Dames, Ik ben niet heel actief meer hier maar heb graag even wat meningen. Mijn man is op zoek naar een nieuwe uitdaging. Werkt al 10 jaar voor zijn werkgever maar die maakt onwijze misbruik van hem. Doet hij ook wel een beetje zelf hoor want hij zegt gewoon heel moeilijk nee. Na 10 jaar geen salarisverhoging en alle feestdagen weg zijn is zijn potje met goedheid eindelijk tot een einde gekomen. Hij is aan het snuffelen voor iets nieuws. Vanmorgen op gesprek geweest met een nieuwe werkgever welke aan de telefoon zei dat hij van maandag tot vrijdag van 11:30 tot 19:30 moest werken. Ik als ZZP-er vind dat niet fijn. Mijn afspraken zijn namelijk na kinderbedtijd als mijn man thuis komt zodat ik er overdag voor de kindjes kan zijn. Dus ik ga heel veel minder verdienen als hij deze baan zou nemen. Als hij dat compenseert met een mooi salaris zou dit geen probleem meer zijn dus hij wilde toch gaan kijken en wellicht vragen om minder uur dan ze aanbieden. Aan de telefoon nog met hem gesproken en toen waren de werktijden ineens tot 20:30 elke dag. en vandaag komt hij terug en is hij razend enthousiast. Werktijden zijn niet elke dag zo, hij mag minder uren werken en zou dan 4 dagen in de week werken. De uren zijn dan per opdracht verschillend. Zijn salaris wilde ze pas in het 2e gesprek bespreken en hij gaat aanstaande maandag alvast een dag mee draaien met ze. Dus ik was helemaal flabbergasted. Hij had namelijk meer sollicitaties die nog boven deze baan stonden voor hem dus dit was een orientatiegesprek en hij zou geen ja zeggen tot hij zijn nr 1 sollicitatiegesprek had gehad. (de baan die hij het liefst zou willen). Maar dat niet alleen mijn kids hebben zwemles op maandag die hij regelt zodat ik thuis kan blijven met de overige kindjes. Ik heb ook nog oppaskindjes op maandag namelijk. Nu moet ik dus met 6 kinderen waarvan 3 dreumissen naar zwemles toe in de middag voor mijn zoontje maar ook nog eens met alle 3 mijn eigen kinderen in de avond naar de zwemles van mijn dochter terwijl het voor de andere 2 al bedtijd is geweest... Ik ben hier dus zacht gezegd not amused mee... Daarnaast weet hij zijn salaris nog helemaal niet, zijn werktijden nog helemaal niet en hij verdient er geen ene moer mee maar is wel een hele dag voor ze aan het werk. Nu is meneer dus boos (tegen mij kan hij namelijk wel heel goed nee zeggen) want ik zou zijn enthousiasme verpesten en het is doodnormaal dat een werkgever dit vroeg. Dus ik gaf aan dat als hij dit doet allemaal, en bij het 2e gesprek zn salaris hoort, dit veeeel lager is dan nodig is om rond te komen het allemaal voor niets is geweest en dat ik verwacht had dat hij iets meer informatie had voor je een complete dag opgeeft voor een potentiële nieuwe werkgever. En dat als hij die hele dag ervoor over heeft dit prima is en ik hier niets over te zeggen heb maar dat hij dat op zn minst even mocht overleggen met mij en met wat meer informatie mocht komen zodat je weet WAAR je die dag voor opgeeft. Ik ben echt helemaal ontdaan. Ze krijgen minimaal 20 sollicitanten want iedereen wilt werk in deze tijd. Deze krijgen allemaal te horen wat ze willen horen, moeten allemaal een dag werken dus hebben ze 20 dagen een extra kracht in hun bedrijf en dat allemaal helemaal gratis!! Ze melken de hele boel uit en maken misbruik van de werkeloosheid en mijn man die gewoon werk heeft trapt hier in... Of zie ik dit helemaal verkeerd?!?! Geloof me ik wil ook heel graag dat hij een nieuwe baan heeft, eentje waar hij het naar zijn zin heeft, feestdagen thuis is bij ons lijkt me heerlijk maar dit vind ik gewoon ronduit raar...
Precies wat je zegt; er zijn tegenwoordig 100-en sollicitanten dus er is veel keuze. Jij wil niet dat je man er werkt want hij is dan minder thuis 's avonds. Heb je al eens over oppas 's avonds nagedacht? De kinderen liggen in bed dus er is geen directe verzorging nodig. Ik zelf zou mijn man nooit belemmeren in zijn werk maar een oplossing proberen te vinden, hetzelfde andersom... Bij jou lijkt het vooral hakken in het zand omdat je man zelf iets heeft bedacht.
