Hallo, Ons zoontje van net 3 heeft de afgelopen 2 weken elke avond/begin van de nacht last gehad van nachtangsten. Hij is dan volledig overstuur, wordt gillend en huilend wakker en begint te gooien met boekjes/knuffels die in zijn ledikant liggen. We gaan altijd wel naar hem toe en praten dan zachtjes tegen hem en geven hem dan een slokje drinken als hij daar om vraagt oid. Maar het is echt elke, elke avond en dan ook echt volledig overstuur. Meestal wordt hij dan na een minuut of 10 eigenlijk echt wakker en daarna kalmeert hij ook meteen en wilt hij gewoon verder slapen. Ik vind het eerlijk gezegd best heftig om elke avond/nacht mee te maken en ook het feit dat het echt elke avond is de afgelopen 2 weken. Wie heeft hier ook ervaring mee? En zijn dat dan soms fases waarin het elke avond voorkomt en dan weer een tijdje niet ofzo?
Ik heb het hier 2 dagen gehad na een drukke (sinterklaas-)periode. Heel erg beangstigend inderdaad. Het was hier stressgerelateerd. Is er misschien iets waarbij er teveel van hem verwacht wordt, of te druk is of iets dergelijks? Dan kun je dat misschien verminderen en kijken of het helpt?
Onze dochter heeft er heel lang heel veel last van gehad. Nu gelukkig bijna niet meer. Als het elke avond rond dezelfde tijd is, kun je proberen om hem even daarvoor wakker te maken. Je onderbreekt dan de slaapcyclus waardoor de kans groot is dat het niet gebeurd. Het schijnt namelijk te maken te hebben met een bepaalde overgang in van de ene soort slaap naar de andere die niet helemaal goed verloopt (zover ik heb begrepen).
Oudste heeft het nog steeds, gelukkig sinds een paar maanden niet meer elke avond. Wij geven hem melatonine en sindsdien gaat het een stuk beter.
Wat doen jullie de laatste twee uur vóór bedtijd? Naar wat voor filmpjes kijkt hij op tv, tablet of computer? Wat voor boekjes lezen jullie voor? Ik zou sowieso beginnen met (als jullie dat niet al doen) uit te leggen, dat het niet erg is, dat hij bang is 's nachts (zijn gevoel onderkennen) en dat hij ook wel papa en mama mag roepen, want jullie zijn dichtbij en komen dan wel naar hem toe, maar dat het niet de bedoeling is, dat hij dan met dingen gaat gooien en moet gaan gillen. Klinkt misschien raar, maar dit begrijpen kinderen van zijn leeftijd wel. Natuurlijk zal hij dit nog wel een paar keer doen, maar als de dit blijft zeggen, zul je zien dat hij op een gegeven moment wakker wordt en dan éérst beseft: Oja, niet gillen en gooien.
hier ook een periode gehad, vooral met stressmomenten enzo. Wat wij eigenlijk sindsdien doen is de dag even doornemen op het moment dat hij na boekje lezen in bed ligt. Even kletsen wat er de dag allemaal gebeurd is enzo. sindsdien is het aardig rustig op dat vlak. met nachtangst mag je ze niet wakker maken, moeten ze zelf wakker worden (en soms gelijk verder slapen)
Onze oudste heeft het ook, het probleem is dat ze niet wakker zijn. Ze slapen nog, dus laatste zin gaat helaas niet op ... Eerder genoemde tips als regelmaat en zo min mogelijk prikkels voor het slapen willen nog wel eens helpen. Op tijd naar bed ook. En sowieso is de december maand vrij intensief, er gaat wat om in die kleine koppies!