Ik ben een vrouw van 37 en ik heb nu bijna twee jaar tgv een keizersnee de volgende klachten,pijnin mijn buik,opgezette buik net alsof ik 3a4mnd zwanger ben en vaak benauwd,ook ben ik onregelmatig ongesteld en verlies ik oud bloed.Na vele onderzoeken en uiteindelijk een kijkoperatie is etuit gekomen dat er een stuk van mijn blaas in de baarmoeder is gegroeid.Ze denken dat dit door de keizersnee is gekomen maar kunnen dat niet met zekerheid zeggen. Nu word ik 8dec geopereerd en gaan ze de blaas losmaken van mijn baarmoeder....het wordt een zware operatie waar zowel 2 gynaecologen als een uroloog gaan opereren.Ze weten niet wat ze verder nog tegen gaan komen want er zit zowiezo veel littekenweefsel en er kunnen ook verklevingen zitten.De kans is groot dat ze mijn blaas ook raken vandaar dat de uroloog er ook bij aanwezig zal zijn. Iemand hier ervaringen mee en of zelf ook mee gemaakt en wat zijn de gevolgen daarvan?ik zie erg tegen de operatie op.Ik heb gelukkig een gezonde zoon mogen krijgen,die is nu bijna twee maar ze kunnen niet uitsluiten dat misschien ook mijn baarmoeder eruit moet,dus dat een tweede kindje uitgesloten is. Sorry voor mijn lange verhaal maar heb het zo kort mogelijk proberen te vertellen,bedankt voor het lezen en ervaringen en advies zijn welkom! liefs.......
Hier niet aan de orde maar ik wil je wel even een hart onder de riem steken. Poeh wat heftig zeg als ik dat zo lees. Good luck en ik hoop dat ze de schade goed kunnen herstellen
geen ervaring mee maar wil je wel even sterkte wensen zal idd wel een flinke operatie zijn en lastig ook dat je pas weet hoeveel ze hebben moeten herstellen als je wakker word.. hoop dat het meevalt allemaal!
Bedankt voor jullie lieve reacties!doet me goed om te lezen......Laten we het beste er maar van hopen,meer kunnen we niet doen. Het belangrijkste is dat ik van de pijn af kom,en weer kan gaan genieten al is het maar van de kleine dingetjes.En natuurlijk van ons mooie manneke,want word in veel dingen beperkt en daar baal ik enorm van. Ik heb het er erg moeilijk mee dat ze er pas zo laat achter zijn gekomen wat er nu echt aan de hand is,waardoor er misschien een hoop leed bespaard had gebleven ,maar nogmaals we zijn erg dankbaar dat we een mooie zoon hebben mogen krijgen en pas na de operatie weten we hoe en wat. liefs...........