrepen van de fysio dat kinderen die erg laag scoren op die test vaak bijkomende problemen/diagnoses hebben en dat dit dus wel een reden kan zijn om verder te kijken naar een onderliggende afwijking/ontwikkelingsstoornis waarom een kind duidelijk minder scoort dan de meeste kinderen. Ik vind het erg prettig om te weten welke verwachtingen ik op dat vlak van mijn kinderen kan hebben en kan dus ook uitleggen aan juffen. Ik zou dus een kinderfysio laten kijken, maar ik weet niet hoe makkelijk dat gaat in land waar je woont?
Toevallig is deze week mijn zoontje geobserveerd voor zijn taalachterstand. Ook heeft hij een open mond. En er moet tijdens logopedie hier verder aan gewerkt worden. Ook moeten we naar een fysiotherapeut om te kijken naar zijn verdere motoriek/spierspanning. De taal en motorische gebieden in je hersenen liggen vlak naast elkaar heb ik begrepen. Praat jouw zoontje wel goed en duidelijk? Duimt hij?
Mijn eerste gedachte is om het goed te laten beoordelen door een logopedist en fysio. Die hebben er meer praktische kennis van dan artsen. En verder vind ik het goed dat de juf dingen vroegtijdig signaleert, maar moet ze het daar wel bij laten en niet doordrammen. Dat hij dingen wel moet kunnen zoals anderen slaat natuurlijk nergens op. Als je kind motorisch zwakker is dan lukt het simpelweg niet.
Als de artsen zeggen dat het binnen de normen valt zou ik het zo laten en afwachten. Q is met haar grove motoriek ook erg zwak, haar fijne motoriek is uitzonderlijk goed (en dat is niet mijn mening maar wat ik van verschillende leerkrachten hoor). Zo kon Q pas in groep 3 of 4 een koprol op het duikelrek, M nu al. Een handstand of radslag doet ze nog steeds niet, M kan de handstand bijna. Fietsen zonder zijwieltjes deed Q toen ze 5 was, M met 3 jaar. In de bomen klimmen Q en M even hoog, bij M gaat dit soepeler dan bij Q. En zo kan ik nog wel even door gaan. Overigens is bij M haar fijne motoriek iets waar aan gewerkt kan worden maar dit is, volgens haar juf, nog binnen de normen. Dus, alle kinderen ontwikkelen zich toch gewoon anders.
Een taalachterstand is hier niet aan de orde. Mijn zoontje praat duidelijk en kan alle letters uitspreken, hij heeft een uitgebreide woordenschat in 2 talen. Volgens de juf praat hij erg duidelijk. Duimen, speen heeft hij nooit gedaan. Hij is al 2 keer door de logopedie beoordeeld, die is tevreden.
De juf heeft mij vanochtend een lijst gestuurd met mensen die hem kunnen beoordelen. Ik heb nog eens gevraagd of ze mij een lijst met haar bevindingen kan sturen, dan neem ik die mee. Ik heb wel een verwijzing van een (kinder)arts nodig. Maar ik denk niet dat dat een probleem wordt.
Wel vervelend dat hij last heeft van uitslag door kwijlen. Bij mijn zoon heb ik er echt nooit iets van gemerkt/ over gehoord tot de juf erover begon. Extreem kwijlen deed hij alleen toen de tandjes doorkwamen. Ik ervaar het een beetje als gedram, maar ze zal het wel goed bedoelen. Ik vind dat een kind met een mond die vaak openstaat (maar wel duidelijk minder dan afgelopen jaar) maar nooit ziek is, niet snurkt, duidelijk praat goed eet en drinkt geen probleem heeft. Maar misschien maak ik me dan juist weer te weinig zorgen.
Dat vind ik ook. Fijne motoriek is volgens de juf ook geen probleem. Hij kan duidelijk zijn naam schrijven, tekenen werkt erg precies. Maar daar ligt ook meer zijn natuurlijke interesse, lego spelen, tekenen vindt hij gewoon leuker dan voetballen of tikkertje bijvoorbeeld. Fietsen zonder zijwieltjes kon hij dan weer vorig jaar al en steppen vindt hij ook leuk.
helemaal eens! Hier gaat het kwijlen ineens een stuk beter, dus misschien zeg ik de logopedie wel af (staan nog steeds op wachtlijst). Hij is goed verstaanbaar en niet veel ziek, dat vind ik het belangrijkste.
Ik zou inderdaad eens een fysio mee laten kijken. Dan kan je dat ook aan de juf terugkoppelen. En als de fysio ook zegt ‘kijk het nog even aan’, dan zou ik de juf ook vragen er even over op te houden. En misschien kijken hoe je je zoontje op speelse wijze dingen kunt leren. Misschien vindt hij judo of kaboutervoetbal ofzo wel leuk? Mijn oudste hebben we ivm ‘slechte’ motoriek op peuterdans en daarna ADV gedaan en later ook op nog een andere sport, bij haar heeft dat heel goed geholpen om zich spelenderwijs te ontwikkelen.
Dat zou ik ook zeggen. Als je zoon voorzichtig van aard is "oefent" hij ook niet veel, dus zoiets zou dan wel kunnen helpen.