Nee er is dus geen oppasmogelijkheid omdat hij er te snel mee komt. Een week later of een andere dag kan wel. Buiten dat ik het raar vind en het er niet mee eens ben, blijft het zijn besluit. Overigens word een oppas niet vergoed ivm ons inkomen dus dan zou hij werken voor niets. De opvang is dan duurder per uur dan dat hij verdient. Zou geen logische stap zijn.
Ik begrijp je eigenlijk heel goed. Je man heeft nu een vaste baan en als ik het zo lees, loopt het nu allemaal soepel thuis (jouw werk, zijn werk en de kids). Ik vind dat hij dat niet allemaal kan omgooien puur en alleen voor die ene baan. Hij is namelijk ook papa en echtgenoot en dan moet je rekening houden met de rest van het gezin. Ik begrijp jou volkomen en zou hetzelfde reageren. Hij heeft nog steeds zijn vaste baan die hij al 10 jaar heeft. Hij kan op zijn gemak verder zoeken naar iets waar hij ook enthousiast over is en wat ook past bij het gezin. Het zou natuurlijk anders zijn als hij werkeloos thuis zat maar ik begrijp uit je verhaal dat dat hier helemaal niet aan de orde is.
Ik begrijp je heel goed. En ja, er zijn misschien een heleboel mensen die die baan willen, maar dat wil niet zeggen dat het ok is als je misbruik van mensen maakt. Ik snap je man ook niet, hij heeft vast werk, dan ga je toch niet zonder dat enig idee van salaris hebt of wat dan ook, zomaar een dag voor niets werken!
Ik ben zo blij dat mensen me snappen, voelde me echt zo klote toen hij boos de deur uit ging. Ik gun hem heel erg veel en helemaal een baan waar hij het naar zijn zin heeft natuurlijk maar hij zoekt juist iets wat meer bij zijn gezin past en nu moeten we nog meer omgooien hiervoor. Daarnaast hoor ik uit meerdere hoeken dat dit tegenwoordig normaal schijnt te zijn? Ik heb echt nog nooit zoiets gehad en heb toch vrij vaak gesolliciteerd in mijn tienerjaren... Is dat tegenwoordig echt zo dat ze je een dag vragen te werken om het bedrijf te proeven voor je 2e sollicitatiegesprek? Hij heeft inderdaad een baan nu maar is alle feestdagen aan het werk en hij heeft het gevoel niet gewaardeerd te worden. Komt nu op een bepaalde leeftijd dat hij nu moet switchen of niet meer kan switchen omdat hij dan natuurlijk al snel te oud is. Dus daarom is hij nu aan het zoeken.
Nou, een dag voor niks werken heb ik nog nooit gehoord, hier doen ze dat in elk geval niet en werk bij een grote, landelijke organisatie. Zou ook wat zijn zeg. En als je moet omdat je geen werk hebt, tja, dan moet je. Maar in dit geval had ik daar niet aan meegewerkt. Ik vind het egoïstisch van hem om het nu allemaal bij jou neer te leggen.
Ooit in een leven voor dat ik kinderen had. Heb ik eens gesolliciteerd bij een supermarkt. En om te testen of het aan beide kanten wat was heb ik een paar dagen proef gedraaid. Het is toen niks geworden dus zo raar vind ik het niet om een soort proef te werken. Wel werd ik voor die dag netjes betaald. Terwijl ik in mijn goedheid nog zei van laat maar zitten.Kreeg het toch netjes op mijn rekening. Zo dat twee kanten kunnen zien of het echt wat voor je is Maar snap je situatie en snap ook dat jij je nu in een hoek gedreven voelt en dat is het ook! Je gunt je man het beste in deze wereld en staat helemaal achter zijn plan om ander werk te gaan doen. Maar nu moet jij je in allerlei bochten gaan wringen om je man te gemoed te komen. Kan mij best voorstellen dat je het even niet ziet zitten. Je ziet die baan wel zitten maar het geregel daar om niet. Heb geen advies wat je kunt of moet doen. Wel is het zo dat meestal de moeders de pineut zijn. Helaas is dit nog altijd zo. Ook al zeggen andere van dat vaders net zo veel moeten doen en regelen de praktijk valt vaak vies tegen.
