Hey dames, Misschien raar gezegd maar ik voel me echt steeds ouder worden.. Ben nu 23, en was 21 toen ik met de pil stopte. Inmiddels een miskraam veder. M'n vriend is 26. We willen het allebei ZO GRAAG! 23 is op zich ook nog best jong, maar ik heb ALTIJD geroepen ik wil ''jong'' moeder worden. Naja.. ik weet inmiddels wel dat ik niks heb te ''willen'' De natuur die bepaalt en niet ik zelf. Ik kwam namelijk al op m'n 12e naar m'n moeder toe met een briefje met erop: mam, ik wil mama worden! toen heeft m'n moeder erop geantwoord: lieverd, wacht maar tot dat je een lieve jongen zal tegen komen waarmee je een lief kindje mag krijgen. En ik heb uit zitten rekenen, ik heb nog 4 maanden te gaan voordat ik ''mama'' zal worden VOOR m'n 24e... Wat klinkt dat oud zeg! Pff.. M'n oma werd op haar 18e zwanger, 19e moeder. Mijn moeder precies het zelfde. En ik zelf had het liefste ook zo gewild, en dan was ik de 3e generatie geworden! Helaas mag dat niet zo zijn Inmiddels weet ik echt wel dat ''zwanger worden'' niet vanzelfsprekend is! Helaas!!
Wees voorzichtig met berichten zoals deze; je bent 23 meid! Hier zijn er veel vrouwen de 30 al gepasseerd en nog steeds aan het proberen! 23 is voor vooroorlogse begrippen inderdaad ietsje ouder maar voor nu is het piepjong. Snap dat het lange wachten je extra verdrietig maakt; dat is nooit leuk. Ik hoop dat het snel lukt en anders heb je gelukkig nog vele, goede vruchtbare jaren om het te proberen.
Ik begrijp je gevoel wel.... Ik wilde altijd met 24/25 jaar moeder zijn.... Zie mijn onderschrift... Dat is niet gelukt. Wij mogen blij zijn dat het ooit gaat lukken. Je hebt het niet altijd voor het zeggen, wat jij ook zegt: het is niet altijd vanzelfsprekend. Ik denk dat je moet proberen er niet teveel mee bezig te zijn. En wat zegt leeftijd. Jullie doen wat je moet doen en meer kun je ook niet doen. Probeer dat los te laten, is ook beter voor je lijf. Succes!
Ik snap je hoor! Jij bent immers ook al 2 jaar bezig, even slopend als voor iemand van 30 die 2 jaar bezig is! Maar je hebt nog tijd zat om jong moeder te worden! veel succes!
Wachten duurt lang he? Heb je al gekeken naar een eventuele oorzaak? Na een jaar vruchteloos proberen kan je een verwijzing krijgen. Misschien gaat het dan sneller! Ik ben iig jaloers dat je zo jong al iemand hebt gevonden waarmee je dit avontuur aangaat Ik vond hem pas toen ik eind 20 was.
Zoo... pff.. Jullie hebben ook al een hele aardige weg gehad.. Ik realiseer me ook ontzettend goed dat kinderen krijgen niet van zelf sprekend is. Daarom kan ik ZO boos erom worden als mensen zeggen bij ons was het een ''ongelukje' Of als ze zeggen: we zijn ongepland zwanger geraakt, dus we weten het nog niet wat we doen GRRR!!! En tja.. los laten.. dat luk me niet. Heb het al zo vaak geprobeerd.
Tja.. dan heb je ook niks voor je zeggen als je niemand heb. Of je moet een alleen staande moeder worden, maar dat lijkt me ook wel zwaar hoor.
Ik snap je zeker wel. Met mijn huidige vriend ben ik nu sinds 1 maand bezig...maar 2 jaar! Pff dan word je geduld flink op de proef gesteld, 23 of 30+ dat maakt niks uit. Ik kan me niet voorstellen hoe dat voelt..
Ik ben wel iets ouder dan jou, maar snap wat je bedoelt. Je had toch een soort ideale leeftijd in je hoofd waarop je moeder wilde worden. Ik wilde het voor mijn 30e, maar dat is ook niet meer gelukt helaas, ben dit jaar 30 geworden helaas. Wilde altijd eind 20 wel een gezinnetje, maar helaas.
Gelukkig ben ik niet de enigste! Die zich zo voelt... En morgen is het nog moederdag ook... M'n vriend zei huilend d'r net: ik had wat aan je kunnen geven uit de naam van ons kindje, maar het heeft niet zo mogen zijn. Tja... dan raak je dat wel hoor..
Het voordeel heb je nog wel dat je jong bent. 2 jaar bezig zijn lijkt mij ook erg slopend! Je bent er hard voor bezig en het wilt maar niet. Dat breekt een mens of je nu jong of oud bent. Ik ben zelf wel ongepland zwanger geraakt van mijn 2 dochters... Dat is mijn geluk geweest nadat ze hadden gezegd in het ziekenhuis met mijn ziekte en medicatie verleden dat het waarschijnlijk nooit ging gebeuren, ik had het nooit verwacht en het is wel gebeurd... Daarintegen zit ik wel in hetzelfde schuitje, zie mijn onderschrift, ik zou op mijn 25ste mama van een 2de worden alleen is zij op mijn 24ste na 5 maanden in mijn buik overleden. Dit valt mij ook erg zwaar omdat er echt in mijn hoofd zat nu al een 2de te hebben en ik word oktober alweer 26 Soms is het leven echt zo oneerlijk
Zoiets lijkt me ook echt ontzettend zwaar hoor! Jeetje... Zijn jullie dan nu weer bezig voor een 2e? Naja eigenlijk 3e... Want ook al is het 2de kindje overleden het is en blijft toch een kindje. We zijn nog geen 2 jaar bezig, maar 1 jaar en 5 maanden. Dan reken ik ook ff de tijd mee van m'n miskraam. Ik weet ook wel weer dat andere stellen al veel langer bezig zijn. Maar het is gewoon zo verdomd zwaar.
