Hier hetzelfde verhaal. Denken alleen maar aan zichzelf en luisteren niet naar ons. Ze denken volgens mij ook dat ze met geld/kado's liefde kunnen opeisen, walgelijk! Ik ga de ene week naar mijn ouders de andere naar mijn schoonouders. Vinden jullie dat weinig? Ik heb echt het gevoel dat ik niet meer aan kan naast het werk en het huishouden wil ik ook nog leuke dingen doen met man en dochter! Wat vinden jullie? Liefs Wendy.
Jeetje, dat vind ik al best veel heel, elke week langs een van de twee! Althans, ik moet natuurlijk nog helemaal beleven hoe het gaat. Maar ik zie mijn schoonouders nu ook niet zo heel veel en dat hoeft van mij eigenlijk niet in eens veranderen! of werkt dat dus niet wanneer er kleinkinderen zijn? Mijn eigen ouders wonen jammer genoeg zo'n 3 uur reizen bij ons vandaan, maar die hebben zich voorgenomen 1 x in de 2 weken langs te komen...ik ben benieuwd!
vroeger zag ik mijn schoonouders nooit, nu kom ik niet meer van ze af..... dus bereid je maar vast voor!
Mijn schoonmoeder komt juist afstandelijk en een beetje ongeïnteresseerd over als het om de baby gaat. Alsof ze een beetje jaloers is of zo. Ze wil ook niet oppassen en heeft ons dat heel duidelijk verteld. Nu snap ik dat volkomen, ze heeft immers al twee kinderen grootgebracht en is ook nog eens slecht ter been, maar ergens vind ik het ook wel een beetje jammer. Ik lees dan bijvoorbeeld over een aanstaande oma die gordijnen gaat maken voor de babykamer, of dat een opa het familiewiegje gaat opknappen of zo. Dat vind ik zo schattig, maar bij ons wordt er gevraagd: zijn jullie al verder gegaan met het kamertje, of willen jullie het pas laten zien als het af is? Met andere woorden: van ons hoef je geen hulp te verwachten. Nu moet mijn vriend alles alleen doen, want ik kan ook niet zoveel meer. Ergens doet dat dan wel een beetje pijn, maar ja... Kortom, schoonmoeders doen het nooit goed
Neh, toch maar niet. Ik heb toch liever een afstandelijke dan zo'n geobsedeerd figuur als schoonmoeder...whaha
Wij gaan elke week naar mijn ouders en naar mijn schoonouders.. ik werk om het weekend dus dan gaat mijn vriend alleen met Esmee Door de weeks ga ik meestal langs mijn moeder ( mijn pa is nooit thuis die ziet esmee dus ook erg weinig.. jammer voor hem) ze komen hier eigenlijk nooit.. heb dus wel eens een aantal weken niets van me laten horen en dan komt het geklaag.. ja hallo jullie kunnen toch ook bellen/langskomen. Mijn schoonvader komt nogwel eens een kopkoffie halen door de weeks.. vind ik erg gezellig.. mijn schoonma werkt heel veel en dan klagen dat ze esmee niet veel ziet.. ja duh jij werkt altijd en wij hebben ook ons leven.. Soms
mijn schoonmoeder... goh heb geloof ik nog nooit zo'n hekel gehad aan een vrouw! Een groter egocentrischer monster bestaat niet... Mijn vriend is gister met spoed opgenomen in het ziekenhuis, maar ik vertik het om haar te bellen. Vorig jaar lag hij ook in het ziekenhuis hun wonen zo'n 2 uur reizen hier vandaan. Het scheelde niet veel of we konden hem tussen 6 plankjes wegbrengen. Kregen we vorige maand een brief van haar of wij wel besefte hoeveel moeite het voor haar is geweest om toen in het ziekenhuis te zijn vanwege de reistijden en dat we haar nooit dankbaar zijn geweest daarvoor en dat we haar uitvoerig hadden moeten bedanken toen wij gingen verhuizen en hun 1 (!) keer met aanhanger wat grote spullen moesten verhuizen. Nu is haar jongste zoon afgesloten van electra. Deze jongen is 26, maar heeft het syndroom van Asperge. Kan totaal niet voor zichzelf zorgen, maar zij heeft hem vorig jaar uit huis geschopt. Ze is niet op zijn verjaardag geweest, omdat het zo "ongezellig" is in een flat zonder electra.... Nee ik wil wel met jullie schoonmoeders ruilen hoor!
Oke ik heb net gebeld dat haar zoon in het ziekenhuis ligt en dat ze de moeite vooral moet besparen om langs te komen. Ze denkt namelijk dat wij die brief nooit hebben ontvangen hihi dus ik blijf maar lekkere steken onder water geven dat ik meer weet. Mijn vriend heeft de brief namelijk niet gelezen, omdat hij anders het contact direct verbreekt.
