Oooh sommige mensen hé, ik herken het allemaal. Zo irritant. Ik ben nu over de 13 weken en nog steeds misselijk duizelig enzo.. En dan vragen mensen, hoe voel je je? Al wat beter? En dan zeg ik: Klein beetje, maar nog steeds misselijk overgeven enzo. En dan zeggen ze: Nog steeds? Hoe kan dat nou? Nou dan doe je echt iets niet goed? Eet je wel goed? Blablabla. Ben je wel gezond. :S Of ja, wen dr maar aan hoor dat ellendig voelen, word alleen maar erger, en de bevalling is nog 100x erger. Wat moet je er mee? X
Ja ik ken het.. Ik ben erg beroerd van de zwangerschap, heel moe, ontzettend misselijk de hele dag door, dus toen een vriendin van me vroeg hoe het ging, vertelde ik haar dat. Haar antwoord; wat zeur je nou, je bent zwanger! Alsof ik niet even zielig mag zijn
Haha, wat herkenbaar allemaal. Als mij tegenwoordig (door bepaalde mensen) iets wordt gevraagd m.b.t. mijn zwangerschap geef ik eerst terug dat ze mogen kiezen uit mijn eigen ervaring of het sociaal wenselijke antwoord....sommige mensen vrágen er om!
Wie denkt ze eigenlijk wel niet wie ze is? Ik word hier dus wel agressief van. Heb ook echt extreme misselijkheid gehad, met veel spugen, aan de medicatie etc. Ik weet precies hoe je je voelt en het is echt geen pretje. Je voelt je zo verschrikkelijk belabberd! Gelukkig waren ze op mijn werk echt heel begripvol en lief, het scheelt dan ook wel, dat ik met bijna alleen maar mannen werk misschien? Laat ze maar mooi kletsen, stelletje rotwijven! ( sorry voor het taalgebruik hoor!) Gr, Manon
Tja, hoewel ik het roerend met jullie eens ben dat sommige mensen echt belachelijk reageren, moet ik toch (tot mijn schande) bekennen dat ik tegen een collega ook wel eens heb willen zeggen dat ze niet zo moest zaniken In het begin was het moe en misselijk; heel vervelend, dus was ik één en al begrip en medeleven. Daarna werd het 'zo zwaar'; nog steeds één en al begrip. Totdat ze bij 30 weken al begon dat ze het zat was, en dat IEDERE DAG volhield totdat ze met verlof ging Daar werd ik echt wel chagrijnig van, hoor! (nu maar hopen dat ik niet hetzelfde ga doen, hahahaha)
Is ook vervelend als mensen niks anders doen dan klagen, zou ik ook niet zo goed tegen kunnen, maar als mensen je vragen hoe het gaat, mag je blijkbaar niet zeggen dat het niet zo goed met je gaat! en dat is waar het om gaat denk ik. Gr, Manon
Zoooooooooooo herkenbaar! Deze zwangerschap ben ik extreem misselijk, zat tegen het uitdrogen aan en zit nu aan meds nummer 3. Als ze vragen hoe het is en ik zeg 'zwaar vanwege de misselijkheid en een rondlopende dreumes' krijg ik altijd terug : "tja dat hoort erbij (neeeeeeeeeeee helemaal niet, het KAN erbij horen)" offe jij wilde toch zo graag zwanger worden (ja klopt, maar ik wilde niet weer zo extreem misselijk zijn)" of straks met de 12 weken is het voorbij die misselijkheid ( dat zeiden ze de 1e keer ook, maar toen was het ook pas voorbij toen mijn zoontje geboren was). Ach mensen zullen het wel goed bedoelen, maar soms denk ik "zeg maar gewoon niks". Ik weeg nu ook af tegen wie ik wel zeg hoe het daadwerkelijk gaat en tegen wie ik zeg dat het goed gaat. Als je zwanger bent hoor je 9 maanden lang op een knalroze wolk te zitten , nou hier is die wolk vaak niet roze hoor! Maar ja, ook dat mag je niet zeggen tegen mensen...
Haha ja dat zei ik laatst ook tegen mijn moeder en die gaf aan dat ik daar wel gelijk in had. Ik heb een hele drukke baan, een groot huis om schoon te houden, dieren om te verzorgen, ben 37 jaar en voor de 1e x zwanger en kom maar niet van een griepje af (loop nu al bijna 4 weken te hoesten) en slaap daardoor slecht dus tja dan ben je niet de hele dag vrolijk.
Wat óók irritant is? Dat men alles op je zwangerschap gooit! Als jij even niet te vrolijk kijkt: "oh kijk, de hormonen, kan wel zien dat ze zwanger is" Of als je net lekker aan het genieten bent van je yoghurt met muesli: "gatver, dat ziet er vies uit. Ik ben blij dat ik niet zwanger ben" HOEZO? Dat heeft niks met zwanger zijn te maken hebben! Alles wat je doet en zegt heeft te maken met dat je zwanger bent! Daar wordt ik helemaal gestoord van! :x En inderdaad al die goed bedoelde adviezen/opmerkingen... pfff... wat gaan mensen zich toch vreemd gedragen als je zwanger bent!
Heel vervelend, van die standaard antwoorden die je van iedereen krijgt, zoals : oh ben je misselijk, dat duurt maar 3 maanden hoor.... (eehh 18 weken en dan heb ik misschien nog geluk) En: oh ik heb nooit ergens last van gehad tijdens mijn zwangerschap.... (nee op zulke dingen lig je te wachten aan het infuus in het ziekenhuis met 12 weken). Mensen weten denk ik gewoon niet wat ze moeten zeggen. Tuurlijk moet je blij zijn dat je zwanger bent en kan worden, maar alle vrouwen die moeder zijn zijn toch ook niet de rest van hun leven blij, omdat het zo'n wonder is dat ze moeder zijn? Nou, dan mag je toch ook wel eens niet blij zijn tijdens je zwangerschap!