Als dit je 6e bevalling is heeft de baby echt nog ruimte om te draaien! Mijn eerste lag in stuit en draaide met 36 weken nog zelf (ik wilde ook geen versie). Ook mijn 2e lag in stuit, die is met 37 weken nog zelf omgedraaid na een voetreflexbehandeling gericht op stuitligging. Dus sowieso is alles nog mogelijk. Ze kunnen je überhaupt niet dwingen tot een stuitbevalling, maar zeker bij een 6e bevalling heeft dat een hele grote slagingskans, dus zou me daar wel in verdiepen. Een keizersnede is namelijk ook geen peuleschil, niet voor jou, maar ook niet voor je baby op die termijn
Hey meis! Het lijkt alsof ik mijn eigen verhaal lees, heel bizar! Inmiddels is ons kindje 6 weekjes, maar ik heb in mijn zwangerschap precies met dezelfde dingen geworsteld als jij. Ik had ook zwangerschapssuiker, maar bij mij was er geen sprake van eerder inleiden? Is het bij jou onder controle of nog steeds erge pieken in je suiker? Overigens, door het dieet wat ik heb gekregen tijdens mijn zwangerschap heeft mijn kleintje flink wat te kort gehad..ik zou het nooit meer zo extreem doen ( ik viel nl zelfs af). Maar goed , de versie. Ik was hier ook zwaar op tegen en alles in mij zei dat ik dit niet moest laten doen. Toen mijn verloskundige zonder mijn toestemming mijn kindje probeerde te draaien was het voor mij helemaal klaar: niemand kwam nog ongevraagd aan mijn buik en al helemaal niet om hem te draaien! Toen wij werden overgedragen aan de gynacoloog heb ik aangegeven dat ik dit niet meer wilde en voor een keizersnede wilde gaan. De gyn. Begreep mij volledig en drong ook niet aan op een stuitbevalling. Dit raadde hij zelfs af omdat hier aardig wat risico's aan verbonden zijn. Natuurlijk zijn er ook risico's aan een keizersnede verbonden en het herstel ervaar ik als heel zwaar ( vooral omdat ons kleintje een 'huilbaby' is), maar dit was voor mij de beste keuze. Wat ik je echt wil meegeven is dat je echt naar je eigen gevoel moet luisteren. Als deze zegt dat je geen versie moet laten doen, doe dit dan ook echt niet! Dit gevoel is er niet voor niks. Mijn kleintje zat klem in mijn buik en ik durf niet te bedenken wat er had kunnen gebeuren. Klinkt heel drastisch, maar zo voelt het echt. Als jouw gyn je iets probeert op te leggen wat je niet wilt: vraag om een andere arts of ga naar een ander ziekenhuis. Het is jouw lijf, jouw kind. En jij voelt het beste aan wat goed is.. Als je nog vragen hebt kun je me altijd berichten, geen probleem! Succes!
Op grond waarvan zei de gyn dat? Daar ben ik dan weer nieuwsgierig naar. Want een stuitbevalling is veiliger dan een keizersnede, tenzij er bepaalde complicaties bij komen. Een stuitligging op zich is slechts een variatie op het normale.
@Muisje2016 wat klink jij als een fijne verloskundige die goede uitleg kan geven zonder daarin belerend te zijn. Wauw! @81kaatje als buitenstaander kun je veel beter de risico’s opjectief inschatten, maar wij kunnen jou gevoel daarin niet betrekken. Als buitenstaander klinkt zo’n versie als de meest risicoloze mogelijkheid. Maar als jou hele lijf schreeuwt van nee, dan zou ik het ook niet doen. Ik vond de optie van muisje, om eens te bedenken onder welke condities je wel accoord gaat en wat je nou zo tegen staat aan een versie wel een hele goede. Misschien zijn er dan we, compromissen te bedenken waar je je goed bij voelt.
Bij mij was er ook sprake van een mogelijke versie en het voelde meteen niet goed, maar na een gesprek met een gyn die vrijwel dagelijks versies uitvoert was ik toch behoorlijk gerustgesteld. Het schijnt dat ze vroeger veel hardhandiger draaiden, nu is het een samenwerking met gyn en verpleegkundige die echt op elkaar zijn ingespeeld. En de gyn vertelde ook dat als ze voelen dat het niet gaat, ze echt niet hardhandig gaan doorduwen. Meestal is het een kwestie van de baby een duw de goeie kant op geven en dan draait hij gewoon zelf mee. Bij mij draaide m’n dochter een paar dagen na dat gesprek zelf om (35 wkn, toen was al bekend dat ik nog voor de 37wkn zou worden ingeleid) dus in heb uiteindelijk geen versie gehad.
