mijn zoon is nu 6 jaar en start na de vakantie in groep 3. De laatste twee maanden zie ik dat hij veranderd is. Het is geen kleuter meer. Hij wordt wijs, bijdehand en soms ook brutaal. Voor deze fase kon ik goed met hem praten en luisterde hij heel goed naar ons. En af en toe een uitschieter, dat hoort erbij. Als hij dan na een paar waarschuwingen niet luisterde, ging hij even op de gang of naar zijn kamer. Maar sinds twee maanden is hij zo veranderd. Hij heeft soms buien dat hij totaal niet luistert, waarschuwen helpt niet en hij laat zich ook niet meer naar de gang of naar boven sturen. Hij gooit zijn lichaam in de strijd en het valt me op hoe sterk hij eigenlijk is (optillen lukt me op dat moment niet). Als ik met hem wil praten of iets uitleggen doet hij zijn handen over zijn oren of schreeuwt hij tegen me dat ik moet stoppen met praten. Ook wordt hij agressief. Vanavond hadden we weer een incident waardoor ik me erg rot, verdrietig en machteloos voel. In de vakantie lijkt het wel erger te worden. Hij daagt zijn jongere broertje continu uit en als er speelgoed afgepakt wordt, krijgt zijn broertje een duw of tik van hem. Ik weet op dit soort momenten gewoon niet meer wat ik moet doen. Gelukkig hebben we ook genoeg fijne momenten met elkaar, maar deze negatieve buien vragen zoveel van hem en mij... Is deze fase herkenbaar voor iemand en heeft iemand tips?
Yep, heel herkenbaar allemaal. Mijn dochter gaat na de vakantie naar groep 4 en het wordt alleen maar erger. Kunnen we vast wennen aan de echte pubertijd en sparen voor haar uitzet
Herkenbaar met de oudste. Wij zijn altijd heel simpel geweest: agressief gedrag pikken we niet. Dat betekent natuurlijk niet dat ze het niet deed, maar we keurden het heel duidelijk af. Praten als ze boos was had 0,0 zijn, dat maakte het enkel erger. Als ze boos was/is, mocht/mag ze af gaan koelen, praten doen we als ze weer rustig is. Dan proberen we alternatieven te bedenken en te benoemen voor het onacceptabele gedrag, zodat ze meer handvatten krijgt om anders te reageren. En ik structureer veel en plan ook veel activiteiten, om het gedrag te voorkomen (verveling en geen structuur werkt het hier in de hand). Het kan natuurlijk prima een fase zijn, bij onze dochter speelt er meer. Inmiddels is daar meer duidelijkheid over bij haar en dat maakt het makkelijker om er mee om te gaan. Wat fijn is, want inmiddels is ze zo sterk dat ik haar alleen nog maar in een houdgreep zou kunnen nemen en dat wil ik niet.
Dat hoort zeker bij deze leeftijd. Probeer in contact te blijven en benoem heel kort en duidelijk wat je wel en niet wilt qua gedrag. Verder inderdaad veel structuur en duidelijkheid. In de vakanties valt dat vaak weg waardoor onrust ontstaat. Neem dat weg door (bijvoorbeeld) de avond van te voren aan te geven "morgen is het dinsdag en dan gaan we xxx doen en komt xxy op bezoek". En jongens moeten iedere dag echt een paar uur naar buiten! Dus ga samen fietsen door het bos, strand, de stad etc of naar de speeltuin een park etc. Praten kan je het beste in de avond doen als ze rustig in bed liggen. Stel gerichte vragen " wat was leuk vandaag, wat ging goed en wat ging niet goed, waardoor kwam dat denk je". Algemene open vragen zijn nog te lastig op deze leeftijd.
Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Je zei dat agressief gedrag niet wordt geaccepteerd. Kun je me vertellen wat je doet in zo’n situatie? Fijn dat het herkenbaar is. We zullen er dus mee moeten leren dealen...