Hi Mikki, wil je niet bang maken hoor, maar zo was het bij ons in het begin ook gek genoeg! Wij kwamen een keer vol enthousiasme de 12 weken echo laten zien aan mijn schoonmoeder, zegt ze dood leuk "nou,nou, julllie zijn er wel veel mee bezig he?" Ook bij het laten maken van pretecho's begon ze al met haar ogen te rollen, overdreven gedoe. En we hadden dus aan het begin van de zwangerschap gevraagd of ze eventueel een dag wilde oppassen, maar dit wilde ze toen niet. Oke, niets aan de hand dan zoeken we verder. maar nu is dat dus omgeslagen en heeft ze het er de hele tijd over van "wanneer ze dan bij mij is" ? Dus meid, er is nog 'hoop' Bij ons gebeurde dit zo rond de 30ste week...
Ai,ai, het kan dus altijd nog erger....vreselijk van die vrouwen die zich compleet in de slachtofferrol wikkelen...daar zouden mijn nekharen ook van overeind staan. Nog erg coulant dat je toch nog gebeld hebt! Trouwens, heel veel succes met je man, is het erg ernstig? Ik hoop dat hij er weer snel boven op komt! Enne, ff off topic, wat ben jij goed bezig...zo onder je bericht te lezen
Ik vind het wel een beetje zielig om te lezen dat sommige schoonmoeders allemaal spulletjes hebben aangeschaft voor als het kleinkindje een keer komt logeren, en dat er dan wordt gezegd "nou dat kan ze vergeten.. zoon/dochter gaat daar echt niet heen!" Volgens mij is het in veel gevallen zo, dat je bij je schoonmoeder niet helemaal jezelf durft te zijn, zoals je dat bij je eigen moeder bent. En omdat je veel dingen niet eerlijk kan/ wil zeggen, doet zij de dingen maar op haar manier. (tegen je eigen moeder zou je allang al zeggen "mááám, kappen nou met die keuken uitsoppen/ ramen lappen/ adviezen geven etc.) Probeer haar eens te behandelen zoals je je moeder behandelt, bij mij is dat goed uitgepakt. Doordat ik niet zo erg durfde te zeggen wat ik wilde, was het voor haar ook erg onduidelijk allemaal. Het is ook wel typisch een vrouwending, dat ongemakkelijk met elkaar omgaan maar niet duidelijk uitspreken wat er is. Veel vrouwen hebben dan ook helemaal geen problemen met hun schoonvader. Maar hou in je achterhoofd: vaak bedoelen ze het goed! De meeste mensen willen gewoon dat het goed gaat met hun kinderen en kleinkinderen.
Hi Annebella, Het is ook wel het laatste wat ik wil, om zo'n slechte band te hebben dat je uiteindelijk niet meer langskomt. En wat betreft het nog eerlijker zijn, daar heb je idd helemaal gelijk in, je zou net zo eerlijk naar je schoonmoeder moeten zijn, als dat je dat tegen je eigen moeder bent, om zo ook misverstanden te voorkomen. Al vind ik in mijn geval, mijn schoenmoeder is zo koppig, die hoort/begrijpt/wil me niet begrijpen...Zo was dit bij die luierkwestie. Ik had al zo vaak gezegd dat we hier een andere mening over hebben en dat ik nu niet meer door haar overgehaald wilde worden. Als ze dan ineens haar eigen katoenen luiers in huis haalt voor als het kindje bij haar is, vraag ik me af, wat doet ze nu? Pest ze me, begrijpt ze me nou echt niet? Wil ze haar gelijk halen? Toen ik er boos om werd, leek ze dit ook niet te snappen... Maar goed, een goed gesprek zou geen kwaad kunnen om daar beiden je ideeen te bespreken. En dat het echt een vrouwending is,geloof ik maar al te graag...met mijn schoonvader heb ik idd geen enkel probleem
Misschien is dit idd wel een beetje jennen. Maar joh, laat haar lekker gaan met die katoenen shit, als zij dat lekker vindt? Wat kan jou het schelen! Ik moet trouwens zeggen dat tijdens de zwangerschap van mijn eerste kind, ik het ook niet leuk vond als ze het over het aangeschafte bedje, kleertjes en andere dingen had. Mijn kind was nog niet eens geboren, laat staan dat je je voor kan stellen dat het al een dagje bij iemand anders zou zijn. Maar nu vind ik het erg fijn dat zij ook alles in huis hebben, en ik vind het heerlijk als hij een dagje bij hun is, heb ik mijn handen ook eens vrij. (nou ja..half dan) En ze kopen ook schoenen en andere kleertjes voor hem, soms komt ie thuis in wat nieuws. Niet altijd mijn smaak, maar dat kan me niet schelen, ik vind het erg lief. Maar ja, dat van die katoenen luiers klinkt wel een beetje vervelend, kan me ook wel weer voorstellen dat je nu voet bij stuk wil houden.
daar ben je zelf toch bij? nee is nee en als ik weer werk heb ik echt geen tijd voor elke keer een schoonmoeder over de vloer hoor!
wij wouden zelf ons kamertje doen ik bedenk mannetje voert uit heb ook geen zin dat er dan allerlei mensen mee gaan bemoeien. ik wou alles zwart wit en iedereen keek scheef nu het af is vragen mensen of ik mijn beroep ben misgelopen en dat ik wel binnenhuisarchitekt kan worden hahahhahah zo zie je maar.