Nee nog niet echt mee bezig maar ben wel vorige maand met de pil gestopt. Na de zomer wilde we er weer voor gaan. Ja klopt ik heb ook 2 kindjes maar soms is dat heel moeilijk uit te leggen als mensen er naar vragen. Ik snap zeker dat het erg zwaar is ook omdat je die mk gehad heb, je gaat toch ergens van uit en het word abrubt uit je leven getrokken. Ik wilde ook 4jaar tussen me kindjes hebben en die droom gaat ookal de soep in, je heb het echt niet voor het zeggen Hoop echt wel dat jullie binnenkort een mooie test in handen hebben en het allemaal goed verloopt. Veel succes!
Oke, maar jullie gebruiken nu een condoom of vrijen jullie gewoon zonder iets? Je bent al gestopt vanwege het ontpillen of..? Ja, je hebt idd al dromen en dingen die je gaan verzinnen. Ik was al zelfs meisjes/jongens namen aan het verzinnen. Had zelfs al een meisjesnaam verzonnen.. Totdat we de echo kregen op 22-11-2013 en het slechte nieuws eruit kwam Het is een lege vruchtzak! Dan stort je wereld echt in. Het lijkt net ofdat ze van alle kanten een mes in je lichaam steken... Zoveel pijn doet het.... en nog steeds! Elke maand weer die teleurstelling als je weer ongesteld ben geworden. En je ziet OVERAL kinderen/babys/zwangere vrouwen ZUCHT!!
Was meer gestopt vanwege last van de pil, voelde me niet lekker enz en omdat we in de zomer weer ervoor willen gaan kan ik beter mijn cyclus al op orde hebben en goed ontpilt zijn natuurlijk. Ja klopt wij waren ook al bezig met spullen inslaan, kinderwagen besteld en namen verzinnen. Toen we 2 weken na de 20 weken echo het nieuws te horen kregen. De wereld storte in en wist niet meer wat ik moest. En ja idd overal zwangere en kinderwagen met new borns.... Pffff trok het even niet meer en heb me afgesloten ervoor. Kan heel moeilijk blij zijn voor iemand maar dat moet slijten
Hier ook alweer 2 jaar gestopt met de pil.. Al 3 iui's gehad en allemaal mislukt. Zit er af en toe echt doorheen. Word woensdag ook al 24 en wou dolgraag jong moeder worden
Das ook echt een grote schok die je krijg idd! Ik was 11 weken toen we erachter kwamen. Ik lag op dat bed voor een uitwendige echo, en toen zei ze: ik wil eigentjes eventjes inwendig kijken want zo kan ik eigenlijk niet heel veel zien. Dus toen zijn ze inwendig gaan kijken toen dacht ik dat ik wat zag... (tja.. je ziet dan opeens van alles, je wil natuurlijk zien wat je WIL zien) en toen zei ze als antwoord: het is geen goeie zwangerschap. Ik barstte in tranen uit! Ik wou maar 1 ding en dat was naar huis!! Maar die vrouw was heel erg meelevend en heel lief, en die heeft alles uitgelegd hoe alles nu in z'n werking zou gaan. En smiddags belde ze me nog op voor hoe en wat. Echt een super vk praktijk. Als we ooit weer zwanger raken gaan we daar weer heen. Ze hebben me daarna nog 3 of 4 keer gebeld om te vragen hoe het gaat. Ik kan ook eigenlijk niet blij zijn voor iemand. als ik iemand zie lopen met een kindje/kinderwagen/zwangere buik dan denk ik: waarom zij wel, en ik niet?
Maar je voeld je eigen niet meer heel jong meer.. Mensen kunnen wel zeggen het is jong, maar voor je eigen gevoel is het niet meer jong meer. Althans dat heb ik.
hihi, ik moet er wel een beetje om lachen (niet lelijk bedoeld hoor ) 23 is nog piepjong natuurlijk, al is 2 jaar wachten niet leuk en duurt elke maand een eeuwigheid voor je gevoel! Ik wilde 4 kinderen voor mijn 30e. Dat is helaas jammerlijk mislukt...Mijn oudste kreeg ik na 3 jaar wachten op mijn 21e (bijna 22). Een paar jaar later ben ik gescheiden en weer wat jaren later leerde ik mijn huidige partner kennen. Wij hebben 5 jaar op een zwangerschap moeten wachten. Daarna kregen we nog een zoon. Tussen alle zwangerschappen door heb ik een mk gehad, 4 in totaal. Ik ben inmiddels weer net zwanger. Dit is mijn 8e zwangerschap, waarvan nu 3 levende kinderen heb. Die 30 jaar heb ik bij lange na niet gehaald. Ik ben van dit kindje een week na mijn 40e verjaardag uitgerekend. Ik hoop voor jou dat je snel zwanger mag worden.