Dit keer is het echt menens. Ik ben ten einde raad. De laatste maanden gaat het op en aan met onze relatie. En nu is het dan zo ver. Hij wil bij me weg..... Gisterenavond hebben we flink ruzie gehad. Ik was even bij de buren om te kijken hoe het met hun zoontje is. Hij ligt in het ziekenhuis omdat hij na amandeloperatie niet wil drinken. Toen werd mij gevraagd of ik de buurman even weg te brengen naar het ziekenhuis. Natuurlijk wil ik dat, daar zijn we buren voor. Toen ik weer terug was vertelde ik het aan mijn man. Hij reageerde met prima en zonderde zich meteen af. Ik had dus meteen het idee dat er wat mis was. Toen ik dus de buurman weg ging brengen werd er naar mij gescholden k*twijf etc en je hoeft niet meer terug te komen en hij deed de deur achter mij op slot. Nou ben dus wel teruggekomen en blijkt dat ik dit niet had mogen doen, dat ik beter bij de buurman kan blijven en hij me niet meer wil! Heb geprobeert met hem te praten, want dit is dus helemaal niet zo. Vervolgens heb ik een heel boekwerk geschreven over mijn gevoelens en mijn idee dat er n og meer aan de hand is en daar kreeg ik het volgende antwoordt op. Elke keer is er weer dit dan dat of seks of er is iets anders. Elke keer heb je een k*t smoesje, jij moet je beter gedragen, jij weet niet wat je wel en niet mag, ik ben het zat met jou. Ik begin echt een hekel aan je te krijgen, zielig lopen doen terwijl je een manupuleerd mens bent, dit was de druppel bij mij zielige k*t wijf, ik kan niet wachten om weg te gaan. Wat moet ik hier nou mee, ik las het pas net, hij heeft op de bank geslapen, is naar het werk gegaan en nu zit ik hier vol onzekerheid en met mijn 3.5 jarige dochter. Ben ten einde raad en weet niet of hij nog thuis komt vanmiddag. Hij heeft zelfs zijn brood niet meegenomen die ik vanochtend voor hem heb gesmeerd en dan wil ik het nog niet hebben over mijn nachtrust. Ik moet dit gewoon even kwijt, hoop dat jullie het niet erg vinden. Ik kan op dit moment alleen maar janken!
Ik kan je niet helpen met adviesen maar, ik vind dit heel erg voor je. Ik wens heel veel sterkte en succes. en hou je sterk hoe moeilijk het mischien ook is. een hele dikke knuf XXX Gusam
meis das heel vervelend jeetje je hebt aan de zwangerschap en je hummeltje die al rond loopt genoeg aan je hoofd! ik wens je heel veel sterkte meis. en ik voel zeker met je mee heb het ong zo meegemaakt met mijn eerste en het is niet leuk. bij mij ging het nog een stap verder dat ik af en toe nog een klap kreeg en een keer mijn zoontje bijna uit de buik is getrapt maar dat begon idd net als wat jij beschrijft als ik de tijd kon terug draaien was ik toen zelf al weggegaan uiteindelijk heb ik dat gedaan toen de kleine 2 maand was de beste beslissing van me leven. goed nadenken is het enige advies en voor je zelf kiezen en je dochter en je beeb. mijn instelling na mijn ervaring maar daar heb je nu misschien niks aan is I DONT NEED NO MAN I CAN MAKE IT ON MY OWN ITS GONNA BE RUFF AND TUFF IN THE BEGINNING BUT IM A STRONG WOMAN!
Wat vreselijk voor je Moosie . De hele situatie geeft je vast een vreselijk gevoel van onmacht. Probeer er met iemand anders over te praten, misschien krijg je dan je gedachten een beetje op een rij. Verder heb ik ook geen advies. Probeer in ieder geval aan je baby te denken en aan je dochtertje. Angelina
Wow ja ik weet niet wat ik hier op moet zeggen het is heel moeilijk om, als je zelf niet in de situatie zit, te weten wat er speelt. Misschien kan je iemand bellen die dicht bij hem staat? Broer? Collega? Vriend? Ik wens je in ieder geval heeeel veel sterkte!
Meid denk aan jezelf en je kind(jes) zorg dat je een tasje klaar hebt staan voor als hij agresief word, zodat vluchten snel kan. Klinkt overdreven maar ben blij dat ik mijn moeder ooit het zelfde advies heb gegeven.
