Gunfactor in makelaardij

Als je het echt graag wilt hebben zou ik zeker de vraagprijs bieden...of misschien zelfs er boven als het echt het huis is waar je heeeeeeel graag wilt wonen..tis wel een gevalletje " wat is het je waard"....ik vraag me bij zulke dingen altijd af" hoe zou ik het vinden als het aan een ander verkocht word"...dat we het mislopen...zou je daar van balen?? Is je antwoord ja, dan zou ik zeker niet onder de vraagprijs bieden..

 

Bij ons ging het tussen een kennis en een investeerder en toen had de kennis absoluut de gunfactor.

edit: bij bieden onder de vraagprijs denk ik er toch anders over.

 

Ik zou als het huis net te koop staat (en er misschien wel meer mensen naar de makelaar hebben gebeld) absoluut niet verkopen voor minder dan de vraagprijs en zelfs geen tegenbod doen, maar gewoon afwachten wie er meer biedt. Als jij het huis wil hebben zou ik op z’n minst de vraagprijs bieden.

 

Ik zou als verkopende partij kijken naar wat jullie te bieden hebben maar zeker wachten op andere bezichtigingen.
Kunnen jullie zonder voorbehoud van financiering kopen? Minimaal de te koop prijs betalen?
Zijn jullie flexibel in de datum wanneer jullie willen gaan verhuizen, en hierin akkoord gaan met wat de verkopende partij wil?

 

Dit!

Bij de verkoop van ons vorige huis was er een kennis van mijn man net gescheiden en die wilde voor veel minder dan iemand anders en met allerlei onzekerheden qua financiering dat we het hem gunden.
Sorry, maar wij hadden ons geld en de zekerheid ook gewoon nodig om het nieuwe huis te kunnen financieren dus toen is het die andere persoon geworden die hoger bood en niet met allerlei onzekerheden zat.

In het geval van TS, als je de vraagprijs wilt geven en ze er dan snel vanaf zijn en weten dat het ‘in goede handen’ is, lijkt me dat allemaal wel gunstig voor de verkoper.

 

Dit wilde ik ook zeggen. Voor een kennis zou ik het niet doen.

Gewoon de vraagprijs bieden is het netst.

 

Ik zou idd niet 10.000 lager gaan bieden. Wij hebben 20 jaar geleden ons vorige huis gekocht net voordat het te koop kwam. We zijn op die mensen afgestapt en gevraagd wat ze ervoor wilden hebben. Dat betaald en toen was het voor ons.

Net ons huis verkocht: ik had het prima gevonden als er iemand aan had gebeld maar dan wel met de vraag wat ik wil hebben ervoor/vraagprijs bieden ipv bezichtigingen en afwachten wat daaruit gaat komen. Is nml ook best stressvol en die onzekerheid kon ik best missen.

Overigens was lang niet iedereen echt serieus die kwam kijken. Zoals een ander zegt. We hadden er eentje die overal ging kijken en vervolgens weer begon te zeuren if ze niet beter kon blijven huren (onze makelaar vertelde dat al voor de bezichtiging) en een stel dat bijna overal ging kijken. Gelukkig hadden we er ook 1 die het graag wilde hebben.

 

Wat vinden jullie van de vraagprijs? Is deze realistisch? Relatief hoog? Of zou men verwachten dat er wordt overboden? Makelaars hanteren een tactiek, bij ons was het bieden vanaf, dan zou ik sowieso niet onderbieden. Er zijn soms ook makelaars die hoog inzetten en dan zien wat er gebeurd. Dan is 10.000 lager niet gek. Als het een nette vraagprijs is in deze markt, zou ik de vraagprijs ook bieden als jullie het huis willen. Tenzij tijdens het kijken veel tegenvalt, waardoor je een goede motivatie hebt om anders te doen.

 

Toen wij ons huis een paar maanden geleden verkochten speelde dat helemaal niet mee. Wij hadden uiteindelijk 6 biedingen met totaal verschillende mensen erbij, van een homokoppel tot een ouder koppel met twee kinderen uit het buitenland en een jonger koppel zonder kinderen.
De oude eigenaar van ons nieuwe huis zeiden dat ze het heel leuk vonden dat ergens in kan wonen en je hoort dat natuurlijk heel vaak maar persoonlijk had ik dat helemaal niet zo en ik vind het eigenlijk ook een beetje discriminerend ...

