Zo herkenbaar had ik met Milan ook. En het ergste vond ik nog wel, dat mensen ongevraagd aan je buik voelden:x En idd ik gaf de antwoorden gewoon terug. "Wat groeit je buik zeg!" Ja klopt dat zei je de vorige keer ook " Hoeveel weken ben je nu" Een week verder ( vroeg mij vorige week ook ) " Mag ik even voelen" Waarom? " Het word zeker een jongen of niet?" 50 % Kans'" En mijn bemoeizuchtige schoonmoeder, die ik bij elke controle op de hoogte moest houden. Anders zwaaide er wat:x NOu manlief heeft haar na 36 wkn toch maar ff duidelijk gemaakt dat het ONS kind is. En dat wij zelf wel bepaalden wat wanneer iedereen iest weet
Sorry, maar het moet zeker verschrikkelijk voor je zijn om zwanger te zijn????!!! Want de voorbeelden die je geeft zijn niet shockerend hoor. Die mensen moeten zich kapot schamen dt ze uberhaupt aandacht aan je schenken, hoe durven ze!!!!
Is er iets wat nog wél gezegd mag worden? Ik zou na het lezen van dit topic geen enkele goedbedoelde opmerking meer durven plaatsen, uit angst dat mijn kop er afgebeten wordt! *rill*
Hormonen Enige opmerking waar ik echt gek van word is "weet je zeker dat het er geen 2 zijn?" Mijn buik groeit gewoon hard omdat ik mijn kindje van een compleet zwembad aan vruchtwater voorzie en ben al niet zo groot..
Dames, Snap dat iedereen er anders over denkt. Mag ook en is helemaal niet erg. Maar ik moest het gewoon even kwijt! Ik vind het niet leuk als mensen ongevraagd aan je buik zitten of mij aanspreken "waarom ik alweer zo snel zwanger ben" (een vrouwtje wat hier in de straat woont en ik welgeteld 3x heb gezien in 2 jaar)want daar heeft niemand wat mee te maken! En als ze gaan zeggen dat je je babyvet van de vorige ook nog eraan had zitten......ik zou dat zelf toch echt nooit zeggen hoor! Dat vind ik geen kwestie meer van wat extra aandacht maar best onbeleefd!
oow hier wil ik ook wel even mee praten.. grr sommigen.. het is bij mij de eerste en begon pas te groeien met 20 weken, wat ik allemaal niet te horen heb gekregen - gaat niet goed hoor, dat kind groeit niet mag je nog wel werken? - ben je niet schijnzwanger:x - oh ben jij zwanger.. waar zit dat? was ik 1 dag ziek.. oh tging zeker niet goed hè ben je bij de HA geweest grrr! met 27 weken heb ik 1 dag niet gewerkt.. gelijk een client je hebt het zelf gewild moet je ook de gevolgen ondergaan kom op hoor Tis noooit goed.. je ben te dik. te dun. te lang. te kort. te groot. te puntig. te breed of te rond noem maar op laten we het erop houden dat ze allemaal jaloers zijn!
Ohja, ik had ook een heel leuk mailtje gehad toen ik 10 weken zwanger was waarin stond; Wat leuk dat er nog een aapje bij komt ('als' er nog een bijkomt). Nouuuuu dankjewel heeeee, neeh die vergeet ik nooit meer en leuk was anders.
Weinig shockerends meegemaakt, maar waar ik me wel kwaad om kan maken is als ik tegen anderen (vooral mijn schoonmoeder) zeg dat ik al een paar weken slecht slaap, ik dan de reactie krijg: "ja, jij wilde de lusten, dan mag je er ook de lasten van ervaren." Grrrrrr!
Ik zie hier wel verschillende categorieën opmerkingen: - goedbedoeld, maar zo cliché (tweeling, groeit goed, ...) - zogenaamd goedbedoeld, maar eigenlijk de kans om even een belediging te mogen uiten (dik, vet, ...) - onbeschofte bemoeienis (alweer, ...)
Hou op schei uit.. heb bijna zin de telefoon en deur te blokkeren en de komende maanden in een donkere kamer te gaan zitten. Continue dezelfde opmerkingen idd "hoe ver ben je", "voel je al iets", "krijg je geen tweeling", "zo zo dat groeit hard", en "verbergen lukt niet meer zie ik"... Gelukkig kan ik dan wel even een lach op mijn gezicht toveren en het negeren (voorlopig). Maar die bemoeienissen daar heb ik nu al een behoorlijke hekel aan (om het genuanceerd te zeggen). Toekomstige oma die vrolijk alles op fb wil posten voor wij zelf nieuws naar buiten hebben kunnen brengen, schoonbroer en partner die onze keuzes qua opvoeding en relatie niet goedkeuren en zo kan ik nog wel een lijst maken... Doe mij die donkere kamer maar pfff!
