Ik lag gisteravond op bed ineens te bedenken dat ik ouder worden helemaal niet leuk vind. Natuurlijk ben ik blij met elk jaartje die ik er bij heb, maar ouder worden betekent ook dat je kinderen ouder worden. En eerst viel me dat nog niet zo op, maar nu.....vind het vreselijk. Me kleine meisje is al 2 weken aan het proefdraaien op de basisschool, maar vanaf morgen gaat ze volledig na school. En ja ik ben heel eerlijk, ik vind het vreselijk . Mijn kleine meisje die alweer 4 jaar word, mijn laatste kindje alle dagen thuis nu volledig na school. Mijn oudste mannetje word alweer 8 jaar volgende week. 8 jaar lang ben ik thuis geweest bij me kinderen, 8 jaar lang dag in dag uit bezig geweest met me kinderen. Altijd lawaai, drukte en veel plezier om me heen gehad. En nu nu zit ik in een leeg huis. Helemaal stil, niemand om me heen dan alleen 4 muren. En wat voelt dat rot!! Natuurlijk ben ik blij met alle jaren die zij krijgen, en natuurlijk vind ik het leuk voor ze dat ze na school gaan, vriendjes leren kennen en spelen met andere kindjes. Maar die rust, stilte, en het alleen zijn vind ik vreselijk! Misschien klink ik wel gek, en misschien ben ik dat ook wel. Maar ohh wat verlang ik soms na de die dagen dat ze weer baby zijn, en afhankelijk van mij zijn. Mijn oudste zoon is meer buiten de deur dan binnen. Die zie ik amper nog. Merk echt dat hij ouder word. Me jongste zoontje word 6 volgende maand en ook die gaat al zo hard. Klas overgeslagen en nog is het niveau te makkelijk. Maar hij is nog zo dat ie het heerlijk vind om bij mama op schoot te kruipen, en lekker te knuffelen. En ohhh wat geniet ik daar van. Me kleine prinsesje is ook nog een echte knuffelaar. Als ze na school gaat is ze zo trots, en mama ook. Maar ohh wat had ik hier nog eventjes lekker bij me gehad de hele dag....Tja we komen weer in een nieuwe fase, het leven gaat verder. En elke dag ben ik weer dankbaar voor mijn rijkdom, dat we allemaal een dagje ouder mogen worden. Maar ohhhhhh wat verlang ik soms nog na dat kleine afhankelijke leventjes van mijn kindjes!! (weet niet waarom ik jullie hier mee lastig val, maar het zit me best hoog, heb echt af en toe even een huilmomentje dat me kleine meid, nu ook het nest gaat verlaten elke dag. Ik weet dat ik er wel aan zal gaan wennen, maar ik kan er met niemand over praten, vandaar dat ik jullie er even mee lastig val sorry!)
Nog geen ervaringen mee maar het lijkt me inderdaad even slikken als je een leeg huis hebt in de schooltijden.. Aan de andere kant, ben trots! Je 3 kids doen het goed, en zijn tevreden.. Nu weer wat meer tijd voor jezelf! Zul je weer aan moeten wennen maar lijkt me ook wel fijn misschien.. Het hoort er helaas bij vrees ik..
Ik moet zeggen dat dit echt heel herkenbaar is voor mij! Nu hebben wij wel de wens voor nog een keer zo een klein ukje, maar dat is afgelopen jaar misgelopen en daarna is er nog weinig gebeurd verder. Alleen al de gedachten dat onze jongste over een klein half jaar naar school gaat maken me verdrietig en zorgen zo af en toe zelfs voor tranen...Het waren ook 4 jaren, maar het gaat gewoon zo enorm snel, lijkt nog veel sneller te zijn gegaan dan de 4 jaren van de oudste twee, die nu alweer in groep 2 zitten. Het alleen thuis, het stille, dat is de reden dat ik aan het overdenken ben om weer te gaan werken als het zover is, of om een opleiding te gaan doen een andere richting op. Liefs Hanneke.
Hier is het in maart zo ver, en ik zie er nu al tegenop. Natuurlijk ben je trots en is het heerlijk om ze groot te zien worden, maar eigenlijk gaat het veel te snel en wat zal het straks stil zijn.. Dan roept iedereen om je heen dat 'dat gaat wennen' en ze komen met al die andere cliché's, maar echt, ik zou willen dat we nog 4 peuterjaren extra konden krijgen!
Tuurlijk ben ik trots op me kinderen, en wat ze nu al bereikt hebben. En ik gun ze het ook zeker allemaal. Maar stiekem wou ik er nog wel 4 jaren bij hebben hihi....De tijd gaat zooooooooo snel, voor je het weet zijn ze groot en is het huis echt leeg! Ik ben altijd gewend om ze om me heen te hebben. Iedereen zegt ohh wat heerlijk nu heb je tijd voor jezelf. Ja dat is wel waar, maar waar moet ik dat mee vullen? En dan nog zit ik in de stilte. Anderen zeggen nou kan je mooi weer aan het werk. Ja lekker makkelijk, lag het werk maar voor het oprapen, dan werkte ik nu al!! En ik weet mensen bedoelen het goed, maar als je zegt dat je liever bij de kinderen was gebleven, dat je het mist, dan verklaren ze je voor gek! Ach ja het zal vast wel wennen met de tijd, en als zij gelukkig zijn ben ik dat ook. Maar toch had ik ze stiekem nog wel wat langer thuis willen hebben hihi.....
Het is hier gelukkig nog niet aan de orde Maar zie nou al op tegen het moment dat alle 2 de meiden op de basisschool zittenOm over uit huis gaan nog maar te zwijgen Ik zei al tegen mijn vriend, als de meiden straks wat ouder zijn moeten we misschien nog maar een poging wagen voor een klein babypoepje Maar ja het hoort erbij mijn oudste gaat in april/mei naar de basisschool