Dames, Ik moest vandaag op controle gaan. De vorige keer deed hij mijn klachten/kwaaltjes onmiddelijk af als "normaal" Nu drie weken later is er niks verbeterd, het wordt alleen maar erger. En waar ik schrik voor had gebeurde. Pijn in de buik=> normaal. Een buik die zich volledig opspant => volledig normaal. Rugpijn en een soort van geknelde zenuw die pijn uitstraalt naar mijn been => normaal als je buik begint te groeien. Geen uitleg, geen vorm van geruststelling (sorry maar met "normaal" ben ik niet gerustgesteld, ik wil weten wat er speelt) Ik heb hem ook proberen te vertellen dat ik een wrak ben, fysiek (ook door gebrek aan slaap) en mentaal. Ook dat is normaal, dat ziet hij iedere dag. De baarmoederhals is nog gesloten, dus is er niks aan de hand volgens hem. Op weg naar huis ben ik zo ongeveer ingestort Ik voelde me zo slecht, en tegelijk zo een profiteur... Mijn man stond er een beetje op dat ik direct door zou gaan naar de huisarts. Dat ik daar mijn verhaal zou doen en op zich minst gerustgesteld zou worden. Tegen de tijd dat ik binnen kon, was ik gekalmeerd, dacht ik, maar met dat ik probeerde te vertellen waarom ik daar was, kwamen de tranen weer opzetten... Hij heeft wel naar mij geluisterd, en mijn rug nagekeken, en mijn buik onderzocht. En ik ben gerustgesteld wat betreft het feit dat die pijn geen kwaad kan voor de baby. Hij heeft me ook deze week en volgende week rust voorgeschreven. Niet platliggen, maar gewoon effe terug op krachten komen. En ik mocht teruggaan als het niet beter ging. Maar nu voel ik me natuurlijk schuldig... mijn collega's moeten mijn werk overnemen, en dat in de vakantie periode... er is zowieso niet veel volk daar nu... Maar aan de andere kant, moet ik nu niet aan mijn gezondheid denken, en daarbij ook aan die van de baby? Vinden jullie mij een zeur, een profiteur? (Want zo voel ik me wel...) Sorry voor dit lange verhaal, maar ik moest het effe kwijt... Liefs!
Haaai! Moeilijk als mensen die er iets van weten niet naar je luisteren.. Je moet je niet schuldig voelen.. je moet aan jezelf denken!!
Tuurlijk ben geen zeur en profiteur! Je lichaam roept je een halt toe, dat is wel duidelijk. Zwanger zijn is niet altijd makkelijk en soms gewoon ronduit zwaar. "ja maar vroeger droegen ze met gemak 10 kinderen' en ook dat is niet waar maar vroegah werkten vrouwen niet en waren ze altijd thuis, dus geen druk uiit het sociale leven of van de werkgever en vroegah werd er niet over gepraat als het niet meer ging. Jouw lichaam heeft stop gezegd nu, dus neem die stop en voel je alsjeblieft niet schuldig, als je nu de griep had gehad had je ook niet kunnen werken. veel sterkte
Hai meid, Ik zat 2 weken terug met precies hetzelfde probleem....gyn en verlos luisterden eigenlijk ook niet en zeiden ook bij alles ja da's nornaal of de een heeft er meer last van dan de ander en toen begon ze het een beetje zo te brengen alsof ik geestelijk niet helemaal goed tikte oeee toen werd ik echt kwaad, ze deed echt net of ik gek was, terwijl het echt puur lichamelijk is. Voor de zwangerschap was ik nooit zo lusteloos en ja zo kwam ik ook binnen bij de Gyn....weinig geslapen die nacht en ik was zo moe dat ik niet op mn woorden kon komen en toen gooide ze het dus op dat het waarschijnlijk tussen mn oren zat en dat het niks medisch was. Nou toen ik buiten was was ik nog kwader en moest weer huilen voelde me zo onbegrepen. Heb nu 2 weken vakantie maar heb mn werk al gebeld dat het niet gaat....maandag mag ik beginnen met halve dagen en als de bedrijfsarts het goedkeurt mag ik tot aan mn verlof (2 oktober) halve dagen blijven werken want meer trek ik momenteel echt niet.....Ik vind mezelf en mn kindje nu het allerbelangrijkste en zo moet jij ook denken en ik weet het is soms makkelijker gezegd dan gedaan maar vind je zeker geen profiteur wat willen ze dan dat je een miskraam/vroegtijdige bevalling krijgt nee hoor meid denk lekker aan jullie tweetjes, ik wens je heel veel sterkte!!!