Precies! Zo simpel is het. Wat maakt het allemaal uit, ze zeggen iets om interesse te tonen en sommigen (velen) zijn nu eenmaal niet zo fijngevoelig in dat soort dingen. Als je heel eerlijk bent moet je waarschijnlijk toegeven dat ze dat ook niet waren voor je zwangerschap. Je hebt nu eenmaal mensen die zo opgevoed zijn, of denken dat zulke opmerkingen grappig zijn. Maar voor je zwangerschap vond je het waarschijnlijk geen punt.
Wel eens bij stilgestaan dat het altijd goed bedoeld is? En als er geen opmerkingen waren geweest, dan was je daar boos over geweest. Kop op en meet niet alles zo af, zonde van je tijd.
Jeetje zeg. Blij dat ik jou niet ken. Als jij zo over mij had gesproken had ik geen aandacht meer in je gestoken.
Ik begrijp heus wel dat mensen altijd opmerkingen zullen geven als je zwanger bent, daarom heb ik het topic niet geopend. En dat je gratis adviezen over van alles en nog wat krijgt vind ik ook geen probleem. Maar ik kan me dus wél ergeren aan het feit dat het steeds dezelfde mensen zijn die elke week hetzelfde zeggen en daarbij niet altijd even genuanceerd blijven...... Nogmaals, vind het zelf persoonlijk best onbeleefd als je iemand zegt dat het babyvet van de vorige er nog niet af was en de volgende zwangerschap wel weer erg snel is. En als mijn zwangerschap "genegeerd" wordt in een gesprek vind ik dat af en toe best een verademing hoor! Even een "volwassen" gesprek voordat het weer over pies en poepluiers gaat!
Bij mij ligt het meer aan wat mensen zeggen, opmerkingen over een dikke kop en olifanten poten vind ik persoonlijk nogal onbeschoft. Opmerkingen als, wat groei je lekker en hoe lang moet je nog vind ik niet erg, dat is interesse en ja dat vind ik leuk en aardig. Sommige mensen vragen het wat ongelukkig maar er is wel een duidelijk verschil. Ik merk dat onbekenden en mensen die wat verder van mij afstaan vaak leukere opmerkingen maken dan vrienden en familie. Ik laat het wel meestal gaan tenzij ik een hormonaal slechte dag heb en me al een koe voel.
Daar zou ik wel wat van zeggen hoor. Wij hebben ook echt duidelijk aan onze directe naasten gezegd, dat voordat wij zelf niks officieel bekend hebben gemaakt of naar buiten hebben gebracht, we niks op fb willen zien. En daar hadden ze alle begrip voor, dus ze vragen nu ook vooraf eerst of het goed is . En over jullies keuze qua opvoeding en relatie, heeft een ander ook niks over te zeggen vind ik. Dat is jullie zaak, toch.
Ja dat hebben we ook gedaan, maar helaas heeft niet iedereen daar evenveel begrip voor. Mijn moeder lijkt meer zwanger te zijn dan dat ik ben... Spreek haar er vanavond nog zeker een keer op aan. De beste stuurlui staan aan wal he ? pff
Zonder de rest gelezen te hebben: ik heb dit exact hetzelfde! Ben het gezanik over die 'enoooorme' buik van mij zo zat!!! Echt iedere keer: "ooooh, je buik is echt dik". Hoogst irritant. Heb dan vaak de neiging om te zeggen: ja, maar bij mij zit er een baby in, en wat is jouw excuus (gejat van ZP ). En ik geef toe: hij is dikker dan de vorige keer, maar ook zeker niet extreem. (Aldus mijzelf en VK, ik ken echt dikkere buiken hoor). Het valt misschien wel extra op, omdat alle groei in die buik lijkt te zitten (verder niet zo veel omvangrijker geworden). Vraag me alleen zo af waarom mensen die behoefte zo hebben om dat er in te wrijven? Mijn niet zo slanke moeder slaakt ook iedere keer een gilletje van schrik als ze mijn 'reuzenbuik' ziet. Kijk naar jezelf, denk ik dan (heel gemeen)... Je weet dan toch dat het niet leuk is om voortdurend gezanik over je omvang te horen?
Nu dus even de rest gelezen, en dat herken ik toch zeker niet hoor! En dat geeft ook niet, maar het is zeker niet zo dat elke aandacht goed bedoeld en leuk is. Overigens: pas een lange treinrit gemaakt vanuit Belgie (internationale trein) en deze dus bijna helemaal kunnen staan. Niemand die dan zo sociaal is om te vragen of ik even wil zitten. Blijkbaar krimpt mijn enorme buik in die situaties ... Idem op het sintfeest afgelopen zaterdag: lange wandeling achter Sint en paard aan en vanzelfsprekend kom ik als slome dikke walvis als laatste binnen. Dus geen plek meer om te zitten. Diezelfde moeder die bij de gymles tegen me aan staat te kwekken dat ik zooooo'n dikke buik heb, en of dat allemaal nog wel goed gaat komen, pakt haar kindje dan ook niet op schoot, zodat ik even kan zitten. Afijn, klink nu als een zuurtje, maar valt in dagelijks leven best mee hoor. Toevallig deze week wat foute opmerkingen te verwerken gekregen, dus eventjes gal spugen...