Agressief gedrag was afkoelen op een plek zonder nieuwe prikkels (dus bv. naar haar kamer), omdat dat het enige was wat voor haar werkte om rustig te worden. En dat hebben we wel eens gedaan door haar in de houdgreep te nemen, omdat ze door het lint ging en er niets meer mee te beginnen was. Ook ging ik zelf wel eens met haar zusje de kamer uit, zodat zij rustig kon worden, waarna ze het weer goed kon maken. Toen we het op een gegeven moment helemaal niet meer wisten en niets hielp (toen was ze wel iets ouder (8 oid)), hebben we in gevoerd dat slaan en schoppen een euro kostte (ze kreeg zakgeld). Dat heeft wel wat geholpen (als ze echt blind was van woede natuurlijk niet, maar het bewust inzetten liet ze daardoor wel achterwege). Of we lieten haar iets aardigs doen voor de persoon die ze pijn had gedaan. Inmiddels weten we door onderzoek nog weer wat beter hoe en wat, al zijn we nog steeds wat zoekende, maar we zijn er los van het onderzoek wel achter dan niet lekker in haar vel zitten, verveling en onduidelijkheid bij haar grote triggers zijn. Deels is dat te beïnvloeden (zo is ze van school gewisseld, waardoor ze nu een stuk beter on haar vel zit en structuur en verveling is ook voor een groot deel beïnvloedbaar natuurlijk) en deels moet ze handvatten aangeleerd krijgen om er zelf mee om te gaan, dus daar zijn we ook mee bezig.
Voor een groot deel herkenbaar, hij is nog niet fysiek. Het brutale, wijs en bijdehand herkennen we zeker. Het zal er ook mee te maken hebben dat ze echt aan toe zijn om meer te kunnen op school. Een nieuwe fase. In ons geval nog even wennen vooral voor mij, onze zoon is 5 en heeft afgelopen schooljaar tot de meivakantie gr 1 gedaan en daarna gr 2 en gaat na de vakantie mee naar gr 3. Het is een slim knulletje en kan daardoor ook snel heel brutaal overkomen terwijl hij dat niet bedoeld. Aangezien hij altijd al van de waarom is geweest leggen we veel dingen uit. We gaan bijvoorbeeld nu naar het centrum. Hij mag mee beslissen waar we precies naar toe gaan. Dit voorkomt het gevoel van het niet mee tellen. We geven ook aan wat we zelf wel of niet fijn vinden, hoe je tegen mij praat is niet fijn, je maakt me boos, verdrietig etc. We helpen hem door te zeggen hoe kun je dat anders zeggen. De laatste tijd waren de zinnen eerder dwingend dan dat hij vroeg.zei hij het dwingend zei ik standaard nee. Eerst zeiden we dan hoe zeg je dat anders. Nu niet meer en zoekt hij een andere manier en vaak zeggen we dan ja. Wanneer iets niet kan of mag geven we ook een reden, neemt hij niet de tijd om te luisteren zeg ik dat ik geem papegaai ben. Als hij niet de moeite wil nemen om te luisteren neem ik niet de moeite om me te herhalen. Beneden speel je rustig boven heeft hij meer ruimte om harder te praten en gek te doen. Op zijn tijd dingem samen doen maar ook de ruimte voor hem om wat voor zich zelf te doen. We bespreken ook als jij gek doet en boos bent het er niet gezelliger op gaat worden. Bij boos doen krijg je boos terug. Is het fijn en gezellig gebeuren er leukere dingen (samen spelen, spelletje, samen koken, knuffelen etc)
Compleet herkenbaar maar dan bij onze oudste van 3 En idd. : nu in de vakantie is het 10x zo erg (doorgaans is het een lieverd, met uiteraard wat stoute peuterstreken maar nu dus echt een bijdehante draak). Ik ga bij voorkeur zoveel mogelijk met de kids naar buiten nu om maar zo min mogelijk last van de oudste te hebben Het jammere is dat dat hier niet midden op de dag kan (dat zou fijn 'de dag breken') ivm. middagslaapje vd. jongste Zodra het mooi weer is gaan we nu direct na het ontbijt (9 uur) en als het even kan in de namiddag weer (>16 uur).