Ik denk dat voor sommige mannen het afspreken van zo'n datum ook juist afschrikwekkend werkt. Wij waren op huwelijksreis, toen zei ik tegen mijn man 'Ik wil een kindje met jou'. Hij wilde ook, dus ben ik gestopt met de pil. Right then & there. Als wij een datum in de (verre) toekomst hadden afgesproken, denk ik dat hij ook terug zou zijn gekrabbeld. Dan komt het namelijk dichterbij, heeft hij te veel kans om erover na te denken en ziet hij steeds meer beren op de weg. (ik heb een man die nogal goed is in redenen bedenken om iets niet te doen) Ik zeg niet dat dit voor iedereen zo werkt, hoor, maar ik denk dat het een factor kan zijn... Ik wens jullie in ieder geval een prettig gesprek vanavond! Probeer goed te luisteren naar wat hij te zeggen heeft; misschien kun je er ook dieperliggende angsten uithalen...
dit zijn serieuze zaken!!! hoe betrouwbaar is dan zijn woord? en straks zijn ja woord, weet het.... tis scherp gesteld maar als hij jouw kinderwens als een lachertje ziet heb je toch een probleem en je "zeurt" nou niet bepaald over een nieuwe outfit oid..... je gaat samen de stap van jullie leven maken en daarnaast heb jij een kinderwens... vind het als chantage klinken als meneer zegt: als het zo moet dan hoeft het helemaal niet meer.... hij zou zich af moeten vragen of hij uberhaupt wel wil.... wellicht heeft hij jouw kinderwens onderschat en misschien gedacht dat het allemaal zo'n vaart niet zou lopen.... heeft hij jouw ten huwelijk gevraagd of jij hem?
@MvS: hihihi zo is het bij ons ook ongeveer gegaan Wij hadden wel al gehad over stoppen met de pil maar nog niet snel zeg maar...... Omdat mijn moeder een hele zware operatie moest ondergaan was ik vergeten te beginnen met de pil. Ik vroeg aan mijn vriend of hij me wilde helpen herinneren.............en toen zij hij NEE Ik ben dus niet gestop maar gewoon niet meer begonnen
@ sloppyslayer: hahaha! Grappig verhaal! En vooral leuk dat het bij hem vandaan kwam! Wij hadden het er inderdaad ook eerder al over gehad, hoor, dus was geen complete impulsieve actie, maar wel onverwacht dat we er zo snel al voor gingen.
bedankt voor je reactie, ik ken mn vriend en als hij "kwaad" is kraamt hij er alles uit wat in hem opkomt hij zei later ik bedoelde het echt niet zo, maar was op dat moment zo boos! toen zij ik: jij boos, jij hebt niet eens recht om boos te zijn als er hier iemand boos moet zijn dan ben ik het. toen gaf hij toch wel aan dat ik gelijk had... ik weet 1000% dat hij ook een kinderwens heeft, dus hij ziet mijn kinderwens zeker niet als lachertje! ik denk dat het hem gewoon een btje afschrikt in 1 jaar tijd (als het mag lukken) trouwd ie en wordt ie vader! maar goed zoals ik al eerder aangaf vanavond praten we het uit... vind het in ieder geval super lief van jullie dat jullie zo meedenken en meeleven! Edit: hij heeft mij ten huwelijk gevraagd, maar wat heeft dat er volgens jou mee te maken?!
misschien was een jaar van te voren wel heel ver gekeken, maar dit heb ik express gedaan omdat ik mijn mannetje ken...
