Ik vind het helemaal niet zo erg Ook mogen mensen aan mijn buik zitten zoveel als ze willen, maar daarin ben ik volgens mij ook nogal een uitzondering Maar als je het wel storend vind zou ik er gewoon wat van zeggen, mensen bedoelen het waarschijnlijk juist belangstellend/goed en zijn zich van geen kwaad bewust dat hun opmerkingen je zo raken... gevolg, jij blijft met een rot gevoel zitten na de opmerkingen en de mensen die de opmerking maken weten van niks. Misschien als je zegt dat die opmerkingen je frustreren blijf je zelf ook niet met een rot gevoel achter?
Giraf, ik vind het ook leuk als ze aan mn buik zitten, kan niet vaak genoeg gebeuren!! Moeten natuurlijk geen wildvreemden zijn he...
Hier zijn het trouwens vaak wel mensen die ik toch niet al te serieus neem of zou moeten nemen. Van de mensen die er voor mij echt toe doen krijg ik overigens alleen maar positieve opmerkingen. Zulke opmerkingen zeggen vaak meer over die persoon zelf dan over jou .
Dat mensen zeggen dat ik een dikke buik heb vind ik niet zo erg, daar ben ik wel trots op! Maar tijdens mijn zwangerschap van Stijn vond een collega het nodig te zeggen dat ik ook wel steeds meer rond mijn heupen enzo aankwam, nou ja... moet ik bij haar eens zeggen... Moet zeggen dat ik de opmerkingen die ze tegen jou maken wel kwetsend vind! Maar ja, wat doe je eraan... Misschien kun je heel verongelijkt reageren. "nou bedankt"... kijken hoe ze reageren
Hahaha, ik stond vandaag in een supermarkt een produkt te kiezen en komt daar ineens een lief oud vrouwtje naast me staan. Ze lachte naar mij, dus ik vriendelijk terug lachen natuurlijk. Legt ze ineens haar hand op mijn buik en zegt: "Nou, die zal er ook ieder moment uit komen". Ik wist gewoon niet hoe ik moest reageren Ik moet nog 4 weken en 1 dag. Nog 2 weekjes en 1 dag en dan kan hij er uit komen ja
Als ik in gesprek kom met een zwangere vrouw zeg ik ALTIJD dat ze een mooie buik heeft! Omdat ik zelf weet hoe k*t al die leipe opmerkingen zijn. Toen mijn zwangere schoonzus wel eens commentaar kreeg over de grote buik en extra kilo's nam ik het ook altijd voor haar op. Laat zwangere vrouwen gewoon lekker zwanger zijn en genieten.
Haha hilarisch, die ga ik zeker onthouden!! Ik heb nog nooit opmerkingen gehad, maar ik ben nu 10 weken zwanger van ons eerste dus kan allemaal nog komen. Ik heb ook heel erg een allergie voor mensen die zich te pas en te onpas ergens mee willen bemoeien. We wilden het eerst al na de eerste echo vertellen aan de omgeving, maar ik krabbelde toch terug. Ik heb helemaal geen zin aan de bemoeienissen: denk je wel aan je vitamines? Zou je nu wel die frikandel eten, kun je niet beter een wortel pakken? Vooral mijn schoonmoeder kan zich óveral mee bemoeien gek word je ervan. Gelukkig merk ik wel dat ik wat assertiever ben geworden sinds ik zwanger ben, wie weet komt dat van pas wanneer ik ongewenste reacties krijg van mensen
Ik kreeg vandaag ook de opmerking: Weet je zeker dat het er geen twee zijn?! Probeerde er nog lacherig over te doen dat de tweede zich goed verstopt zou hebben maar ondertussen kookte ik van binnen. Zit je toch niet op te wachten op dit soort opmerkingen??? Daarnaast hou ik nogal wat vocht vast. Dit is de ene keer meer als de andere keer. Had ik voor de zwangerschap al. En dan doodleuk zeggen nou dat kan niet hoor. Je bent nog maar 21 weken. Is wel errug vroeg. Ja en? Als het zo is dan is het zo! Wat ik buiten de opmerkingen zo irritant vind is dat sommige mensen denken dat ze constant aan je buik mogen zitten! Vind dit zo irritant en voel me daar ook zo ongemakkelijk bij. Alleen mijn man mag aan mijn lijf zitten en de rest van de wereld liever niet zeg maar...
Als iemand commentaar heeft op je buik, en het valt ff niet lekker... dan zeg ik; bij mij is het over een paar maanden/weken weer over. En bij jou? Wat is jouw excuus?