Hey meis, Nee je bent geen zeur of profiteur! Je bent gewoon zwanger Doe lekker rustig aan en voel je niet schuldig, als een van je collega's zwanger was had je hetzelfde voor hun gedaan! Vervelend dat de gyn niet naar je luistert, misschien kan je dat de volgende keer met m bespreken? Want straks bij je bevalling moet je je wel goed bij m voelen en moet ie ook naar je luisteren!!! Succes! Liefs Amore
Dank je wel voor jullie lieve reacties. Ik probeer mijzelf ook te overtuigen mij niet schuldig te voelen, maar dat is makkelijker gezegd als gedaan. @Amore1: Mijn gyn is eigenlijk van de oude stempel. Hij doet ook geen bevalligen meer. Ik krijg gewoon de gyn van wacht als het zover is. @ dani: fijn voor je dat je werk tenminste wil meewerken. Vervelend eh, als ze je niet serieus nemen (gyn & vlos) @ Napolean: vroeger idd, mijn gyn is er echt eentje van vroeger. Deed 32 jaar geleden al bevallingen...
Vervelend als je Gyn volgens het boekje kijkt en niet naar je luistert. En je hebt niks om je schuldig over te voelen. Je lichaam geeft aan dat je wat meer rust moet nemen, en dat moet je dus ook lekker doen.
meid ik zit bijna in dezelfde situatie alleen ik durf me nog niet ziek te melden. .. en voel me dus ook heel schuldig dat ik dat straks moet gaan doen als ik het al durf. maar ik word al bang dat ik morgenmoet gaan werken. wetende hoe gesloopt ik ben als ik thuis kom. alleen nu hebben we nog een kindje om voor te zorgen. en ja op doks verzoek thuis blijven ..
De klachten die je hebt herken ik wel en inderdaad zijn ze normaal maar neemt niet weg dat je je behoorlijk ellendig kan voelen. Mijn gyn was een topvent maar helaas ook oppervlakkig wat dat betreft. Ik kon gelukkig bij mij vk terecht met dat soort dingen. En als jij daarmee naar je HA kan moet je dat zeker doen. Ga er i.i.g wel met iemand over praten. Ik ben na lang wikken en wegen ook minder gaan werken en kan je maar tip geven, luister naar je lichaam! Dat is veel belangrijker dan al het andere hoe vervelend het ook is. Je moet je echt gaan realiseren dat je het voor jezelf en je kindje moet doen. Je kindje heeft niks aan een gestresste moeder die overal pijn heeft omdat ze niet naar zichzelf geluisterd heeft.
Jij en je kindje staan voorop! Ongeacht wat voor problemen anderen daarvan ondervinden! Eventjes aan jezelf (en je kindje!!) denken meis!
Tja, aan de ene kant heeft je gyn natuurlijk ook gewoon gelijk, de klachten die je hebt zijn ook normaal. Wat kan hij daar verder dan over zeggen? Als jij denkt dat het beter is dat je minder gaat werken, moet je dat vooral doen, maar daar heeft de gyn niet zoveel mee te maken lijkt me. Jij bent de enige die kan bepalen hoeveel je aankan.
Voor alle meiden die zich niet ziek durfen te melden door schuldgevoel... Ik zat tot 4 weken geleden met hetzelfde probleem, ik kwam uit het ziekenhuis vanwege Hyperemesis en besloot rustig aan te doen... Eerst maar eens een weekje thuisblijven om weer op krachten te komen. Daarna voelde ik me eigenlijk best schuldig en besloot in overleg met mijn leidinggevende om 6 uurtjes per dag te gaan werken. IPV 8 uur per dag.. Dit heb ik 2 weken volgehouden, daarna moest ik langs de ARBO om die mij te laten beoordelen. De ARBO arts vond dat ik onverantwoord bezig was. Ik had immers een kindje wat in mij groeide en afhankelijk is van mijn energie en mijn voeding.. Nu mag ik maar max. 4 uur per dag werken. Tuurlijk voel ik me nog wel schuldig maar nu moet ik echt aan mezelf denken... Merk nu aan mezelf dat mijn lichaam meer op krachten komt en dat is nu even belangrijker dan werken!! DUS ALLE MEIDEN, ZET EVENTJES DAT SCHULDGEVOEL OPZIJ EN DENK AAN JEZELF EN JE KINDJE!!