Helaas hangt het wel erg af van de persoonlijke voorkeur en bekwaamheid van de gynaecologen. En hoe minder stuitbevallingen, hoe minder bekwaamheid. ik zou altijd op zoek gaan naar een ziekenhuis met een hoog percentage geslaagde stuitbevallingen. Maar als de gynaecoloog van TS aanstuurt op een stuitbevalling lijkt het mij dat deze er ver ervaring mee heeft.
de suiker is redelijk onder controle bella. af en toe een uitschieter, maar dan heb ik verkeerd gerekend en te weinig insuline gespoten. met hoeveel weken heb je de keizersnee gehad? ik vind op internet echt tegenstrijdige adviezen.op de site van gynaecologen staat weer dat keizersnee voor kindje veiliger is dan stuitbevalling. , maar dat zal dan wel vanaf 39 weken zijn. ?
Ja daarom vraag ik het ook. Een gyn die huiverig is voor een stuitbevalling kan daar 2 redenen voor hebben: of er is een gegronde reden dat er een keizersnede nodig is (door complicaties) of het is zijn/haar eigen onzekerheid en gebrek aan ervaring. Heb zelf ook moeten nadenken over een versie en stuitbevalling en ik was er absoluut voor gegaan. Het was mijn eerste kind en wist niet wat bevallen was maar had vertrouwen in mijn eigen lichaam en kunnen.
Mijn zoon zat klem, dus uiteindelijk bleek de keizersnede de goede keuze voor mij. Ik had toen ook mijn gevoel gevolgd, en de gyn ging er toen makkelijk in mee. Bij mijn dochter speelde meerdere factoren waardoor de gyn een stuitbevalling niet aandurfde. Velamenteuze navelstrenginsertie, erg weinig vruchtwater, voetligging en de kleine deed aan brain sparing. Bij dat laatste heeft de baby het al moeilijk in de buik, dus de gyn vond een stuitbevalling onverantwoord. In overleg is ze met 38 weken geboren. Ga op je gevoel af en bespreek deze ook eerlijk met je gyn. Laat geen handelingen doen waar je niet achter staat en probeer goed te verwoorden wat je voelt en waar dat gevoel vandaan komt.
Mijn dochter lag zonder goede reden in stuit. Ze draaide wekelijks maar wilde niet draaien met een versie poging. Week later alsnog zelf gedraaid bij 37 weken. Een bevriende gynaecoloog liet haar eigen kind ook draaien. Overigens is een keizersnede over het algemeen het meest veilig voor het kind en een stuitbevalling het meest veilig voor de moeder. Lastig dilemma he? Sterkte!
Ik ben een voorstander van een versie. En ja ik was ook iemand die, toen ik nog niet in die positie zat, zei dat de baby een reden heeft om zo te liggen blablabla. Maar toen ik echt een keuze MOEST maken (ik was al ruim 36 weken zwanger) ben ik toch voor een versie gegaan. Ja er zitten risico's aan. Maar dat geldt ook voor een stuitbevalling en een keizersnede. Je wordt heel goed in de gaten gehouden tijdens die versie en je baby trouwens ook. Dan daarbij kun je op ieder moment zeggen dat je wil stoppen. Edit: Nog even een toelichting wat dus de "reden" was van mijn dochter toen ze in stuit lag: Ze lag vast met haar hoofd onder mijn linkerribben. Zij KON dus niet zelf draaien. Die vlieger dus gaat niet altijd op. Zij is ook achterover gedraaid i.p.v. de kortste weg naar beneden voorover. (Wat dus niet gebruikelijk is)
Moeilijk dit. Mijn jongste lag in stuit. Mijn gevoel zei ook dat ik geen versie wilde, maar toch besloten het te doen. Ze kon uiteindelijk niet gedraaid worden, waarom is na de geplande keizersnede niet duidelijk geworden. Mijn oudste lag wel goed. Ik vond de versiepoging zelf niet prettig, maar dat is na een korte tijd ook weer over. Mijn baby heeft helemaal niet gereageerd op de poging. Ctg nadien was echt goed. Als deze weer in stuit ligt dan ga ik wel nadenken over een versie. Een stuitbevalling wil ik sowieso niet. Je kan ook een poging doen, heeft je baby meer dan 1 zetje nodig dan stop je de poging. Toen ik mijn versiepoging had lag ik met nog een vrouw op de kamer. Bij haar is de poging gelukt. Baby draaide met 1 zetje heel makkelijk. Duurde bij elkaar nog geen halve minuut.