Moosie, Ik kan je alleen heel veel sterkte wensen, vreselijk om dit mee te maken, terwijl je juist steun nodig hebt.Hebben jullie al langer problemen? Hopelijk kunnen jullie er nog uit komen, het is toch niet niks, straks twee kindjes. groetjes Patricia
Poehhhhh, Tja wat kan ik zeggen... Ik zou zeggen wacht niet op die escalatie...... Je bent het namelijk ook niet alleen jezelf verschuldigd om op jezelf te passen maar vooral je kindjes. Jij bent hun mama en een moeder is de beste "schild" wat een kind heeft. Als jij niet hun best intresst at hart heb, wie dan wel? Want al slaat hij je niet, zo praten is ook mishandeling! En al ervaar jij het misschien niet zo, voor jullie kleine meid is het geen omgeving om in te zijn. Ik zei eens tegen mijn moeder "Wat als ik zo'n man later tegen kom en een relatie mee heb?" Ik zeg altijd "Al hou je nog zoveel van iemand, hou altijd meer van jezelf (en kids uiteraardt)" Dan maak je altijd de juiste keus. Heeeeel veel sterkte met dit, hoop dat je eruit komt. One way or the other!
Jeetje Wat vervelend voor je ! Advies geven is heel moeilijk, want niemand weet precies wat er bij jullie gaande is. Maar is er helemaal geen mogelijkheid meer dat jullie goed met elkaar praten ? Er moet wel heel wat aan de hand zijn als ik dit zo lees, want dit komt niet ineens vanzelf ( lijkt mij ) Ik hoop dat jullie eruit komen ( vooral voor de kinderen ) Heel veel sterkte ermee
ik kan lastig advies gevne aan de hand van één voorbeeld. Maar als iemand zo'n toon tegen je aanlsaat, op zo'n manerruzie maakt. Klinkt dat naar mijn idee niet als een liefhebbende relatie. Niet als een relatie waar je ervoor elkaar bent, en waar je je problemen probeert uit te praten. Tuurlijk een ruie hoort er bij. Maar dit klinkt anders dan een gewone ruzie. Dit klinkt als aggressie. Ik weet niet in hoeverre hij voor de kinderne zorgt en hoe jullie werk en zorg verdeeld hebben.. .wat dat kan natuurlijk wat uitmaken. Mijn advies ( maar dat is dus gebaseerd op eén voorbeeld van jou) weggaan of nog beter, hem wegsturen en zelf in het huis blijven wonen. Niemand hoeft jou zo te behandelen. want alleen red je het wel hoor, elke vrouw/ man kan dat. Ook met kinderen. Ht is hard werken, en j kinderen gaan iets meer naar de kinderopvang omdat je het nou eenmaal alleen moet doen ( deze man klinkt niet als iemand waarmee je na de scheiding je kinderen samen op blijft voeden) Maar redden doe je het wel hoor ! Maar wie weet ishij normaliter een liefhebbende zorgzame man en is it een incident. Maar als dit vaak gebeurd bij jullie, dan geld mijn bovensaande advies.
AAArrrgggg mannen, Ik durf te wedden dat hij vanavond thuis komt en dan is er niks meer aan de hand. Bij mannen moet het vaak even bezinken, hun hebben afleiding van hun werk, terwijl wij de hele dag pijn in de buik hebben van de stress. Maar als ik jou was zou ik hem wel heel duidelijk maken dat die stress niet goed is als je zwanger bent. Hij is denk ik wel heel jaloers he? Als ik het zo lees
ik zou geen boterham voor hem smeren meer hoor pffff hij scheld je uit en je smeert boterham voor hem hij komt thuis denk ik hoor , hoop dat jullie uit kunnen praten , veel sterkte xxxx
Iemand die jouw zo behandeld is je niet waard. Wat een respect heeft die man voor jouw zeg. Als ik dit lees lopen de rillingen over mijn rug en denk ik terug aan mijn vorige relatie, waar mijn vriend mij in het begin ook zo behandelde. Wat begon met woorden, is uiteindelijk geresulteerd in daden. Ik ben helaas te laat weggegaan bij hem, met emotioneel mishandelen en uiteindelijk lichamelijke mishandeling tot gevolg. Hij ging dus steeds verder zijn grenzen verleggen. In het begin pik je misschien nog dit gedrag van hem, maar je wordt langzaam imuun voor zijn woorden. Je zelfrespect daalt met het aantal woorden dat je naar je hoofd geslingerd krijgt. Ik wil absoluut niet tegen je zeggen dat je je vent moet verlaten, dat is immers een keuze van jouw. Maar je vraagt raad, omdat je wanhopig bent. Kijk uit meid, want deze man zal jouw en je kleintjes uiteindelijk kapot maken. Deze man is naar mijn idee een tikkende tijdbom. Hoe durft hij zo tegen jouw te praten, nota bene de moeder van zijn kinderen. Als jouw kinderen zien hoe papa met mama omgaat wat betkend dat dan voor hen? Dat het normaal is dat een man een vrouw zo behandeld. Wat geef je je kinderen dan voor voorbeeld? Ook al zien je kinderen het niet wat er gebeurt, ze merken het toch. Je weet het he! Kinderen geven zichzelf de schuld van de ruzies tussen mama en papa. Niet goed dus! Trek dus je eigen plan en doe wat juist is voor jouw, maar vooral voor je kinderen. Bagitaliseer niet wat er gebeurd in je huis. Dit is niet goed! Succes meid, pb'en mag altijd!