 

Wij hebben mijn ouderlijk huis in de verkoop, beide ouders overleden dus ontzettend emotionele waarde. Geen gunfactor hier, ik zou het wel leuk vinden als ik een goed gevoel zou hebben bij iemand, maar zou daarom niet onder de prijs gaan zitten. Op het moment zijn zelfs mensen geïnteresseerd waar wij geen goed gevoel bij hebben, wij kennen ze en ze hebben ons al geappt (wat ze al vrijwel nooit doen!) en meerdere malen gevraagd of er al veel bezichtigingen zijn geweest, of er al een bod uitgebracht is, gezegd dat het wel veel geld kost als ze het naar hun zin willen maken etc. Ondanks dat wij hier inhoudelijk niet op in gingen heb ik letterlijk moeten zeggen dat ik daar dus inhoudelijk niet op in wil gaan en ze voor alle vragen bij de makelaar moeten zijn. Dit vind ik echt niet kunnen en daar zijn we ook echt op afgeknapt. Ik ga hier morgen zelfs de makelaar over bellen. Daarbij speelt wel ook nog mee dat ik eventueel nog bij deze mensen over de vloer zou moeten komen als ze het huis kopen en dat zou ik emotioneel niet trekken. Zou anders zijn als die gunfactor en wel was, of als het aan vreemde mensen is waar ik nooit meer hoef te komen.
Ik moet er dus wel bij zeggen dat de verkoop bij ons dus erg emotioneel is, waardoor wij wellicht ook gevoeliger reageren.

 

Ik vind niet dat je gevoelig reageert. Ik vind dit eerder gebrek aan empathie bij de ander. Maargoed… iets met perspectief.

 

Een collega is zo aan haar huis gekomen.
Er waren meerdere bieders.
Elke partij moest toen een brief met motivatie schrijven.
En uiteindelijk heeft zij het huis gekregen, zij had blijkbaar de hoogste gunfactor

 

Wat vreselijk. Kan me hier echt niks bij voorstellen waarom je dat zou willen

Ik werd al kriegelig van briefjes in de brievenbus (ruim voor ons huis te koop stond), met foto’s en al, van mensen die vroegen of we ons huis aan ze zouden willen verkopen.

 

Ja vreselijk. Maar goed, blij voor haar

 

is idd een hele andere situatie. En ik vind het niet netje s dat ze jullie benaderen. Maar ik vind ook wel een tikkie emotioneel. Het huis gaat nu eenmaal verkocht worden. Ik zou blij zijn als het dan naar iemand zou gaan die er met veel liefde een eigen thuis van wil maken.
zodat een nieuw gezin een mooie herinnering kan hebben aan een fijn ouderlijk huis zoals jij dat nu hebt.

schijnt vaker voor te komen (zeker populaire gebieden in de randstad). Onze buren hebben dit ook gedaan in 2021. naast natuurlijk genoeg overbieden, hadden ze ook wel een leuke brief die hielp bij de beslissing van de vorige buren.

 

Wij vonden t huis wat we zochten, voldeed aan de criteria. Locatie, aantal kamers, prijs/type woning verhouding en t kluswerk wat nog gedaan moest gaan worden was te overzien. (Genoeg achterstallig onderhoud en een minimaal 30jr oude keuken, maar werkbaar en apparatuur vervingen we toch wel)

Knalden gelijk vraagprijs er op. De enige reden om onder te bieden is als t huis t gewoon niet waard is of dat je functioneel echt moet verbouwen, en dan bedoel ik nog niet eens voor smaak maar voor wooncomfort/energiebesparing/veiligheid etc.

Dat iemand er behang a 150euro de rol op wil zetten zal mij als verkopende niet boeien, dat die enkel glas partij nog dubbel moet gaan worden kan ik eventueel nog enige compassie mee hebben, tenzij ik daar in mn verkoopprijs al rekening mee had gehouden.

Verkopen aan bekenden zou ik eigenlijk liever niet doen, tenzij de andere kopende een investeerder is en er niemand anders is. Een derde (niet investeerder) heeft mijn voorkeur.

Familie/vriendenkorting sowieso niet, wil er best een bloemetje of appeltaart bij doen maar daar ligt de grens.

 

Bij ons in het dorp is gunfactor nog wel heel erg. Maar alleen in oude gedeelte waar vooral mensen die er zijn opgegroeid willen wonen. De wijken erom heen is vooral mensen uit steden in de buurt.

Wij boden onder vraagprijs. Met brief erbij waarom we wilde kopen........ Ze hebben biedingen boven prijs gekregen maar gingen voor ons omdat wij uit dorp kwamen (even weggeweest) maar graag terug wilde ivm opgroeien van onze kinderen