Ik heb dit topic even doorgelezen en wat mij opvalt is dat er best veel vooroordelen zijn over mensen die afgekeurd zijn. Het project waar je inkomt is niet even een formuliertje invullen, je wordt meerdere keren onderzocht en ondervraagt. Daar komt ook nog eens bij dat je ziek bent en dus ook veel naar het ziekenhuis/arts toe moet. Dit is een sleppend proces waar veel tijd en energie in op gaat. Vroeger was het inderdaad dat je snel afgekeurd werd maar al sinds een jaar of 5 is dat zeker niet meer het geval. Zodra ze maar denken dat je kan werken dan moet je. Als je dus afgekeurd wordt dan is dat niet zonder reden. Ook je behandelende arts moet verklaringen teken en uitleggen wat er met je aan de hand is. Het is dus niet zomaar 1 keuring. Voor mensen die voor de nieuwe regels zijn afgekeurd is er een herkeuring geweest waaruit veel mensen (ook onterecht) weer zijn goed gekeurd. Dat je bent afgekeurd wil niet zeggen dat je geen kinderen kan opvoeden, je weet immers niet waarom iemand is afgekeurd en hoe de thuissituatie is. Daar komt bij dat je alles moet doorgeven aan het UWV, dus ook als er gezinsuitbreiding komt.
Niet iedere Wajonger moet vaak naar het ziekenhuis hoor en niet iedere Wajonger is even ziek. Ken 2 mensen uit mijn directe omgeving (waaronder mijn zus) die al redelijk snel het plakkertje 'wajonger' kregen opgeplakt. Mijn zus heeft er trouwens langer voor mogen knokken om gewoon te kunnen en mogen werken als voor die wajonguitkering..
Heb je ze nog gebeld? En heb je de dame/heer van de schuldsanering gesproken? Volgens mji passen ze de schuldsanering aan aan het totale inkomen met een bepaalde ondergrens. Misschien dat wat je vriend ontvangt nu hoger wordt?
zou er trouwens ech zo gekort worden als je samenwoont? Het is dan toch ook niet gezegd dat je de financiën deelt? Ik vind het dan weer wat anders als je getrouwd zou zijn met je partner.
Nee samenwonen hoeft niet te betekenen dat je je financiën deelt, maar het betekent wel dat je minder vaste lasten hebt omdat je deze lasten (huur, energie en dergelijke) deelt met je "medebewoner". In dat opzicht is het logisch dat er gekort wordt als je gaat samenwonen.
Oke hier mijn reactie, Ik ben wajong-gerechtigd maar ik krijg nu geen wajong. Ik zit nl in de ziektewet, Ik heb dus wel gewerkt en ik ben dit ook zeker wel weer van plan. Ik volg via uwv nu een traject vanuit de wajong, om straks/ooit weer aan het werk te mogen. en ik zeg expres mogen en niet moeten. Ik wil wel graag werken en zal dit ook wel kunnen. Maar NIEMAND neemt mij aan. Vandaar dat traject om mijn kansen te vergroten. Ik zou maar niet jaloers zijn meid, als je mijn levensverhaal zou kennen, zou je dat nooit denken/zeggen. Mijn leven is alles behalve makkelijk met of zonder wajong. Ik heb alleen 1 rijkdom: mijn kinderen En nee we hebben het beslist niet ruim maar zijn wel gelukkig, wat een ander daar ook van denkt of vindt. Liefs Gwen
ja ik weet ondertussen iets meer.. begeleiding van mijn partner (die eens in de zoveel tijd langskomt vanwege schuldsanering) heeft mij geholpen.. die heeft gebeld naar het uwv en nou ga ik vandaag met haar het formulier opnieuw invullen met opmerkingen ed, en dan kijken we hoe en wat.. voor de rest weet ik nog niks..