Hoi Kaatje, Ik had in een ander topic al gereageerd over een stuitbevalling. Toen had ik nog niet verteld dat mijn eerste ook in stuit lag. Heb toen bij 36 weken een versie gehad en dat ging heel goed, kindje bleef netjes in hoofdligging tot en met de bevalling. Heb geen vroegtijdige weeen oid gehad. Liep zelfs een week over tijd. De tweede lag ook in stuit. Een versie kon toen niet vanwege een dubbele placenta en een bloedvat ertussen. Voorafgaand aan een versie gaan ze uitgebreid kijken of het allemaal mogelijk is en ze houden het hartslagje ook erg goed in de gaten, ook na de versie. Soms krijg je tijdens een versie een infuus met weeenremmers, maar dit verschilt, ik kreeg dit bij mijn eerste niet. Toen bij de 2e bleek na een echo dat een versie niet kon, na goed overleg besloten voor stuitbevalling te gaan tenzij overtijd dan werd het een geplande ks. Maar ik beviel op tijd en zoals ik al beschreef liep dat niet goed, uiteindelijk wel goed gekomen met kindje. De derde lag ook in stuit, maar wonder boven wonder is dit kindje op een gegeven moment zelf gedraaid, waarschijnlijk had mijn baarmoeder na de vorigen wat meer ruimte. Nu zwanger van de 4e en ben benieuwd wat deze baby gaat doen. Ik hoop dat je kleintje vanzelf nog gaat draaien en verder heel veel succes bij je keuze!
Helemaal mee eens! Gynaecologen zijn vaak geen voorstander van keizersnedes (met reden), maar uiteindelijk mag je zelf beslissen.
Mijn dochter lag dwars met precies 40 weken. Ze is met 40.1 geboren zonder versied oid. Ze kon nog helemaal ronddraaien en heeft nooit vast in mn bekken gelegen. Wanneer moet je beslissen?
Wat spannend... mijn zoon heeft ook vanaf 20 weken in stuit gelegen. Ik voelde zelf aan dat er iets mis was en dat hij de navelstreng rond zijn nek had. Volgens de gynaecologen kon dit geen kwaad en kon het ook niet gecontroleerd worden. Met 35.5 is er een versiepoging gedaan. Er was geen beweging in te krijgen. De dag erna heb ik definitief besloten om voor een keizersnede te gaan. 2 dagen na de versie zetten de weeën door en is om 01.00u 's nachts onze zoon geboren. Niet zomaar, want ze hebben met 4 man op mijn buik moeten duwen om hem eruit te krijgen. De navelstreng was extreem lang (2 meter) en zat 5x strak om zijn nekje. Hij ademde zelfs niet toen hij geboren werd. Gelukkig is hij snel bijgetrokken en heeft het daarna super goed gedaan. Hij is nu een zelfstandige 3-jarige. Bij mijn dochter heb ik een week voor de bevalling ook aangegeven dat mijn gevoel met vertelde dat er iets mis was met de navelstreng. Geen omstrengeling, maar dat hij beklemd zou komen te zitten. Ook nu weer gerustgesteld. Helaas dit keer met een hele slechte afloop... Ze is 2 dagen na de laatste controle in mijn buik overleden. Bij haar geboorte (die overigens met 1x strippen op gang kwam) bleek haar navelstreng inderdaad afgeklemd te zijn. Hij was vanaf haar buikje 20cm gestold. Moraal: luister alsjeblieft goed naar je eigen gevoel. Bij mij klopte het tot in detail en waren het beide keren dingen waarvan de artsen zeiden dat het niet zou kunnen. Jij kent je lijf het beste en moeders hebben een bepaald instinct. Als het voor jou niet goed voelt, doe het dan niet! Heel veel sterkte met je beslissing!
jeetje wat een verhaal inu. dat is nog eens moederinstict. , alleen niet een die je inderdaad zou willen hebben. bedankt dat je het wilde delen. hadden ze bij je dochter ook een draaipoging gedaan?