ehhh heb zelf in een soort gelijke situatie gezeten maar ik lees jouw reactie en er is gelukkig verschil..... ik had nl een niet al te beste relatie warin van alles beloofd werd maar niets kwam er uit.... het lag altijd aan mij en ik heb een behoorlijke deuk in zelfvertrouwen opgelopen... uiteindelijk vroeg de ex als ik dan met hem verder wilde moest ik het maar bewijzen en toen heb ik gezegd: dan trouw ik met je! stomste en tevens beste wat ik ooit gedaan heb stom omdat het niets veranderde en na veel centjes armer ook een ilussie armer en na 3/4 jaar uit elkaar gegaan (en toen nog meer centjes armer) beste omdat ik er veel van geleerd heb en door het knokken tijdens de scheiding veel zelfvertrouwen gewonnen heb. maar ik vind het geen aanrader.... bij jou hoor ik dat hij wellicht iets aan zijn flap-uit moet doen maar je vertrouwt hem en volgens jouw zeggen heb je dus een gelijkwaardige relatie, nou dan kan je een stormpje hebben samen en dan wens ik je ook alle goeds toe en ga eerst genieten van jullie droomdag! (want je kan echt heel erg misselijk zijn van een zwangerschap hihi!) veel liefs van snoet
hee meid, wat rot dat jij in zo'n klote situatie hebt gezeten! ik hoop dat je nu een veel gelukkiger ben dan dat je in die tijd was... ik ben blij dat er verschillen zijn, mijn vriend in idd een grote flap-uit vooral als hij boos is en dat botst nog wel eens maar uiteindelijk ziet hij wel in dat ik gelijk heb (oke niet altijd maar vaak wel) tuurlijk we hebben wel eens meningsverschillen maar goed wel stel heeft dat niet! we hebben samen al veel stormen en deuken overleefd dus hiermee komt het ook zeker goed...
hoi meiden, ik heb net een heel goed gesprek met mijn mannetje gehad! ik vroeg hem meteen waar hij nou zo bang voor is en hij melde dat we het nu zo goed samen hebben en hij is bang dat een kindje dat zal verpesten (hij bedoelde dat we dan geen tijd meer voor elkaar hebben) we hebben lang gepraat en ik zei ook tegen hem als je hoort hoeveel mensen het financieel slechter hebben wij die er gewoon voor gaan, omdat het kind toch wel groot wordt omdat hij/zij ouders hebben die van elkaar houden en met een sterke liefde overwin je ontzettend veel... het idee benauwde hem gewoon even, en omdat hij zoals MvS al zei hij heeft veel tijd gehad om er over na te denken, en dat heeft hij dan ook gedaan en toen kwam hij ineens op deze paniek uit! ik ben blij dat ik weet waarom hij ineens zo deed... we hebben besloten om gewoon op 06.08.'10 met de pil te stoppen dus voor ons beide een goede afloop!
Hi Meis fijn dat het goed is afgelopen. Zo zie je maar als je samen praat dat je er wel uitkomt, maar tis dan best heftig! Hopelijk hebben jullie in september direct geluk Hier nog zo'n man. Ik wilde 2 jaar terug al zwangeren, maar goed manlief wilde absoluut niet. Heb tegen hem gezegd dat het voor hem idd nog vroeg is. Nou vorig jaar besproken dat wij er in 2010 voor zouden gaan. Hij vond het nog wel vroeg, maar weet dat ik het graag wil. We zijn nu 4 maanden bezig en manlief krijg nu koudwatervrees!! Hij heeft nu paniek over waar we dat kind plaatsen en hoe het zit met mijn baan en geld. Hij komt weer met argumenten dat we dan beperkingen hebben. Blah blah...al die verstikkende redenen voor mannen. Hij vindt dat ik hem eigenlijk voorleg dat ik dit wil, maar ik niet rekening houdt wat hij wil en je dit samen moet beslissen. Dus heb hem ff van jetje gegeven met zijn eigen woorden dat samen beslissen ook niet is dat hij het als enige tegenhoudt. Ik wilde voor mijn 25te, maar heb dit opgeschoven voor mijn 27ste. Ik word over 2 weken 26 dus ja het kriebelt extreem. We hebben het net besproken en hij wil liever wachten, maar weet dat ik gewoon niet meer wil wachten. Hij weet dondersgoed dat er geld en ruimte is, en het leven veranderd, maar je er zelf van kan maken wat je wilt. Dus hopelijk test ik over ruim 2 weken positief Miss C alvast een prachtige bruiloft gewenst.