Helemaal mee eens. Ik zou een oppas voor de avonden zoeken, hoeft niet veel te kosten, dan kan jij je zzp opdrachten gewoon doen. Die ene maandag dan gewoon maar de zwemles overslaan, lijkt mij geen ramp. Het is niet zeker dat dit bedrijf je man wil uitmelken, vragen een dag mee te draaien is heel normaal voor sommige functies, zeker in deze tijd. Het zijn maar 8 uurtjes!!! Wees blij dat je man zo hard werkt enz'n best doet om iets anders te vinden nadat hij tien jaar lang ongelukkig is met zijn huidige werkgever. Ik kan mij voorstellen dat hij het gevoel nu heeft dat jij zijn inzet en enthusiasme om zeep helpt. Ik zou hem meer steunen en niet overal een probleem van maken maar in oplossingen denken!
Proefdraaien? Daar heb je toch een proefperiode van 1 tot 2 maanden voor? Ik heb nog nooit mee gemaakt dat je een dag voor niks moet werken. Ik zou eerst een arbeidsvoorwaarden gesprek aangaan want stel je voor dat dat helemaal niet aansluit bij jullie wensen, heeft hij een dag verlof bij zijn werkgever weggegooid. Toch zonde!
ik snap je volledig! En begrijp je reactie ook. Ik had niks anders gereageerd. Dat er geopperd word dat jij je hakken in het zand zet en hem belemmerd vind ik geen kant nog wal raken. Je hebt een gezin samen, waarin je rekening houdt met elkaar. Man weet wat jij doet en dat dat in de avonduren is, dus dient hij daar rekening mee te houden. Dan ga je niet zomaar iets savonds doen. Dat kan gewoon niet als je kinderen hebt. Een dag proefwerken...tja meningen hierover daargelaten...als hij ja wil zeggen dient hij eerst te overleggen wanneer dat jou het beste schikt. Jij werkt die dag ook en je kunt gewoon niet met 6 kleine kinderen naar het zwembad (wat denkt hij dat je een personenbusje hebt ofzo?) En nu klinkt het heel erg alsof hij zich naar jou moet schikken, dat komt omdat ik hem in deze fout vind. Als jij dingen zou moeten plannen dan overleg je dat neem ik aan ook? Dan pas je dat ook in het schema zodat er geen wrijving ontstaat. Toch? Dan vind ik dat je dat ook terug mag verwachten.
Wat voor functie is het? Ik heb het jaaaaren geleden ook wel eens meegemaakt. Ze zochten mensen voor in de sales en dan moest je ook een dag meedraaien. Uiteindelijk bleek dit langs de deuren gaan met een soort dinerbonnen ofzo? Naast dat dit me niet echt lag, was het volgens mij ook een soort van oplichting ofzo. Dus ik heb het niet gedaan. Maar werd dus ook niet voor die dag betaald. Er werden je daar gouden bergen beloofd, als je goed was in verkopen kon je je eigen regio krijgen, en dan kon je kantoorwerk doen en hoefde je niet meer langs de deuren etc. Thanks, but no thanks.
Ik snap jullie allebei wel. Hij gefrustreerd omdat hij er kennelijk een goed gevoel bij heeft en vervolgens reageer jij "als een zeur" in zijn beleving. Jij gefrustreerd omdat jullie een modus hebben gevonden voor het gezin en hij had toegezegd zich niet te committen maar andere sollicitaties af te wachten en dan toch doen zonder enig overleg. Ik lees daarin ook echt wel dat hij zich een beetje voor een karretje laat spannen. Anyway, als je ongelukkig bent in huidig werk kan dat ook slopend zijn, maar het moet wel werkzaam blijven voor gezin. Ik zou heel positief proberen te reageren op het feit dat hij iets anders wil, daar de nadruk op leggen maar ook aangeven dat het nu niet halsoverdekop moet en er wel goed over de consequenties gesproken moet wordne.
Als je man zo enthousiast is na een gesprek, kan het best zijn dat het toch is wat hij zoekt, ook al was het niet zn nummer 1. Een gesprek kan heel veel doen. Je kan toch ook 1 maandag de zwemles overslaan, zo een ramp is dat ook weer niet. Daarbij is een proefdag heel normaal, zo kan zowel de werkgever als werknemer kijken of het binnen het bedrijf past en of je man het leuk vind.. Als ik je verhaal zo lees, heb ik een beetje het idee dat je overal excusses voor zoekt en je het je man niet echt gunt. Als jullie het nu zo goed hebben, werk, financieel, kinderen. Dan heb je vlgs mij liever dat je man blijft werken waar hij nu zit, maar met feestdagen thuis moet zijn! (Maar ja sommige moeten nu eenmaal werken op feestdagen, ook dat hoort erbij) Gun je man die proefdag en praat er daarna pas verder over na t 2e gesprek. Wie weet is het wel veel beter dan wat hij nu heeft. Succes
Ik vind het heel goed van m dat hij zo zn best doet voor een andere baan. In mijn ogen kun je beter alles aangrijpen en daar samen je best voor doen, dan komt dat in the end naar je toe. Als ik een collega inwerk die het in eerste instantie zou hebben over arbeidsvoorwaarden en salaris en werktijden enzo dan vind ik dat heel vervelend. Ik zie liever dat ze enthousiast zijn en zich inzetten dan komen we er verder ook wel uit. Mijn man en ik hebben allebei, terwijl er kinderen waren, voor zulke keuzes gestaan en elkaar hierin gelukkig altijd gesteund. De afspraak bij ons is dat we zelf inschatten of het belangrijk genoeg is om te doen en dat we het dan samen oplossen. De een valt de ander hier niet op aan maar werkt mee aan een oplossing. Je moet jezelf in de markt houden: de kinderen worden groter dan nemen de kosten af qua opvang maar heb je wel die baan die je (of je man) graag wilde. Soms moet je investeren.