Bij de vorige kreeg ik op ruim 39 weken ook de vraag of het er geen 2 waren. Ik was nota bene maar 4 kilo aangekomen vanaf mijn startgewicht was zelf helemaal trots. Je voelt je dan echt even op je nummer gezet. Ik ben bang dat ik deze keer zou moeten gaan huilen als ik die vraag zou krijgen. Het zijn er namelijk 2 geweest en 1 van de twee heeft het niet gered. In het begin was ik alleen maar blij dat de ander het goed doet en ik ben me ook wel erg bewust van de risico's die we zouden hebben gelopen, maar in alle eerlijkheid had ik best graag 3 kinderen willen krijgen en ik acht de kans op nog een zwangerschap erg klein. Inmiddels doet het dus soms even pijn als ik denk aan het andere babytje. Ik weet niet of ik er tegen zou kunnen als mensen gaan vragen: is het er 1 of 2? Ik denk dat veel mensen zich niet bewust zijn van hoe lomp sommige vragen soms zijn. Ik hoop tenminste maar dat het daaraan ligt.
Ik geef gewoon een leuke opmerking terug. "Zijn het er twee?" Nee, tien! "Ik heb nog nooit zo'n grote buik gezien!" Gefeliciteerd! Nu wel dus. Hier valt het gelukkig mee qua opmerkingen krijg meer complimenten altijd, maar word wel moe van starende vreemden en "oh die staat ook op knappen" SHUT UP alsof ik dat niet weet.
De vraag of het er echt geen twee zijn krijg ik bijna wekelijks En meestal van klanten dus echt vinnig reageren doe ik dan niet (zijn toch mijn klanten). Dus maak inderdaad maar een opmerking als "Drie, eigenlijk, maar we houden het als verrassing tot na de bevalling." Of opmerkingen dat ik onderhand toch wel op ontploffen sta (klopt, maar anders dan je nu denkt ) dat mijn buik veeeeeeel groter is dan bij mijn zoontje, of ronder, of lager, of puntiger, of of of..
Ik werd gek van de vraag of het gepland was. Zo schaamteloos soms. Ik ben al ruim 9 jaar samen met mijn vriend, woon al 6 jaar samen. Van mijn ouders kan ik de vraag nog wel hebben maar kennissen of vage collega's die schaamteloos vragen of het gepland was of een ongelukje, pfff. Verbaas me elke keer weer, kreeg de vraag zelfs nog met 33 weken! (overigens heb ik altijd het nieuws heel vrolijk gebracht hoor! dus dat is het ook niet)
Dat vind ik ook altijd van die bizarre vragen inderdaad, de oma van mijn vriend ging daar ook vanuit. Ik snap die vraag niet en vind hem ook best wel kwetsend eigenlijk! Ook vind ik het vervelend dat iedereen je maar te pas en te onpas dik "mag" noemen. Ik heb vroeger veel geworsteld met mijn gewicht en ben juist maar 5 kilo aangekomen tot nu toe. Ik weet wel dat ze het bedoelen ivm de zwangerschap maar het steekt toch altijd even. Maar verder ben ik een heel blij iemand hoor haha
Ik krijg al die opmerkingen en vragen ook, maar ik maak me daar niet echt druk of boos om. Het hoort er gewoon bij denk ik, mensen willen gewoon wat zeggen of interesse tonen, maar weten niet precies weten wat ze moet zeggen en dat krijg je zulke vragen. Ik kreeg net ook weer een opmerking van een collega dat ik een zwangerschapsloopje begin te krijgen, maar gelijk daar achteraan dat ze dat juist leuk vind omdat je dan ziet dat ik zwanger ben en dat ze dat zelf ook had. Tja, daar kan ik me dan niet boos om maken .
Lighten up zou ik zeggen. Als jullie straal genegeerd zouden worden zou het ook niet leuk zijn toch..
Dus dat! Ik vind al die aandacht stiekem heel leuk. Overal waar je komt, word je lekker in de watten gelegd. Iedereen is extra voorzichtig en bezorgd. En ik geniet er met volle teugen ervan !
Vooral die starende blikken alsof ik de enige ben kan ik slecht tegen. En vandie smoezende mensen die denken dat ik 17 ben en zwanger van me 2de ofzo. Ook word je kwa uiterlijk enorm onder de loep genomen inneens en mensen vinden ook dat ze er constand uitspraken over mogen doen. Mijn buik is nog altijd redelijk te verbergen met een jas en wat laagjes, dus sommige mensen hebben het niet eens door volgensmij. En ik loop graag met mijn man, dan durven ze nietzo . Verder trek ik me er niet meer zoveel van aan als bij de eerste.