Grrrr

Ik moet even mijn verhaal kwijt! Mijn zoontje wordt vrijdag 2 en dat is natuurlijk hartstikke leuk, maar omdat wij uit elkaar zijn was het sowieso al een heel gedoe. Ik had zoiets we kunnen het toch gewoon samen vieren. Maar dat kon blijkbaar niet, want dan zouden alle cadeau's die zijn familie/vrienden kochten bij mij staan en die hadden ze niet voor mij gekocht.. Dus de verjaardag moest apart. Hij moet het helemaal zelf weten, maar ik vind het nogal veel zo voor mijn zoontje 2x sinterklaas. Dan kerstmis en dan nog 2x zijn verjaardag en dat alles in 6 weken tijd maar ok. Ik zit ook helemaal niet zo op de familie van mijn ex-vriend te wachten dus ben ergens ook wel blij dat ze hier morgen niet allemaal zitten.
Mijn ex-vriend zelf wilde wel graag komen en ik heb gezegd dat ik het prima vind als hij even langskomt. Nu wil hij hem meenemen om even iets te gaan doen, maar ik doe de hele dag verjaardag en heb dat ook gezegd, maar omdat onze communicatie rampzalig is weet ik zeker dat hij dat stuk dan net niet gehoord heeft en dat we dan ruzie krijgen omdat hij hem niet mee kan nemen omdat er ook andere visite is. Als er níemand anders is vind ik het prima dat ze eventjes gaan wandelen ofzo want ik word knettergek als ik hier met hem zit.
Het zit namelijk zo dat hij altijd alles weet te verpesten. Ik heb voor mijn zoontje een houten garage gekocht voor zijn verjaardag. Spreek ik mijn ex-vriend gisteren en hebben we het over de verjaardagscadeautjes. Ik zeg dus een garage, oh die kreeg hij daar ook. Ik zeg oh leuk. Vraagt hij een kleine garage? Ik zeg nee best wel groot. Oh van shell die krijgt hij hier. Ik zeg nee een houten, oh een kleine garage dus? Ik zeg nogmaals, best groot. Hoeveel verdiepingen vraagt hij, ik zeg 3. Oh hier 5.. En toen was het gesprek voorbij. En dat doet hij dus iedere keer. Met de sinterklaascadeautjes ook, daar is alles groter en beter. Mijn zoontje had een puzzel in zijn schoen gehad en daar was een pinnetje af (had ik 2e hands gekocht) hij vond hem helemaal prachtig. Zegt mijn ex-vriend tegen hem toen hij hem kwam halen, oh maar hij is kapot. En zo zijn er dus veel meer dingen, maar nu heb ik dus helemaal geen zin meer in het feit dat hij vrijdag komt. Hij weet mijn stemming dan helemaal te verpesten. En ben nu gewoon verdrietig dat dit dus altijd zo zal gaan. Net alsof het een competitie is wie de grootste cadeau's kan kopen ofzo.

 

Ja echt mijn zoontje komt bij zijn vader echt om in het speelgoed. Nu moet ik zeggen dat ik meer dan de helft van het speelgoed ook absoluut niet in huis zou willen hebben. Ik koop liever iets kleiners wat kwalitatief goed is dan een super groot iets. Ik vond het ook belachelijk dat het blijkbaar door de cadeautjes niet samen gevierd kan worden, maar het gaat blijkbaar om het plezier van de gever en niet om het plezier dat mijn zoontje met het speelgoed zou kunnen hebben.
En het is niet eens om het nu dat ik het zo akelig vind maar meer omdat dit altijd zo zal blijven die competitie (ok eenzijdig maar toch)
Zijn ouders hebben dat ook heel sterk, als we iets van hen kregen moest dat altijd honderd keer gezegd worden en dat moest iedereen ook weten. Terwijl mijn ouders heel veel gaven/geven en daar niet over praten.
Ik twijfel nu alleen wel of ik iets moet zeggen over dat ik het niet prettig vind dat er altijd vergelijkingen gemaakt moeten worden. Ik denk eigenlijk dat het geen nut heeft en dat ik mezelf dan alleen maar pijn ga laten doen.
Ik zeg vanavond als hij mijn zoontje komt halen nog maar een keer dat ik tegen iedereen heb gezegd dat mijn zoontje de hele dag jarig is en dat we ook de hele dag verjaardag houden dus dat de kans groot is dat er dan iemand is. En dat ze als er niemand is hier in het speeltuintje maar even moeten gaan glijden/schommelen e.d. zodat ik ze snel kan roepen als er iemand komt.
Ik vind het zo vervelend, een verjaardag moet gewoon leuk zijn en niet al dit gezeur.

 

Hij was net dus hier dus ik zei van even over vrijdag. Zoals ik al had gezegd heb ik tegen iedereen gezegd dat ze de hele dag welkom zijn en ik ga nu niet iedereen bellen om te zeggen ja maar tussen half 11 en half 12 niet. Dus je kan best komen en als er niemand is kan je gerust met hem naar het speeltuintje hier of het parkje maar als er dan iemand komt moet je gewoon weer terug komen. Deed hij heel moeilijk dat hij geen heel eind ging rijden als hij dan toch niks met zijn zoon kon gaan doen. Ik zei van ja dat is jouw keuze, je mag op de verjaardag komen en gerust even met hem naar buiten maar het is wel gewoon verjaardag dus je gaat niet ver weg met hem. Dus niet naar de speeltuin of de kinderboerderij. Dan kon hij net zo goed niet komen zei hij nu.. Dus we zullen zien, ik heb gezegd wat ik wilde zeggen en wat hij er nu mee doet moet hij zelf weten.

 

Oh sorry had even niet meer gekeken. Hij kwam om half 11 en heeft een cadeautje gegeven. Mijn zoontje vond het geweldig dat hij er was. Ook prima dat hij weer wegging overigens. Hij is een klein uurtje gebleven en er was ook nog een vriendin van mij.
Op het begin was het wel super irritant want hij bemoeid zich altijd met mijn regels als hij hier is. Maar op een gegeven moment ging hij de garage die mijn zoontje van mij had gekregen in elkaar zetten en ik was met die vriendin aan het praten. Dus geen ruzie geweest gelukkig.
Zaterdag wordt hij nu nog een keer twee, maar dan bij papa..