Mijn man is ook pas geswitchted. Tijden zijn ook wennen, vaak zes dagen per week. Heel wat plannen vergt het. Maar mijn man is gelukkig, wat ook weer een positieve uitwerking heeft op het gezin.
Ik vind het ook enorm goed wat hij doet en dat hij nu doorzet om ander werk te vinden. Dit heeft een hele tijd geduurd namelijk. Hij klaagde wel altijd maar echt actie ondernemen was er niet tot nu dus dat vind ik ontzettend goed van hem! Zwemles afzeggen ben ik geen fan van. We betalen deze lessen gewoon en alle andere dagen dat hij gekozen zou hebben zou dit niet nodig geweest zijn. Als hij het een week later had gedaan hadden wij tijd genoeg gehad om als gezin onze dag aan te passen en te zorgen dat ze gewoon naar zwemles kunnen en mijn man zijn proefdag kan draaien. Buiten het feit dat ik dit belachelijk vind, vind ik wel dat dit zijn keuze is. Als hij dit over heeft voor het bedrijf moet hij het zeker doen. Maar inderdaad zo halsoverkop en er vanuit gaan dat ik het allemaal oplos? Nee vind ik gewoon niet juist. Toevallig heb ik een grote auto en passen er best 6 kinderen in hoor om naar zwemles te gaan. Maar dan als je ze uitlaat? Er past naast 6 kinderen geen kinderwagen meer in de auto en met 3 dreumesen het zwembad in, mijn zoontje omkleden en beide deuren in de gaten te houden? Nee alsjeblieft. daarnaast vind ik gewoon dat als dit zijn taak is, hij vervanging of een oplossing moet regelen voor hij ja zegt. Ik ben dan wel thuis maar ik ben gewoon aan het werk. Verwachten dat ik gewoon even mijn werk halsoverkop omzet is niet fair. Het is niet zijn verlof maar zijn ingeroosterde vrije dag dus. Geen verlofdag ofzo. Hij offert zijn vrije dag op. Ik snap ook dat dit niet zijn 1e keus is maar dit na een gesprek wel zo kan voelen. Maar mijn angst is dan, stel dat hij zo bij de andere 2 keuzes op gesprek komt en hetzelfde verwacht word? Gaat hij daar dan ook een dag meedraaien? En is hij dan naast zijn huidige baan nog 3 dagen weg bij zijn gezin om iedere werkgever tevreden te stellen? Hij is niet zeker of hij deze baan wilt want weet zijn arbeidsvoorwaarden en salaris nog niet. Dus hoe erg ik hem ook daarin steun ik zie mezelf niet 3 dagen waarop er meerdere afspraken zijn die hij overneemt ineens alles omzetten. Hij zoekt juist een nieuwe baan om stress te vermeiden maar dit geeft alleen stress natuurlijk. Als ik overkom alsof ik het hem niet gun dan komt dit echt verkeerd over. Ik gun hem met alle liefde een nieuwe baan. Ik vind dit alleen te ver gaan. Het gaat hier om een verkopende functie. Hij zou bedrijven en particulieren langs moeten gaan hiervoor. Hij gaat dus echt op stap. Volgens mij heb ik alle vragen gehad tot zover.
Sorry, maar het lijkt mij heel normaal dat je eerst op de hoogte bent van salaris en arbeidsvoorwaarden voordat je ingewerkt kunt worden? Je gaat je toch niet inwerken als je er mogelijk samen niet eens uit kunt komen qua salaris.
suus1983 inderdaad je moet wel een indicatie hebben van de arbeidsvoorwaarden en het salaris kunnen ze dit niet van te voren aangeven?