hee meid, bedankt voor je reactie! ik wil ook al veel langer kinderen dan mn vriend, maar goed je moet er wel allebei achter staan... Ik ben blij dat me mannetje en ik even normaal hebben kunnen praten hier over... Enne die prachtige bruiloft komt helemaal goed, alleen perfect wordt ie niet meer want mn moeder is er niet bij! (tuurlijk ze kijkt mee van boven maar das toch anders) verder wi ik jou heel veel succes wensen, en ik hoop dat je over 2 weekies een dikke positieve test in je handen mag hebben! ~dikke knuffel~
Hihi! Mannen....! Hij zou familie van de mijne kunnen zijn, haha! Ik ben blij dat jullie een goed gesprek hebben gehad! Nu lekker toeleven naar DE dag! Mocht hij nou trouwens nog eens zo'n paniekaanval krijgen, leg hem dan uit dat iedereen die heeft en dat dat pas over gaat als je kindje is geboren, omdat je dan pas weet hoe het is (spreek uit ervaring; bij mij duurde het zelfs na de bevalling nog een week of 6 voor de ergste paniek/onzekerheid over was!)
meid, kop op het is nog lang niet augustus! laat het onderwerp ff een maandje rusten, ik zit in hetzelfde scheepje we zouden in jan. voor een 2e gaan en nu is mijn man ook teruggekrabbelt. Ze draaien wel weer bij!
Misschien (is maar idee don't hit me haha) is het makkelijker om met de pil te stoppen NA je huwelijk , waarom vraag je; stel je word zwanger krijgt een miskraam een week voor je trouwdag (lijkt me geen leuke dag dan) maar daarnaast ik denk ook niet dat je ongi wil zijn op je trouwdag (en dat valt dan niet te plannen want die medicijnen waarmee dat kan mogen niet als je zwanger probeert te worden) of je huwelijksreis je rode week hebben ook niet handig. En die 3 maanden vallen nog ook wel overheen te komen toch, ik zou symbolisch daarna de pil door de plee heenspoelen maar dan heb je in elk geval de meest geweldige trouwdag (inclusief drank als je zou willen, en eten wat evt anders niet mag) Misschien iets om mee te nemen in je beslissing...
Hier hetzelfde verhaal Ik wilde in 2008 al kindjes (vandaar dat ik hier al zo lang rondhang..) maar vriendlief NIET! hij wilde eerst een opleiding gaan doen zodat hij een gezin kan onderhouden en die opleiding duurde 2 jaar. We hebben echt de hele zomer ruzie gehad en toen heb ik het naast me neer gelegd. Nu komt hij binnenkort bij mij wonen en gaan we aan kindjes beginnen! De verwachting is rond oktober maar ik hoop eerder als hij zijn rijbewijs haalt! Erom zeuren hielp bij mij echt voor geen ene meter. Dan werd ie alleen maar bozer. Misschien moet je je wens een paar maandjes langs je neerleggen miss C. Hoewel ik weet hoeveel pijn dat doet En daarbij ben ik zelf ook al 34! edit: ik zie dat jullie er al uit zijn,gefeliciteerd met de datum ps: fafa,ben blij dat ik niet de enigste ben die 2 jaar heeft moeten wachten op vriendlief..
@ miss C: wat fijn!! Ik hoop dat je snel zwanger raakt als jullie er eenmaal voor gaan Wij hebben trouwens ook beide keren in zo ongeveer 1 dag besloten om ervoor te gaan. Natuurlijk hadden we het wel al over kinderen etc. gehad, maar meer als voor in de toekomst. Ik heb 2 keer het gevoel gehad van 'ja, nu!' en manlief was beide keren ook direct om (de eerste keer wel met een kleine aarzeling, de tweede keer niet). Lang denktijd geven kan inderdaad ook verkeerd uitpakken. Bovendien raakte ik trouwens de eerste keer in 1 keer zwanger dus toen had manlief al helemaal niet meer de mogelijkheid om terug te krabbelen haha