Jeetje meis dit klinkt als een hele dominante man. Niemand heeft het recht jou op zo'n manier te behandelen. Net als mijn voorgangers vind ik het lastig advies te geven op basis van 1 voorbeeld. Maar leidraad in alle reacties blijft...pas op jezelf en je kindjes en laat het niet toe dat iemand je zo behandeld.
Heelveel sterkte.Maar denk wel aan je zelf en je kinderen.Want redden kunnen zich wel ik zou me om hem niet te druk maken.En hem toch nog een keer heel duidelijk vragen wat hij wil.Voor z'n gezin vechten of weg gaan. Ik en mijn partner hebben ook een moeilijke tijd achter de rug en hebben elkaar 3 wk rust gegunt en dus ook niet gezien.Allebij heel goed na kunnen denken en we zijn er samen uitgekomen en sterker dan ooit. Wil niet zeggen dat we nooit eens woorden hebben maar dat heeft iedereen. Dus nog maals heelveel sterkte.En zoek hulp probeer het niet alleen te doen je hoeft je niet te schamen. Groetjes Sonja
Beste dames, ik heb zeker wel steun aan jullie. Dit is niet de eerste keer dat hij zo is uitgevallen. Ik heb net zijn zus gebeld waar hij wel goed mee kan. Ook zij weet, net als ik dat hij van me houdt en zijn gezin niet kwijt wil. Er speelt namelijk nog veel meer in dat koppie van hem. Er zit iets heel goed dwars, weken en jaren, denk zelf aan schuldgevoelens tegenover zijn vader die 2 jaar geleden overleden is. Schuldgevoelens over zijn gedrag destijds tegen mij en familie. Maar hij zegt hier niets over. Hij is geen prater over gevoelens. Gisterenavond was echt de druppel voor hem om weer eens uit te barsten. We hebben echt een goede relatie, hebben hard gevochten om dit alles te bereiken, wat werkelijk niemand na kan doen. Daarnaast is hij zeker erg jaloers en kan niet veel hebben. Het enige wat voor mij nu speelt zijn mijn gevoelens voor hem, maar ook klaarstaan voor mijn kinderen. Ben zenuwachtig, gespannen en emotioneel. aan de ene kant denk ik dat hij zeker niet weg gaat bij ons, maar toch ben ik zo bang als hij zo thuis komt. Als hij thuiskomt! Ik ga in ieder geval straks met mijn dochter naar peutergym en heb met mezelf afgesproken mijn mond te houden, totdat hij zelf iets gaat zeggen. Ik gun hem even de tijd. Tevens belt zijn zus vanmiddag als ik weg ben, misschien kan hij zijn hart luchten. Poeh wat ben ik dit zat vandaag! De tijd gaat zo langszaam en kan om elk dingetje in huilen uitbarsten. Hoop dat het vanmiddag of vanavond beterder gaat. Ik laat hem in ieder geval met rust. Bedankt voor de reacties, het doet me goed om even van me af te schrijven.
Jeetje zeg, wat moeilijk voor je. Wat ik wel een beetje lijk te bespeuren is een erg scheve relatie. Dingen als dat je hebt moeten knokken om hier te komen. Tuurlijk kent iedere relatie zijn ups en downs, maar de balans moet ALTIJD uitslaan naar het positieve. Zo klinkt het nu niet. Bovendien lijkt hij me erg dominant. Jij die rekening moet houden met zijn gevoelens maar niet andersom. En zoals ik het lees lijk je dat ook wel sterk te doen. Ik zou dit niet als voorbeeld willen stellen aan mijn kindjes. En bovendien zou ik het mezelf zo niet gunnen. Begrijp me niet verkeerd, er zullen vast ook hele goede dingen in jullie relatie zijn want anders zou je niet bij hem zijn. Ik maak je niet uit voor iemand die zo simpel is! Maar soms gaat het ongemerkt richting een scheve verhouding in een relatie en waak daar ajb voor! En ik vind persoonlijk ook dat een man net even iets meer moet slikken als je hoog zwanger bent. Niet dat je als vrouw maar onschendbaar bent, maar het enige dat mannen kunnen doen is zorgen dat stress zoveel bij je vandaan blijft. Jij doet de rest in het zo goed mogelijk zorgen voor je baby, maar dit is een mooie taak voor hem. Ik denk wel dat je uit moet kijken dat je je niet teveel laat meeslepen onder de invloed van hormonen! Als ik helemaal verkeerd zit met mijn mening, dan mijn excuses. Ik doe het op basis van wat ik lees en hoe ik het interpretteer. Het is niet mijn bedoeling om jou of je relatie af te kraken. Iig veel succes!