Hoi meiden, De vraag staat er al. Wie wil mij helpen met mijn suikerverslaving? Ik heb voor mijn kinderen en daarna altijd 60 kg gewogen waarvan ik er nu 80 weeg. Ik zit zo ontzettend niet lekker in mijn vel en schaam mij waar ik ook loop of sta. Ondanks ik er zo mee zit lukt het me niet om ermee te stoppen. De hele dag vraagt mijn lichaam om eten wat bij mij de ergste zijn zijn brood, snoep en drank met suikers..ik vraag me af hoe kom ik hier ooit vanaf..ik lust ook maar weinig groentes..ik hoop dat iemand mij kan helpen.. Groetjes
Wat zijn je normale eet gewoontes? Wat en hoeveel eet je per dag? Ik herken het wel, maar mijn eet gewoonte waren echt slecht. Ontbijten daar deed ik niet aan. Dus ik had rond 11.00 gigantische trek en propte mezelf dan vol met lekkers. Door de suiker wil je nog meer zoetigheid etc..
Ik heb echt de knop omgezet en de kilo's gaan er nu vanaf. Dat is mijn motivatie. Ik vervang brood in de ochtend voor fruit of Kwark, tussen de middag eet ik een salade of iets van brood (crackers of boterham) en in de avond probeer ik gewoon mee te eten, maar minder aardappelen/ pasta en meer groente. Ik denk nu als ik trek heb in een koekje, het moet er ook weer vanaf! Extra rondje hardlopen of dat koekje laten liggen... Dan maar het 2e😉! Ik loop overigens wel 2x in de week hard. O en niets in huis halen, dat helpt ook enorm!
Gewoon andere dingen kopen, weinig suiker in huis halen. Fatsoenlijk ontbijten als eieren met spek zonder brood (of 3 eieren met kaas en plakjes vleesbeleg) of havermout met drupje honing. Een flink ontbijt zorgt ervoor dat je gedurende de dag minder honger hebt. Dus eet veel 's ochtends. En gewoon groente leren eten, ik heb ook vanalles leren eten. Gewoon eten en je gaat het vanzelf waarderen. Qua drinken... dat is helemaal makkelijk om het niet meer in huis te halen. Water, thee, evt ranja op basis van zoetstoffen (weinig gebruiken). En het is echt zo... je hebt er dan geen zin meer in. We eten ook eigenlijk geen friet met snacks meer. Vinden het gewoon niet meer lekker.
Het is echt doorzetten. Hier was ik echt verslaafd aan cola en chocola, ik kon het in de supermarkt gewoon niet laten liggen. Tot ik me bedacht dat ik het niet wíl eten, maar ik deed het tóch en kon er daarom niet eens echt van genieten, waardoor ik er meer van at om er toch dat genot uit te halen.... In de supermarkt stond ik voor 't schap met chocola en dacht ik;'Ik heb hier zóveel zin in! Maar nu laat ik het liggen.' En ik liep verder. Mezelf wijsmaken dat ik er geen zin in had, dat het vies was etc, dat werkte gewoon niet. Ik moest echt die knop om;'Ik heb er zin in, maar ik wíl het niet!' En die eerste twee weken zijn echt lastig, ik moest echt afkicken van suiker, had zo'n zin in iets lekker! Maar het wordt makkelijker, en ik ging me ook veel beter voelen. Dat is nu mijn motivatie.
Ik zit met hetzelfde probleem. Voordat ik mijn man leerde kennen (3 jaar geleden) woog ik 67 kilo (was 8 kilo afgevallen toen ik mijn beugel kreeg). Ik weeg nu 90 kilo en ik vind het verschrikkelijk. Ik ben nog niet helemaal hersteld van mijn bevalling 6 weken geleden. Heb een abces bij mijn eierstok gekregen, heb ook nog een week in het ziekenhuis gelegen. Zo langzamerhand krijg ik weer meer energie om iets te doen en ik wil binnenkort weer naar de sportschool. Ik moet ook echt die knop omzetten van geen frisdrank meer, geen suiker meer (drink mijn thee al zonder suiker). Ik zag pas geleden een foto van mezelf van 4 jaar geleden en ik dacht 'die foto zou ik op de koelkast moeten plakken'